Vísir - 10.02.1976, Side 9
vism Þi'iðjudagur iu. febrúar 1976
9
ssa
undir
$a
gruni Sovétrikin sterklega um
að hafa tæki, hernaðarlegs eðlis
i sinum fórum á Spitzbergen, en
segir jafnframt: „Við höfum
ekki enn haft tækifæri til þess að
ganga úr skugga um, hvort
þessi grunur okkar sé réttur”.
Til dæmis um yfirgang Rússa
áSpitzbergen og viðleitni þeirra
til þess að senda þangað sifellt
aukinn starfskraft má segja frá
þvi, er Norðmenn bjuggu til
flugvöll á eynniá siðasta ári. Þá
vildu Rússar fá leyfi til þess að
staðsetja tuttugu starfsmenn
sovézka flugfélagsins Aeroflot á
flugvellinum til þess að sjá um
eitt áætlunarflug á mánuöi milli
Murmansk og Longyearbyen.
Norðmenn hafa aðeins einn
vallarstjóra, sem hefur umsjón
með vikulegu flugi Norðmanna
þaðan.
Eftir mikið samningaþóf,
tókst þó að koma fjölda rúss-
neskra flugvallarstarfsmanna
niður i sex, og skyldu Norð-
menn sjá þeim fyrir húsnæði. 1
siðasta mánuði gerðust sovézkt
yfirvöld siðan svo greiðvikin við
Aeroflot-starfsmennina, að
senda þeim fjórar „eiginkonur”
þeim til halds og trausts.
Langþreyttir á slikum atburð-
um eru Norðmenn nú að reyna
að treysta yfirráð sin yfir Sval-
barða á ný, m.a. með þvi að
veita landstjóra sinum þar
meiri völd. Þeir hafa þó ekki
enn hlotið erindi sem erfiði.
Óvissan um framtið Svalbarða
sem mikilvægs hlekks i varnar-
kerfi Nato, gerir það að verkum
að hlutverk lslands i þessari
varnarkeðju hlýtur að verða
enn mikilvægara, þar eð landið
er siðasta hindrunin á siglinga-
leið sovézka flotans frá
Murmansk yfir i Atlantshafið.
Gisli Sveinn Loftsson.
Viðkunnan-
legur og
sakleysis-
legur heild-
arhugblœr
Slíkur gestaleikur með
brotum úr hinu og þessu
er áreiðanlega mjög erf-
iður fyrir leikarana — og
um leið einnig fyrir á-
horfendur — ýmsir þættir
leikhúslistarinnar sem
eru nauðsynlegir til að
gera hana stóra verða ó-
hjákvæmilega útundan,
t.d. uppbygging spennu,
þétting andrúms o.s.frv.
Sýning dönsku gestanna hefst
á atriðum úr tveim sigildum
leikritum eftir Shakespeare og
Moliére. Atriðin úr Skassinu
tömdu eru skemmtilegt innlegg
i deilurnar sem efst eru á baugi
þessa dagana, sérstaklega ein-
ræða Kötu. Þau fluttu þetta
mjög liflega en höfðu aðstæð-
urnar á móti sér, hvorki áhorf-
endur né þau sjálf virtust nægi-
lega inni i þvi sem var að gerast
til að hrifast sem skyldi.
Lise Ringheim og Henning Moritzen.
Atriðið úr Mannhataranum
var einnig vel flutt en andrúm
þess varð ekki þétt og ekki beitt
glitrandi tækni þannig að maður
nyti flutningsins frá þeirri hlið.
Það var fyrst i þriðja verkefn-
inu i skránni, atriði úr verki eft-
ir Strindberg sem ég kann ekki
þýðingu á — Bándet — sem
saman féllu andrúm og tækni og
maður raunverulega naut þess
sem var að gerast á sviðinu.
Atriðið úr Teenagerlove var
vel flutt.
Siðari hluti dagskrárinnar var
mestanpart i léttum tón og
mestanpart sunginn. Henning
Moritzen flutti þar stælingu á
Maurice Chevalier sem var
undarlega gróf og ósmekklega
lögð — og á ég þar við sérstak-
lega hvernig hann beitti rödd
sinni sem var viðs fjarri öllum
háttum Chevaliers.
Til skiptis lásu þau kvæði eftir
Benny Andersen og var mikil á-
nægja að þeim flutningi.
Lokaverkefnið var siðan atr-
iði úr Bornholmerrevyen 1975,
samsuða eftir nokkra þekktustu
höfunda Danmerkur — aðallega
velsmiðaðir leikhúsbrandarar.
Heildarniðurstaða þessa
gestaleiks verður sú að við fáum
að sjá margar hliðar á list leik-
arans, hliðar, sem þetta fólk
hefur á valdi sinu og hefur haft
hæfileika og aðstöðu til að iðka
og hlú að, og samtimis erum við
áminnt um að leikarinn i dag
þyrfti að geta þetta allt ef hann
á að vera gjaldgengur i nútima-
leikhúsi.
