Lesbók Morgunblaðsins - 09.01.1972, Blaðsíða 22

................... ' ■ -v~" ■ ...............................-■ ■ ' ■■............... ............................ -

V>::v
.

gSáWx;:;
L.andnáni Islands ■/874—930. Kort þetta er tákn mynd, er sýna á aðalleiðir landnámsmannanna.
Af rúmíegra fjögur hundruð skipum, er Land náma greinir, er hér sýndur tæplega einn
fjórði hluti.
Matthías Jóhannessen
UM
BALTlKU-
unblaðsins, en einhvern veg-
inn féll það fyrir, en hann var
samt búinn að panta rúm fyr-
ir greinina hjá ritstjórum.
II EIMSBOItG ARINN
SAMtJEL,
Samúel Eggertsson var ekki
hávaxinn maður, en hvort sem
hann gekk um götur F-eýkja-
víkur með dökkan hatt, eða
stikaði með homaspegil og
mæiisnúru landslag upp í sveit,
bar hann ævinlega svip heims-
borgarans, þess manns, sem
var menntaður í raun og sann-
leika, naut þess í ríkum mæli
að vita þau sannindi að mennt-
un og menning hafa sjaldnast.
farið eingöngu saman við
langa skólagöngu á íslandi,
enda óvíst þá, hvort þjóðin
hefði eignazt svo marga sann-
menntaða menn úr rööum al-
þýðufólks, sem hafði ekki tæki
færi til umtalsverðrar skóla-
göngu.
Samúel Eggertsson var mað-
ur, sem ekki gleymist, og marg-
air hugsjónir hans slíkar, að
ekki er betra hægt að óska ís-
lenzkri þjóð, en þær ræt-
ist sem flestar. Hann var ein-
lægur sonur íslands og þegar
hann átti aðeins 4 ár ólifað,
sendi hann frá sér kortið af
Sögueyjunni, nýitt kort, likt og
hún væri tekin úr gervitungli,
skámynd af Islandi, og segir
svo á litlu kynningairkorti, sem
ég hef geymt, og þau orð geta
vel verið lok þessarar grein-
ar:
6! ÞÚ KÆRA ISLAND!
„Flugmaðurinn — teiknar-
inn — velur sér stöðu 500 km
vestur frá Islandi, hátt í lofti
og horfir í norðurátt — sér
hann þá i 1000 km firð ísland
uppi við heimskautsbaug í
norðurhöfum. — Þar blasir
drottning hafsins — fósturjörð
vor — hrein og tignarleg við
augum og endurvarpar árlega
himnesku geislaflóði miðnætur-
sólarinnar yfir láð og lög. —
Nú er teikningin send í flest-
ar kortaverzlanir, ásamt hinu
gullfallega ljóði skáldsins um
Sögu vora, sem hvert barn ætti
að kunna. —-<!)! þú kæra
fsland. Almáttugur Guð blessi
þig um allar tiðir! — Fr. S.
Yfirlit yfir sögu íslands. Hin merkilegu línurit Samúels, en myndin gefur þó litla hugmynd um,
hvað verk þetta er afburða vel unnið.
mmm
' VI. - - -Víi.
Híaífalía- upstd
(bsoih „«&<>öJe“»
yi.it laoimfjimíu 'jjoOníiHtlúr.

o<( súcí&ríl
%. !í>> % $
v.ojxt;

«>»•:<• 4yxioÍ)k.*.p lý; Cxláífll!.
i'.-yx i»x.>þo:itp<.'!>v.oa l-y. ' .
. ■ tþMíw is *>. íf> ■■ : ’■ •
fvkvMl o tiielro: »'»i&:
' ý'-i ■xMx*íj*Í» 'á«jú<bx
*»«•«((aixuif«*V .- •>:
í<tV *r <hí
i-POiI Ut ■
ÍA (‘i'.pld. » * Í5* »:«!«•«
: ‘ ‘ •’ ' ‘
1», •»
kStf.-s.t,

