Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1977, Blaðsíða 15
Menntun
rannsóknar-
lögreglu-
manna
Fyrir skemmstu var frá því greint, að tveir
starfsmenn Rannsóknarlögreglu rtkisins hefðu
farið til náms og þjálfunar f New York. Var um
að ræða eins mánaðar námskeið, og fengu
lögreglumennirnir farseðla og hluta dagpen-
inga greidda af almannafé. Sjálfir höfðu þeir
frumkvæði að þessari för og fengu ekki leyfi frá
daglegum skyldustörfum til að sækja nám-
skeiðið, heldur vörðu til þess orlofi sfnu.
Þegar hliðsjón er höfð af þeim miklu og
gagnlegu umræðum, sem fram fóru f þjóðfélag-
inu fyrir fáeinum mánuðum, um nauðsyn þess
að efla veg rannsóknarlögreglunnar, bæta
starfsskilyrði hennar, og ekki sfzt að mennta og
þjálfa lögreglumenn svo vel sem kostur væri,
hlýtur að vakna sú spurning, hvernig þessum
markmiðum verður náð. Á það að vera undir
frumkvæði einstakra starfsmanna komið og
hvort þeir eru reiðubúnir til að verja til þess
frftíma sínum, hvernig viðbótarmenntun þeirra
verður háttað, eða mun stofnun sú er þeir
starfa fyrir — Rannsóknarlögregla rfkisins —
hafa forgöngu um að upp verði tekin nútfma-
vinnubrögð og fullkomnar aðferðir við rann-
sókn sakamála?
Hér er hvorki verið að amast við þvf að
einstaklingar sýni heilbrigðan metnað eða hafi
frumkvæði að þvf er til bóta má verða, né
heldur að ástæða sé til að mylja óhóflega undir
einstakar starfsgreinar, heldur lögð áherzla á
nauðsyn þess að búa rannsóknarlögreglunni
eins góð starfsskilyrði og frekast er unnt svo að
hún geti gegnt hlutverki sfnu f samræmi við
þær kröfur sem ómótmælanlega eru gerðar til
árangurs.
Það hefur verið staðreynt, að rannsóknarlög-
reglumenn hér á landi hafa ekki yfir að ráða
þeirri þekkingu og reynslu, sem nauðsynleg er
til að upplýsa flókin sakamál af þvf tagi, sem
upp hafa komið f vaxandi mæli. Kannski sem
betur fer, kann einhver að segja, og má það til
sanns vegar færa. Hvorki er við rannsóknarlög-
reglumenn né hið margumtalaða „opinbera"
að sakast, þótt rannsóknarstörf hafi torveld
viðureignar, og það skal skýrt undirstrikað að
hér er ekki á neinn hátt verið að kasta rýrð á þá,
sem hlut eiga að máli. Þessir annmarkar komu f
Ijós á áþreifanlegan og eftirminnilegan hátt
þegar Þjóðverjinn Karl Schiitz var kallaður til
vegna Geirfinnsmálsins svonefnda. Með þeirri
ráðstöfun tók dómsmálaráðherra af skarið af
raunsæi og myndarskap, sem varð til þess að
upplýsa þetta óhugnanlega mál og raunar fleiri.
Þá markaði frumvarp sama ráðherra um Rann-
sóknarlögreglu rfkisins tfmamót, og stefna sú,
sem þar var tekin, á áreiðanlega eftir að verða
til mikilla bóta. En góð stefna og góður vilji eru
ekki nóg — framkvæmdir verða að fylgja f
kjölfarið.
Á miklu veltur að frá upphafi sé svo vel búið
að Rannsóknarlögreglu rfkisins sem frekast er
kostur. Um það eru allir sammála, jafnt háir
sem lágir.
