Tíminn - 22.01.1969, Blaðsíða 5

MJÐVIKUDAGUR 22. jauúar 196D.
TÍMJNN
FYEJRSPURN 'ITL
RfKISSKATTSTJÖRA
í tl«£m af leí'ffbeiaingmn
þeim, sem nú eíu birtar frá
sfcattstfírvöldum, um sikatifÆram-
töl, þ. á. m. um framtöl (hlunn-
mda, s. s. húsmæffi, fæffi, fatn-
að o. fL, er þess liér méð ósk-
aff, aff nMssfcattstjöri iáti al-
menringi í té upplýsingar um
þaff hvemig bifreiffatdunnindi
skiái talin fram- og hvemig
þau eru sfcattlögff, þar sem ein-
ungis sýní'st vera aff finna leið-
Ireiningar um framítöl beinna
bitfreiffastyrkja, og þar gert
ráð fyrir sérstöfcum eyffuMöff-
nm i iþvi sfcynd. En mi'Mum
fjölda opmberra start&manna
er breinlega lagt tíl bifeeið' tíi
fuillra umráffa í eigin þágu og
ailur refcstur þeirra greiddur
af opinberu fé. Er þar þvi um
aff ræffa skattsfeyld hlimnindi,
sem nema tugum effa jafnvel
hundruðum þúsunda hjiá hveri
um um sig. HÍjóta skattyfir
vold þvi að verða a@ gera íæfci
lega grein fyrir skattíneffferð
slikra hJttnninda. H. H.
STULDUR EBA
SPARNAÐUR? .
„Landfari góffur.
Sparnaffur er göffur og gild-
ui\ En þegar feiúð er aff spara
sjálfum sér, án þess að iiugs-a
út í, að aðrir þurfi aff' borga
fyrir það, er fulHangt gengiff.
Ég hef margsinnis á morgnana,
þegar ég er á leiff í vionu, séff
menn Mfclaust kippa i dag-
bfeöð, sem sbanda út ur blaffa-
rifum, effa fest eru á hurðíar-
húoa, og stinga þeirn á sig,
eins og efcffcert sé sjálfsagffara.
Þetta finnst mér nú að gera
sig að þjóífi fyrir Htiff. Blaffæ
sbuMur geognr jafawel svo
langt, aff fóík isaar sér í dcaari
effa prjón, lil aff þtofcka þaa
npp úr lofc'ufftaa pösífcassa m-
ttngans. Eru þeskir heiðvirðu
bargarar svona fátæfcir, effa
nenna þeir ekki að hafa fyrir
þri að kaupa blöðin, ef þeir
endilega vilja lesa þau? Sáik-
lans Maffburðarbörn, sem rifa
sig upp eldsnemma, til aff
fcoma þessum blöffum til skila,
fá svo állar skammirnar. Karin
ast nokkrir affrir viff svona
lagaff?
Áskrifandi.“
MiESSUSÖKN OG KNATT-
SPYRNUÁHUGI
G.H. skrifar:
„Ég get ekki orða bundizt,
og mér er spurn. Er áhugi
fólfcs á kirkjunni sama og
enginn? S. 1. sunnudag var ég
á sunnudagsrölti og gefck þá
upp aff Sjómannaskólaninn.
Það vakli strax athygli mína
aff margir bilar voru þar og
kröfet af fólki. Þegar ég gætti
betur aff, komst ég aff raun
uni, aff fyrir néffan Sjómanna-
skölann (6 Eram-velJinum)
för fram knattspj'rnuleikur.
Umhvertfis vöMinn voru örugg-
lega eitt hundrað bílar éffa
fleiri og mörg hoaidruff manns
aö fylgjast meff keppninni.
Efcki , vantar knattspyrnuáhug-
ann og það urn háivetur.
Sjálfur er ég efefci kuatt-
spyniuáhugamaður og nenntí
þvi ekki að horfa á leifcinn.
