Vísir - 20.12.1976, Side 2

Mánudagur 20. desember 1976 vism
V 'I Reykjavík J
.....“"V
Viðheldur fjölskylda þin
einhverjum sérstökum
jólasiðum?
Birgir Karlsson, flugþjónn: —Já,
við bor&um rjiipu á jólunum, og
bara á jólunum. Já, ég skýt hana
sjálfur.
Jón Páll Agústsson, fyrrv. slma-
maður: — Ekki nema þessum
venjulegu. Svo borðum við hangi-
kjöt.
Jensey Stefánsdóttir, húsmóðir:
— Við höfum alltaf hangikjöt á
jóladag.
Eirfkur Eymundsson, happdrætt-
issali: — Nei, engum sérstökum.
Og jólabrauð hefur mér alltaf
fundist bragðlaust.
Lilja Ingólfsdóttir, afgreiðsiu-
stúlka: — Já, við boröum hangi-
kjöt á jóladag.
„Komum varla síðustu
nn&fliniim L'tíð við ® Bögglapóstofunni
|#VI%VllU«ll 1 jf ■ ■■ sem býr við ótrúleg þrengsli
,,A fjórtán dögum erum viö bú-
in að afgreiöa 24 tonn af pósti sem
fer meö flugvélum til útlanda.
Það er þremur eða fjórum tonn-
um meira en í fyrra. Þá er innan-
landspóstur áberandi meiri en i
fyrra.
Það virðist lika vera áberandi
að fólk skilar bögglunum fyrr til
okkar en áöur. Núna eru llka aö
verða slðustu forvöð til þess aö
koma jólapökkum og öðrum
bögglum, ef tryggt á að vera að
þeir nái til viðtakenda fyrir jól.
Koma varla siðustu
pokunum fyrir
„Við höfum alltaf verið i sama
húsnæðinu frá þvi að ég byrjaði
að vinna hér árið 1968. Ennþá
vinnum við, við sömu aðstæðurn-
ar þrátt fyrir að 100 prósent eða
helmingi meiri póstur berist I
gegnum hendurnar á okkur en þá.
Þetta þýðir auðvitað gífurlegt
álag á mannskapinn, en hann
hefur unnið reglulega vel.
Það er þröngt um okkur hérna.
Og á milli tólf og tvö í nótt vorum
við I vandræðum með að koma
sfðustu pokunum fyrir.
Það er lika þannig, að ekki ein-
ungis bögglar frá Reykjavik
koma til okkar, heldur frá öllu
landinu.” Eins ogsjá má er alltaf nógaðgera á Bögglapóststofunni fyrir jólin.
„Þaö hefur gengið ljómandi vei
hjá okkur og við erum búnir að
afgreiða meiri póst en nokkru
sinni áður, bæði innanlandspóst
og einnig póst sem á að fara til út-
landa. Sérstaklega á þetta þi við
um flugpóst,” sagði Kristján Haf-
iiðason deildarstjóri i Böggla-
póstsstofunni við Tryggvagötu i
Reykjavik er við hittum hann þar
að máli nú mitt i jólaösinni.
Ekki hægt að koma
við færiböndum
„Núna erum við 18 sem vinnum
hérna meðan á jólaösinni stend-
ur. Annars eru hér að staöaldri 12
manns fastráðnir. Auk þess eru
hér alltaf nokkrir úr póstþjóna-
skólanum.
Það hefur reynst nauðsynlegt
að bæta við mannskap fyrir jólin.
Enda er þaö býsna erfítt að lyfta
30 kilóa sekkjum hverjum af öðr-
um. Hér er ekki færiböndunum
fyriraðfara.þarsem þau komast
ekki fyrir vegna þrengsla.”
—EKG
(
GAMLAR JATNINGAR I GEIRFINNSMALi
Þá virðist löngu rannsóknar-
striði vera að Ijúka, samkvæmt
fréttum i blöðum um að nú sjá-
ist fyrir. lok svonefnds Geir-
finnsmáls. Að visu viröist annað
og enn erfiðanamál viðfangs
vera i uppsiglingu, þótt ekki sé
þar um mannshvarf að ræða, og
eru horfur á þvi að seint linni
vandkvæðum rannsóknarvaids-
ins eða vaxi tiltrú almennings,
sem öllu vaidi er nauðsyn eigi
það ekki að molna niður og
renna til sjávar með öðrum
undrum i klóökum þjóðféagsins.
