Lesbók Morgunblaðsins - 21.03.1998, Síða 11
ÓLRÚN Guðbjörnsdóttir: Áning við Sörlaskjól.
hverfmu merkingu" og spyr: „Hvers virði
væri staður hefði ekkert gerst á honum?
Hann væri ekki til sem slíkur.“
Þetta er þá eins konar landnám eða strand-
högg hjá ykkur?
„Já, landnám listamanna og borgara.
Höggmyndin þrengir sér inn í fólk.“ Þau eru
sammála um að hverfasamtök, almenningur
og listamenn þurfi að taka höndum saman,
ekki bara valdamenn, og tala um útbreiðslu
iista sem , jákvæð formerki valdbeitingar".
Nú eru 77 í Myndhöggvarafélaginu, breiður
hópur sem stendur saman að sögn Brynhild-
ar. Ekki veitir af, því að það er kostnaðarsamt
að búa til útiverk, ekki síst efniskostnaður er
mikill. Lögð er áhersla á að fá ungt fólk í fé-
lagið. „Við erum eins og sveitamenn," segir
Brynhildur og það er mjög jákvætt í hennar
munni. Þau eru þakklát fyrir hlut borgarinnar
til þeirra og vonast eftir að ríkið styðji þau og
einnig er ætlunin að leita til fyrirtækja til að
fá efnisstyrki.
Þörfin fyrir útilist
Hér er það listin til fólksins sem gildir?
Þau svara að mikil þörf sé fyrir útilist og
möguleikar opnist þegar farið sé að vinna
beint með náttúruöflin. Fólk valdi sér sjálft
staði á Strandlengjunni og lítil afskipti þurfti
að hafa af því vali. Hver fann sinn stað.
Er höggmyndalist fyrst og fremst útilist?
„Manni kemur umhverfið svo mikið við, það
er stór hluti af lífi listamanna að hugsa um
umhverfismál," segir Borghildur. Þau tala um
brenglaða afstöðu stjórnvalda til mála,
flettiskilti er til dæmis ekkert mál, en hljóð-
verk getur verið stórt mál. Flugvéladrunur
eru hluti af umhverfinu og í lagi. Þá er ekki
talað um að maðurinn þurfi að vera einn með
náttúrunni.
Þau eru ekki í vafa um að listin og kerfið
tali ekki sama tungumál, menn skilji ekki þá
staðreynd að myndlist getur tekið upp á
ýmsu. Menn haldi að allar höggmyndir séu á
stöplum og fyrirfram ákveðnum stöðum.
Kristinn nefnir hugmyndina um „huglægt
órætt rými“ þar sem víddirnar séu ekki leng-
ur þrjár heldur huglægari víddir. Dæmi sé
kirkjugarðsverk Ólafs S. Gíslasonar og Nönu
Petzet, Annaðhvort eða, þar sem málmhlið
sem væntanlega verður sett upp hjá Foss-
vogskirkjugarði hefur aðeins táknrænt gildi.
„Allir múrar eru að falla,“ er skoðun Borg-
hildar og Kristinn bætir við: „Það gerist bara
í listinni. Svona sýning gæti skilað miklu.“
Þau eru þegar farin að huga að bók sem á að
koma árið 2000 um sögu félagsins og mark-
mið. Það er eins og þau segi í einum kór:
„Myndlist er ekki bara fyrir daginn í dag, góð
list lifir að minnsta kosti lengur."
Sýningin
Stmndlengjan
Sólrún Guðbjarnadóttir 1 - Áning við Sörlaskjól
Sólveig Eggertsdóttir 2 - Ný umferðarlög
Grétar Reynisson 7 - Stikur
Rúrí 8-Attir
ÞórVigfússon 9-Minjar
Ragnhildur Stefánsdóttir
10-Skynjun
Jónína Guönadóttir
11 -Stökkbretti
fyrir lúna fugla
Katrín
Sigurðardóttir
12-Stöð
Ólöf Nordal
13-
Geirfuglasker
Finna Birna
Steinsson
14“
Á frívaktinni
Helga Guðrún
Helgadóttir
18-Sólstólar
Borghildur V'
Óskarsdóttir '<
16-Flæðisker ý ÆSr ...
Örn Þorsteinsson
19-Sleðinn, gestur
frá Grænlandi
Kristín Reynisdóttir v\
21 - Glerviti
Helgi Gíslason
22 - Lending v V
Inga Jónsdóttir \x\
23 - Steingerðar V | %
amínósýrur
- Baggalútar
\ Kristinn E. Hrafnsson i \ \ \
25 - Héðan í frá }\
KOPAVOGUR
Birt með fyrirvara um breytingar.
Sólveig Eggertsdóttir w \ /\ 2 '
2 - Ný umferðarlög \<
\ ■ '\ \" ■ ;/ 3
V,- Tjaldhóll
r'
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 21. MARZ 1998 1