Lesbók Morgunblaðsins - 22.07.2000, Síða 20

Morgu nblaðið/Kri stinn
Nýkomln tll landsins frá Ítalíu. Kór og hljómsveit Háskólans í Bologna

JJp
'lf# ^ *
‘ í ; '4 fwS
Hk'i ' 1
* *
fsfl' **
y li
ENDURFUNDIR
Á ÍSLANDI
Meðlimir í kór og hljómsveit hóskólans í Bologna eru
staddir hér ó lanc li í boði íslenska hóskólakórsins.
ítölsku tónlistarmennirnir voru gestgjaf ar Hóskóla-
kórsins í maí ó hótíð sem var liður í dagskró Bologna
- menningarborg árið 2000. EYRÚN BALDURS-
DÓTTIR ræddi við Sverri Jónsson og Höllu Sigrúnu
Sigurðardóttur úr Háskólakórnum sem hafa undir-
búið mjög fjörlega dagskrá fyrirgestina. Hún ræddi
einnig við Stefano Visinoni, formann ítalska kórsins,
sem sýndi íslenskri matargerð mikinn áhuga.
Frá lokatónlelkum hátíðarlnnar í Bologna. Hér flytja alllr háskólakórarnir sálumessu Verdls.
AÐ VORU fagnaðarfundir þegar
ítölsku tónlistarmennirnir hittu
nokkra meðlimi úr íslenska Há-
skólakórnum í Eirbergi þar sem
hópurinn hefur aðsetur meðan á
heimsókninni stendur. Sverrir
Jónsson og Halla Sigrún Sigurð-
ardóttir gátu ekki annað en gert
^okkur stutt hlé á viðtalinu til að taka við
kveðjum ítalskra félaga sinna sem þau hittu
síðast í maí á hátíð í Bologna. Á þeirri hátíð var
háskólakórum frá níu menningarborgum
Evrópu árið 2000 boðin þátttaka.
Það er aðeins mánuður síðan ítölsku tónlist-
armennirnir ákváðu að endurgjalda íslenska
Háskólakómum heimsóknina. Þau Sverrir og
Halla sögðu að undirbúningstíminn hefði því
verið stuttur en hlutimir hefðu smollið saman
á síðustu dögunum. „Það hafa allir í kómum
lagst á eitt við að undirbúa komu þeirra. Há-
skólinn útvegaði gistiaðstöðu í Eirbergi og
stofnun Dante Alighieri á íslandi og Guðbjörn
öuðbjömsson óperusöngvari hafa veitt okkur
ómetanlega aðstoð,“ segir Sverrir. Dýnunum
sem gestimir sofa á var safnað saman frá ýms-
um stöðum og sérstaklega hafa hjálparsveit-
imar hlaupið undir bagga í þeim efnum. „Þeg-
ar hundrað manna hópur kemur óvænt í
heimsókn finnur maður tilfinnanlega fyrir því
að það vantar dýnuleigu hér í bæ,“ segir Halla
oghlær.
ítölsku tónlistarmennirnir halda tvenna tón-
leika, þeir fyrri verða í dag klukkan 15.30 í
Skálholtskirkju en þeir seinni á þriðjudaginn í
Langholtskirkju klukkan 20. „Þetta er mjög
góður kór og efnisskráin þeirra ber vott um
mikinn metnað,” segir Sverrir. Stærsta verkið
á efnisskránni er Requiem efitr Marice Duru-
flé en meðal annarra verka má nefna óbókon-
sert eftir Mozart, Siegfried-Idyll eftir Wagner
Sinfonia di Bologna eftir Rossini.
Ógleymanlegt þegar
kórarnir sungu saman
Kóramir sem komu á hátíðina í Bologna í
maí voru, auk íslenska kórsins, frá Prag, Berg-
en og Heidelberg. Kórinn frá Helsinki afboð-
aði komu sína og að sögn Höllu hættu meðlimir
í háskólakór Avignon í Frakklandi við að koma
því þau töldu sig ekki nógu góð. „Þegar við
fréttum það fengum við alveg í magann og fór-
um að efast um að við ættum heldur nokkuð er-
indi á hátíð,“ rifjar hún upp. „Þó reyndum við
að vera bjartsýn eins og íslendinga er siður og
það kom á daginn að allt gekk upp.“
Þegar hér var komið sögu bar að formann
ítalska kórsins, Stefano Visinoni, sem var að-
eins of seinn í viðtalið. Hann sagðist hafa orðið
.rajög hrifinn af tónleikum íslenska kórsins á
Italíu í maí og kunni vel að meta dulúðina í ís-
lensku lögunum. Kórinn flutti meðal annars
Raddir á daghvörfum eftir Kjartan Leifsson
og ísland ögmm skorið eftir Jón Leifs. „Svo
sungum við nokkra ítalska madrígala á ítölsku,
sem eru létt sönglög í mörgum röddum." segir
Sverrir. „Það vakti þvílíka lukku. Áhorfendur
klöppuðu og stöppuðu og á eftir stóðum við
bara brosandi út að eyrum.“
Hátíðinni í Bologna lauk með því að allir kór-
amir sungu saman sálumessu Verdis ásamt
ítölskum einsöngvurum og skólahljómsveit frá
Heidelberg í Þýskalandi. Sá flutningur virtist
efstur í huga þeirra Höllu og Sverris. „Það var
í^akalega tilfinningaþrungin upplifun að
standa innan um 150 aðra söngvara og flytja
þetta verk,“ segir Halla. „Maður komst í hálf-
gerða vímu,“ skýtur Sverrir inn í. „Þetta er lík-
lega eina tækifærið í lífinu sem maður fær til
að syngja verkið í heimalandi tónskáldsins með
frábærum kór.“
íslendingarnir hressastir
En hvers vegna skyldi kórinn og hljómsveit-
in frá Bologna hafa ákveðið með svo stuttum
fyrirvara að sækja íslendinga heim? „Það var
vegna þess að íslendingamir vom alltaf hress-
astir í partýjum," var Halla fljót að svara og
Stefano kvað þá kenningu ekki fjarri lagi.
