Vísir - 24.06.1978, Page 5

VISIR Laugardagur 24. júni 1978
5
Litið inn hjá
„Og svo höfum viö ekkert aö
gera viö Stéttarsambandiö.
Bændur geta #oðveldlega sjálfir
samiö viö stjórnvöld á hverjum
tima. Þessir Stéttarsambands-
menn gera ekkert fyrir okkur.
Ég er nú búinn aö búa i um
fjörutiu ár og ég hef aldrei vitaö
hvernig þessir ráöamenn land-
búnaöarins eru skipaöir eöa
valdir”.
Olafursagöi, aö þaö heföi ver-
iö reiknaö út, aö bændur væru
mesta láglaunafólkiö á landinu
og þvi væri þaö enn óskiljan-
legra hvers vegna þeim væri
ekki greitt aö fullu fyrir afurö-
Þreyttur á þessu bænda-
kjaftæöi
„Þaö þarf aö kjósa einhvern
róttækan flokk til þess aö laga
þetta”, sagöi kunningi minn viö
mig nýlega og hefur sennilega
átt viö Alþýöubandalagiö. Ann-
ars er ég oröinn þreyttur á
þessu bændakjaftæöi, þvi þeir
fylgja þessu ekkert eftir eins og
ég geröi á minum yngri árum.
Enda er fólkiö oröiö svo þreytt á
þessu, aö maöur heyrir varla
minnst á pólitik”, sagöi Olafur
bóndi á Oddhóli að lokum.
—Gsal
„Fæ ekki skiliö aö gjaldeyrir frá
mér sé verri en gjaldeyrir frá
Sambandinu”.
„Ég var einu sinni Fram-
sóknarmaöur, en ég er þaö ekki
i dag, þaö er hundraö prósent
öruggt”.
„Svo veröur maöur aö gefa út
bækur til þess aö komast af”.
" Ég á fulltaf góðum minningum og dreg ekkert undan, þegar ég segi frá
þeim. Það er min skoðun að það eigi að segja frá því sem fólk vill heyra.
Ég er ekki með kjaftæði og hrós um það hvað ég hef heyjað mikið eða hvað
ég hafi mokað skít á við marga menn, eins og bændum er gjarnt í ævisög-
um sínum. Ég er ekkert að fela það, að ég hafi oft skemmt mér með kven-
fólki,og þótt ég skjótist upp á kvenmann, — það er sko akkúrat ekkert við
það að athuga".
Það er ólafur sem hef ur orðið, íslenski bóndinn frá Oddhóli, sem ku vera
frægasti bóndi norðan Alpafjalla.
Texti og
myndir:
Gunnar
Salvarsson
önnur bók á leiðinni
Ólafur á Oddhóli varö
„heimsfrægur” um allt ísland,
þegar gefin var út bók endur-
minninga hans, undir heitinu
,,Ég vil eiga minar konur sjálf-
ur”. Þar voru berorðar lýsing-
ar, sem virtust falla fólki vel i
geð ef marka má þær undirtekt-
ir sem bókin fékk. „Ég er ekki
þannig geröur, aö ég vilji vera
aö draga neitt undan”, segir
Ólafur — og þaö eru víst orö aö
sönnu. Einkum munu þaö hafa
verið lýsingar hans á samskipt-
um hans við konur sem flugu
hátt og ollu þvi aö bókin var rif-
in út.
„Og nú er önnur bókin á leið-
inni”, sagði Oddhólsbóndinn,
„hún kemur út fyrir jólin”.
Dagur Þorleifsson blaöamaö-
irn skráir æviminningar Ólafs nú
sem áöur. „Hann kemur hingaö
annaö veifiö, oft um helgar og
þá vinnum viö i þessu. En viö
Dagur tölum aldrei um pólitík,
minnumst ekki á hana”.
