Lesbók Morgunblaðsins - 22.06.1996, Blaðsíða 20

Lesbók Morgunblaðsins - 22.06.1996, Blaðsíða 20
Prinsessan sorgmædd og kóngurinn ríkur LEIKSÝNINGIN Gulltáraþöll segir ævin- týrið um prinsessuna Þöll sem grætur gulltárum. Sýningin verður forsýnd á Litla sviði Borgarleikhússins á Listahátíð í dag kl. 14. Frumsýnt verður í haust. Sýningin er óvenjuleg að því leyti að hún leggur mikla áherslu á myndræna upplifun og leikarar hafa átt mikinn þátt í sköpun sögu- persóna. Sviðsmyndin er á miðju sviðinu og tekur ýmsum breytingum á þeim klukkutíma sem sýningin tekur. Skugga- myndir, öldur og óveður er skapað með stóru tjaldi, hljóðum og lýsingu. Enginn piltur mátti líta Gulltáraþöll því þá myndi hún hætta að gráta gulltárum. Konungur gimtist gullið sem hnaut af hvörmum hennar og gætti þess svo vand- lega að enginn ungur maður gæti litið hana, að einungis sást skugga hennar bregða fyrir af og til. Hún var hjartahlý og góð en sorgmædd, og því sorgmæddari sem hún varð, því ríkari varð konungur. Bæói fyrir börn og fulloróna Sagan er byggð í kringum samnefnt íslenskt ævintýri en persónur eru aðrar og skrautlegri. Þrír leikarar taka þátt í sýningunni. Ellert Ingimundarson leikur pilt sem fær það hlutverk að skila gulltári til réttmæts eiganda og til þess að geta það hverfur hann í gegnum rúmið sitt inn í ævintýrið. Helga Braga Jónsdóttir og Asta Amardóttir bregða sér síðan í hlutverk ýmissa skrýtinna persóna sem pilturinn hittir á leið sinni með tárið. Tónlist er eftir Eyþór Arnalds. Leikstjóri er Asa Hlín Svavarsdóttir en hún, Helga Arnalds og Gunnar Gunnarsson em höf- PRINSESSAN birtist piltinum, leiknum af Ellerti Ingimundarsyni, sem skuggamynd. undar. Gunnar semur handrit, Ása leikstýr- ir og Helga býr til búninga, leikmynd og grímur. Helga er nýkomin frá Tékklandi en hún hefur síðastliðið ár verið í samvinnu við þarlent leikhús við uppsetningu sýningar. „í þeirri sýningu var sagan sögð á þann hátt að allt sem þurfti að skilja var út- fært myndrænt. Við unnum mest með leik- arann og samband hans við hlut, brúðu eða umhverfi sitt og byggðum upp sögu út frá því. Mig langar til að vinna áfram með þetta form í framhaldi af Gulltára- þöll enda er þetta mitt áhugasvið,“ sagði Morgunblaðið/Ásdís Helga í samtali við Morgnblaðið. Sýningin er bæði fyrir börn og fullorðna og sagði Helga að hún vildi gera leikhús fyrir börn sem fullorðnir hefðu líka gam- an af. „Mér finnst mjög gaman að gera Ieikhús fyrir börn þau eru svo hvetjandi áhorfendur," sagði Helga. SÝNINGIN Silfur í Þjóðminja- var opnuð í Bogasal Þjóðminja- safns íslands á Listahátíð 1. júní síð- astliðinn. Steinþór Sigurðsson hannaði siifurtarínaf sýninguna og hefur vel tekist til. Munun- um er búin falleg umgjörð og notaleg stemmning ríkir í salnum. Þar hjálpast lýs- ing og litur á veggjum að ásamt stórum ljósmyndum eftir Ivar Brynjólfsson, ljós- myndara safnsins, sem gefa einstaka hlutum aukið vægi. Mataráhöld, drykkjarílát, skart og kirkjugripir eru margir á sýningunni en einnig má sjá einstaka deshús, sem ilmefni voru geymd í, oblátuskálar og fleiri áhuga- verða hluti. Einnig er silfursmíðaverkstæði Kristófers Péturssonar (1887-1977) til sýnis í heild en hann var einn síðasti silfursmiður gamla tímans. Gefin hefur verið út bók í tengslum við sýninguna eftir Þór Magnússon þjóðminja- vörð en hann hefur síðustu tvö ár verið að kynna sér silfursmíði á Islandi. í bókinni segir meðal annars að það sem geri silfur eftirsótt sé hinn fagri og mjúki blær sem glansandi silfrið