Vísir - 16.10.1978, Blaðsíða 3

VTSIK Mánudagur 16. oktáber 1978
Þurfa að landa aflanum
sjálfir
Ahöfnin á Hákoni ÞH er 14
manns, skipstjórinn, Oddgeir
Adólfsson kokkurinn, 2 stýri-
menn, tveir vélstjórar og 8 háset-
ar og vinna stýrimennirnir báðir
á dekki þegar kastað er. Hákon er
yfirbyggður eins og flestir loðnu-
bátarnir, og getur borið um 820
tonn fullfermdur.
Loðnubræðslur eru dreifðar um
landið og verður þvi oftast lönd-
unarbið hjá þeim sem eru næst
miðunum hverju sinni eða einn til
tveir sólarhringar fara i siglingu
á þá höfn þar sem laust pláss er.
Þessi timi gefst mönnum til
hvildar en á vetrarvertiðinni er
hann styttri. 1 landi er ekki
stoppað nema þann tima sem tek-
ur að landa og þurfa loðnusjó-
menn að landa aflanum sjálfir.
Það er erfitt verk og óþrifalegt og
á mörgum skipum er allur mann-
skapurinn i þvi. Moka þarf loðn-
unni til i lestunum að löndunar-
dælum og er það misjafnlega
mikið verk eftir þvi hvernig
lestarnar eru útbúnar. Þetta
þekkist ekki hjá Norðmönnum,
t.d., að loðnusjómenn landi aflan-
um sjálfir og voru sjómenn mjög
óánægðirmeð þetta fyrirkomulag
og töldu að þyrfti að breyta þessu
við næstu samninga.
—KS
> í skutnum
gBliSIiBilil
SLÁTURGERÐ Á GRUND
Vistmenn rífja upp handtökin
Hann er langur endinn hjá þessari. Mynd: GVA.
Það var mikið llf og fjör I eld-
húsinu á Grund þegar Visis-
menn litu þar inn I gær. Slátur-
gerð stóð þar yfir af miklu
kappi. Starfsmenn elliheimiiis-
ins höfðu umsjón meö verkinu
en vistmenn sátu og kepptust
við að troða i og sauma fyrir.
„Það er mjög góður hugur hér
i öllum og það fer vist ekki á
milli mála að hér rikir góð
stemning”, sagði Ingibjörg
Guðmundsdóttir matráöskona
þegar hún gaf sér tima til að lita
upp frá verki. „Viö höfum alltaf
haft vistmenn i þessu meö okkur
frá þvi að sláturgerð hðfst hér.
Gömlu konurnar viröast hafa
ákaflega gaman af þessu og þar
aö auki greiðum við þeim kaup
fyrir þetta.
Þetta er annar dagurinn
okkar i sláturgerðinni og ég
reikna meö þvl að við ljúkum
við á morgun. Við tókum alls 100
slátur fyrir Grund og aukalega
lifur, vambir og mör. Þetta
dugar samt alls ekki fyrir heim-
iliö hér. Austur i Asi i Hvera-
gerði voru tekin 400 slátur sem
verða útbúin fyrir okkur”.
Auk Ingibjargar eru tvær
starfsstúlkur i sláturgerð og niu
vistmenn.
Gömlu konurnar sátu og
kepptust við en gáfu sér samt
tima til að lita aðeins upp til
Gunnars ljósmyndara. Viö
leyfðum okkur aö trufla dálitið
tvær konur sem voru aö skera
niður mör og setja i keppina.
„Það lyftir okkur heilmikið að
fá aökomast i sláturgeröina. Ég
geröi alltaf slátur meðan ég
hafði mitt heimili. Það eru sjö
ár siðan ég kom hingaö á Grund
en þetta er i fyrsta skipti sem ég
er með i sláturgerðinni hér.
Þetta er allt stærra i sniðum en
það var hjá mér”, sagði Guð-
laug Jónsdóttir sem sagðist
hafa alist upp i Húnavatnssýslu
en búið siðar i Reykjavik.
Andspænis Guðlaugu sat kona
sem kvaðst heita Þuriður Páls-
dóttir.
„Ég er alls ekki vistkona hér.
Ég bý enn og á mitt heimili á
Sólvallagötu 5, sem er örstutt
héðan. Ég vann hins vegar hér i
10 ár og þær kölluðu núna á mig
til að aöstoða”, sagöi Þuriöur
sem kvaðst alltaf gera slátur á
hverju ári.
„Ég er reyndar oröin ein og
geri þvi ekki slátur heima hjá
mér. 1 haust útbjó ég hins vegar
slátur með dótturdætrum
minum þeim Þuríði og Valgerði
Dan. Ég hef alltaf haft mjög
gaman af þessu.”
Visismenn heimsóttu eldhúsið
rétt fyrir hádegi og þar sem
fólkiö var búið að vinna siðan
átta um morguninn gáfum við
þvi möguleika á þvi að komast
I mat.
—BA—
Hér sjáum viö þær Guðlaugu Jónsdóttur og Þurföi Pálsdóttur með matráöskonunni Ingibjörgu Guðmundsdóttur.
..