Alþýðublaðið - 09.06.1990, Blaðsíða 16

16
Laugardagur 9. júní 1990
Ríkharöur Örn Pálsson skrifar
Prófsteinn Jóns og Jehóvu
John Speight, ABRAHAM OG
ISAK — Kammerópera í einum
þœtti til flutnings í kirkju.
(Háteigskirkju 5. júní).
Eitt af þeim atriðum sem mesta
forvitni hefur vakið fyrirfram á yf-
irstandandi iistahátíð er frum-
flutningur á kirkjuóperu Johns
Speights, er hátiðin mun hafa
pantað. Að minnsta kostl hugðist
einn af mikilsverðari tónsmiðum
okkar sniðganga öll hin. Eða svo
sagði hann mér.
Eftir troðfullum bílastæðunum
að dæma var enda ágætis aðsókn
að þessari annarri (að mér skilst)
sýningu verksins.
Hvað er kirkjuópera? Maður
kemur af fjöllum: „Church opera"
finnst hvergi í dagfarsuppflettirit-
um um tónlist, en það þarf þó ekki
að útiloka fordæmi. Að vísu sýnd-
ist mér aðalmunurinn á „kirkju-
óperu" ög óratóríu vera sá, að hér
var söngfólkið í búningum. Leik-
tjöld voru hins vegar engin telj-
andi.
Ekki veit ég til, að John hafi
samið óperu áður, svo þetta tæki-
færi hlýtur að vera ágætis foræf-
ing að slíku verki, hvað sem verða
vill.
John Speight er eins og að líkum
lætur af þrezku bergi brotinn,
fæddur 1945: Hann stundaði söng-
og tónsmíðanám í Guildhall tón-
og leiklistarskólanum í Lundúnum
frá 1964 þar til hann settist hér að
1972. A íslandi hefur hann verið
virkur sem söngvari, kompónisti
og kennari við Tónskóla Sigur-
sveins.
Ekki er nema von, að fyrirbæri
eins og óperuflutningur í kirkju
vekji ýmsar efasemdir, þó að ekki
bætist við svæsin framúrstefna frá
þeim tíma, er músíkin snerist um
margt annað en músík, svo sem að
Húsbréf
Einföld og örugg leið
til að minnka við sig
Það er stórt skref að selja hjartfólgna eign og mikilvægt að það
gerist án skakkafalla. í húsbréfakerfinu geta seljendur fengið
háa útborgun á mjög skömmum tíma og jafnframt verið
öruggir um greiðslur, því fasteignaviðskipti með húsbréfum
eru ríkistryggð.
Kaupendur í húsbréfakerfinu fá umsögn ráðgjafastöðvar um
greiðsiumat. Þar kemur m.a. fram hámarkskaupverð íbúðar.
Það er skilyrði frá hálfu húsbréfadeildar, að kauptilboð sé gert
innan umsagnarinnar. Þetta er mikilvægt öryggisatriði fyrir
bæði kaupendur og seljendur.
Húsbréf eru skattfrjáls, ríkistryggð
skuldabréf, jafngildi peninga.
íbúðaseljendur geta notað þau við
áframhaldandi íbúðarkaup, sem trygga
og óbundna sparnaðarleið eða selt þau á
markaði og fengið reiðufé í staðinn.
KYNNINGARMYNDBÖND
Kynningarmyndbönd um húsbréfa-
kerfið liggja frammi á næstu dögum
hjá fasteignasölum og hjá Húsnæðis-
stofnun. Þau eru einnig m.a.
væntanleg á sveitastjórnarskrifstofur
og myndbandaleigur um land allt.
& HÚSNÆÐISST0FNUN RÍKISINS
LJ HÚSBRÉFADEILD - SUÐURLANDSBRAUT 24 108 REYKJAVÍK SÍMI 696900

baóa sig á hljómleikapalli, senda
blöörur út í loftið, ellegar ganga
um sal og taka púlsinn á saklaus-
um hljómleikagestum.
En sú blessaða períóða er löngu
liðin. Sumir segja sem betur fer. í
yerki Speights mátti heyra „aftur-
Ívarf til náttúrunnar", eins og ein-
m nærstöddum útvarpsmanni
varð á að segja á leiðinni út. Nokk-
uð var til í þvi. M.a.s. afturhvarf til
náttúrutónanna, til dúrs og molls.