hefur og engum öðrum málmi er gefið. Silfur er fágætur og dýr málmur og stenst flestum öðrum málmum tæringu betur. Silfur var verðeining á land- námsöld og voru manngjöld reiknuð í silfri. ■n ( Það er hætt við að einhverjir gripir á sýning- unni hafi átt sér önnur líf, en það hefur tíðkast um aldir að bræða upp gripi til að smíða aftur úr silfrinu og oft margsinnis. Silfrið er ekki ailt smíðað hér á landi en er allt hluti af íslenskum menningararfi. Á þessari sýningu er lögð sérstök áhersla á að sýna veraldlega hluti eftir nafnkennda íslenka silfursmiði. Blaðamaður hóf skoðun sína á kassa A og fetaði sig þaðan sem leið lá að kassa L, silfurverkstæðinu. Oblótudósir í skáp A er án efa umtalaðasta silfur seinni ára á íslandi, Miðhúsasilfrið sem er frá víkingaöld. Stórt drykkjarhorn frá 16. öld er í hásæti í kassanum og í það eru sögur úr gamla testamentinu grafnar en silfurskrauti var bætt á hornið þrem öldum síðar. Þetta er einkar eigulegur gripur en ekki er hægt að eignast eftirlíkingar af honum í afgreiðslu eins og hægt er af gull- hringum tveimur og einum silfurhring í sama kassa. Kirkjusilfur var hið vandaðasta sem ís- lenskum gull- og silfursmiðum bauðst að smíða. Kassi B geymir kaleika og oblátudós- ir. Þar á meðal eru tveir kaleikar frá því um 1200, báðir smíðaðir hér á landi. Tignar- leg silfurtarína prýðir skáp C og með henni eru hnífapör, aðallega skeiðar, en stærð þeirra vakti athygli blaðamanns og færi skeiðarfylli sjálfsagt langt með að metta fullfrískan mann. Líkkistuskildir eru nokkrir laglegir á sýningunni. Sex nælur eftir Pál Eyjólfsson vöktu athygli en þær eru litaðar með aðferð sem Páll fann sjálfur upp en ekki er gefið upp hvort hann hafi tekið upp- skriftina með sér í gröfina eða deilt henni með kollegum. Nælurnar sýna hús og fjöll og litirnir eru bjartir og glitrandi. Vert er að geta eins af skemmtilegri gripunum á sýningunni, eggjasjóðarans. Einkar snjöll uppfinning þótt í dag séu að vísu slíkir sjóð- arar framleiddir rafdrifnir. i takl vió erlenda strauma Skartið er í skáp H, ennisspangir, silfur- belti og víravirkisnælur og baldýrað belti með víravirkisdoppum og víravirkispörum með laufum á. Víravirkið er eitt meginein- kenni íslenskra silfursmiða. í enda salarins er trégína klædd faldbúningi með breiðum spaðafaldi í blómstursaumaðri samfellu frá 1790. Nokkur deshús og fleiri góðir gripir eru með konunni í þeim kassa. Gaman væri að sjá fólk í dag með deshús á sér en það er tilgáta blaðamanns að þau hafi sjálfsagt komið í stað ilmvatna. Þeir sem halda að íslendingar hafi allir húkt í moldarkofum fyrir 1900 komast að hinu sanna við að skoða þessa sýningu því gripirnir eru margir í takt við þá strauma sem voru mest áberandi erlendis á hveijum tíma og smíðin ber hugviti og góðri verk- tækni vitni. Til dæmis rokokó matskeiðar frá 1784 í skáp F. Ferðinni lauk við hið fínlega verkstæði Kristófers. Öll verkfæri, hirslur og aðstaða hæfa fínlegri smíðinni sem þar fór fram og við borðið, sem er um hálfur fermetri að stærð, var aðstaða fyrir fjóra smiði. Til sýn- is eru einnig dagbækur, verðskrár, smíða- kver og teikningar af munstrum. SILFURGRIPIR EIGA SÉROFT MÖRG FYRRI LÍF Silfur er eftirsóttur málmur enda fágætur meó fagr- an og mjúkan blæ. ÞORODDUR BJARNASON sá íslenska silfursmíói í bogasal Þjóðminjasafnsins. EGGJASJÓÐARINN til hægri er einkar snjöll uppfinning. 20 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 22. JÚNÍ 1996

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.