Lesbók Morgunblaðsins - 28.10.2000, Qupperneq 8

DANSHÁTlÐ
OGNÝIR
MÖGULEIKAR
íslenski dansflokkurinn stendur fyrir Trans Dans Eur-
ope-hátíðinni sem stendur í þrjá daga og er á vegum
Reykjavíkur- menningarborgar Evrópu árið 2000.
SÚSANNA SVAVARSDÓTTIR ræddi við Katrínu Hall
listdansstjóra um hátíðina sem hófst í Avignon í febr-
úar og þá möguleika sem hafa opnast í kjölfarið.
Morgunblaðið/Arnaldur
Katrín Hall listdansstjóri íslenska dansflokksins.
TRANS Dans Europe, danshátíð
menningarborga Evrópu árið
2000 verður haldin í Borgarleik-
húsinu, dagana 31. október, 1.
og 2. nóvember. Það er íslenski
dansflokkurinn sem skipuleggur
hátíðina, auk þess að hafa verið
fulltrúi Reykjavíkur - menning-
arborgar á hátíðunum erlendis og hingað til
lands koma danshópar frá fjórum löndum,
auk þess sem íslenski dansflokkurinn sýnir
þrjú verk.
Sjö af níu menningarborgum Evrópu taka
þátt í hátíðinni, Avignon, Brussel, Prag, Bol-
ogna, Bergen, Helsinki og Reykjavík og
hófst hún í Avignon í febrúar á þessu ári.
Markmið hátíðarinnar er að leiða saman nýja
strauma og gefa mynd af því hvað sé að ger-
ast í evrópskri danslist á árinu 2000.
Dansflokkarnir sem þátt taka eru af ýmsu
tagi, allt frá hefðbundnum nútímadansi til
dansleikhúss undir áhrifum frá fjölleikahúsi
og næturklúbbum.
A hátíðina í Reykjavík koma dansarar frá
Avignon, Prag, Bologna og Bergen.
Frá Avignon kemur Kubilai Khan Invest-
igations sem sýnir verkið SOY.
Hópurinn samanstendur af dönsurum, loft-
fímleikafólki, leikurum, tónlistarmönnum og
plötusnúðum frá ýmsum löndum í Evrópu og
þeir aðilar sem eru fulltrúar fyrir borgirnar
eru mjög ólíkir.
Við erum til dæmis dansflokkur. Avignon
er með heila hátíð á bak við sig, rótgróna
danshátíð sem haldin er þar í febrúar á
hverju ári. Það sama á við um Prag.
Þeir eru með skipulagða hátíð sem tekur
þátt í verkefninu. I Bologna er það ákveðið
leikhús, Teater de Vita. í Bergen er það
dansflokkur eins og við, Carte blanche, svo
ég gefi einhver dæmi.
Þátttakan í verkefninu er auðvitað auð-
veldari fyrir þá sem eru með hátíðir á bak
við sig. Þeir bæta þessu bara við. Hér heima
urðum við að búa til og skipuleggja frá
grunni hátíð í kringum þetta.
Hver er hugmyndin á bak við hátíðina?
„Upphaflega hugmyndin var sú að velja hóp
eða danshöfund frá hverri borg og við erum í
rauninni að koma ungum og upprennandi
danshöfundum á framfæri. Við erum að velta
því upp hverjir verði helstu höfundarnir eftir
nokkur ár.“ Hvers vegna tekur íslenski
dansflokkurinn aðeins þátt í hátíðinni í fjór-
um borgum en ekki sjö? „Við fengum vegleg-
an styrk frá Reykjavík - menningarborg árið
2000 en það er óheyrilega dýrt að ferja heil-
an dansflokk á milli allra þessara borga.
Hver skipuleggjandi verður að borga fyrir
sinn hóp og í okkar tilfelli er það Islenski
dansflokkurinn. Við sjáum ekki um að flytja
hina flokkana hingað en við sjáum um allt
uppihald þeirra og að setja upp hátíðina hér.
