Vísir - 29.04.1976, Síða 2

2
Kimmtudagur 29. april 197B vism
Áttu von á vorhreti
er sumarið komið?
eða ■
I
I
I
Einar Gu&mundsson, atvinnu- ■
hippi: Væntanlega er páskahretið I
eftir, páskarnir voru heldur |
snemma i ár svo að hretið getur g
verið eftir. Allavega þori ég ekki |
annað en ganga i siðum....
Karl Björnsson, ncmi: Sumarið
er, alveg örugglega komið, það
finnur maöur á góða veðrinu og
skapinu. />
Rakel Magnúsdóttir, húsmóðir:
Ég held að sumarið sé'komiþ, ef
marka má, hlýindi siðustu daga.
Það er kannski af þvi að mér
hefur leiðst svo veturinn að ég
vona það besta.
Erlendur Tryggvason, verslunar-
maður: Ég tel að sumarið sé
komið, veörið er orðið svo gott.
Það verður varla meiri snjór á
þessum vetri, enda nóg komiö.
I
1
H
I
i
H
i
B
i
1
i
■ I
Eria Grétarsdóttir, 12 ára nemi: ■
Ég held það komi ekki meiri ■
snjór. Ef þaö heldur svona áfram .
með veðrið þá fer sumarið að 5
koma. Það þarf bara aðeins að ■
hlýna.
Erla Waltersdóttir, húsmóðir: Ég
reikna með aö sumarið sé komið,
miðað viö hitastigið um allt Iand.
Það er greinilega vorhugur i fólki
og ég vona að það komi ekki meiri
snjór.
,,Það var óhapp að þeir skyldu
endilega þurfa að lenda á þessari
fyrirmynd, sem er minjagripa-
askur” sagði Þór Magnússon,
þjóðminjavörður, þegar Visir bar
undir hann myndina á nýju fri-
merki, sem kemur út á næstunni.
„Ileldur hefði átt að hafa eina
sanna fyrirmynd heldur en veija
þessa mynd af handahófi.
,,Ég hef aldrei séö svona ask og
eigum við þó á annað hundrað hér
á safninu. Venjulegur askur er
settur saman úr stöfum á likan
hátt og tunna en þessir minja-
gripaaskar eru rennir úr heilu
tré. Þá hef ég aldrei séö ask eins
og þennan útskorinn á belgnum.
Allt munstriö er lika greinilega
haftsem mest áberandi á þessum
ask sem er fyrirmyndin á fri-
merkinu.
Ég hafði strax samband við
Rafn Júliusson hjá Póst- og sima-
málastjórninni og tjáði honum að
þessi mynd væri ekki eftir fyrir-
mynd af Þjóðminjasafninu. Að ég
teldi miður að þetta frimerki yrði
gefið út með þessari mynd.
Spurði ég hann hvort ekki mætti
kippa þessu i liðinn. Viðurkenndi
hann fyrir mér að þetta væru
mistök og að þetta yröi þeim til
viðvörunar um að betur tækist til
næst.”
Tökum á okkur
ábyrgðina
„Þessi fyrirmynd var valin úr
I Þjóðminja-
vörður um
nýju
frímerkin:
Svona Htur venjulegur mataraksur út. Ljósm. Loftur
Leiðinlegt óhapp
fjölda annarra mynda og Helga
Sveinbjörnsdóttir, auglýsinga-
teiknari, fengin til aö teikna
merkið eftir henni. Hún valdi ekki
þessa fyrirmynd heldur gerði það
nefnd manna á okkar vegum og
tökum við á okkur ábyrgðina af
þvi” sagði Rafn Júliusson.
Við spurðum hann einnig að þvi
hvers vegna bakhlið rokksins
væri sýnd á hinu merkinu, sem
gefa á út samhliða hinu. Kvað
hann það vera vegna þess, að það
hefði verið ráð manna að þannig
missti hann minnst af myndrænu
gildi sinu.
Þetta bárum við undir þjóð-
minjavörð og taldi hann að menn
litu jafnan á framhlið rokksins,
eins og hann sneri við þeim, sem
á hann ynni, ella tapaði hann
miklu af myndrænu gildi sinu, svo
sem fótafjölinni, snældunni og
snældustæðinu. —VS
nyr uuudiyuii uudiui-nuuvuiiiiiiyu
Eftir aðförina að Birni bónda
og friherra að Löngumýri hefur
komið I ijós, að eitthvað mun
eftir af ógoidnum sektum I
Húnavatnssýslu eystri, sem nú
á að vinda að bráðan bug að inn-
heimta. Hafa tveir af fjár-
rekstrarmönnum Björns veriö
krafðir um greiðsiu á sektum
eða tugthúsi elia fyrir gamlar
syndir. Þá er mikil mannaferð
um hérað, reiðir stórar og fund-
ir langir, jóreykir miklir um
dali og hliðar, enda hafa þrir
oddvitar þegar verið sendir á
fund friherrans tii að leita
samninga. Friherrann vitnar i
Sturiungu, sem hann kann svo
að segja utan að og neitar þrá-
faldlega að verða við óskum I-
gildis Gissurar Þorvaldssonar,
sem situr á Blönduósi og gefur
sveskjugraut á báðar hendur.
Oddvitarnir þrir fengu ekki
Björn til að sættast á böðun.
Jafnskjótt og sú neitun lá fyrir
sótti nvr armur liðsins frá
Blönduósi til Rvfkur tii að fá
ráðuneytin I liö með sér. Attu
þeir fundir sér stað I gær og ekki
vitað hver málalok urðu þegar
þetta er skrifaö. Þá er ekkert
eftir nema einskonar öfug Apa-
vatnsför að Löngumýri, hafi
sýslumaður þá meira liði fram
að tefla, svo dreift sem það nú
stendur, þar sem helstu höfð-
ingjar þess eru I Reykjavlk.
Af þessu verður séö, aö ekki
er einleikið hvernig fjárkláða-
maur, eða hættan af honum,
leggst á sinni manna. Engu
minni maður en Jón Sigurðsson
forseti, mátti búa við langar
kárinur og mikið hatur vegna
afstöðu I fjárkláöamáli, þótt
þess hafi ekki verið getið sem
skyldi, vegna þess að slik mál
eru talin til hinna óviröulegri
þrætuefna. Aftur á móti er fri-
herrann á Löngumýri um þaö bil
að gefa sllkum málefnum full-
an viröuleik, enda „skeifur
Vatnsdalur” og fleiri dalir af
réttlátri reiði yfir þeirri ó-
svinnu, að ekki skuli aliir jafnir
fyrir böðun.
En Björn á Löngumýri hlýðir
aðeins einum yfirboðara, svo
sem vandi er mikilla mála-
fylgjumanna, sem iðka þrætur.
Og sá yfirboðari er ekki á
Blönduósi, þótt hann aö hinu
ieytinu sé af þessum heimi. Hér
er heldur ekki um dómsmála-
ráðherra að ræöa, þótt Björn
telji að hann gæti svo sem gert
sér greiða, svo marga hefði
hann gert honum o.s.frv. Nei,
hér er um sjálfan hæstarétt
landsins aö ræða. Björn hefur
lýst þvl yfir, að hann hlýti eng-
um úrskurði um böðun nema sá
úrskurður komi frá æðsta dóm-
stóii landsins. Og er þá ekkert
eftir nema aö óska til hamingju,
nú þegar austur-húnvetningar
hafa fengiö nýjan baðstjóra:
Hæstarétt tslands.
Svarthöfði.