Lesbók Morgunblaðsins - 22.08.1987, Page 16

Hallir sumarlandsins
yið Hvassahraun
egar komið er framhjá
Kúagerði á leiðinni frá
Keflavík til Reykjavíkur,
blasir allt í einu við ein-
kennileg byggð í hraun-
inu, sem hlýtur að gefa
ókunnum útlendingum
einkennilega hugmynd
um menningu og bústaði landsmanna.
Glöggskyggn gestur sér að vísu af Keflavík-
urveginum, að naumast geti verið búið í
þessum kofum, því þar er yfírleitt ekki til
gler í gluggum, heldur gapa augntóftir hús-
anna við vegfarendum, eða þá að neglt
hefur verið fyrir þær. Og einn er brunninn
til ösku. Þetta gæti minnt víðförla ferða-
menn á hreysin í fátækrahverfum Mexiko
City og Hong Kong, sem byggð hafa verið
úr kassafjölum, en að vísu mun þéttar en
hallir sumarlandsins við Hvassahraun. Þar
er heldur ekki tijágróður til að fela óþrifnað
af þessu tagi; hann blasir við svo skýrt sem
framast má verða og eru spýtnahrúgur og
ryðbrunnar olíutunnur hafðar með til
skrauts. A sólbjörtum sumardegi, þegar
undirritaður tók myndimar, virtist ekki
nokkra lifandi veru að sjá þama utan mó-
fugla og kríu, sem gerði harða hríð að
komumanni. Litlu síðar hitti ég tvo útlend-
inga á bílaleigubíl ogtil að kanna viðbrögðin,
benti ég þeim á kofana og spurði hvort
þeir vissu hvaða bær þetta væri. Þeir vissu
það að sjálfsögðu ekki, en annar sagði:
„Það virðist vera draugabær" (It seems to
be a ghost town).
Einhver hlýtur að eiga þetta land og hef-
ur þá heimilað þessi sorglegu hús, ef hús
skyldi kalla. Einhveijir hljóta að eiga þau
og einhver yfírvöld hljóta að geta ráðið
því, hvort þau fá að standa svona áfram,
gestum til furðu og okkur til lítils sóma.
GÍSLI SIGURÐSSON