Vísir - 19.08.1977, Blaðsíða 2

1
Jón Kristjánsson frá Brekku ig -
M jóafiröi: Ég er nú ekki feröafær I'
lengur, er oröinn gamall og las-8
buröa. En ég fór alltaf fyrir aust- ^
an.þar var nóg af berjum og stutt [
að fara.
Föstudagur 19. ágúst 1977 VISIR
Eikjuvogur. Fallegasta gatan i Reykjavík áriö 1977. Þar blandast á skemmtilegan hátt saman ný byggö og gömul aö mati dómnefndar.
— Mynd: EGE
Eikjuvogur fall-
egasta gatan
Eikjuvogur hefur veriö valin
fegursta gatan i Reykjavik. Var
þaö tilkynnt á fundi sem forseti
borgarstjórnar, Ólafur B. Thors
hélt ásamt Umhverfismálaráöi
borgarinnar I gær.
Var Eikjuvogur talinn vera
vel aö þessum heiöri kominn, og
sagt, aö þrátt fyrir aö þar sé
blönduö byggð gamalla og
nýrra húsa hafi gatan góöan
heildarsvip.
Fallegt mannvirki var valiö
húsiö Bergstaöastræti63, en þaö
hannaöi Hróbjartur Hróbjarts-
son. Er hann jafnframt eigandi
hússins. Viðurkenningu fyrir
fallega gluggaútstillingu hlaut
Pophúsiö, Bankastræti 14, og
viöurkenningu fyrir snyrtileg
hús og umhverfi hlutu Heyrn-
leysingjaskólinn og verslunar-
og iönaöarhúsiö aö Grensásvegi
13.
Verölaun fyrir fegurstu götu
borgarinnar hafa verið veitt i
niu ár, en þrjátiu ár eru siöan
fyrst var fariö aöveita verölaun
af þessu tagi. Voru þá veitt
verölaun fyrir fagra garöa, og
sama ár var byrjaö aö starf-
radtja skólagaröa og komiö á
fót ung linga vinnunni.
Formaöur Umhverfismála-
ráös Reykjavikur er Gunnar
. Helgason en dómnefndina skip-
uöu aö þessu sinni eftirtalin:
Ragnar Þór Magnús frá Félagi
islenskra iönrekenda, Ólafur
Helgason frá Kaupmannasam-
tökum Islands og Eva
Hallvarösdóttir, starfsmaöur
Umhverfismálaráös.
—AH
Bergstaöastræti 63 fékk viðurkenningu sem fallegt mannvirki. Eig-
andi þess og hönnuður er Hróbjartur Hróbjartsson.
Kristln Eiriksdóttir, húsfreyja á
Hlemmiskeiöi á Skeiöum: Já, ai-
veg örugglega, ég fer alltaf i
Þjdrsárdalinn.
Rósa Bragadóttir, hjúkrunar-
nemi: Já, ég ætla I berjamó i
haust. Ætli ég fari ekki bara i
Þjórsárdalinn!

í Reykjavik:
------y------
Ætlar þú i berjamó i
sumar eða haust?
Ljónaveiðar í Kenya
Anna Stefánsdóttir, húsmóöir:
Já, þaö gæti alveg eins fariö svo.
Þá fer ég eitthvaö i nágrenni
Reykjavikur.
Valdis Jónsdóttir, húsmóöir: Já,
ég býst viö þvi, eitthvaö austur
fyrir fjall væntanlega.
Viö liðna samninga innan
sjávarútvegsins haföi Jón
Sigurösson, forstööum aöur
Þjóöhagsstofnunar, sig mjög f
frammi viö úrlausnir máia.
Hann mun hafa taliö sig hafa
tryggt útgeröaraöilum greiöari
fyrirgreiösiu i bönkum vegna
örara uppgjörs viö sjómenn, og
hann snerist á sveif meö sjó-
mönnum i fiskverðsákvöröun,
m.a. vegna þess aö þeir féllust á
þá réttarbót, sem fólst í
mánaðarlegu uppgjöri.
