Tíminn - 30.07.1968, Síða 5

ÞRIÐJUDAGUR 30. júlí 1968.
TÍMINN
Vísur um kosningar
Þórarinn Þorleifsson frá Skúfi
sendi þessa grein.
■ SæU og blessaður Landfari!
Þökk fyrir síðast. Þó vil ég
geta þess að tvær villur voru
í greininni um túnkalið. Ég
hirði þó ekki um það meir,
enda tekur enginn eftir þess-
konar tittlingaskít, nema sá
sem getur þá að mestu lesið
í málið. Fæstir munu nú samt
lesa svo vel að þeir taki eftir
prentvillum. Annars hafði ég
gaman af því, að um líkt leyti
var nokkuð áberandi villa í
forustugrein blaðsins. Hugsaði
ég þá, sem svo, að mér væri
vist ekki vandara um.
Nú sendi ég til þín smá
kvæði!
Á þessu sumri fóru fram
forsetakosningar, eins og
kunnugt er. Það eru líka fimm
tíu ár síðan 1918! Mér finnst
þjóðin hafa ort sinn hátíða-
söng.
Þjóðhöfðingja þurfti
að kjósa
þann, sem allir mættu
hrósa.
Guiijún Styrkábsson
HÆSTARÉTTARLÖGMAÐUR
AUSTURSTRJETI t SÍMI 1B3S4
Dustaður upp, við
Dönsku sundin
dánumaður einn var
fundinn.
Fjárgæzlu var fnykur
rokinn
frá honum og burtu strokinn
lóin eftir löngu þófin
lands í málum, við
hann gróin.
En þetta, sem að
þurfti að dusta
og þjóðhöfðingja af
efni að bursta,
í öðru gervi illa falið
allt var nú með
kostum talið.
Þjóðin söng á sína vísu
sigurljóð og frelsis vísu,
og á Fróni fuglar sungu
frelsis ljóð á vorsins tungu.
Þjóðin söng með
sínum hætti
sigurljóð, sem geymast
mætti
og á framtíð vonir vekja,
víl og kvíða burtu hrekja.
Betra er að búa snauður,
berjast frjáls og liggja
dauður
en í þungum þræla
hlekkjum
þrúgaður vera á
náðarbekkjum.
Það er mestur þjóðarsómi
þrákynntur að sögu dómi,
frelsinu betur öllu að unna
og þess gildi meta kunna.
Þjóðin lyfti þungum
brúnum
og þó er kal í skáldatúnum.
Orðsending til
bænda
„Ég ráðlegg ykkur bændum
að fá ykkur útlendan sérfræð-
ing til þess að segja ykkur
sannleikann um dauðann
í túnunum, því að aftur renn-
ur lygi þá sönnu mætir“.
Benedikt Gíslason
frá Hofteigi.
Furðuleg — og
léleg lesning
Jón Pétursson hefur sent
Landfara eftirfarandi grein.
„Það kemur ekki oft fyrir,
að ég les mánaðarrit þau, sem
teljast til hinnar léttari lesn-
ingar og gefin eru út hér á
landi. Nokkur munu hafa hald
ið velli um árabil, og er víst
til þeirra vandað, en hins veg-
ar eru alltaf að skjóta upp
kollinum ný og ný rit, sem
fæst verða Íanglíf, enda lítt til
þeirra vandað flestra, nema
hvað kápan er oftast skraut-
leg.
Auglýsing um gjalddaga
og innheimtu opinberra gjalda
í Reykjavík
Næstu daga verður gjaldendum opinberra gjalda í Reykjavík sendur gjaldheimtu
seðill þar sem tilgreind eru gjöld þau er greiða ber til Gjaldheimtunnar sam-
kvæmt álagningu 1968.
Gjöld þau, sem innheimt eru sameiginlega og tilgreind eru á gjaldheimtu-
seðli eru þessi:
Tekjuskattur, eignarskattur, námsbókagjald, lífeyristryggingagjald atv.r., slysa-
tryggingjagjald atv.r., iðnlánasjóðsgjald, alm.tryggingasjóðsgjald, aðstöðugjald,
tekjuútsvar, eignarútsvar, kirkjugjald, atvinnuleysistryggingagjald, kirkjugarðs
gjald, launaskattur, sjúkrasamlagsgjald og iðnaðargjald.