Þvf markmiði verður náð með því að veita
rannsóknarlögreglumönnum menntun og þjálf-
un eins og bezt gerist f nágrannalöndunum og
bæta launakjör þeirra og starfsskilyrði svo að
hæfir menn sækist eftir þessum störfum. Það
er ekki á færi leikmanns að tjá sig svo tæmandi
verði um einstök atriði hér að lútandi, en eitt af
þvf sem orðið getur til að bæta starfsskilyrði
löggæzlumanna er að vekja athygli almennings
á þvf að hlutverk þeirra er að þjóna fólkinu í
landinu og aðstoða það. Það var f þágu al-
mennings, sem lögreglumennirnir tveir fóru
vestur um haf til að bæta við þekkingu sfna á
þvt starfi sem þeir eru ráðnir til að leysa af
hendi. Það er eðlilegt framhald af þróun saka-
mála og rannsókn þeirra á undanförnum miss-
erum, að stjórnvöld hafi forgöngu um að koma
þessum málum sem fyrst f viðunandi horf, á
skipulegan hátt og með samræmdum aðgerð-
um, þannig að happa- og glappaaðferðin verði
ekki látin ráða hvernig til tekst.
-—Áslaug Ragnars.
Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
aij glH' KfHN- UXIWM fH K*IR <0M4 fiRiR ■ FeF - SCTrJ. fuu- * R A 1-'- KV- Æmi lufnu íí-Ím h'Afn
IÁ ~r U D R U K K [ N N T K
PúiC- AK. A' A R VöKVi MM\ M T o L K 'a L
M SSE ÁHÍlD K 1 £> I N eua 'o f 1 UW> A*. & i E
A N N A T 'A N A MIV*I,- Atr 'n N A B B 1
./e'- S K u R Al f iNJ A L 1 f? N 1 R A N
MAfJiíS- HfiFtí ’A s Æ L L Be«P Æ r iTféÐ t L 4 U R A
S oRU- LECk R A u N A L £ 4 E F L A /T A/ ■fí/«' ÓL'P
■ K 2£/AJI Mrtf.* OIK N N Í>UC.- L A S i N sexj* R ro 4 Nl
A K A .'.T'A a 1 L R A )C Á R L'iT'L i N) A
K A 5 K A s> ) FAAJ64 maric lc I Bet- rtt b L A éÍi> N
A ft F 1 FU4L l N N A N ?/£«(? ÍOAJUR s o R T 1
R A S A N N & *tfí' B A Ð ojvir. 5 TÓK t N
p? A F L A R A T 1 N u ar«v i L 1 N
r Æ T T 1 H oit- A€>- R R A R N A N A
(%■ fe. i K"o R m R ■ Bt>RN fiLOfí FU(L- INU y.'i n' w' fí 1 iT*' S PT-I flt-D- 1© u ll l?IÖAI- /Na ífflRN (0
bne- 5K0T- 'Lec.fí IðlSS- iR BÓMDI H R-
L_fr- -7?«^ /
lor -"* MomtA 2£/Ni
TfíMf) 3oR- nsK- AMUM
piauR
neirt HL.7- SPIL 5Kö'fcl
■fi/ÉiF éins "17
HAFNW ANW KflRr- 6PiP«R rc-R
\NR' pF tCrÁw i l/o NP (fuu- ftHFN ólataR UtóÐ- mR- Lg /MO- IT'
JVC', R'AN' FNUL ST'R £KK(
L£«. fl íyREIN- Hfcw/L- r/MC/IK- Ói- IN HÁYADI
Míl 4R.
FYf?T- í.n'iN « 5 E? rvi - H T •
Fuo lA M o íl-' U R-
VAwmít E FN 1
%FR(\ y\ u/JN- u P-
FL" FíFK lA- æ: no 1 f /vf CuR. UeTilZ
KNO' iNT 'fVFlR EINS fflflMNÍ- MflFMS £ FA)i flt-- U R. KL- uvr- K P)
Þekk- ruR pft-
fULL 5. ■+ jKfc'LlU 1 k k íiflNO IR J L