Lesbók Morgunblaðsins - 09.01.1972, Blaðsíða 31

STÖÐNUN
ÚTI Á
LANDSBY GGÐINNI
UNDANFARIN ár hefur verið ákafJega miikil stöðnun í poppinu
úti á landi. Sums staðar er ástandið svo slæmt, að eí hljómsveitir
úr Reykj avlk leika á dansleikjiuun, og hafa eklki igömúl Biitlá,- I
Stones- eða Kinks-lög á efinisskrá sinni, verða unglingar vond- I
ir og rjúka út af dansleikjium, eða eru hundleiðir það send eftir
er kvolldsins. Aif þessu leiðir svo að góðiar Mjóimisveitir vilja
ekki fara út á land, sem hafur svo í för með sér, að un'glingar
úti á lándi kynnast aldrei nýjum listamönnum eða músíkstefnum.
Hvernig stendur svo á þes.su ? Sennilega er það þánniig áð'I
hljómisveitir ntan af landi haifa enga satmikeppni og hiugsa því '
mirina 'uim að leika vandaða tónldsit, eri rrueira um peningágróð-
ann. ÍÞetta er ákafBega varhiugaverður hiugsunarháttut - tónliát-
armanna, eða þeirra sem viija iláita kaliá sig það. Þeir staðria I
ekiki áðeins sjálfir og eyðilleggja þannig framtið' sína, hie'Mur
hafa þeir þaiu áihrif á áheyrendur sína að þeir kiunna svo ekki I
að mieta vandaða tómiist. ' ..........
Á síðasitia ári var &g vitni að þeirri songlegu staðreyhd, að
tugif austfirzíkra unglinga gengu út af dansleikjium, er ein al-
bezta hijóimsveit landsins, Óðmenn, lék á. Er ég spurði flóltoið
hrvort þvi l'íkaði eklki hil'jómsvei.tin, voru svörin flest á þá leið
að hljómsveitin væri bæði lélteg og leiðinleg. Samkvæmft þessu
gæti maður búizt við því, að Austfirðingar ættu einhverjar topp-
Mjómsveitir, en svo er ekfki. Sem Austfirðimgur get ég svarað I
þvi til að það var ekki það að fólkimu likaði ekki hlljóðflæralieik- !
ur Óðmanna, heldur hafði það ekki kynnzt jafn ágætri tónlist
og þeirri er Óðmenn fHiuttu.
Sú var Uíðin að Austfirðingar áttu Mjómsveitir er stóðu þeim
reykviisku fylllliil'ega jaifhfætis. Vii ég í þvlí samibandi nefna hljóm-
sveitir eins og Óma, Austmenn óg Húna. Stóð þetta thnabil fti'l
haustsins 1968, er þvi lauk með dauða Ómanna, en það sumar
voru þeir í röð fremstu Wljómsveita llandsins.
Eftir þetta fer hljómsveitum austanlands vterulega aftur. Þær I
æfa kannski einu sinni I viku og giutíliuðu þá við gömul bíitfa- j
'lög ásamt eldgömdum slögiurum eins og t.d. Draumur fangans.
Á þessu verður að ráða bót hið bráðasta, því ef svona heltíiur
áfram, endar það með því að emgin sæmileg Mljómsveit telur i
sér samboðið að skiemmita fóllki er eingöngu vill Mýða á löngu
úrelt danslög.
1 sumar sáu nokkrir Norðfirðingar Toks hve alvarlegt ásiliand-
ið var orðið, og stofnuðu hljómsveitina Amon Ra. Tilgangur-
inn með stofnun Mjómsveitarinnar var sá að bæta popptómlist j
Austfirðinga, en þá voru aðeins örfláir menn sem veittu þeim
tilskilda athygli, hiinir létu sér nægja það gamla. En þeir fé-
laigar hafa hugsað sér að halda áfram að spila saman og er
Iþað vel, því það hlýtur að koma að þvi að fóik skilji að það.
sj&Tft þarf að þróast með tónlistinni. TónJistin á aJMaf að vera
sem ný, fersk og áheyrendiurnir eiga ekki að verða til þess að
gera þeim Tistamönnium, er reyna að skapa góða tónllist erfið-
ara fyrir. — ó * g.
hljómplafca ársims í
Bretlandi og sigr-
aði Harrison,
Zeppelin, Yes og
Stones, svo nokkuð
sé nefnt.
