Lesbók Morgunblaðsins - 07.07.1973, Side 12

Lesbók Morgunblaðsins - 07.07.1973, Side 12
.skilja — þegar flautað er á þá, eða blikkað Ijósum. Atihugun á 100 lestum á Hafn arfjarðarvegi síðustu mánuðina leiddi í ljós, að 55 siinnum voru það jeppar, sem héí'du umferð- inni iniðri. Ein'kum voru -það Landroverjeppar, Rú!ssajeppar og Auisti-n Gypsy. Dýrani jeppa tegundiima-r, svo sem Bno-nco, Blazer og Range Ftover voru hinsvegar ekkii þanna á meðai. Hinir 45 voru ýmsar tegundir smærri fólksbil-a, loftast Mosk- vits og Skoda, en eimnig Volks wagen og fleiri. AIMr þessir ib®ar og jepparn ir einniig, geta -fulivel komiizt það áfram, að Iþeir iþurtf-a ekki- að verða aimenn pi-ága. Enda mu-n þetta fyirinbrigði ekki bil- unum að kenna, nema örsj-álíd- an. Af-tjur á móti eru lestarstjór arnir ifóttk, ise-m atf eirihverjum ástæðum hefur ekki getu til að aka bíl í vemjulegri borgarum- ferð. Og þetta sama tfólk virð- ist öðrum Ifremur bneiigjast til að aka á lélégium bílum. Hvað gera þeir í útlandinu? Ekki er úr vegi að skjóta ihér inn eiinni M'tililii sögu atf ístanzk um bíils'tjára, sem tók 'M1 á lteigu sér tii þæginda á sólar- eyjunni 'Mallorca. Hvort hann var lestarstjóri, vitum við ekki, en hitt er víst, að á ihraðbraut í nánd við Paima komst hann í sunnudagsskap og tfór að lóna með svipuðum hraða og lestar- 'Stjóri á HaifniartfjairðarvegL En hann tfékk ekki iengi að vera -í tfrúði. Gráklædd „policia" Francós var óðar ikomin upp að 'hiiðinni á ihonum og viisaði hon um raklieiðis út atf brautinni. 'Þar tfékrk ihann að dúsa um hrtð, unz honum var saigt að svona bílstjórar hefðu ekkert að gera á þessarl götu. 1 iþað skipti slapp hann með sekt. Hvað gera þeir hér? Mörgum til miki'llar undrun- ar, beindi lögreglian því tii öku ma-nna fyri'r ihvít-asunnuheligina, að -þeir yrðu -að halda uppi eðli legum umfarðarhraða. Menn ráku upp stór eyru. Fram til þessa hefur mátt skilja á um- ferðaryfirvöldum, að sæmiiega greiður akstur sé stórtiæt-tuleg- ur. Þótt ökumaður aki dangt in-n-an við iþann hraða, sem sjáltf s-agður þykir á hraðbraiu-tum er lendis, á 'hann á ihættu hér að vera tekinn fyrir of hraðan akstur. En ti'l 'þessa hetfur tekki verið ’saknæmt að dóla ,,með sinu lagi“ og halda 50 bílúm i lest á eftir isér. Aftur og af-tur hafa ve-gfar- endur í lestunum á Hafn-ar- fjarðarvegi horft á l'ögreglubíl- inn við Kópa-vogsbrú o-g atft-ur og aftur spyr m-aður isjálfa-n sig þeírrar spurning-ar, Ihvað I ósköpunum mennirnir séu að gera. Þarna blasir -það sam-a við hvers manns augum dag eftir dag. Lestarstjórarnir, sem allt- af eru að valda ergelsi, orsaka tiímatöf og vinnutap, -auk'a 'bens íneyðsluna og síðast en ekki sízt: skapa -slysahættu, þeg-ar einhver er búi-n-n að tfá meira en nóg og reynir að pota sér framúr. Hitt er svo annað mál, að æskiilegra væri að ráða bót á þassum v-ainda m-eð öðru en lög- regluatfskiiptum. Ef allir æpa á mauðsyn fyrir lögreglu -hér og lögreglu Iþar, er sikammt ófarið yfir í lögregl'urtki. Ytfir dritfin lögregluafskipti eru ekki hugnan-leg og merki um neikvæða þróum, þegar siik af- S'kipti atf þegnunum þartf mjög að au-ka. Um réttan áróður Stundum hef-ur það verið sagt um 'íslendinga, ekki' siz-t þeig-air þeir taka þátt i Iþrótta- keppni við útilenda, að þá skprti úthaTdið. IÞeir höfðu tek ið dá-góða -spretti fyrst, en síð- an lák allt niður í vesal-dóm. Þetta 'sam-a á sér viðar st-að. Hér starfar Umferðarráð og ytf irvöld -umtferðarmála unnu gott starf, þegar 'sikipt var ,í heegri akstur. IÞá voru teknir góðir sprettir, en það tfór n'-á'kvæm- lega eilnis og lí 'kappQeikjunum: Allt heíur lekið raiður. 