Það, sem ógreitt er af sameiginlegum gjöldum 1968 (álagningarfjárhæð, að frá
dreginni fyrirframgreiðslu pr. 12.7. s.l.), ber hverjum gjaldanda að greiða með
5 afborgunum, sem nánar eru tilgreindar á seðlinum, þ. 1. ágúst, 1. sept., 1. okt.,
1. nóv. og 1. des. Séu mánaðargreiðslur ekki inntar af hendi 1.—15. hvers
mánaðar, falla öll gjöldin í eindaga og eru lögtakskræf.
Gjaldendum er skylt að sæta því, að kaupgreiðendur haldi eftir af kaupi
þeirra tilskyldum mánaðarlegum afborgunum, enda er hverjum kaupgreiðanda
skylt að annast slíkan afdrátt af kaupi að viðlagðri eigin ábyrgð á skattskuld-
um starfsmanns.
Gjaldendur eru eindregið hvattir til að geyma gjaldheimtuseðilinn þar sem á
honum eru einnig upplýsingar um fjárhæð og gjalddaga fyrirframgreiðslu
1969.
Reykjavík, 29. júlí 1968.
GJALDHEIMTUSTJÓRINN
Nýlega keypti sonur minn
eitt slíkt rit, sem var víst að
koma út í fjórða sinn, og þeg-
ar ég fór að fletta blaðinu,
gramdist mér mjög. Þessi blöð
eru einkum keypt af ungling-
um, og þetta blað er stórhættu
legt fyrir þá. Kunnátta þeirra
eða þess, sem að blaðinu
standa, er á svo lélegu stigi, að
það var villa í næstum hverri
einustu setningu, auk þess sem
engin próförk virðist hafa ver-
ið lesin og setjari sá, sem sett
hefur blaðið afar lélegur í sínu
starfi. Þetta er vítaverð út-
gáfa, sem getur stórskemmt
málkennd og réttritun ís-
lenzkra unglinga.
Það er oft talað um, að is-
lenzkunni sé hætta búin vegna
erlendra áhrifa. og þá oftast
vitnað til sjónvarpsins á Kefla
víkurflugvelli. Það kann að
vera, að eitthvað sé til í því,
en ég held að útgáfa slíks rits,
sem að framan er minnzt á,
sé margfalt hættulegri. Ég veit
ekki hvernig bezt er að verj-
ast slíkum ritum. Ef til vill
eiga foreldrar að fara yfir
þessi rit, áður en börn þeirra
lesa þau, og eyðileggja þau, ef
þau beinlínis geta stórskemmt
íslenzku barnanna. En bezt er
þó, að láta slík rit aldrei kom-
ast úr þeirri prentsmiðju, þar
sem þau eru sett og unnin.
Það mun víst skylda útgef-
enda — eða ef til vill er það
skylda prentsmiðjanna — að
s'énda öll rit, sem gefin eru
út hér til Landsbókasafnsins.
Mér finnst, að þeir miklu ís-
lenzkumenn, sem þar skipa
hvert sæti, ættu að kynna sér
mál þessara rita, og ef eitt-
hvað er athugavert við þau. að
þeirra áliti, að sjá þá um að
einhverjar breytingar til batn
aðar verði gerðar
Það þýðir víst ekki að tala
um, að slík rit séu bönnuð, því
hér á landi er prentfrelsi og
hver og einn getur gefið það
út, sem hann hefur löngun til.
En slíkt rit, sem hér hefur ver
ið minnzt á, er skaðræðisgrip-
ur, sem þarf að fjarlægja“.
HLAÐ
RUM
HhSrilm henta allstatlar: i bamaher-
bergið, unglmgaherbergið, hjónaher-
bergjS, sumarbústa/tinn, veiOihúsit,
barnaheimili, heimmiistarskdla, hótel.
Hdztn lostir hlaSrúmanna tru;
■ Rúmin mi nota eitt og eltt sér eða
h]a8a þeim upp 1 tvær eða þijir
hadtSr.
■ Hxgt er að H ankalega: Náttborð,
sdga eða hliðarborð.
■ Tnnaúmil rúmanna er 73x181 sm.
HægteraðHiúminmeðhaðmull-
ar oggúmmidýnum eða án dýna.
■ Rrimin hafa þrcíalt notagildi þ. e.
kojur.einstaklingsrúmog'hjónarúm.
