Tíminn - 17.08.1969, Síða 3

SUNNUDAGUR 17. ágúst 1969.
TIMINN
Æði furðulegt mál er nú
komið upp á í Bret'landd. Hjón
nokkur, sem virðast hafa haft
nokikuð skrítnar huigmyndir
um verðmæti þessa heims,
ágirntust mjög plötuspilara,
vildu ailt til vinna að eignast
sl'iikt verkfæri. Önnur hjón, sem
voru, að dómi hinna fyrrnefndu,
svo hamingjusöm að eiiga plötu
spilara, voru hios vegar fús til
að skipta við þau plötuspilara-
lausu á apparatinu og tveggja
ára gamaMi dóttur hinna hljóm
listarþyrstu hjóna, sem reynd-
ar nefnast Arthur og Shirley
Thorne. Á meðfylgjandi mynd
um sjáum við hjónin sem plötu
spilarann fengu í skiptum fyrir
dóttur sína, og einnig hin hjón
in sem dótturina fengu.
Reyndar var plötuspilarinn
Thorne-hjónunum tíi lítiliar
gleði, því þau neyddust til að
selja hann, til þess að geta
keypt mjólk handa annarri dótt
ur sinni (sem þau seldu ekki).
Barnaverndarnefnd heimaborg-
ar hjónanna, sem er Peterbor-
ouigh, er nú mjög áhyggjufull
vegna þessara viðskipta hjón-
*
HoTlenzkur rafvirki, Antoon
Verberkt, hefur fundið upp
tæki sem hefur fært honum
röddina aftur. Antoon missti
röddina, við það að gerður
var á honum háilsuppskurður,
og um langa hríð vann hann að
því að gera tæki, sem gæti
gert honum kleift að tala eðli-
lega. Og nú hefur honum sem
sagt tekizt að búa til tæki, og
tæki þetta festir hann við enda
jaxla sína — en það gerir hon
um fulikomlega fært að tjá sig
eðliiega.
Hann segist hafa verið neydd
ur til að fá einkaleyfi á þessu
tæki sínu, þvi allt of mörg
fyrirtæki hafa viljað hefja á
því fjöldaframileiðsiu. Antoon
segist hins vegar vilia vinna
að frekari einföddun á tækinu,
og reyna að gera það ódýrt,
þannig að sem flestir geti eign
azt það, þeir er á því þurfa
að halda.
Bkki verður hægt að fjöida
framleiða tækið, eins og það
er nú, því þáð verður að vera
hæfilegt fyrir munn viðkom-
andi, og einnig verður að stilla
sérstaklega styrkieika hljóð-
bylgjanna, sem tækið á að
gefa frá sér.
★
Um það biil 4000 ára gamiir
trjádrumbar, sem ef fciíl vill
hafa eitt sinn verið máttárvið-
ir í Örkinni hans Nóa gamla,
fundust nýlega á Ararat-fjalli
í Austur-Tyrfclandi. Þetta var
kunngert fyrir viku síðan í
Istanbul. Ararat, sem er 5700
metra hátt, er á landamærum
Sovétríkjanna og Tyrklands.
Harry Crowfard, foringi sex
manna leiðangurs, sagði að
trjádrumbarnir hefðu fundizt
þann 31. júlí og 2. ágúst s.l.
í 4600 metra hæð. Trjádrumb
arnir eru sagðir hafa fundizt
um tuttugu metrum undir ís-
yfirborðinu, og erfitt reyndist
að athafna sig með spýtur þess
ar, vegna íshröngls, sprungna
í jöklinum og mikils storms.
Ætlunin er að senda annan
leiðangur á þennan stað nœsta
sumar.
anna, og veit ekki hvað gerá
ska'l, en nú viH móðir hins ó-
hamin-gjusama barns endilega
fá það aftur, en ekki gengur
greiðlega að fá viðskiptin
■fóll/Jbj
s-\
DENNI
DÆMALAUSI
ógidt. Undirritaðir pappírar eru
til í vörzlum beggja hjónanaa.
sem staðfesta þessi viðskipti,
og nú vilja hinir nýju foreldr-
ar stúlkunnar ættleiða hana.
Tveir nemendiur voru grun-
aðir um að hafa svimidlað á
söguprófi, og var málið .tekið
fyrir á kennarafundi.
— Það getur áfcki verið,
sagði talsmaður drengjsnna, —
ef þeir hafa skrifað sömu svör
in, er það bara af því að þeir
hafa lesið söiguna á samia hátt.
— Það heldur þú, já, svar-
að'i kenmarinn. — Em ein
spurninigim var á þessa leið:
Hvenær dó Ólafur helgi? —
Annar dren-gurinn svaraði: Ég
veit það ekiki, — en 'himm: Ekki
ég (heilöur.
— í þetta sinn er bara eitt
hægt að setja út á heima-
dæmin þín. Þú reiknaðir þau
ekki.
— Hjónabamdiruu er hægt
að lákja við það, þegar tveir
famkositir mætast.
—Já, em prestur minn. Ég
mætti Iherslkiipi.
— Haffið þið heynt um mann
imm, sem var sivo nískur, að
hiann ihorfði yfir glerauigun sín,
til að stíta þeim ekfci.
— Þessi hálsfesti boðar ó-
gæf'u. Þrjár fcomur, sem hafa
átt harna, hafa framið sjálís-
rnorð.
— Jæja, og þér segið að
maðurinn yðar hafi gefið yður
hania.
— Pabbi, af hverju segirðu,
að þetta sé karlmamiablað?
Frænkian: Sjáðu nú, Anma
Mtíia. Þegar óg var lítil eins og
þú og gretti míg, þá var mér
sagt, að ef ég héldi því áfram,
gæti ég orðið svona.
Anna: Þú getur þá að
minmsta fcosti ekfci sagt, að þú
hafir efcki verið aðvöruð.
— Þú igetur hivoröri spilað né
sungið, Anma.
— Em sú ósvífni. Hvað get-
ur þú?
— Falliö í yfirlið, þegar ég
htosta á þig.
— . . og mifcLar þrumur
munu verða, eldingar lýsa upp
niætuinmyrifcrið, klettarnir
hrynja oig eldur geisar um allt.
LítiOi drenigur réttir upp
höndiina.
— Hvað var það Pétur
minn?
— Mig langar að vita, hvort
við fáum þá frí í skólanum. J
— Mundu svo eftir að segja
mér hvenær pabbi má vakna!
Með
morgun-
kaffinu