Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1977, Blaðsíða 16

4hr
hugskoti
<Woodg
dUlon
t„ þ*E> EÆ HAÐ þ\jí HVER.SU K/EtVH
MAÐUÆ EÆ 0(3 LE/ÆÆEi/HPUg.
FyLGSTU A/Ú ME£>...
‘ AÐAL
LESTRAR-
SALUR
o________o
l 1 i J 1 1 1 1M
EG EÆ STAODUR
pTrm cr
'A
dÓKASAFN-
/h/U _ /rT*
HÉR eft/r
Kallae/ „l/EIDI- /Oösíjl
STÖO/N"
LVMSKULB&A, o& með
hraoa LJÓS/&/NS,
Athuga ég hoæfuænar.
þVJ'HÆST' LÍKTOG STÓÆ'
HyÍT/ HÁKARL/MM, FÆ.R'
Ée> MtG Á/ÆR BRAO/NM...
í RÓLE&HE/TUM Sy/JD/R STÓR/ HVÍT/ h'a -
KARL/HN ÓHLÚRR/ 06 LU6A/AR/ S7Ó,ME&
þ'A STAÐÆEVND THUGA AÐ ÚTHAF/D Efí.
STÓRT 06 FULLT F/SKJAR.
KRISTIANIA
Framhuld af hls. 7
leynast hjá ykkur. Norskir eða
finnskir? Þiö borgiö ekki húsa-
leigu, gas eða rafmagn. Þiö setjist
að á Strikinu og seljið drasliö
ykkar og borgið engan söluskatt.
Kvendiö, sem lögreglan sótti til
ykkar, bjó meö útlendingi, sem
hafði ekkert dvalarleyfi — og er
því óvelkomið „spaghetti“-svin.
Við erum mörg sem bíðum þess
með eftirvæntingu að húsin
ykkar verði rifin og þið rekin
burt, með táragasi ef annað dugar
ekki. Þá verður mikill fögnuður.
Réttast væri að senda ykkur öll
niður um Belvedere-ræsið. Vitið
þiö hvað það er? Það er skolpræsi
Kaupmannahafnar. Þar megið þið
sökkva til botns með rotturnar
hangandi úr nefinu.
Þeim vansælu fjölg-
ar í velferðinni
í formála bókar um Kristíaníu,
sem Þjóöminjasafnið í Danmörku
gaf út árið 1975 stendur m.a.:
Skúli fögeti
Framhald af hls. :i
millum fullkomið ofviðri, so
oss drcif allt til vesturs.
Þann 211. til 26., — meir sunnan
til suðvest, so vær náðunt und-
ir Snæfellsjökul, gátum þó ei
lagt hann frá oss.
Þann 27., — afíur suðaustan of-
viöri; vildi þá stýrimaöur
halda norður um land, en þar
til kvað ég þvert nei, heldur
skyldi sækja einhvers staðar i
Vestfjörðum, því enn mundi
vindur af norðri blása ein-
hvern tíma hér eftir.
Þann 28-da, um kvöldiö komum
vær inná Tálknafjörð.
Þann 29-da, — talaði ég við
Danmörk telst eins og hin
Norðurlöndin háþróað land.
Félagslegt öryggi hefur aukist
með þessum þjóðum samhliða
efnahagslegri velferð, svo það
hefur lengi verið öðrum til fyrir-
myndar. Þrátt fyrir þetta fyrir-
myndar-þjóðskipulag, þar sem séð
er fyrir borgurunum frá vöggu til
grafar, kveða við óánægjuraddir.
Bjartsýnin sem ríkti á árunum frá
1960 — 1970 er ekki einhlít
lengur. Nú er mönnum ljóst að
þessi velferð fæst ekki ókeypis.
Vegna váxandi útgjalda verður
stöðugt að auka framleiðsluna og
um leið afköstin. Stjórnmála-
mennirnír leggja sig i lima til að
koma þegnunum í skilning um
þetta. En engu er líkara en sumir
skilji það ekki.. . vilji ekki skilja
það. Og það sem verra er — þeim
vansælu fer fjölgandi — og þeim
fjölgar, sem finna sér engan stað í
þessu velskipulagða velferðar-
riki.
Ef til vill er Kristianía afsprengi
þessarrar þróunar. . .
prestinn sr. Eggert Ormsson
og skrifaði með hönum samt
eftirlagði een deel dokument
að tilsenda amtmanni og sýslu-
manni Brynjólfi.
Þann 20. — genguni aftur til
segls með hægum norðanvindi.
Þann 31-ta, 1-ta nóvember, —
aftur ofviðri af suðri.
Þann 2-an nóvember, 3ja, 4. og
5., — loksins norðaustan vind-
ur, sem bar fyrir bý (framhjá)
Fuglasker og Vestmannaeyjar.
Þann 6ta og 7da, — aftur
suðaustan stormur, so vær
máttum óttast Suðausturland-
ið.
Þann 3ja nóvember og hér eftir
allt til 19. ejusdem (sama
mánaðar) að vær komum inn (
Sognedal í Noregi gott veður
með ýmsum vindum, mest
vestlægum, so að oftast geng-
um með mersegl í tó, eða með
raf í; en hér neyddi oss inn
mest eldiviðarleysi, so ég
hlaut á móti vilja mínum og til
minnar forud (fyrirfram)
sýnilegrar mæðu að láta skips-
officerer ráða. Skrifaði sama
dag til Kaupinhafnar með
póstinum.