„Við urðum þruniu
lostntr“, sagði
Palmer, er við
heyrðimi fréttiirnar.
„Við bjuggumst alls
ekki við l>essu“.
Það má vissiiiega
segja að velgengni
þein-a félaga í ELP
tríóinu Iiafi borið
brátt að, því að þótt
hljómsveitin liafi
ven-ið stohnuð fyrir
18 mánuðum þá
fóru nokkrir mán-
uðiir í aefbjgar og
upptöku á fyrstu
plötu lielrra, en
hún kom út fyrra
hanst. I»ar var á
forðinnl fí álmvr
plata sem Iiafði að
geyma stórkostlega
blöndu af rock,
jass og klassískri
tónlist. Nú í suniar
kont svo út öumir
piata iK'irna félaga
og be.r hún heitið
„Tarkus“ eims og
fyrr greinlr. Sú
er nú aldeilis frá-
bær, eins og mót-
tökiuuar geifa
glöggt til kynna.
Nú l inuia l>eir að
næstu piötu sinni
seni vonandi kemur
snemma á næsta
ári.
AUt er eim óráðið
livwrs koniar tónlist
þeir félagar konrn
til með að flytja i
framtíðinni, en
Keitli Emea-son lief-
ur lokið við að
sem væntanlega
ven-ðui- á næstu
plötu og Greg Lake
stendur í heilmikl-
um tónsmíðiim. Að-
spurður livers
. i’ivgna Oarl Palmor
semdi ekki meira
en iiann raimveru-
. lega gerir sagðis*
hann „vema að læra
á gílar svo Iiann
ætíi auðveidara með
að semja“.
Um það bil f jöru-
tíu prósemt af
vtnimi lieirra félaga
er tónleikaliald, en
sextíu prósent fara
i æfingar og upp-
tökur á plötum.
í fyrstu ferð þelrra
til Bandaríkjanna
náðu þeir aldrei
noiniun tökum á
áheyremdiun sínum
og keiindii þvi um
að bandarísldr
ungiingar væru
ekki vanir tónlist
sem ELP tónlist-
inni og þyrftu því
tíma til að melta
liana. Sjálfsagt er
eittlivað til í þessu,
en allavega hefur
platan læirra
Tarkus plavgt jarð-
veginm það vel
vestanliafs að
næsta Bamdaríkja-
feorð þeirra ætti að
vera alveig óttalaus
fyrir kappama.
guðni.
Lennon
í hnatt-
ferð
Það er aiMtaf eitthivað á seyðl
þar sem John Lennon kemur
nálægt. Platan hans, ,,Imagine“
er ofaaiega á vinsældalistum
viða um heim, en hann lætur
ekki staðar numið þar. Hann
hefur mú síðast stofnað hljóm-
sveit og ákveðið að fara í
hljómleikaferð um heiminn
(skyMi Island vera i honum?)
með hana snemma á árinu 1972.
■1 hljófnsveitina hefur hann
fengið Kiaus Voorman, sem
leikur á bassa að vanda, Nicky
Hopkins mun sjá um píanóleiik
inn, húðirnar á Jim Keltner að
lemja og-svo er líka einhver
Ikvenmaður sem heitlr Yoko-..
i - Ono ineð honum. Eiruiig er,
j......Lennon ' að reýna áð fá Éric'
i 'Claþton riieð Sér, en það geng-
: ur eiftjivúð stirðlega. „
; ' 'Eennoh hefur skýrt frá þvi
1 . acj hljömsveitin, sem .mun lík-
ilega heita „TÍhe John qnd Yokq
. . ú' Mobile ' Póíitical Plasfic : Ön'o
' j Band j Énn Sh(>\v“ ; fúl>P TT'eó.,
1 •'orðábækrirhav), ftaki ef tllL; VÖl
. j" upp hljómplqtú áður eri ' hún
i :leggi í‘ann, ■* s
En hverhig ætíi þaiu ferðist?
.■ (Etf.'.tii yill fær John vin. sinn
•• Paul á vængjunum til að fljúga,
’með þaú. Hver véit?
oj. ■
í É -ji. I ‘
? ‘. j'-v, • •
Nokkrir
punktar
um
alvarlegt
vanda-
mál
í Iianst liafa verið niikil skrif
um æsku iandslns, í einu af
blöðum landsins. I»ar er
æskiilýðurinn sagður
spilltur, slæmnr og jafnvel
brjálaður. f>etta tel ég vafa-
saniar fullyrðingar og
tUgiangur beirra ómerldlegur.