„Þaö er ekkert upp úr bú-
skapnum aö hafa, en þaö er
bændablóð I æöunum og meöan
þaö rennur þýöir vist lítiö aö
tala um aö bregða búi. Svo verö-
ur maður að gefa út bækur til
þess aö komast af”.
„Fyrri bókin min verður gefin
út i Sviþjóö I haust og ég fer út
um miðjan ágúst til þess að
ganga frá þessu öllu. Þetta er
mest lesna ævisaga tslendings
frá upphafi og sjálfsagt mál aö
Svíar fái aö lesa hana”.
Heldur margt Ijótt
„Ég segi annars heldur margt
ljótt um þessar mundir. Ég er
rasandi yfir þvi aö fá ekki aö
fullu greitt það sem okkur var
lofaö i haust fyrir kjötiö og gær-
urnar. Bændur eiga 20% inni
fyrir þetta og fyrir mig eru
þetta um fimm hundruö þúsund.
Þaö munar um minna”.
„Sérstaklega er þetta helvlti
hart, þar sem ég gat upp á eigin
eindæmi selt gærur út til Dan-
merkur I fyrra, en viöskipta-
ráöuneytiö neitaöi mér. Mér var
skrifaö kurteislegt bréf, sem
byrjaöi á þessum oröum: „Þvi
miöur...” og þar viö sat”.
ólafur sagði, aö hann heföi
veriö búinn að tryggja sölu á
þúsund gærum til Danmerkur,
sjálfur heföi hann verið meö
f jögur hundruö dilka og það sem
á vantaöi heföi hann veriö búinn
aö fá vilyröi fyrir aö kaupa á
Hellu. „Auðvitað heföi ég skilaö
gjaldeyrinum”, sagöihann, „og
ég fæ ekki skiliö aö gjaldeyrir
frá mér sé nokkuð verri en
gjaldeyrir frá Sambandinu”.
Getað gefið Reykvfking-
um kjötið
„Ég er litið hrifinn af þvl aö
Sambandinu skuli vera falinn
allur útflutningur á afurðum
bænda. En þaö mun hafa veriö
vegna þess að Sambandiö þurfti
á þessum gærum minum aö
halda aö ég fékk ekki útflutn-
ingsleyfiö. Ég var einu sinni
Framsóknarmaöur, en ég er
þaö ekki i dag, þaö er hundraö
prósent öruggt”.
Ólafur sagöi, aö veröiö sem
hann heföi getað fengið fyrir
gærurnar i Danmörku jafngilti
þvi fé sem hann hefur fengiö
bæöi fyrir kjöt og gærur. „Þaö
sjá náttúrulega allir”, sagöi
hann, „aö þetta nær ekki nokk-
urri átt. Ég heföi aljt eins getaö
gefiö Reykvikingum kjötiö og
samt staöiö efnahagslega betur
en ég geri”.
„Ég skil alls ekki þessa oftrú
á Sambandið. Mér finnst, aö
fyrst viö teljum heildsalana
færa um aö flytja inn okkar vör-
ur, þá sé þeim alveg eins treyst-
andi til þess aö flytja út kjöt og
gærur”.
irnar. „1 ofanálag hefur áburö-
urinn hækkað um 33% frá fyrra
ári”, sagöi hann.
ólafur kvaðst hafa um 300 ær,
og kýr fyrir heimiliö, en búiö
stæöi engan veginn undir sér.
„Ég er aö visu meö þungt heim-
ili, fjögur börn á framfæri minu,
en ég hef oröiö aö vinna viö
skólaakstur til þess aö hafa ofan
lokkur og á. Ég hef ellilífeyrinn,
enda verö ég sjötugur I sumar”,
sagöi Ólafur.
„Ég vil miklu frekar versla
viö heildsalana i Reykjavík en
Sambandiö og mér hefur llkaö
þaöalveg prýðilega. Sambandið
er oröiö riki I rikinu og viö erum
litil dýr á búinu þeirra, mokum
fyrir þá skít og gefum dýrun-
um”.