Lesbók Morgunblaðsins - 07.07.1973, Blaðsíða 12

.skilja — þegar flautað er á
þá, eða blikkað Ijósum.
Atihugun á 100 lestum á Hafn
arfjarðarvegi síðustu mánuðina
leiddi í ljós, að 55 siinnum voru
það jeppar, sem héí'du umferð-
inni iniðri. Ein'kum voru -það
Landroverjeppar, Rú!ssajeppar
og Auisti-n Gypsy. Dýrani jeppa
tegundiima-r, svo sem Bno-nco,
Blazer og Range Ftover voru
hinsvegar ekkii þanna á meðai.
Hinir 45 voru ýmsar tegundir
smærri fólksbil-a, loftast Mosk-
vits og Skoda, en eimnig Volks
wagen og fleiri.
AIMr þessir ib®ar og jepparn
ir einniig, geta -fulivel komiizt
það áfram, að Iþeir iþurtf-a ekki-
að verða aimenn pi-ága. Enda
mu-n þetta fyirinbrigði ekki bil-
unum að kenna, nema örsj-álíd-
an. Af-tjur á móti eru lestarstjór
arnir ifóttk, ise-m atf eirihverjum
ástæðum hefur ekki getu til að
aka bíl í vemjulegri borgarum-
ferð. Og þetta sama tfólk virð-
ist öðrum Ifremur bneiigjast til
að aka á lélégium bílum.
Hvað gera þeir
í útlandinu?
Ekki er úr vegi að skjóta ihér
inn eiinni M'tililii sögu atf ístanzk
um bíils'tjára, sem tók 'M1 á
lteigu sér tii þæginda á sólar-
eyjunni 'Mallorca. Hvort hann
var lestarstjóri, vitum við ekki,
en hitt er víst, að á ihraðbraut
í nánd við Paima komst hann í
sunnudagsskap og tfór að lóna
með svipuðum hraða og lestar-
'Stjóri á HaifniartfjairðarvegL En
hann tfékk ekki iengi að vera
-í tfrúði. Gráklædd „policia"
Francós var óðar ikomin upp að
'hiiðinni á ihonum og viisaði hon
um raklieiðis út atf brautinni.
'Þar tfékrk ihann að dúsa um hrtð,
unz honum var saigt að svona
bílstjórar hefðu ekkert að gera
á þessarl götu. 1 iþað skipti
slapp hann með sekt.
Hvað gera þeir hér?
Mörgum til miki'llar undrun-
ar, beindi lögreglian því tii öku
ma-nna fyri'r ihvít-asunnuheligina,
að -þeir yrðu -að halda uppi eðli
legum umfarðarhraða. Menn
ráku upp stór eyru. Fram til
þessa hefur mátt skilja á um-
ferðaryfirvöldum, að sæmiiega
greiður akstur sé stórtiæt-tuleg-
ur. Þótt ökumaður aki dangt
in-n-an við iþann hraða, sem sjáltf
s-agður þykir á hraðbraiu-tum er
lendis, á 'hann á ihættu hér að
vera tekinn fyrir of hraðan
akstur. En ti'l 'þessa hetfur tekki
verið ’saknæmt að dóla ,,með
sinu lagi“ og halda 50 bílúm i
lest á eftir isér.
Aftur og af-tur hafa ve-gfar-
endur í lestunum á Hafn-ar-
fjarðarvegi horft á l'ögreglubíl-
inn við Kópa-vogsbrú o-g atft-ur
og aftur spyr m-aður isjálfa-n sig
þeírrar spurning-ar, Ihvað I
ósköpunum mennirnir séu að
gera. Þarna blasir -það sam-a við
hvers manns augum dag eftir
dag. Lestarstjórarnir, sem allt-
af eru að valda ergelsi, orsaka
tiímatöf og vinnutap, -auk'a 'bens
íneyðsluna og síðast en ekki
sízt: skapa -slysahættu, þeg-ar
einhver er búi-n-n að tfá meira
en nóg og reynir að pota sér
framúr.
Hitt er svo annað mál, að
æskiilegra væri að ráða bót á
þassum v-ainda m-eð öðru en lög-
regluatfskiiptum. Ef allir æpa á
mauðsyn fyrir lögreglu -hér
og lögreglu Iþar, er sikammt
ófarið yfir í lögregl'urtki. Ytfir
dritfin lögregluafskipti eru
ekki hugnan-leg og merki um
neikvæða þróum, þegar siik af-
S'kipti atf þegnunum þartf mjög
að au-ka.
Um réttan áróður
Stundum hef-ur það verið
sagt um 'íslendinga, ekki' siz-t
þeig-air þeir taka þátt i Iþrótta-