■ • • : . ' ' • I — -* i ■
j vV.:; .,’V
Viðkomíuidi biað rasðst all-.
hariralega að'TÓnabieog þvi
lilutverki sem liann gegnir,
segir meðál aimairs,.að staðnr-
inn sé lieimili drykkfelldi’a
barna, þar sem spUlingin er
látin algjörlega afskiptalaus.
Þetta er ekki saunleikur því
að inni í Tónabæ er algjört
áfengisbann og er stranglega
gætt að drukkamm imglingurii
sé eklá hleypt inn á staðinn.
Hins vegar getur Tónabær
ekki að því gert þótt nokkrir
drukknir unglingan- séu með
ólæti í kringum staðinn, en
eftir þessum fáu unglingiim er
æska landsins dæmd „brjáluð“.
Hvað getum við íslendingar
gert tU að forða æskn þjóðar-
innar úr klóm áfengis og
eiturlyfja? Við vitum öll að
drykkjuskapur iinglinga er
bölvanlegur, og þó em
eiturlyfin emiþá hættulegri.
I»au gætu bókstaflega kollriðið
þjóðfélaginu. Allir segjast sjá
liættuna, en samt gerum við
lítið sem ekkert tU að sporna
við þessum vandamálum.
Aldrei hefur verið gerð
almennileg rannsókn á því
liversu mikil neyzla eiturlyf ja
er í landinu, en slík raimsókn
mnndi eflaust mikið hjálpa til
í baráttimni við eitnrlyfin.
Engiitn veit því með vissti hve
alvarlegt eitiirlyfjavandamálið
er á íslandi.
Næstiun daglega heyrum við
fréttir að glæfralegri starfsemi
eiturlyf jaliring-a er reita hvern
eyri af því ólánsama fólki, er
ánetjast liefur þessum lyfjum
af eintómum óidtaskap, en er
nú svo langt leitt að það telur
sig eklti geta lifað án þess að
fá sinn reglulega skammt.
I»ctta fóik á reglulega bágt,
og þvi verður að hjálpa, en
það er aðeins hægt ef fólkið
vill það sjálft.
jjg íield að við íslendingar
séltm það vel staddir í þc.ssiun
máliim að við eigum tiltölulega
auðyeidara en margar aðrar
þjóðir með að útrýma eitur-
lyfjanotkim. TU dæmis erum
við fámenn þjóð og fíknUyfin
það nýtiikoinin, að þau liafa
ekki náð verulegri fótfestu
liér. íslenzkir foi-eldrar kæra
sig sjálfsagt lítið um að börn
þeirra.-kannski ellefu eða tólf
ára gömul verði fíknilyf ja-
neytendur. SUk böm verða oft
ekki langlíf og sú stntta ævi
er mikil martröð sem endar
oft með dauða imdir tvítugu.
Við verðum að láta reynslu
annarra okknr að kcnningu
verða. Við vitum öll að .Tirni
Hendrix og Brian .Tones og
margar aðrar stjörnur hafa
dáið vegna ofnotkumar á
eiturlyfjum, en við vitum ekkl
um ósköpin öU af óþekktiim
eiturlyf ja.sjiiklingmn sem deyja
daglega.
Á nýja árinu ættum við að
iwn jast óti-auð gegn bæði
áfengis- og eiturlyf janotkun
unglinga. Nái áfengi eða
eiturlyf tölíiim á a»skulý")
landsins er þjóðfélaginu
alvarleg hætta búin. Við
megum því ekki horfa
aðgerðarlaus á þetta vandamál
Hvernig er með samtökin sem
stofnuð voru fyrir u.þ.b. t\eim
árum, af helztu poppstjarnum
Islendtnga ? Vair ágóðanum af
liljómleikiimim, sem Iialdnir
voru á }M‘iri-a vegrum varið í
eitthvað annað en baráttu
gegn eiturlyf jum eins og tii
stóð?
Ég vil nú ljúka þessu spjalli
mínu ineð tilvitmui í Bibliuna,
en þar stendur: „Horf þú ekld
á vínið, live rautt l>að er,
liversu það glóir í bikarmmi
og renmir ljúflega niður. Að
síðustu bítur það sem högg-
ormur og spýtir eitri sem
naðra.“ (Orðslci'. 23, 31—33).
ó&g.
9. janúar 1972
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 31