Ég fékk a.m.k. ekki betur heyrt,
en að eldgamla tónalítetið væri
víðast hvar í fullu gildi hjá Jóni,
eins og gamla krónan á bóka-
markaði, og það alveg kinnroða-
laust.
Samnafna „dúr/moll“ var
reyndar eins konar ,,mottó“ verks-
ins frá upphafi til enda. Heyra
mátti handbragð manns, er kunni
að fara með vókal-raddfærslulist í
anda gömlu renessans-meistar-
anna, enda kórkaflarnir meðal
þess sem hæst reis (sem 4-rödduð
„rödd" guðs.)
Valinn maður var í hverju rúmi
meðal söngvaranna níu, er báru
hitann og þungann í flutningi
þessa skemmtilega kammerverks,
með Viðar Gunnarsson, og Hrafn-
nildi Guðmundsdóttur í broddi
fylkingar sem patríarkann og son
hans. Einnig lét vel í eyra hár og
bjartur sópran Sigríðar Gröndal í
hlutverki engilsins, og með fólk á
borð við Signýju Sæmundsdóttur,
Þorgeir Andrés (svaninn í Carm-
íhu Búrönu), Sigrúnu Gestsdóttur,
Elísabetu Waage, Sigursvein K.
Magnúss. og Halldór Vilhelmsson
til fulltingis kom varla annað til
greina en að sönghliðin á dæminu
gengi upp.
Ungur og óbugaður stjórnandi,
Guðmundur Óli Gunnarsson, hélt
utan um allt af öryggi og tókst að
gæða verkið lífi. Það er mikiö efni
á ferð, ef marka má hvernig hljóm-
sveitin skilaði sínu hlutverki, sem
var mikið og litríkt, með Ijóðrænni
mýkt og dramatískum þunga. Hún
var skemmtilega saman sett og vel
til þess faliin að laða fram há-
markslitauðgi miðað við lág-
marksstærð: Flauta, óbó, klarí-
nett, bassaklarínett, horn, tromp-
et, slagverk, píanó, strengjakvart-
ett og kontrabassi. Spilarar voru, í
sömu röð: Martial Nardeau, Daði
Kolbeins, Kjartan Óskarsson, Jos-
eph Ognibene, Eiríkur Ö. Pálsson,
Sigurður Þorbergsson, Sveinbjörg
Vilhjálmsdóttir, Sean Bradley,
Zbigniew Dubik, Helga Þórarins-
dóttir, Nora Kornblueh og Valur
Pálsson.
Skemmst er frá að segja, að
verkið hélt fullri athygli hlustand-
ans nærri til enda. Ef til vill hefði
mátt örla á meiri glaðværð í nið-
urlaginu, sem jú er ósvikið „happy
end“. Fórnaratriðið, er ísak svein-
stauli liggur á stallinum og Abra-
ham mundar hnífinn í örvænting-
arfullri hundshlýðni við kröfu Je-
hóvu, var sannarlega kynngi-
magnað og ekki heiglum hent að
prjóna saman sannfærandi niður-
lag eftir þvílíkan hápunkt á örfá-
um mínútum. Fyrir vikið jaðraði
við, að verkið „magalenti" í lokin;
endirinn sýndist manni svolítið
andstuttur.
Notkun Johns á gömlum sálma-
lögum úr séra Bjarna féll nettilega
inn í heildina. Það var mjög hyggi-
legt af honum að forðast hin
þekktari lög og tryggja sér þannig
meira listrænt svigrúm. Sömuleið-
is var viturlegt að prenta söngtext-
ana í dagskrá, því þrátt fyrir ágæta
túlkun söngvaranna mátti búast
við, að lítið skilaði sér til áheyr-
enda af textanum í hljómgun Há-
teigskirkju.
Fágun í skrift og flutningi tryggir
pft og einatt ánægjulega tónleika.
í þessu tilviki er svo hægt að bæta
við: Ef svipaður stíll, og sömu
gæði, eiga eftir að svífa yfir vötn-
unum í fyrstu heilskvöldsóperu
eftir Mr. Speight, þá langar mig að
mæta.