Þann 21-ta. — Ilvað skyldi ég
hér resolvera? (ákveða) Tíðin
er so nær forhlaupin og hið
síðasta tcrmin (lokafrestur)
eftir míns erindis ásigkomu-
lagi að koma til Hafnar þann
12ta descmber. Það kann ég
enn nú ná til lands, en vanséð
til vatns, og ég hefi ei meiri
makt til að kommandera
vindinum framvegis en hingað
til á þessari reisu. Bréf og
dokumcnt og memorialer með
víðara að senda frá mér með
póstinum er órýmilegt allt so
lengi ég sjálfur er heilbrigður;
var nú þó ci aftækt um, að í
mig væri sjóvilsa komin. Ilvað
mun landreisa nú kosta til
Kaupinhafnar? Ongefær (um
það bil) 100 rdl. (rfkisdali) og
tilbærilega motion fyrir mig
latan. Hvað kostar að liggja
hér til byrjar með hazardc í
gegnum Kattegat? Litla, þó
nokkra peninga, en mest alla
töpun Islands málefna, ef svo
vill til takast. Hún verður ei
aftur bætt, en auðvelt náð 100
rdl. aftur einhvern tfma ef ís-
land nú vinnur. Eftir þessu
undirlagi resolveraði ég mig
til landreisunnar, tók með mér
2 koffort með pappírunum og
nauðsynlegasta klæðnað, ineð
litla Bjarna kahytdreng, og
reisti sama kvöld 114 mflu til
Hitteröe.
Þann 22., — til Korshavn 4 míl-
ur. (Þessi staður er syðst f
Noregi. JKM) Þann 23ja fyrir-
bí Lindensnes f gegnum Man-
dal, hvar ég talaði við þann
afturreka Ilofsóskaupmann
Pcnse, og til Mandalseid. 3
mflur.
Þann 24., — til Christiansand 5
mflur, hvar ég forsynaði mig
með reisupassa.
Þann 25., — til Arendal, 6 mfl-
ur, hvað ég dvaldi þann 26.,
bæði vegna mótvinds og líka
til að sjá þær artugu anstaltir,
sem þessi staður hefur til
skibsbyggeri, timberhandcl
(timburverzlun) og söfart
(siglinga). Þann 27. til Grön-
holm 4!4 mflu.
Þann 28., — til Kieringhavn, 6
mflur. Þann 29. til Aalsund 2
mflur.
Þann 30., — yfir Kristjanfufjörð
til Frederiksstad 3!4 mflu.
Ilingað til, til vands f bátum
innan skers, in alles (saman-
lagt) 35!4 mílu. (Þessi tala
ógreinileg í handriti Skúla).
Þann 1. desember til Frederiks-
hald 4 mflur; þann 2. indtil
Wig f Sverrig (Svíþjóð) 3Vi
milu yfir ísinn við Ilellen
(Hellu), þetta f sleðum. Hér
treffi (hitti) ég Philip Arentz
groshandler (heildsala) frá
Kristjanfu, sem vegna hans
process fyrir Hæstarétti
þrengdi til að reisa nótt og
dag, og hafði ei meðferðis
nema sinn vaðsekk. Með hon-
um inngékk ég reisu-
kompagni, að eitt skyldi yfir
báða ganga og eitt báða kosta.
Ilingað til hafði frostið og
bjartviðri favoriserað með
snjó og fs á landi, en nú brast
það síðara, so koffortin máttu
leggjast á kerru með drengn-
um, en við til hests að ríða, þvf
ei var vagn að fá.
Þann 3ja desember, sem er
svenskra bænadagur fyrir
executionen (aftökuna) í
Stokkhólmi, til Ilarrestad með
natten til hjælp 7 mflur.
Þann 4ja, — oven om Baahus
með baad over Elven til Kierra
forbi Gottenborg (Gautaborg),
natten til hjælp, 11 milur. Hér
hygg ég mig hafa verið mest
lúinn eða latan (yfirskrikað f
handriti Skúla: á ævi minni)
vegna ills aðbúnaðar á skyds-
hestum.
Þann 5ta, — kl. 1 eftirmiddag
frá Kierra; keypti ég vagn í
Kongsbacka; héldum svo
áfram nótt og dag án þess að
klæða sig af Rochdelonn
(frakka) eða stígvélum. Inn til
7da kl. 10 eftirmiddag 27 mfl-
ur til Bellewu 1!4 mflu utan
við Kaupinhöfn.
Þann 8. desember kl. 8 formid-
dag kom ég til Kaupinhafnar
og skeði þetta á general-
forsamlingsdag Compagnies
(á aðalfundardegi Hörmang-
arafélagsins).
Þannig lýkur ferðasögunni.
Skúli er kominn til Kaupmanna-
hafnar — enn einu sinni. Fram-
undan var vetur, sem átti eftir aö
reynast örlagaríkur. Hann háði
nú siðustu glímu sína við Hör-
mangarafélagið og henni lyktaði
um vorið með sigri Skúla svo sem
kunnugt er.
í höndum skáldanna taka hlut-
irnir stundum á sig annan blæ en
mætir auganu í ríki veruleikans.
Þegar Grimur Thomsen lýsir
fjórtándu ferð Skúla i liinu al-
kunna kvæði sínu, beitir hann
skáldlegu hugarflugi, og ljóð hans
má lesa sem lýsingu á íslenzku
þjóðinni á siglingu gegnum hina
erfiðu og mannskæðu sjói 18. ald-
ar undir forystu Skúla. Sú öld
kostaði miklar þrautir og mikinn
mannfelli, en þjóðarskútan komst
þó i höfn að lokum — eins og
knörrinn í kvæði Gríms.