Vísir - 17.02.1979, Side 13

u
vísm
Laugardagur 17. febrúar 1979
Tímaskyn
islendingar
íslendingar eru sennilega I
gegnum sjónvarpiB manna fróö-
astir um neöansjávar-lif i suöur-
höfum og þvf kom sjálfur botninn
ekki svo á óvart. Þaö sem kom
okkur öllum á óvart hinsvegar,
var aö maöur tapar gjörsamlega
átta*og timaskyni sinu. Ég hélt
t.d. aö ég heföi veriö niöri i fyrsta
skipti i svona 2 — 3 mfnútur, en
var i 20 minútur.
Eftir þetta notuöum viö
hverja fristund til aö kafa. Ekki
endilega meö súrefni, sumstaöar
var þaö grunnt að hægt var aö
noíast viö snorkel — stutta pipu.
Trén
Eftir um viku dvöl viö strönd-
ina, þar sem aöaltjaldbúöirnar
voru, og flugbrautin, var hluti
hópsins sendur inn i frumskóginn,
Og hver er svo tilgangurinn
meö öllu þessu brölti? Hugsjónin
á bak viö Drake-leiöangurinn er
aö gefa ungu fólki viösvegar aö úr
heiminum tækifæri til aö kynnast
hvaö ööru og um leiö ólikum
heimshlutum. Og til aö svala
ævintvraþránni sem blundar i
flestum.
Mestan heiöur af þvi aö tslend-
ingar taka þátt i leiöangrinum á
Jim Edwards, sem'á sæti I Drake-
nefndinni i London. Hann er
giftur islenskri konu, Fjólu
* Bender og dvelst oft á Islandi á
sumrin. Hann kynnti Drake-ævin-
týriö fyrir Islendingum og styrkti
fyrsta fulltrúann — mig — til
fararinnar. Ég vil nota tækifæriö
og þakka fyrir.
Fleiri tslendingar munu taka
þátt i leiöangrinum, og veröur
auglýst siöar hvert og hvernig
áhugasamir geta snúiö sér.
i —GA
Indjánakonurnar voru mjög skrautlega klæddar, en aö sama skapi iila viö
myndavélar. —Nema þeim væri sýndur eins og einn dollari.
Við matseld i búðunum.
uppá yfirboröiö, i gúmbát i þessu
tilviki, þar sem loftdælan er.
Fyrsta lexfan var lika einföld.
Eftir að hafa veriö sagt þaö allra
nauösynlegasta, fór vanur kafari
meö mann niöur á botn, þar sem
maöur var látinn setjast, til aö ná
úr sér taugaslappleikanum og
koma önduninni i rétt lag. Siöan
var svamlaö rólega af staö.
rannsóknanna var aö stúdera
le öurblökur, sem þarna voru i
milljónatali.
Siöan var þrammaö niöur i
flóann góöa og i tjaldbúöirnar
sem minntu svo mikiö á MASH.
Eftir heljarmikið bless-partý var
svo flogiö aftur til Panama City,
þaöan til Miami, frá Miami tií
London og þaöan til Keflavikur.
Göngubrautin sem byggð var i trjátoppunum.
Viö fyrstu sýn sáum viö ekkert
annaö en venjulegan skóg. En
þegar betur var að gáö komu i
ljós litlir hólar og hryggir, sem
ekki áttu almennilega heima i
landslaginu. Fyrsta verkiö var
þvi aö hreinsa gróöurinn af yfir-
boröinu og siöan aö grafa. Næstu
þrjár vikurnar var þvl alltaf ein-
hver hluti hópsins i þvi aö ganga
um meö sveðju og höggva niöur
plöntur. Þaö var mikil erfiöis-
vinna i hitanum og leiöinlegt til
lengdar.
Köfun
Flestum fannst köfunin
skemmtilegri. Hluti fornleifa-
rannsóknarinnar var aö kafa eftir
skipunum tveim i flóanum. Aöur
haföi svæöiö verið kannaö meö
segulmælingum og fundnir
liklegustu staöirnir. Þaö tók þvi
ekki nema nokkurra daga köfun
aö finna brak, fallbyssur og fleiri
menjar. Þaö voru atvinnukafarar
úr breska flughernum sem
önnuöust köfunarhliöina, en viö
fengum aö aöstoöa. Fyrst var
okkur þó kennt þaö nauösyn-
legasta.
Köfunarþjálfun tekur yfirleitt
nokkuö langan tima. Sérstaklega
i noröurhöfum þar sem mikill út-
búnaöur er nauösynlegur. Þarna
suöurfrá er þetta aöeins ööruvisi.
Þar þarf ekkert nema sundfit,
sundskýlu og gleraugu, oe slöngu
um 8 kilómetra leiö yfir holt og
hæöir og ár og læki. Þaö var
gengiö á nokkrum klukkutimum.
Inni i skóginum, þangaö sem viö
fórum, höföu veriö fundin hentug
tré, til aö rannsaka. Þetta var
algjörlega óspjallaöur frum-
skógur. Menn höföu aldrei veriö
þar áöur. Og viö slikar aöstæöur
átti einmitt aö rannsaka efstu
greinar trjánna, skordýrin og
jurtirnar sem lifa þar. Þaö hefur
ekki veriö gert áöur svo vit sé i.
Eina ráðiö hefur veriö aö höggva
niöur tré og skoöa þaö á eftir.
Stóru trén I frumskógi eru svona
50-60 metra há og neöstu 20-30
metrarnir eru algjörlega greinar-
lausir. Það er þvi býsna vanda-
samt aö komast upp, og hvaö þá
aö geta dvaliö þar i einhvern tima
viö rannsóknir.
Leðurblökur
Þetta var gert með þvi aö
byggja nokkurskonar göngubrú
úr köölum og járni milli tveggja
trjáa.Þaö var vandasamtverk og
tók nokkrar vikur. Siöan veröa aö
liöa nokkrar vikur áöur en sjálf
rannsóknin getur hafist, til að
lifiö þarna færist aftur i eölilegt
horf.
Ég var I tæpa viku þarna við
ýmis störf. Allt frá þvi aö hita upp
dósamatinn sem borðaöur var,
uppi i aö sitja yfir leöurblöku-
netum. Einn hluti náttúrufræöi-