„Reyndar var það löngu ákveðið að við fæmm
til Helsinki um þetta leyti en þegar kórinn frá
Helsinki afboðaði komu sína til okkar féll það
um sjálft sig. Við ákváðum því að kanna hvort
íslendingar væm tilbúnir að taka á móti okkur
í staðinn," segir Stefano.
Hann segir að ísland hafi verið mest heill-
andi af þeim löndum sem þau vildu heimsækja.
Ekkert þeirra vissi mikið um ísland og þau
vom því mjög forvitin um land og þjóð. „Vinur
minn sem sá um samskipti við kórana fyrir há-
tíðina í Bologna hafði orð á því að ef hann sendi
út tölvupóst til allra þátttakenda fengi hann
alltaf svar frá íslendingum um hæl. Ég dró þá
ályktun að annaðhvort væra íslendingar öllum
stundum tengdir við Netið, eða þá að íslenski
kórinn hefði langmesta áhugann á að heim-
sækja okkur.“ Þessi ummæli vöktu hlátur
meðal annarra viðmælenda og Sverrir sagði að
þetta gæti vel passað. I framhaldi af því hófu
þau að tína til sögur sem bám gestrisni ítal-
anna vitni. „í Bologna var borgað undir okkur
gistihús allan tímann og við fengum einnig
tvær heitar máltíðir á dag. Okkur vom gefnar
pizzur eftir hverja tónleika og svo fengum við
Morgunblaðið/Golli
Stefano Visinoni, Halla Sigrún
Sigurðardóttir og Sverrir Jónsson.
frítt í strætó. Það eina var að þau létu okkur
labba ótæpilega mikið á milli staða,“ segir
Halla. „Það var líka eina sólin sem við feng-
um,“ bætir Sverrir hlæjandi við og getur ekki
stillt sig um að minnast á fótaeymslin sem
margir fengu í kjölfarið. „Við keyptum ömgg-
lega upp allar plásturbirgðir í bænum því við
vomm svo illa haldin af hælsæri. Fólk var farið
að kannast við okkur þarna í búðunum.“
Brottnumin af víkingum
Ljóst er að íslendingamir ætla að leggja sig
í líma við að sýna ítölunum viðlíka gestrisni og
þeir mættu í Bologna. „Við munum bjóða þeim
heim til okkar í mat,“ segir Halla. „Við emm
mun færri þannig að hvert okkar býður fimm
gestum. Við ætlum einnig að fara með þau í
Bláa lónið og sýna þeim Gullfoss og Geysi.
Hvort sem ítölsku gestunum líkar betur eða
verr munu þeir kynnast íslenskum víkingum,
en þeir em sérstaklega pantaðir til að nema
þessa erlendu gesti á brott. Við keyram í gegn-
um Heiðmörk á leið okkar til Reykjavíkur eftir
tónleikana í Skálholti. Þar munu víkingar ræna
þeim með ópum og óhljóðum og flytja á Fjöra-
krána í Hafnarfirði þar sem þau fá brennivín
og hákarl.“
Stefano, sem er alveg grandalaus um þá at-
burði sem í aðsigi em, varð tíðrætt um íslenska
matargerð. „Italir spá alltaf í það hvernig mat-
ur er í öðmm löndum. Við höfum fengið að vita
að fólk hér borði gamlan hákarl sem hefur
rotnað og drekki brennivín til að deyfa af hon-
um bragðið. Svo hef ég líka heyi-t að hér leggi
fólk sér til munns kindahausa."
Sverrir sem líklega er einn af þeim sem upp-
frætt hefur gestina um þessar matarvenjur
okkar benti á að sjálfur hefði hann verið furðu
lostinn yfir morgunmatnum á Ítalíu. „Það var
rosalegt sætabrauð á boðstólum, vínarbrauð
og annað sem maður er óvanur að leggja sér til
munns á morgnana." Halla bendir á að orkan
úr morgunmatnum hafi reyndar komið Sér vel í
öllum göngutúranum um bæinn.
Halla, Sverrir og fjöldi annarra kórmeðlima
era enn að undirbúa næstu daga með gestun-
um enda vilja þau að ítölsku tónlistarmennirn-
ir hafi það jafn náðugt og þau höfðu það í Bol-
ogna í maí. „Það getur ekki orðið annað en
gaman þegar svona margir með sama áhuga-
mál koma saman,“ segir Halla og að þeim orð-
um sögðum drifu þau Sverrir alla með sér í
göngutúr um miðbæinn.
20 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 22. JÚLÍ 2000