Alþýðublaðið - 02.07.1986, Blaðsíða 8

8
Miðvikudagur 2. júlí 1986
A
ð grilla úti á góðri stund
er orðinn ómissandi hluti af
íslenskri sumarsœlu.
Kjöt af íslensku fjallalambi
er jafn ómissandi hluti afgrill-
máltíð enda hæfir það bœði
umhverfinu og matseldinni
- meyrt, safaríkt og svo þetta
sérstaka bragð sem aðeins
íslensktfjallalamb hefureftir
að hafa nœrst á ómenguðum
villigróðri liðlangt sumarið.
Það er lítið mál að matreiða vei heppnaða grilimáltíð
þegar kjötið af íslenska fjallalambinu er annars vegar.
Raunar er það bráðskemmtilegt!
Best er að þíða kjötið í ísskápnum 3-4 dögum
fyrir notkun til að tryggja að það bráðni í munni
veislugesta. Grillmeistarinn þarf líka
að stilla sig um að stinga í kjötið á grillinu, þó vissulega
sé það freistandi, því þá er hætt við
að safinn renni úr því. Það er líka óhætt fyrir kappann
að spara sterka kryddið. Hér er það háfjallabragöið
sem gildir. Margir nota bara salt og pipar
en hvítlaukur, blóðberg (timian), rosmarin, milt
sinnep, mynta eða steinseija henta einnig vei
í mörgum tilvikum. Meistarinn sér svo um að
smjörpensla kjötið, (það er svo gott) og þegar hann
veifar kokkahúfunni er eins gott að vera snöggur
með diskinn. ísienska lambakjötið er nefnilega
fljótt að hverfa jafnvei af stærstu grillum.
Þá er bara að grilla meira!
K,
kjöt affjallalambi er
auðvelt að geymafrosið (ódýr-
ast keypt í heilum og háljum
skrokkum) og hægt að nýta
nánast allan skrokkinn í grill-
mat-læri, lundir, hrygg, hvers
konar sneiðar nú eða skrokkinn
í heilu lagi, t. d. þegar um hópa
eraðrœða.
Meðlæti með grilluðu kjöti af
íslenskufjallalambi ætti að vera
einfalt og látlaust. Glóðaðar
kartöflur eru vinsælar, einnig
kartöflusalat, glóðaðir tómatar,
ananas, epli, bananar, græn-
meti og kryddsmjör.

mm
Margrét Haraldsdó
Landl
Marka verður ný
í stuttu máli má lýsa því ófremd-
arástandi sem blasir við í íslenskum
landbúnaði með eftirfarandi hætti:
# Vegna offramleiðslu verður að
flytja úr Iandi rúmlega 1/10 af
allri mjólk fyrir verð sem
stendur tæplega undir
vinnslu- og sölukostnaði.
Bændur fengju ekkert greitt
fyrir þessa framleiðslu, ef ekki
kæmi til útflutningsábyrgð og
greiðslur úr ríkissjóði.
% Ef ekki væri vegna fjölmargra
boða og banna ríkisvaldsins,
stighækkandi framleiðslu-
skatts, jöfnunargjalda og fóð-
urskatts, myndu flestir starf-
andi bændur ýmist sjá sér hag
í því að hætta framleiðslunni
eða auka hana umtalsvert. Af-
skipti stjórnvalda valda því, að
sú mjólkur- og kindakjöts-
framleiðsla sem á sér stað er
mjög óhagkvæm miðað við
það sem hún gæti verið. Leiða
„I vott um betri tíð“.
má líkur að þvi, að ef horfið
væri frá ofstjórninni, mætti á
örfáum árum lækka fram-
leiðslukostnað mjólkur og
kindakjöts um 20—30% frá
því sem nú er, bændum og
neytendum til hagsbóta.
# Um helmingur starfandi
bænda gæti séð um þá mjólk-
ur- og kindakjötsframleiðslu
sem hægt er að selja fyrir við-
unandi verð á innlenda mark-
aðnum. Með öðrum orðum, ef
um helmingi bænda væri gert
kleift að hætta hefðbundnum
búskap og hefja arðbær störf,
gætu þeir aukið tekjur sínar
umtalsvert og þar með þjóðar-
búsins.
Þannig lýsir Steingrímur Ari
Arason ástandinu í íslenskum land-
búnaði í dag í upphafi skýrslu sem
Verslunarráð íslands gaf út nýlega.
Skýrsla þessi er mögnuð lýsing á því
hvað fór úrskeiðis, ásamt tillögum
til úrbóta. Menn sem bera hag ís-
lensku bændastéttarinnar sér fyrir