En þaff vafeti attoygli mína,
þegar ég gekk heim á leið
framihjá Háteigskirkju, sem er
þarna í næsta nágrenni, að þar
fyrir utan stöðu affeins örfáir
bílar. Þar var auglýst messa,
og ekki var messusófenin góð,
þegar ég gætti nánar að-
Er efeki eitthva'ð bogiff við
kirkjulífiff, þegar fóltóð hóp-
ast á knattspyrnuleiki um há-
'vetur, en kirfcjurnar standa
nær auffar? Hvað gera tórkj-
unnar menn til að' laffa fólk aö
kirfcjunni og gteða trúarlif
landsmanna? Sé það staðreynd,
aff flólik hafi t d. meiri áhuga
á íþróttum en kir'kju, hvers
vegna er þá verið að reisa
kirkjur víffs vegar um borgina
en e'kfci íþróttamannvtíki?
G. H.“
blóma, skuli svona froða borin
á borff fyrir islenzfca kvifcniynda
húsgestí.
Mættum við Iheldur biffja um
eitthverjar nýjar myndir frá
Bretlan-di t. d. „Privilege"
(Einkæ-óttindi) leikstjöri: Pet
er Watkins, sá sami seni -gerffi
sjónvarpsmyndina um orustuaa
viff CulLoden 1746 er sýnd- var
í sjónvarpinu nýlega, eða efti-r
Antonroni, Waja eða Polaaski,
þetí gerðu al’Iir myndir í Bret
landi á sfðastliðnu ári. Af nóg-u
er aff taka,
P. L.
A miffvifcudaginn 22. janúar
sýnár sjönfvarpið kvi-kmynd efttí
C8aude Autant-Lai-a. Hann fædd
ist 5. ágúst áriff 1903 í Luaar
ches og frá 16 ára aldri hefur
hatrn unnið við kvi-kmyndi-r. í
fyrstu sviðsetti fa-ann og teifc-n
affi búninga fyrir nokfcrar fcv-ik
myndir eftir Marcel L'Herbier
o. fl. fcvikanyndahöfurida þar
á meðál Jean Rienoir og Réne
CSatí.
Sú m-ynd er vakti á honum
heimsatihygli m. a. vegna per
SMiiuIegB stíls er „Le d-iable au
«xrps“ sem var sýnd hérna í
Köpavogsbíói 1964, og byggð á
einu sáldsögu Raymond Radí-
gaet. Handritíff -gerðu þeir
Jean Aarœnche og Pierfe Bost,
en þeir haife gerit flest kvifc-
mcwídalhandrit fya*ir Awtant-
svait“ (iLenouge et
á skáMs ögu
það var höf
"R /Mrl n <r,n,vn
fee
Helk., RaaigárvöiBttm.
Úrvals emangrtmargler
meö stuttum fyrirvara.
PrarnTeiðsluábyrgð.
Ennþá á hagstæöu verðí.
Leitið tiiboöa.
Söluþjónusta Ægisgötu 7.
Simi 21915 og 21195.
Greíðsluskilmálar.
Jón Grétar Sigurðsson
héraösdómslögmaður
Austurstræti 6
Sími 18783
HeDugler M.
fæddist árið 1783 og lézt árið
1842. Hann var liðsforingi í
her Napoleons og var -gerður
að ræðismanni í Civitavecchia
se mer borg í Latiumhéraðf á
Ítalíu. Á með-an hann lifði v-ar
honum enginn gaumur gefinn
sem rithöf. en efttí dauffa hans
hefur sfeáldsögum hans „Le
rouge et le noir“ sem fcom út
árið 1830 o-g „La cfaartmaison
de Parma‘“, sem kom út áriff
1839, veriff ski-paðúr á befck
með mestu skáldsögum altía
t-íma.
Kvikmy-ndinni hefur verið
fundið - þaff til forátfcu að hiún
nálgist ekki sögu-na í núfciH-eik
sínum og a-ærfærnum Týsin-g
um. Einnig þyktí miffur hafa
tefcizt með val á leikkon-u í
hlutverfc Mathilde, en Anton-
ett-a Luald-i leifcur han-a og
þyktí heldur slök.