Varla var blekiö oröið þurrt á
þessum umfangsmiklu
samningum, þegar frystihúsa-
eigendur risu upp og kröföust
bættra tekjumöguleika, annars
neiddust þeir til aö loka húsun-
um. Bættir tekjumöguleikar
þýöa f raun gengisfellingu, og
ýmislegt i viöskiptaiffinu aö
undanförnu bendir einmitt til
þess aö menn hafi treyst á fyrr-
greind viöbrögö frystihúsaeig-
enda.
Þjóðhagsstofnun skýrir frá
þvii sambandi viö þetta mál, aö
hún sé nú aö „framreikna”
ástandiö hjá frystihúsunum, en
þaö sé „auövitaö” stjórnvalda
aö taka ákvaröanir. Stjornvöld
eru hins vegar i þeirri klemmu,
aö búiö er aö gera samninga,
sem frystihúsaeigendur telja
sig ekki geta risiö undir aö ó-
breyttu. Stjórnvöld eiga þvf
engan kost annan en þann aö
halda þessum helsta atvinnu-
vegi landsmanna gangandi — og
þá væntanlega meö gengisfell-
ingu, nema Þjóöhagsstofnun
liggi á einhverjum þeim „fram-
voru frystihús illa haldin vegna
þess aö mörg hver tóku á móti
fiski þrjá mánuöi á ári og stóöu
siðan aögerðarlaus eöa
aögeröarlitil i niu mánuöi meö
ærnum tilkostnaöi vegna
mannahalds og vélakeyrslu.
Togarakaup iandsmanna og
dreifing togara um ailt land hef-
ur leyst frystihúsin undan
ánauö timabundins aögeröar-
leysis. En þaö viröist ekki ætla
aö duga til.
Frystihús eru eflaust oröin
dýrari i rekstri en góöu hófi
gegnir. Dæmi eru þess aö á þau
sé iagöur stór hluti einkaneysiu
eigenda, allt niöur I leikfanga-
kaup. Erfitt veröur fyrir Þjóö-
hagsstofnun aö „framreikna”
slíkan tilkostnaö, og má vera aö
stofnunin hafi haft rétt fyrir sér
frá upphafi, og engrar gengis-
fellingar sé þörf. A þaö á eftir aö
reyna á næstu vikum.
Ekki viljum viö hafa á sam-
viskunni aö frystihúsaeigendur
veröi aö fátæklingum á borö viö
þann, sem varö aö fá eftirgefin
persónuleg gjöld, þótt hann yröi
aö greiöa af frystihúsarekstri
sinum, sem er umtalsveröur.
Þegar bæjaryfirvöld þurftu
nauðsynlega aö ná tali af
eigandanum út af þessum mál-
um, einkum til aö ganga úr
skugga um.aö svo illa væri fyrir
honum komið, aö hann væri ekki
lengur gjaldhæfur, var þvi svar-
aö, aö eigandinn væri ekki á
landinu um þessar mundir.
Hann væri á ljónaveiöum I
Kenya.
Svarthöföi
heföi veriö þá þegar aö átta sig
á afleiðingunum. Eflaust hefur
Þjóöhagsstofnunin ekki veriö
búin aö,,framreikna”svo iangt,
aö hún hafi getaö fóöraö ráö-
herrana á upplýsingum um
væntanlega stööu frystihúsanna
aö samningum loknum. Þjóö-
ar.
En hvernig lföur annars
frystihúsaeigendum? Margir
spyrja þessarar spurningar nú
um stundir, þegar þeir hafa ó-
beint pantaö gengisfeilingu,
sem á eftir aö hafa ófyrirsjáan-
legar afleiöingar. Aöur fyrr
reikningi”, sem geti sannaö
frystihúsaeigendum aöþeir geti
lifaö, þrátt fyrir allt, viö ó-
breyttar aöstæöur.
Morgunblaðiö spyr i gær
hvers vegna hugsanlegur vandi
frystihúsanna hafi ekki verið
tekinn meö i reikninginn meöan
samningar stóöu yfir, svo hægt
hagsstofnun mun hafa haft
meiri áhuga á aö leysa samn-
ingsvandamálin, eitt eftir ann-
aö en „framreikna” þá á stund-
inni allar hugsanlegar afleið-
ingar. Ráöherrar, sem leggja I
vana sinn aö hiusta skilyröis-
laust á sérfræöinga, geta siöan
ient I þeim vanda aö þurfa aö
horfast i augu viö gengisfeiling-