Vísir - 10.06.1976, Blaðsíða 2

Fimmtudagur 10. júni 1970 vism
Skákmótin tvö hafin
Myndin var tekin á Hótel Loftleiðum s.l. þriðjudag, en þá hófst
skákmót það sem sigarettuframleiðendur standa fyrir.
Lm. Loftur.
styrkleikamark alþjóðlegs
meistara. Meðal keppenda eru
fimm fyrrverandi Islandsmeist-
arar, fyrrverandi norðurlanda-
meistari i hraðskák, skák-
meistari suðurlands og norður-
landameistari kvenna, svo
nokkuð sé nefnt. Á þriðjudaginn
voru tefldar fjórar fyrstu um-
ferðirnar og eru Lárus Johnsen
Bragi Halldórsson og Hannes
Ólafsson efstir með fjóra vinn-
inga.
Að sögn Davið Pitt hjá fyrir-
Mjög gott andrúmsloft
„Flestir okkar ungu og efni-
legu skákmenn tóku þátt i mót-
inu — Skák i hreinu lofti” sagði
Guðfinnur Kjartansson,
formaður Taflfélags
Reykjavikur, i samtali við Visi.
„Einnig voru talsvert margir
hinna eldri og reyndari skák-
manna, enda þótt ýmis kunnug
andlit vantaði”, hélt Guðfinnur
áfram. „Það reykti ekki nokkur
maður og þarna var sérstaklega
„Skák I hreinu lofti” hófst f fyrradag I skákheimilinu viö
Grensásveg. Þátttakendur eru 122 en af þeim eru 28 fjórtán ára og
yngri.
Hefur þú séö eöa ætlar
þú að sjá eitthvað af
atriðum á Listahátíðinni?
tæki Rolf Johansen voru mjög
sterkir skákmenn á mótinu.
Davið sagði að það hefði verið
vel skipulagt og farið rólega
fram.
Siðari fimm umferðir mótsins
verða tefldar n.k. sunnudag kl.
14.00 i Vikingasalnum á Hótel
Loftleiðum.
gott andrúmsloft i þess orðs
fyllstu merkinu”.
Þátttakendur i mótinu „Skák i
hreinu lofti” voru 122, þar af 28
keppendur 14 ára og yngri og 8
konur. Efstir og jafnir eftir 5
umferðir eru Július Friðjóns-
son, Margeir Pétursson og ög-
mundur Kristinsson. Gunnar F.
Nina Björk Svavarsdóttir skrif-
stofustúlka og vinnur i Hafnarbiói
á kvöldin: — Nei ég hef nú ekki
séð neitt og ætla ekki.
Sigriður Skarphéðinsdóttir, hús-
móðir frá Reykjanesi við ísa-
fjarðardjúp: — Nei þar sem ég er
utan af landi kemst ég ekki, en
annars hefði verið gaman að sjá
Helga Tómasson.
Skákmótin margumtöluðu,
sem haldin eru af sigarettu-
framleiðendum annarsvegar en
Taflfclagi Reykjavikur og
Skáksambandi tslands hins-
vegar, hófust i fyrradag.
Þátttakendur á tóbaksskák-
mótinu eru 84 talsins. Fjórir
þeirra hafa yfir 2400stig, sem er
Rúnarsson er með flesta vinn-
inga af unglingum 14 ára og
yngri, en efst af kvenfólkinu er
Margrét Ponzi.
Seinni sex umferðirnar verða
tefldar n.k. sunnudagskvöld kl.
20.00 i Skákheimilinu við
Grenásveg.
—AHO

ISIR
spyr
Vikingur Tryggvason sjómaður:
— Nei, ég hef ekki áhuga.
Rútur Snorrason, verslunar-
maöun— Nei, ég hef nú bara ekki
aðstööu til þess að þessu sinni.
Hjálmar Hjálmarsson sjómaður:
— Nei ég kemst ekki núna, enda
eroröið uppselt á flest það áhuga-
verðasta þegar maður kemur i
land. Annars heföi verið gaman
að sjá margt af þessu.