M-amame de Rén-al er leiik
in af Danielle Darrieux og
Gérard Philipe leikur J-ulien,
en þau Mutu miikið löf fyrir
leikinn í þessari mynd.
Sag-t faefur verið a-ð Aiit-ant-
Lara heifði kosiff -aff ger-a átta
tírna mynd í sta'ð þ-rig-gja til
að fcoma töfrum sfcáldsögunnar
til sfcila, en sitt sýnist ja-fnaa
hverjum og vonandi hafa -sjón
varpshprfend-ur' ánægju af að
sjá þetta fræga verfc sem kvi-k
mynd.
Á myudium sést Gary Merrill
í hlutvertó Rayinond Garth
í Sér grefui’ gröf þótt grafi“,
brezkri kvikmynd sem sýnd er
Sér grefur gröf þótt grafí, á
fanmmálínu, Catacombs.
Leikstjóri: Gordon Hessler,
tónlist: Carlo MartellL
Brezk, sýningarstaffnn Hásfeóla-
bió-
Eias Q£ naifnið bendtí tíl er
þetta isakamálafcviikmyiid og
fjállar om óþekktan Raymond
Garth (Gaxy Merrill) sem drep
ur eigiukonu sina Ellen (Georg
ina Cookson) -öl þess að deila
auði hennár með Aliee fvæafcu
hennar (Jane Merrow), en ást-
ar hennar vill hann einn njóta.
Til að loka ferningnum er
Ricfh-ard Corbett (Neil Me
Callum) ritari frúarianar, sem
húu hefur tangarh-ald á vegma
falsaffra évisan-a. Sem sagt næg
ar ástæður tíl -áð ryðja frúnni
úr vegi.
FjTri hluti myndarinnai* er
mjög langdreginn, mikið um
endurtekningar, helzta tiltoreyt
ingin, er aff le&arar lyifea gíös
trm og sú sponna, sem le&stjór
inn reynir aff byggja upp, fer
fyrtí ofaa garff og neffan.
Seinni hhitirm, eftír morfftó,
er magnaðri, þó hivergi bregffi
fyrir verttLegum tilþrifum, það
skortir alltaf foerzlumuiiinn.
Handi'itMiöifuffldttrian fyílgir
efciki -lögmáliHn góffrar safcamfála
mynidar að liáta áfoorfand-ann fá
söjma spii i ihendur og hann
sjálfar tíl þess að géta sér til
um úrslitín. Því er . myradin
bragðdauf, laus víff kýmstú, aff
frátöldum nofck-rum stráktáeg
um tilsvörum sem lögð ec« í
mttnn RidhardB Corbetts, og leik
urinn blæbrigffasnauSm’.
í áðalhlutverkinu er Gary
Merití og minair munnsvd-pur
iraö mest é grásleppu (sfor.
myrad) hárgreiffslan óyradisleg,
mjög lík þetíri sem tíðkaðist
á æiðniíleysingjum í kvifcmynd
-um á millistrfðsárunum «g
ttiaðtuinn ireldur lítiff meyjar
miamaslegar á aff Itía. Þ-etta
er enn ömurlegra þár sem toáff
ar leikkoniarraar lofa foasm og
prísa fyrir fegurff ag gott út-
M.
(iordon Héssler mistekst aff
sksapa eftii’iniaailega mynd og
efaiff gefur varla tílefrai tíl
þess hetdur. Þaff veíkur nokkra
farffa áð nú þegar breaktir
feviimyindaíSnaffar afceodnr í
5
A VlÐAVANGi
Helluiagðir hólar
í Morgunblaðinu á laugaidag-
ínn er ritaffur sérstakur pistill
nafnlaus, er nefndur cr „Frá
sveit til sjávar“. Þar er luós-
yröiuh um landbúuaðarslcfnu
Sjálfstæffisflokksins hellulagt
sujTtiIega svo slarfssviff land-
búnaffarráff'heiTans vcrffi slclt
og fellt. Hefui- ýmsum rcnnt í
giun, aff höfundur þcssa pist
ils bcri nafn fýrsta landnáms-
mannsins.