■ Rúmin eru úr tekki eða úr brénni
(brennilÚmin eru ininni ogódýmri).
■ Rúmin era 611 i pðrtnm og tekur
aðeins um tvaer minútnr að setja
þau saman eða taka í sundur.
HÚSGAGNAVERZLUN
REYKJAVtECUR
BRAUTARHOLTI2 - SÍMI11940
5
Á VÍÐAVANGI
Gjaldeyrisvara-
sjóðurinn
Hvar er nú gjaldeyrisvara-
sjóðuriun margrómaði, sem
kostaði svo margar fórnir að
byggja upp, en átti að tryggja
það um langa framtíð, að áföll
í þjóðarbúskapnum, leiddu ekki
til hörguls á gjaldeyri. Þess-
um sjóði var safnað með því
að lama samkeppnisaðstöðu at-
vinnuvega landsmanna með
vaxtaokri og lánasvelti og öðr-
um slíkum ráðstöfunum, sem
komu beinlínis í veg fyrir upp-
byggingu lífvænlegra atvimiu-
greiua, sem átt hefðu að
blómstra við eðlilegar aðstæð
ur, og grófu að auki undan mátt
arstoðum atvinnulífsins.
Er nú ekki fram komið það
sem gagnrýnendur efnahags-
stefnunnar sögðu þjóðinni? Þeir
sögðu, að stórfelldir erfiðleikar
hlytu að verða framundan strax
og stöðvun yrði á hækkun út-
flutningsverðs sjávarvöru, ef
ekki yrði söðlað um í tíma, og
upp tekin ný stefna í efnahags
og atvinnumálum, stefna, sem
miðaði fyrst og fremst að því
að styrkja undirstöður gjald-
eyrisöflunarinnar og bæta sam
keppnisaðstöðu íslenzkra at-
vinnugreina. Er ekki komið á
daginn, að það var rétt, sem
þessir menn sogðu, þegar ríkis
stjórnin veifaði skrautblómi
sínu, „gjaldeyrisvarasjóðnum“
framan í þjóðina? Er nokkur,
sem játar það ekki núna, að
efnahagskerfið stóð á slíkum
brauðfótum, að það myndi
hrynja við minnsta andbyr, af
því að það fengi alls ekki stað
izt við eðlilegar aðstæður og
það eina, sem haldið hefði því
gangandi, væri metafli ár eftir
ár og gífurleg hækkun á sjáv
arvörum á útflutuingsmörkuð-
um okkar mörg ár I röð —
þróun, sem hlyti að eiga sér
takmörk og enda. Því miður
Ivildi meirihluti þjóðarinnar
heldur trúa ríkisstjórninni og
treysta á hin haldlausu loforð
um gull og græna skóga. En
það er ekki of seint þó að verða
vitur eftir á, ef menn hafa hæfi-
leika til að læra af reynslunni,
draga af rétta lærdóma.
„ Ekki of seint að verða
vitur eftir á
Nú þegar tómahljóð gjald-
eyriskassans glymur um alla
Iandsbyggðina ættu menr, að
minnast þeirrar tillögu, er
Helgi Bergs flutti fyrir tveim
ur árum tæpum í sambandi við
baráttu fyrir því að komið yrði
á fót öflugum framleiðnisjóði
fyrir atvinnuvegina, að skyn-
samlegt væri að taka hluta af
gjaldeyriseigninni þá og beina
til uppbyggingar atvinnuveg-
anna og til að treysta sam-
keppnisaðstöðu þeirra svo þeir
gætu mætt áföllum og eflzt og
greitt það kaup, sem launþegar
yrðu að fá. Eru menn búnir að
gleyma, hve ráðherrar hæddust
að þessari tillögu Helga? Menn
sjá nú, að það hefði verið skyn
samlegra að fara að þessum
ráðum þá í stað þess að áfram
var haldið að láta stjórnleysi
ráða ferðinni og gjaldeyri sóað
í alls konar vörur, sem þjóðin
gat annað hvort sér algerlega
að skaðlausu verið án eða unnt
var að framieiða í Iandinu sjálfu
eins góðar, ef með eðlilegum
hætti hefði verið staðið við
bakið á íslenzkum iðnaði. Var
ekki skynsamlegra að nota
Framhald á bls. 15.