Eftirmáli við stjórnmálamenn
Þegar hann tekur niöur gler-
augun þá segja menn að vegi
sannleikans ljúki. Þegar hann
setur þau upp aftur hefst fylgdin
viö sannleikann að nýju. Þannig
lýsa aðdáendur Lúðvik Jóseps-
syni þegar hann birtist I ræðu-
stól eöa i sjónvarpi. Lúðvik er
búinn að sitja lengi á þingi og
gegna embætti sjávarútvegs-
ráðherra tvisvar, og meö nokkr-
um ágætum f bæði skiptin. Það
varþvi engin furða þótt athyglin
beindist mest að honum um þaö
bil sem samningar voru aö tak'-
ast i þorskastriðinu. Og I þvi
máli fór Lúðvik á sinum
„pólitisku kostum”, þvi eftir
yfirlýsingar um „hugsanlega
samninga” sneristhann á sömu
linu og Kjartan ólafsson, rit-
stjóri.sem um þessar mundir er
efnilegasti forustumaður
Alþýðubandalagsins, enda
harölinumaður og nokkurnveg-
inn rökheldur I umræðum, eöa
hvað hún kallast Iþróttin, þegar
menn ræðast viðeins og þeir séu
staddir i tveimur heimsálfum.
Þetta undanhald Lúðviks
gagnvart samningunum, þegar
hann sá aö hvessti i Þjóðviljan-
um, er um margt dæmigert um
stjórnmálaferil hans i hópi
kommúnista. Lúðvikhefur fyrir
löngu gertsér grein fyrir þvi, og
það hefur ásannast á honum
sjálfum, að viö búum i landi
samsteypustjórna. Þess vegna
getur verið heppilegt á stundum
að stjórnarandstaðan haldi uppi
málflutningi, sem gerir ráð
fyrir stjórnarsamstarfi að
morgni. Þetta þýðir að stjórn-
málamenn venja sig gjarnan á
að tala i mismunandi skuggum,
en ekki i hvitu og svörtu. Hinir
nýju menn I Alþýðubandalag-
inu, „græningjarnir”, eru
aldeilis ekki á þessari línu, og
Lúðvlk, sem aldrei virðist hafa
sóst eftir sérstökum forráðum 1
þeim flokki, hefur sýnilega
vikist undan þvi að beygja
„græningjana” undir sin
sjónarmiö um lausn þorska-
striðsins.
Þótt Lúðvik hafi ekki sótst
eftir mannaforráöum I flokki
sinum, og látiö kyrrt liggja að
sléttgre iddir skólapiltar tækju
að sér forustuna eftir daga
þeirra Einars Olgeirssonar og
Brynjólfs Bjarnasonar, vita þó
allir, að Alþýðubandalagið
hefur ekki á annan frekar að
treysta en Lúðvik, þegar stór-
mál eru á döfinni. Hann er hinn
óskráði forustumaður flokksins,
þótt hann hafi hálsliðamýktina
til að hneigja sig fyrir „græn-
ingjunum”, jafnvel þegar þeir
stefna út i ófærurnar af þvl
kappi, sem minnst á skylt við
forsjá.
Pólitiskt uppeldi sitt fékk
Lúðvik á Austfjöröum, og hann
mun varla hafa lent i þeim
sennum á Alþingi eða innan
sins flokks, þótt Björn Jónsson
færi úr Alþýðubandalaginu út af
ósætti við hann, að þær tækju
fram . þeirri glímu, sem hann
varö að heyja viö Eystein Jóns-
son á framboösfundum. Auðséð
er að Lúðvik hefur lært mjög af
þeirri glimu, m.a. þaö, að
ekkert i stjórnmálum er svart
og hvítt, aðeins mismunandi
skuggar. Og þegar barist var
gegn samningum i þroska-
striðinu vissi Lúövik af reynsl-
unni, að væri ákveðnum skilyrð-
um fullnægt, var alveg tilgangs-
laust að halda áfram til þess
eins að seilast til allt annarra en
breta af pólitiskum ástæðum.
Slikur teygingaleikur og lang-
hundur kom ekkert við mann-
hættulegri baráttu á miðunum.
Taliðerað við næstu kosning-
ar verði Lúðvik i síðasta sinn I
framboði fyrir austan. Við
brottför han missir flokkur hans
mikilsverða þingforustu.
Sannast sagna varpar Lúðvík
töluverðum svip á þingið.
„Græningjarnir” i flokki hans
munu eflaust ekki sakna hans.
Þeir neituðu honum um
jákvæöa afstöðu til sigursins i
þorskastriðinu, eins og hann
hefði aldrei átt þátt i að færa út
fiskveiðilögsöguna og semja.
Það urðu þvi lok fyrri baráttu
hans fyrir útfærslu að þurfa aö
standa gegn endanlegum sigri
Islendinga i lögsögumálum. Svo
mikils kröfðust „græningjarn-
ir” af þessum reynda stjórn-
málamanni.
SVARTHÖFÐI