Heildarhugblærinn var við-
kunnanlegur og sakleysislegur,
saknaðarþráin til fyrirstriðsár-
anna sem eru orðin ljúf i endur-
minningunni sveif nokkuð þungt
yfir vötnunum.
segja okkur úr NATO eða vera
með hótanir um það. Þvert á móti
eigum við að nota aðild okkar til
að þrýsta á breta.
— En.....
— Við eigum heldur ekki að
vera með hótanir um úrsögn úr
Sameinuðu þjóðunum, heidur
nota aðstöðu okkar þar til að
þrýsfa á breta.
— Dæmið er einfalt. Það hlýtur
að vera hagkvæmara að semja
við breta um eitthvert lágmarks-
magn til skamms tima, en iáta þá
taka ófrjálsu trolli allan þann fisk
sem þeir vilja.
— Kn.....
— Við eigum heldur ekki að
hóta að loka herstöðinni i Kefla-
vik, þótt þeir hjálpi okkur ekki i
þessu máli. Það er betra að eiga
þar tromp á hendi.
— Það verður sem sagt engin
breyting, þótt þið séuð nú komnir
i stjórnarandstöðu.
— Ha, stjórnarandstöðu?
— Já, ertu ekki búin áð frétta
um stjórnarskiptin i morgun?
— Ha. Nú já. Nú, eins og ég var
að segja kemur auðvitað ekki til
greina að semja við breta um
nokkurn skapaðan hlut. Það sjá
allir að það er ekkert til að semja
um. Rikisstjórnin á að sjálfsögðu
að slita stjórnmálasambandi við
Bretland þegar i stað. Við eigum
lika að hóta að segja okkur úr
NATO þegar i stað, og loka her-
stöðinni i Keflavik ef bandarikja-
menn veita okkur ekki aðstoð.
Það þýðir ekkert að vera með
vifilengjur i þessu máli. Það þarf
harðar aðgerðir þegar i stað.
Og svo hin hliðin
Ég hringdi svo i fvrrverandi
stjórnarandstöðumann sem hefur
verið mjög hvassyrtur um land-
helgismálið og spurði hann sömu
spurningar.
— Það er öllum mönnum ljóst
að það kemur ekki til mála að
semja við breta. Það er enginn
samningsgrundvöllur. þvi það er
ekkert til að semja um.
— En.....
— Auðvitað á að slita stjórn-
málasambandi við breta þegar i
stað. Og segja okkur úr NATO.
— En.....
— Og það á að loka herstöðinni.
þar sem það hefur sýnt sig að það
er ekkert gagn að henni.
— En.....
— Það þýðir ekkert að vera með
vifilengjur i þessu máli. Það þarf
harðar aðgerðir þegar i stað.
— Þetta er sem sagt óbreytt eft-
ir að þú ert komiii i stjórn?
— Ha. i stjórn?
— Já. vissirðu það ekki. Það
iirðii stjórnarskipti i nioigun.
— Ha. Nú já. Nú. eins og ég var
að segja. lit ég þetta mál mjög al-
varlegum augum. Við verðum
hinsvegar að gæta stillingar og
sýna stefnufestu. Við megum ekki
rasa um ráð fram. Það er ekki
rétt að minu mati að slita stjórn-
málasambandi við breta svona
fyrirvaralaust. Við eigum heldur
ekki...blah....blah....blah.....
—ÓT.
EFTIR ÓLA TYNES
y..
Stjórnarskiptin
Stjórnarskiptin voru svo snögg
að annað eins hefur ekki gerst i
stjórnmálasögu landsins. Þau
komu bókstaflega eins og þruma
úr heiðskiru lofti. Og það vorum
ekki bara við blaðamennirnir
sem urðum hissa. Þetta gerðist
svo snöggt að ýmsir ráðherrar og
singmenn fréttu ekki af þvi fyrr
en eftirá.
Mér varð fyrst hugsað til þess
hvort þetta þýddi einhverjar
breytingar i afstöðunni til land-
helgismálsins og hringdi þvi i tvo
menn sem standa mjög framar-
lega i sinum flokkum.
— Góðan daginn, þetta er á
Visi. Mig langaði til að forvitnast
uni livort einhverjar breytingar
yrðu á stefnu ykkar i landhelgis-
málinu.
— Ég lit þetta mál mjög alvar-
legum augum. Bretar hafa þarna
greinilega sýnt okkur yfirgang
sem ekki sæmir bandalagsþjóð i
NATO.
— En......
— Hinsvegar verðum við að
gæta stillingar og sýna stefnu-
festu i þessu máli.
— En......
— Við megum ekki rasa um ráð
fram. Það er ekki rétt að minu
mati að slita stjórnmálasam-
bandi við breta svona fyrirvara-
laust.
— En......
— Við eigum heldur ekki að
* i* 4.
"Ipt II* "