1 viðtali við hinn þýska lög-
reglumann, sem hér hefur unnið
við rannsókn Geirfinnsmálsins,
og birtist i Visi um helgina, kom
greinilega fram, aö allir megin-
þættir málsins eru ljósir. Þar
sem engar breytingar hafa
orðið siðustu vikurnar á gæslu-
varðhöldum vegna rannsóknar-
innar, liggur beinast viö að
álykta, aðþeir sem nú sitja inni,
þ.e. fjórir aðilar, séu meira cða
minna samsekir um hvarf Geir-
finns Einarssonar. Fer þá máiið
að hallast á þá sveif, aö játning
Erlu Bolladóttur, svo óljós sem
hún annars var, en hún var hin
siöari játning i málinu, hafi
fariö nærri þvi að vera rétt lýs-
ing á aðförunum I slipp Kefla-
vikur kvöldið sem Geirfinnur
hvarf.
Nokkuð er langt siðan sú játn-
ing var gefin, og þótti hún á
sinum tima næsta ófulinægj-
andi. Siöan þá hefur mikið vatn
runnið til sjávar, mikill hópur
fólks unnið að rannsókn máls-
ins, talva veriö tekin I notkun til
úrvinnslu og einn maður settur I
gæsluvaröhald til viðbótar þeim
þremur, sem lengst hafa setiö
inni. Samkvæmt fréttum virðist
þó enn vanta einn eða tvo menn
inn í myndina, en nýjasta
gæsluvarðhaldsvitnið hefur ekki
talið sig hafa þekkt mann, sem
var I margumræddum bil þetta
kvöld.
Þrátt fyrir allt umstangið
virðist Geirfinnsmálinu raun-
veruiega hafa lokiö með játn-
ingu Erlu Bolladóttur á sinum
tima. Enn virðist engin for-
senda fundin fyrir hvarfi Geir-
finns, og hefur það þá borið að
meö likum hætti og hvarf Guð-
mundar Einarssonar. Og ekki
hafa jaröneskar leifar þessara
tveggja manna fundist heldur.
Það situr þvi raunar alit við það
sama i Geirfinnsmálum, þrátt
fyrir yfirlýsingar um að þvi sé
aö ljúka, ef dæma á eftir yfir-
lýsingum þar um annars vegar
og tölu gæsluvarðhaldsfanga
hins vegar.
Þegar máli eins og þessu
lýkur meö fyrrgreindum hætti
er alltaf nokkur alvara á
ferðum, vegna þess að ölium
spurningum virðist ekki vera
hægt aö svara, hvað sem rann-
sókn stendur lengi og hvaö sem
til hennar er vandað. Að hinu
leytinu hafa þær breytingar
orðið á i landinu með ætluðum
játningum þess unga fólks, sem
nú situr i gæsiuvaröhaldi, að
ekki þurfi lengur að koma til
verulegra árekstra tii að hér séu
framin óhæfuverk, sem þungt er
undir að búa. •
Rannsóknarlögreglan hefur
yfirleitt ekki átt við mikinn
vanda að striða við að upplýsa
helstu stórafbrot undanfarinna
áratuga, einmitt vegna þess að
atvik i flestum þeirra lágu Ijós
fyrir. Hafi út af sliku brugðiö
hafa málin einfaldlega legið
óleyst i skjalasafni lögregl-
unnar. Og ekki veröur henni
auðveldara að leysa hin tilefnis-
lausu óhæfuverk, sem nú eru
farin að skjóta upp kollinum i
rikara mæli, eins og morðið á
leigubilstjóranum á Rauðalæk
er dæmi um, og hin mikla fyrir-
höfn viö að upplýsa Geirfinns-
málið. Vanmáttur rannsóknar-
iögreglunnar á sér kannski eðli-
lega skýringu, ef hann er iagður
við hliðina á óförum réttar-
gæslukerfisins i heild. Hvað sem
þvi liður þá er orðið ljóst, að nú
verður að fara aö læra hvernig
upplýsa skal óljós mál, og búa
rannsóknarlögrcgluna þeim
tækjum, sem fáanleg eru, og
auðvelda mjög alla rannsókn.
Við höfum lengi þrjóskast við
að viöurkenna þaö, sem okkur
má nú veröa orðið ljóst, að her
rikir glæpaöld, sem aðeins
verður kcyrð j niður með
hörkunni.
SVARTHÖFÐI