Lesbók Morgunblaðsins - 15.07.1973, Blaðsíða 16

W Blade
f smidige
hænder
mens De vasker op
OPVASK
biologisk nedbrydeligt
l 505 g
r Palmolive hefur sérstaka efnasamsetningu,
sem veldur því áð þér notið minna magn í
uppþvottinn. Notið aðeins smá skvettu óg
uppþvotturinn verður spegilskínandi.
?■ Þannig hafafleiri og fleiri uppgötvað, að
það borgar sig að nota Palmolive I uppþvottinn.
Reynið það sjálf.
Palmolive uppþvottalögur-gerir hendur yðar
mjúkarogliprar,um leið ogþérþvoið upp.
Mundi ekki
kjósa að breyta
Framh. af bls. 5
i frístundum y>kkar til skemmt-
unar?
— Ja, við erum ákaflega mik
ið heima og dundum við viimu
eða lestur. Helzt viljum
við eyða ökkar tómstunjd-
um innan veggja heimilis-
ins, enda annars til líti-ls að
eiga iheimilli.
— Mynauð þið vilja breyta ein
hverju, ef þið .gætuð ajftur lif-
að .upp siiðustu tíu árin?
— Nei, aJlls ekki. Þó að stund
um JhaJfi ekki verið til fyriir
mjólkinni, þá hefur þessu aflt-
af miðað í irétta átt. JÞetta er
’gott þjóðfélag og flestir geta
komizt vel áfram, eif viljinn er
nægiiega sterkiur. Það Ihefur oft
sýnt siig bæði fynr og síðar. H
Arno Breker
Framh. af bls. 11
viirtist itelkin S hanastélsboði.
„Konan þama er eiginlkona
'franisks lútgefanda. Ég igat 'kom
ið í veg fytrir, að nasistar kyirr
settu hana — hún er gyðing-
'ur. Þaiu voru miklir vinir mfin-
ir á Jpeim árum. En S fyrra dró
bróðir hans mig á ú'tgáfu bó!k-
ajr miininar, „Pairtis, Hitiler
og ég,“ svo lenigi, að ég varð
ioks að fara með hana til
Presse de la Cité . . .“
Útgefandinn var lagður tii
iMiðar imeð Vlaminck. Þá feom-
um við öfan á mynd atf tföður
hins ifiræga leikara, Jean-Paiul
Belmando. „Paul Belimondjo var
eindreginn fylgi'smaður iþýzk-
tfranskrar eimngar," sagði
Brelker. Þar næst urðu
tfyrir imyndir af mikilM skritf-
stotfubyggingu, sem 'Brekier hef
iut teiknað fyrir Oolognebæ ag
(hann íór að tala um síðustu
verk sán ‘og sýndi mér innmmm
aða mynd atf flóðlýstum skýja-
Mjúfi, er hann var að teikna
fyrir MajrokJkókóng.
„Hamn verður reistur í Casa
blanoa," „sagði Ihann. „Ég er ný
kominn tfrá Marokkó. Gisti þar
kon>unginn.“ Við sipurðum þá
um Jhina midheppnuðu .valda-
ránstiiraun, sem gerð hatfði ver
ið íyrir 'skemmstu. „Atburða-
ríkasti dagur ævi minnar,"
svaraði Breker. „Þá feomst ég
næst dauðanum. Hermennimir
voru Ifiullir, annað hvort aí
áfengi eða lyf jum, og iskipuiiag-
ið afleitt . . .“ Harnn sýndi ofek
ur með handahreyfin'gu hve
naumlega hann hefði sloppið
tfrá kúlunum. „Þar sfeaE hurð
nærri hælum. Kóngurinn var
reyndar tekinn, en komst und-
an út um Mósettglugga. Ég er
að vinna að styttu atf Múbam-
með fimmta, föður núverandi
konungs. Það verður fyrsta
stytta atf fconungi, sem reist er
lí Mamokfcó. Konungsskrúðinn
vafðist svollítið .tfyiír mér. Atf
trúarástæðum ríður á, að ihann
sé eáfcvæmlega gerður."
Hvernig er að igera högg-
mynd aí iátnum manni? spyrj-
tum við. „Ég hetf unnið eftir
ljósmyndum," svarar Breker.
„Komið, og sjáið.“
Við tfórum inn í vinnustof-
'Una og hainn sýndi oikkur stytt
iuna; hún var þrir fjórðu af
lí'kamsstærð; Múhammeð kon-
ungiur fimmti stíifur og teinrétt
©
ur 'á hestbáki. Á tötfhj á ein-
um veggn'um héngiu fréftamynd
ir aí konuniginurn sáluga, tefcn
ar við ými's tækilfæri og
á borði þar hjá lá mynd aí
tfremiur Hotlegu hrossi. „Æ,já,"
sagði Brefcer, „hestutr fconungs
ins Sáiuga er orðinn mjög gam-
aflfl.." Hann sneri sér atftur að
stfyttunni. „Þetta er ibara tfnum-
mjynd," sagði bainn, „hún verð
iur miMu stææri fulligerð."
Ég spurði BrOker fiwort
hann áliti, að halfa mætti list-
ina að vopni. „Útilofcað," svar
aði Jhann af oiokkMrri ákefð.
„Maður verður ævinlega að
jvinna úr njáttúrunini. Það
sriart mig og fyrirmynd mlina
ekki, þegar geimifiararnir lentu
á tunglinu."
Þegar við vorum í þann veg
inn að feveðja galf Breker mér
bók með endurprentunum af
verkum hans og fotnmála eifitir
Ohahles Despiaiu og enn'frem-
ur nýlegt hefti a'f ifrönsku
stjómimiáJlatJímariti, „Découvert-
es“, en í því var viðtal við
hann. Á tf'ofsfiðunni var dlálitil
kveðja frá myndhögglvaranum.
Atf gre.'num í ritinu má nefna
áfcæru á hendiur hinum þjóð-
eimtssinnuSu Bösfcum á Spáni
og einlæga stuðnijngsyfiriýs-
inigu við herferð Portú-
gala gegn „iniðurrifsmönin-
unium" x Angóla.
Meðan við biðum eftir leigu-
bílnum spurði ég, hvont við
mœttum talka mynd aif honum
við styttuina af Múhammeð fcon
uinigi.
„Nei. Ég vil það Síður. Hún
er efcki tfulgerð iog konuingur-
inn aif Marokltoó fær alltalf svo
Slæma útfreið í þýzkum Möð-
um. Ég veit ekki hvers vegna."