Lesbók Morgunblaðsins - 15.07.1973, Blaðsíða 7

Lesbók Morgunblaðsins - 15.07.1973, Blaðsíða 7
— Fonguð þ'ð miMa íyrir- greiðslu í samþandi við ibúð- arkaupin? — Nei, við tókum engiin láin, jwma húsnæðismáilalám og svo smáræðl Ihjá venzfliaffiðlki. Þá líemigu e!klM: afliliir hústnæðismála- iíám einis Og nú, heldur var aMs klomar iM'íka í Ikrimigium þetta. Oklkur var d Sfyrs'tu synjað um lán. Ég mumdi þá eftir eimum kiummilnigja föður rnlíms, seg- ir Silguirbjörig, sem átti dálítið umdir sér. Ég þeklkti mamminn eklkieirt og geikik um góflf í kjöt- Ihúðinmi, isem ég vanm iþá í, í heiiam dag, áður en ég hafði ■saífmað huigirelcki til að hrimigja í hiamn og taiðja hann um að lið- sinma oktour. ‘Ndkikrum dögum eftir að ég hringdi í hiamm feng- nim við tállkynmimgu um að við helfðum 'fengið ián. Ég igaeiti trú- að að unigt ífólk í dag sé miklu betur >að sér um ýmniis þjóðfé- laigs og efnahagsmáíl en við vor um þá. Við áttum oft eftir að reika okkiur á og læra sitt af hverju. — Hefur þú alltaf unnið úti, Sigurtojörg? — Já, é|g hetf uminið við aMt möigullieigt, en um það ieyttd', sem við fluttumst 'himgað byrjaði ég að vinna á veitimigahúsum. Var ■það fyrst og frernsf vegna barn anma, því að þá ,gat éig verið heima á daigimm. Síðar dreif ég mig í matæeiðsllu- ag veitiniga- þjón askólaran. Það var ástœðu- MIKIL VINNA OG MARGS- KONAR SPORT Baldur Ólafsson, aðalgjald keri Landsbankans í Múlaúti- búi, og kona hans, María Frí- mannsdóttir, búa ásamt tveim- ur börnum sínum á f jórðu hæð í sambýlishúsi við Álftamýri 50 hér í borg. Þetta er eitt af fjórum sambýlishúsum, sem bærinn byggði við Álftamýri, og hafa áreiðanlega færri kom- izt þar að en vildu. íbúðir sem þessar eru seldar á viðráðan- legu verði og má ekld selja þær aftur nema nokkum veg- inn fyrir sama verð. Er þetta mjög gott fyrirkomuiag, sér- staklega fyrir þá, sem viija halda sig utan við darraða dans verðbólgunnar. — Keyptuð þið þessa ibúð, laust að vinma fyriir lágu kaupi, þfegar hægt var að læra fagið og fá hærra kaup. Ég út- skrifaðilst sem þjónm í fyrra- vor og var iþá fyrsta koman, sem fékk þessi réttimdi, en nú eru einar átta konur við þetta mám. — Hefurðu ekki átt í erfið- leikum með að koma börnunum fyiriir á meðan þú ert að vmna? — Nei:, móðir mlín heifur hjálp að mér dálítið og það elzta hajfði ég Lemgi á dagheim- ili. Þetta bneyttist auðvit- að, iþegar ég fór að. vimna á fcvöidiri. Það er milkilll rnunur að igieta verið heima allan diag- inn, en stanfinu fylgiir ililka sá ókostu-r, að eiiga eíklki firS um helgar, þagar aðrir eiiga ifrf. — ,1 hivaða ástandi var þesisi ítoúð, Svavar, þegar þið keypt- uð hama? — Hún var tilllbúin undir itré- verlk og höfum við lumnið aMar immréttimigar sjálf, mema raf- virkjastöKfim. Nú eftir ifiíu ár erum við nökkurn vagin skuld- laius orðin og igetum aðeins far- ið að slaika á, en ýmisleigt höf- uim við látið okkur igott þykja og við emum ekki alveg sátt við ‘það, að þurfa að eyða eimium tliu toezfiu áxum ævimnar í það, að 'koana sér sæmilega ffyriir. Otft helfur þetta verfð milkil Itauga- spenna, en ivið bjöiiguðum okk- ur og ættum elkki þetta 1 dag elf Sigurbjörg Eiríksdöttir og Svavar Sigurjónsson með börnin. við ihefðum ekki tegt miMð að okkur og verið siamtaka um það, að til' einihvens væri að vimna. — Hvað hatfið þið Ihelzt get- að veitt ykteur þessd tíu ár? — Við höfum komizt einum þrisvar .sinnum til útil'anda og núna erum við á leiðinmi til Spánar með tvö eldri börmiin. Mdtt helzta áhugamái, seg- ir Sigurtojörig, er að geta séð mig svolíti'ð um lí heilminum. Við erum'svo lánsöm, að geta veitt okteur orðið ýmsa hLuti, em fyr- :r táu árum trúðum við því varia að við mundum notokum ‘tdma geta eignast eiigln ’sérhæð og góðam bil. Við Ihugsuðum ekki Lerijgra þá, svo að við höf- um sanmarlega verið lárusöm. Baldur, þegar þið byrjuðuð að búa? — iNeil, fymst Ifeigðum vd6 í HvassaiLeyti I tvö ár og eitt ár á Laiuigaveginum. Þá keyptum við tvfegigja herbetngja íibúð í þessari Iblllotek og skiptum síðan yfir í þessa dtoúð, sem við bú- um i núna og er þrigigja her- bergja, þegiar húm losmaði moteteru síðar. Við þynftum nú að fara að stækka við olklkur, en getum eiiginlega eklki hiugs- að okkur að yfingefa þennam stað. Ibúðir á sömu kjörum eru fekki ifáaniegar nema uppi í Bredðlhiolti. Þamgað lanigar okk- ur elktei og otekur ógnar íbúða- verðið á hinum firjálsa mark aði. Við erum þannig gerð, að við viijum helzt ekkent stouilda, ef hægt er að komast hjá þvi. — Vinnur þú utam heimiLis, Maria? — Ég er nýbyrjuð að vinma á Skrilfstofu hjá ísaga fyrir há- degi, em þar vamn ég lilka áð- ur en ég giffti mlg. Þetta er hressamdi tilibreytimig núma þeg ar bömin enu orðán það stór, að ég kemst d buntu. — Þið hjónim enuð kanmski nýteomim úr sumairtfril ií sólar- lömdum, þið eruð bæði svo úti- tetein og ,hiressileg. — Nei, sagði Marlía, v:ð höf- um ekki ifarið itifl útdamda síð- usitu ifiiiu árim, iþó að við toöf- ium ferðaist mdkið immam- lands. Ég mota bara tovent tæki- Ææni til að liggja í sólllbaði hén á svöllumium og Baldur er mik- ið útivið og 1 íþróttum. Eilgim- María Frímannsdóttir og Baldur Ólaísson með döttur þeirra. lega hefiur Baldiur ótelj- andi áhiugaanél. — Það er rétt að gieta þess, Skýtur Baildur imn i, að við ætll uim að skneppa út fyrir lamd- steimama í sumar, svoma 5 til- efni atf því, að frúin hfefur toU- að tfiu ár í hjónabamdinu með nxér. —- Hvaða iþróttir stundar þú, Baldiur? — Ég spMa mikið toadmimton Og varð 1 vetur Reykjarvfiteur- meistari í tvfiliðaleik í badimin- ton. Þá spiLa ég dálítið fótbolta og fyllgiist með öðrum iþióttum. Bkki má igleyma skák og bridge Framh. á ibls. 14.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.