«rn4>
t -'-.tt <«•<■ lo Í'Ú »*j.V»or8x
;• o : . ' - 1 ' ’ y'
< ■ I ' - • • ■ ■

* ö : • » :
■: ■ :
. — i« >:-"■>> <t.
;.. >.. X'
,ví?ao«'-xa:r; >?•:; :>.'.«<o;>.>:.>.
■*i:í*X>SyMí

fft »< » »--í(iVí,v»<þ:<.«. - 1
ikcfiASíiút.tíh ■:.« *>. ■UstÞ.iuUJ.'xkAv.'.s, ftóóo- i
bMtlM'it >« ln-.t.flfl' - I' 1
(tt->ú.(C- r.:k».%*.'.»lc».x:<:.: t .,o» ,»
þ!i<:t lKlf4I:pJ< H-XCÍi.xS^ KÍ-.- fii .
><‘-W 4, ■ ><■<■ ttifaajú;
ISHllig
!: ■ \v>
»' i l t'S’s'. (■*)>*> --.'-rbK'v ><• <
:>>>>;<- t . t w ■ •:•■■-
ú \b ■ e< >i t .< k >» -<o . t - ?
<t<( '■< ■ - ,v '' ,’V i / i.
,■;. :■-:
»■! b ■ <(- #»■•
Vt<>J»:<x3ot«:>:»t>} %<.■ ■„../
;j»<ý:>-!< ;>-.( « áa«
- . j • "r
>-<; h-^-dry; <>W. wt<
:-■•;::: .,■■■■■
:S;ÍV
, j
- ■• ■ - , :■ ■: , , i,

Eins og kunnugt er vakti
ferð Baltiku til Miðjarðarhaís-
landa mikla athygli hér á
landi, þegar hún var f arin
haustið 1966. Meðal farþega
var Þórbergur Þórðar.son, rit-
höfundur, og frú Márgrét,
kona hans og sögðu þau mér
undan og ofan af ferðinni.
Vakti sú frásögn talsvert um-
tal á sínum tima. Hún var á
þessaleið:
Margrét: Það er þá bezt að
byrja á upphafinu. Við ætluð-
um aldrei að fara í þessa ferð,
en begar við i ágúst síðastliðn-
um sáum auglýsingu í Morg-
unblaðinu þess efnis að tvær
kojur væru lausar í skipinu,
sagði ég við Þórberg: „Eigum
við ekki að skella okkur
í þetta ferðalag að gamni?“
Þórbergur varð hugsi, en mig
sárlangaði að fara.
Þórbergur: Margrét hafði
lengi alið sjúklega löngun til
að komast til Aþenu. Við vor-
um rétt komin þangað fyrir
þremur árum, en þá var hit-
inn svo mikill að þar var ekki
lift, svo við hættum við förina
og vorum þö stödd i Búlgaríu.
Margrét: Ég hringdi til
Ragnars Ingólfssonar, for-
manns kórsins, og spurði um
kojurnar. „Jú, þið getið fengið
þær, en þær eru sín í hvoru
herbergi og í fjögurra manna
klefum“. „Skítt með það“, segi
ég, „við getum haldið út að
sofa ekki saman í fimm vikur,
ef vel fer um okkur að öðru
leýti“. Hann gefur mér í skyn
að svo muni verða, og veit ég
ekki annað en þetta séu óað-
finnanlegir klefar — og aðbún
aður sé svipaður í öllu skip-
iriu. Mér datt því ekki í hug að
spyrja um jafn sjálfsagðan
hlut og það, hvort í herbergj-
unum væri vatn, vaskur eða
klæðaskápur. Ég hef aidrei
farið með skipi, sem hefur ekki
haft upp á þetta að bjóöa. Við
athuguðum ekki heldur teikn-
ingu af skipinu, sem okkur var
send tveimur dögum áður en
það lagði úr höfn.
Þárbergur: Enda engin
teikning af vatnskerfi skips-
ins.
1 fargrét: Þó þær upplýsing-
ar, sem við hö'fðum fengið
væru réttar, að maður gæti vér
ið hvar sem var í skipinu, á
hyorum barnum sem var :' ■
Þórbergur : — á hvaða dekki
og hvar á deíkkinu sem var —
Margrét: — og sundlaugin
værí jafnt fyrir alla, þá var
aðfeúnaður í neðstu kleifunum
fyrir neðan allar hellur.
Við vorum með þeim fyrstu
sem stigu um borð í Baitiku,
íórum með fyirri ferð Akra-
borgar—-
Þórbergur: — því skipíð
risti of djúpt til að leggjast að
bryggju.
Margrét: Það fyrsta sem gert
var, þegar við komum um borð,
var að vísa okkur í klefana —■'
og þá kom í Ijós að við vorum
hvörki meira né minna en á
neðsta farrými, sitt hvoru meg-
in á sama gangi eins og ég
sagði.
Þórbergur: Og kleifarnir
voru niður undir k'"
Margrét: Á neðsta dekki, G-
dekki. Það var ekki einu sinni
hægt að opna glugga, því ekki
hefði þurft mikla ágjö'f til að
sjór gengi inn um þá. Jæja,
22 LESBÓK MOBGUNBLAÐSINS
9. janúar 197? .