1 bili batnaði umferðar-menning til rnuna. En hinar fögru dyggðir hafa ig-leymzt að nýju. Þama má aldrei igefa slalkt; réttur áróður getur áreiðainlega ikom- ið góðu til leiðar og ólík-t væri það geðfeiOdari ieið en au-kin lögregii'uafskipfli. Um tvö atriði í umferðinni Tvenint er það einkum í um- tferðarlögum okkar, siem bæði er óvit'uriegt og 'beiniínis stuðl- a-r að slysum. Annars vegar er það ákvæðið um, að ökúmað- ur 'skuli sem tfyrst velja 'sér þá akrei-n, sem hann sííðar ætdar -að beygja útaf. Með öðrum orð um: Maður tekur 'saimkvæmt því endilanga MiJdubrautina á vinstri akrein, ætli maður að lokum að beygja til vinstri, þegar kemur vestur í Vestur- bæ. Af þessari ástæðu er eng- in hægri umferð tl' á tvíhreið- um akreinum: Sumir aka vinstra -megiin, aðrir hæigra meg i-n og gatan „stítflaSt“. iÞar sem hægri umferð er í giiildi — og það er raunar víðast ií heimin- um — er reglan sú, að maður á eindregið að aka ihægra meg- in. Vinstri akrein er þá einung i's riotuð fyrir tframúrakstur. Hi)tt atriðið er þó miklu hættulegra og -fárántegra. Það er ákvæðið um, að sá sem ek- ur aftan á rnæsta bil, er atger- ilega S sökinni. (Þetta álevæði veldur því, að tfjöldi ökumanna stelur réttmum ikaldur og ró- legur svínar sér inná aðal- brautir á trausti þe'ss-, að sá sem svíniað er á, verður að hemla til að bjarga m-álimu. Nái Ihann ekki að hemlla og tendd hann aftaná — þá á harrn sökin-a; iþað var hann sem ók atftaná. Þe-gar útlemdingar og iands- men-n, sem vanfet Ihatfa akistri erlendis, tala um að þeir séu hvergi hræddari í umtferð en hér, þá er þetta etamitt þyngst á métunu-m. Menn eiga alltaf von á þessu, að aðalbrautarrétt ur sé ekki virtur og iþá eru það þeir, en ekki sökudóigur- inn, sem eiga að bjarga þvá sem bj-argað verður. GS Þegar farið er að athuga farartækin, kennir margra grasa og sum bera svip liðinna tima. En alltof stór hluti flotans er gamlar árgerðir léle gra tegunda og má þar sjá atfleiðingar atf stefnu misviturra stjómmálamanna, sem enn líta á bíla sem Iúxus. á fjölfömustu hraðbraut landsins Aðstæðurnar skapa hættu og hér er mynd, sem tekin var á andartaki stórhættu. Ölcumanni Cortinunnar hetfur sennilega leiðzt — eða elcki talið sig hafa tíma til að aka í -fyrsta og öðr- um gír á etfttr malarbílniim. Hann „tekur sjensinn“ eins og það er kallað og rétt nær að smeygt sér fram tfyrir malar- bilinn. Við gatnamót Suðurnesjabraut- ar og Hatfnarfjarðarvegar við Engidai. Þeir sem bíða færis að komast inná Hafnarfjarðar- veginn þama, taka oft mikla áhættu. Menn komast upp með að stela réttínum vegna þess hve umferðin gengur að jafn- aði hægt. ■ Hvað skyldi hann nú verða mildð of seinn í vinnuna þessi? Aðstaða, sem flestir iþek-kja vel, sem þama fara um daglega og lenda í -kjöitfari hæggengra tækja.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.