Asíu. Verk hópsins eiga gjarnan rætur
sínar að rekja til fjölleikahúss, nútíma-
danstónlistar og nýrrar tækni. Megin-
þema SOY er fjarlæg menning, ræt-
ur og landafræði nútímans. Frá
Prag koma tvö verk eftir unga tékkn-
eska danshöfunda, Jan Kodet og Lenka
Ottová. Þau eru bæði meðal þeirra ungu
danshöfunda sem eru að hefja nútímadans
til vegs og virðingar í Tékklandi eftir bylt-
inguna 1989. Frá Bologna koma Monica
Francia og dansflokkur hennar. Monica hef-
ur frá 1987 verið að þróa persónulegt tungu-
mál í ýmsum miðlum; dansi, leikhúsi, mynd-
list og myndbandalist. Verk hennar Ritrtti
(mannlýsingar) hefur verið í mótun frá 1997
og er í raun röð mannlýsinga þar sem höf-
undurinn skapar stutt dansverk fyrir fyrir-
myndirnar með látbragði, táknmyndum, lit-
um, ljósi og skugga.
Sólódans frá Bergen
Frá Bergen er dansarinn Cecilie Linde-
man Steen með sólóverkið 180157-56780 eftir
Ina Cristel Johannessen. Höfundurinn hefur
um árabil verið danshöfundur hjá Carte
Blance dansflokknum í Bergen og verk henn-
ar einkennast af frumlegum efnivið og pers-
ónulegri túlkun einstakra dansara, enda
verkin oft unnin í mjög náinni samvinnu við
þá. Cecilie Lindeman Steen segir að verkið
sé „stúdía um það að vera einn.“ Það spyrji
hvort vandræðalegt sé að vera einn
á almannafæri, undir hvaða kring-
umstæðum fólk sé blátt áfram og
svo framvegis, Katrín Hall, listrænn
stjórnandi Islenska dans-
flokksins, hefur borið hita
og þunga af skipulagningu
hátíðarinnar hér og ferðum flokksins til
annarra menningarborga og segir hún flokk-
inn nú þegar hafa farið til þeirra þriggja
danshátíða sem hann tekur þátt í en hátíðin
endar hér í Reykjavík í næstu viku. „Núna
er hún í Helsinki," segir Katrín „og þeir
flokkar sem koma hingað, koma beint það-
an“. Upphaflega var meiningin að hingað
kæmu aðeins flokkarnir frá Avignon, Prag
og Bologna en Katrín segir íslenska dans-
flokkinn hafa ákveðið að bjóða einnig Bergen
að vera með og þaðan kemur sólóverk.
Markmiðið að kynna unga,
upprennandi danshöfunda
En hvernig kom þessi evrópska danshátíð
til? „Hugmyndin kemur frá menningarborg-
unum níu og verkefnið var kynnt í þeim öll-
um. Síðan var þetta spurning um það hvern-
ig borgirnar sæju sér fært að taka þátt í
hátíðinni. Tvær borgir sáu sér ekki fært að
vera með, hvort sem var af fjárhagslegum
ástæðum eða öðrum. Síðan hafa borgirnar
mismunandi forsendur til þátttöku, þ.e.a.s
ALEIÐ UTALIFIÐ
Nýtt dansverk, Kippa, verður frumsýnt á danshátíð-
inni í næstu viku. Höfundurinn, Cameron Corbett,
segir það fjalla um stuðning sem menn veita hver öðr-
um og vera í léttum dúr.
r
SLENSKI dansflokkurinn frumsýnir nýtt
verk í lok Trans Dans Europe hátíðarinn-
ar. Það ber heitið „Kippa“ og er eftir einn
meðlim flokksins, Cameron Corbett. Verk-
ið er fyrir tvo karldansara og segist höfund-
urinn þar vera að skoða stuðningsmynstur.
„Ég er að skoða hvernig við styðjum hvert
annað sem manneskjur," segir Cameron.