Ein hclla liins slétta yfir-
borðs stjóinai' landbúnáðár-
mála er sú, að lngólfur Jóns-
son hafi spai-aff bændiun 10
niilljónir króna á ári mcff því
aff leggja niður Áburffai'sölu
ríkisins og fela Áburffarvcrk-
smiðjuimi h.f. rcksturinn.
Hvernig þetta dæmi e>’ sett
upp og þessi niffurstaffa fcngin
er engin skýi’ing gefin á. Væri
fróðlegt áff fá að vila, hver
Iiinn forvitri rciknmgsmeístari
er, sem trcysti sér til aff reikna
þaff út, hvað rekstnr Áburffar-
sölu ríkisins hefffi kostaff á síð
asta ári, hefði hún ekki veriff
lögð niffur fyrir 7 árum!!
Hitt cr engum vafa undtíorp
iff aff þessi reikningsineístari
er sannfærffur uni aff „fram-
farirnai“ verffa áffeins i skjóli
Ingólfs og fyrir hans til\Terkn
aff. Hvergi annais staff'ar. En
er þá ekki rétt að mhuia á síff
asta og eitt stærsta framfara-
spor Ingólfs í ábui'ffarsölumál-
inu. Bankar ríkisms háfa ncit-
aff áburðai'vcrzluninui um éðli-
lega fyrirgreiðslu í sambandi
viff áburffarkaup. Hún hefur
neyffzt til að taka erlenda
víxla til skamms tírna. Áffur
en til gengislækkuitarinnar
kom var leitað' fast efttí því aff
fá fyrtígreiðslu til að' gieiða
hinn erlenda víxil upp að fullu
Bankakerfi í-íkisins synjáffi al-
gerlega um þá fyrirgreiðslu.
Afleiffingin: Gengistap, scm
jafnaff' ver'ffui’ niður á bændur
á næstu ái’um, nemur hvorki
metía né minna cn 49 inilljón-
nm tó’óna. Gjöriff svo vel aff
hneigja ykkur bændur góffir.
Enn um Útvarpsráð,
Þjóffviljinn segir í ramma á
baksíðu i gær:
„Sú afstaffa meiribluta út-
varpsráðs aff vilja ekki að um-
ræffuþáttur þeirra Arons Guff-
brandssonar og Guðmundar H.
Garffars^onai* væri endurtek-
inn í Utvai’pinu hefnr vakiff
milda atliygli, uintal og blaffa-
skrif.“
T framhaldi af þessu má
skilja, aff Þjóffviljinn hafi tal-
iff þaff e'ðlíiegt að endurlaka
þáttinn, þar sem svo almcunar
óskir höfðu borlzt uin þaff' fi-á
hlustendum. Siffan segtí i sam-
bandi vi'ð' þá ákvörffun Bene-
dikts Gröndals, formanns Út-
varpsráðs, aff birta þáttinn
Alþýðublaffinu:
„Enginn niiui efa, að niarga
mun fýsa aff kaupa Alþýðublað
ið til þcss að' Iesa þátfinn, sem
Beiicdibt Gröndul ritstjóri er
svo víffsýnn að vilja birta, þótt
Bencdikt Gflömfal formaffui- Út
varpsráðs hafi ekki haft nciim
áliuga á aff láta endui’laka
Iiaim i Útvarpúiu. ög vissulega
hafa þaff verið hæg heimatök
fyrir ritstjórann að tryggja
blaffi sínu þetta „vinsæla"’
efni.“
Mönniun til fjóftleiks skal
skýrt frá þvi af bessu gefna
fTajnhald á hfe. 15.