Lesbók Morgunblaðsins - 03.01.1971, Blaðsíða 19

\
Creedence Clearwater Revival Frá vinstri: John, Stn, Toni og Doug.
Saga hljómsveitarinnar
Creedence Clearwater Revival
hófst fyrir 17 árum í E1 Cerrito
í Kaliforníu. John Fogerty var
þá átta ára og hann sat við
útvarpstækið ásamt bróður sín-
um Tom og þeir hlustuðu á
einu sæmilegu útvarpsstöðina í
nágrenninu. Hinar stöðvarnar
fluttu yfirleitt ekkert annað en
væmin lög með söngvurum eins
Dg Tony Bennett, en i þessari
stöð hijómaði taktföst lifandi
tónlist svertingjanna. Og þá
heyrðu þeir bræður lag með
hljómsveit, sem hét Corvettes.
John tók ákvörðunina á stund-
inni: „Já, ég ætla að stofna
hljómsveit og hún á að heita
Corvettes.'1 Lagið sjálft var
ekkert sérstakt, aðeins nafnið
á hljómsveitinni.
Og John fór að bera út blöð
og safna peningum og loksins
tókst honum að kaupa sér
ódýran rafmagnsgítar. Hann
byrjaði strax að æfa sig og
fikra sig áfram í listinni og
tónlistin varð fljótlega aðal-
áhugamál hans. Hann fór að
finna upp alls konar afsakanir
til að þurfa ekki að fara í skól-
ann, en lá þess i stað heima og
spilaði á gítarinn. Þegar skóla-
árið var hálfnað hafði hann
mætt einu sinni í skólann, svo
að ákveðið var að gripa til rót-
tækra ráðstafana og ílytja
hann í annan skóla. Óg John
hefur síðar sagt svo frá, að það
hafi verið stórkostlegasti at-
burður í lífi hans. 1 þessum
nýja skóla kynntist hann
nefnilega Stuart Cook og
Douglas Clifford og þeir stofn-
uðu hljómsveit ásamt Tom,
bróður Johns.
Þetta var árið 1957, en
hljómsveitin varð fyrst veru-
lega vinsæl tíu árum seinna,
árið 1967. Og þessi tíu fyrstu
ár í sögu hennar eru auðkennd
með svita og tárum. Hljóm-
sveitin hét fyrst Blue Velvets
og lét sér nægja að spila lögin
án alls söngs. Þessi ár voru
eiginlega bara æfing og undir-
búningur undir stærri átök.
Þeir félagar voru yfirleitt í
skóla eða vinnu þennan tíma
og því var hljóðfæraleikurinn
aðeins aukastarf, þó að það ætti
hugi og hjörtu þeirra allra.
Árið 1964 var John kallaður
í herþjónustu og hann var ekki
lengi að stofna nýja hljómsveit
með fjórum öðrum hermönnum.
Þeir gátu ekki sungið frekar
en hrafnar, svo að John tók sig
til og reyndi að syngja nokkur
lög. Síðan hefur hann vart
þagnað.
Þegar hann kom aftur
úr herþjónustunni fór gamla
hljómsveitin af stað á ný og nú
undir nafninu Golliwogs. Og
John kriaði út plötusamn-
ing hjá hljómplötufyrirtækinu
Fantasy. Reyndar var forstjóri
fyrirtækisins einnig umboðs-
maður hljómsveitarinnar og
hann stjórnaði plötuupptökun-
um hjá þeim félögum. Og John
heldur þvi statt og stöðugt
fram, að það hafi verið hræði-
íegasta tímabilið í sögu hljóm-
sveitarinnar, þegar þessi ná-
ungi stjórnaði öllu. Við skulum
þvi láta það tímabil eiga sig,
en þess ber þó að geta, að
hljómsveitinni tókst á endan-
um að iosa sig við kauða og
John tók að sér umboðsmanns-
starfið.
Árið 1967 var merkisár
í sögu hljómsveitarinnar. John
fann nýtt nafn á hljómsveitina
í sjónvarpinu. Hann sat inni i
stofu hjá tengdamóður sinni og
horfði á nýja litasjónvarps
tækið hennar. Það fyrsta, sem
hann sá, var bjórauglýsing,
þar sem mikil áherzla var lögð
á allt hreina vatnið (Clear-
water) sem notað væri við
framleiðsluna. Næsta auglýsing
var frá náttúruverndarsamtök-
um og sýndi hún litinn strák
hlaupa i gegnum skóg út að
lítilli á, sem var svo troðfull
af dekkjum, dósum og öðru
drasli, að vatnið i henni sást
varla. Og áhrifin af þess-
um tveim auglýsingum voru svo
sterk, að nafnið Clearwater
festi sig í huga Johns. Nú voru
komin tvö orð í nafn hljóm-
sveitarinnar, því þeir félagar
höfðu rhikið velt fyrir sér nafni
eins vinar þeirra, sem hét
Creedence. Og ekki leið
á iöngu þar til þeir ákváðu að
hnýta Revival aftan í hin tvö
orðin og nýja nafnið var kom-
ið: Creedence Clearwater
Revival.
Sama ár léku þeir félagar
eitt sinn í borginni Patterson
í Kaliforníu. Þeir þurftu að
aka langa leið þangað í skíta-
kulda og höfðu svo þegar til
kom sáralitið upp úr krafsinu.
John varð sárreiður af þessum
orsökum og skammaðist mikið
og lengi á leiðinni heim. „Viljið
þið standa í þessu alla ykkar
ævi eða viljið þið fara að
gera eitthvað í málinu?" Og í
hvert skipti sem þeir lentu í
einhverjum erfiðleikum eftir
þetta, sögðu þeir hver við ann-
an: „Munið þfð Patterson?" Og
það dugði, við vorum duglegri
og ákafari eftir þetta.
Allan þann tima, sem hljóm-
sveitin hafði verið við lýði,
höfðu þeir félagar hljóðfæra-
leikinn aðeins i hjáverkum.
Stu var í skóla, Doug vann á
skrifstofu og bræðurnir Tom og
John voru báðir vörubilstjórar.
En í ágúst 1967 fór gæfuhjólið
að snúast þeim í hag. Þeir
sendu nýja plötu á markaðinn
með nýjum útsetningum lag-
anna Susie Q og I Put A Spell
On You og fyrr en varði var
hún komin í hóp tiu söluhæstu
hljómplatna í Bandarikjunum.
Síðan hefur hljómsveitin gefið
út margar litlar plötur með
lögum John Fogertys, sem öll
hafa náð geysilegum vinsæld-
um. Og það er líklega réttast
að telja plöturnar hér upp í
réttri röð:
Proud Mary, Born On The
Bayou
Bad Moon Rising, Lodi
Green River, Commotion
Down On The Corner, For-
tunate Son
Travellin’Band, Who’ll Stop
The Rain
Up Around The Bend, Run
Through The Jungle
Looking Out My Back Door,
Long As I Can See The
Light
Hljómsveitin hefur einnig
Framli. á hls. 16
3. jainúar 1971
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 19