keppni við útilenda, að þá
skprti úthaTdið. IÞeir höfðu tek
ið dá-góða -spretti fyrst, en síð-
an lák allt niður í vesal-dóm.
Þetta 'sam-a á sér viðar st-að.
Hér starfar Umferðarráð og ytf
irvöld -umtferðarmála unnu gott
starf, þegar 'sikipt var ,í heegri
akstur. IÞá voru teknir góðir
sprettir, en það tfór n'-á'kvæm-
lega eilnis og lí 'kappQeikjunum:
Allt heíur lekið raiður. 1 bili
batnaði umferðar-menning til
rnuna. En hinar fögru dyggðir
hafa ig-leymzt að nýju. Þama
má aldrei igefa slalkt; réttur
áróður getur áreiðainlega ikom-
ið góðu til leiðar og ólík-t
væri það geðfeiOdari ieið en
au-kin lögregii'uafskipfli.
Um tvö atriði
í umferðinni
Tvenint er það einkum í um-
tferðarlögum okkar, siem bæði
er óvit'uriegt og 'beiniínis stuðl-
a-r að slysum. Annars vegar er
það ákvæðið um, að ökúmað-
ur 'skuli sem tfyrst velja 'sér þá
akrei-n, sem hann sííðar ætdar
-að beygja útaf. Með öðrum orð
um: Maður tekur 'saimkvæmt því
endilanga MiJdubrautina á
vinstri akrein, ætli maður að
lokum að beygja til vinstri,
þegar kemur vestur í Vestur-
bæ. Af þessari ástæðu er eng-
in hægri umferð tl' á tvíhreið-
um akreinum: Sumir aka
vinstra -megiin, aðrir hæigra meg
i-n og gatan „stítflaSt“. iÞar sem
hægri umferð er í giiildi — og
það er raunar víðast ií heimin-
um — er reglan sú, að maður
á eindregið að aka ihægra meg-
in. Vinstri akrein er þá einung
i's riotuð fyrir tframúrakstur.
Hi)tt atriðið er þó miklu
hættulegra og -fárántegra. Það
er ákvæðið um, að sá sem ek-
ur aftan á rnæsta bil, er atger-
ilega S sökinni. (Þetta álevæði
veldur því, að tfjöldi ökumanna
stelur réttmum ikaldur og ró-
legur svínar sér inná aðal-
brautir á trausti þe'ss-, að sá sem
svíniað er á, verður að hemla
til að bjarga m-álimu. Nái Ihann
ekki að hemlla og tendd hann
aftaná — þá á harrn sökin-a;
iþað var hann sem ók atftaná.
Þe-gar útlemdingar og iands-
men-n, sem vanfet Ihatfa akistri
erlendis, tala um að þeir séu
hvergi hræddari í umtferð en
hér, þá er þetta etamitt þyngst
á métunu-m. Menn eiga alltaf
von á þessu, að aðalbrautarrétt
ur sé ekki virtur og iþá eru
það þeir, en ekki sökudóigur-
inn, sem eiga að bjarga þvá sem
bj-argað verður.
GS
Þegar farið er að athuga farartækin, kennir margra grasa og sum bera svip liðinna tima. En
alltof stór hluti flotans er gamlar árgerðir léle gra tegunda og má þar sjá atfleiðingar atf stefnu
misviturra stjómmálamanna, sem enn líta á bíla sem Iúxus.
á fjölfömustu hraðbraut landsins
Aðstæðurnar skapa hættu og
hér er mynd, sem tekin var á
andartaki stórhættu. Ölcumanni
Cortinunnar hetfur sennilega
leiðzt — eða elcki talið sig hafa
tíma til að aka í -fyrsta og öðr-
um gír á etfttr malarbílniim.
Hann „tekur sjensinn“ eins og
það er kallað og rétt nær að
smeygt sér fram tfyrir malar-
bilinn.
Við gatnamót Suðurnesjabraut-
ar og Hatfnarfjarðarvegar við
Engidai. Þeir sem bíða færis
að komast inná Hafnarfjarðar-
veginn þama, taka oft mikla
áhættu. Menn komast upp með
að stela réttínum vegna þess
hve umferðin gengur að jafn-
aði hægt.

■

Hvað skyldi hann nú verða mildð of seinn í vinnuna þessi? Aðstaða, sem flestir iþek-kja vel, sem
þama fara um daglega og lenda í -kjöitfari hæggengra tækja.