„Þetta eru þrír ólíkir kaflar sem eru dansaðir
af mér og Jóhanni Björgvinssyni, þannig að
það eru alltaf sömu tveir dansaramir sem
dansa þá. Enda fjallar það um tvo menn sem
eru að fara út á lífið - en þeir eru ekki alveg
komnir að bjórnum."
Ekki mjög alvarlegt verk
Hvers vegna heitir verkið Kippa? „Vegna
þess að það eru tvær sex dósa kippur af bjór á
sviðinu. Þetta er ekki mjög alvarlegt verk,
heldur létt og fullt af húmor - eins og við erum
þegar við erum að fara út að skemmta okkur,
jafnvel dálítið léttúðugt." Cameron segir verk-
ið samið fyrir Parísarferð, þar sem það verður
sýnt um borð í skipi, sem er menningarmiðstöð
og einhvers konar klúbbur, í tilefni af íslands-
degi sem haldinn verður um þar.
Cameron kemur frá Bandaríkjunum, Port-
land í Oregonfylki og þegar hann er spurður
hvað hafi borið hann til Islands, segir hann:
„Þegar ég var kominn hálfa leið í gegnum há-
skólanám, var mér boðið til Þýskalands til að
dansa.
Þar var ég í nokkur ár og vann mig upp í
stöðu aðaldansara í flokknum. Ég dansaði
meðal annars á móti Katrínu Hall og þegar
hún tók við stöðu listdansstjóra hér á íslandi,
bauð hún mér gestasamning. Ég sló til vegna
þess að ég var búin að fá nóg af flokknum
þarna úti - og enn meira nóg af Þýskalandi.
Þetta var árið 1998 og ég ætlaði ekki að vera
lengi á íslandi.
En mér líkar óskaplega vel hérna - einkum
eftir steríótýpíska hugarfarið sem ríkir í
Þýskalandi."
Langar ekki að dansa
í heimaiandi niínu
En langar þig ekkert til Bandaríkjanna að
dansa? „Nei. Ég kann ekki við það hvemig er
komið fram við dansara þar. Þar eru engir
fastir samningar, bara tímabundnir samningar
sem eru hálflöglegir þannig að tryggingamál
eru ekki í lagi. Svo er ekkert mikið til af góðum
flokkum í nútímaballett. Ef þú vilt dansa hjá
Morgunblaðið/Golli
„Kippa" kallast verk Camerons Corbetts. Hann er hér ásamt
Jóhannl Frey Björgvinssyni.
almennilegum flokki
verður þú að vera í New
York og það get ég ekki
hugsað mér. Fyrir utan
önnur leiðindi er dýrt að
lifa þar og dansarar
þurfa að framfleyta sér
með annarri vinnu - og
ég kann ekki að vélrita.
Svo langar mig ekkert
til að búa í Bandaríkjun-
um. Ég er nýkominn aft-
ur hingað eftir heimsókn
til fjölskyldunnar minn-
ar. Það var yndislegt að
hitta hana. Hins vegar er
allt við það sama í
Bandaríkjunum. Ég sá
það hvert sem ég fór. Þú
verður að horfa á Oprah
til að vita að þú hafir sál
og hjarta.
Síðan verður þú að
horfa á Jay Leno til þess
að vita hvort þú ert
skemmtilegur og hefur
húmorinn í lagi. Fólk er
svo fyrirsjáanlegt þar.
Mér fínnst stundum eins
og það hugsi ekki, heldur
fleyti sér áfram á setn-
ingum úr sjónvarpsþátt-
um. Maður veit alltaf á
hvað allir hafa verið að
horfa.“ Ertu þá bara
sestur að á íslandi - var-
anlega? „Það er ekkert
varanlegt. Mér þætti
yndislegt að flytja í eitt-
hvert sólríkt land um
tíma - en koma svo aft-
ur.“
8 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 28. OKTÓBER 2000