Vísir - 30.05.1979, Side 16

VÍSIR
MiOvikudagur 30. mai 1979
„Þeir fengu
aðsókn -
óg ég líka”
seglr Jónas Guómundsson i raDbi
um myndllstarsýnlngu og fleira
,,fcg er afskaplegaánægöur meO þessa sýningu, en ég er iika alitaf
svo ánægöur meö allt sem ég geri,” sagöi Jónas Guömundsson rit-
höfundur og listmálari, þó oftar nefndur stýrimaöur, I viötali viö
Vfsi,
Jónas opnaöi á iaugardaginn sýningu I Norræna húsinu á rúmlega
50 vatnslitamyndum og oliumálverkum. Opnun sýningarinnar var
klukkan tvö en á sama tima hófst landsleikur tsiendinga viö Vestur-
Þjóöverja.
,,Ég hélt á timabili aö þetta myndi orsaka togstreitu. En þaö
bjargaöist. Þeir fengu aösókn og ég lika,” sagöi Jónas.
tJr hillum á vegg
„Maður upplifir alltaf eitt-
hvaö nýtt viö opnun sýningar á
verkum sinum. Þaö er
skemmtilegt fyrir alla málara
aö sjá myndir sem áöur voru i
hillum og rekkum, allt i einu
komnar upp á vegg. Svo hittir
maöur ýmsa gamla vini sem
maður hefur ekki séö i áratugi,
suma.
Þaö er annars viss skelfing
fólgin i þvi aö sjá átelpur, sem
maður var skotinn i i barna-
skóla. Núna lita þær út eins og
gamlar kerlingar. Ég heimta aö
þær fari i megrunarkúr og hafi
sig betur til, þvi þaö er mikiö
eftir af lifinu! Þetta eru aö visu
góðar konur, sumar meira aö
segja svartoliuhúsmæöur,”
(sbr, svartoliutogarar, Jónas
telur mega spara mikiö meö þvi
aö senda mömmurnar heim.
Inskot blm.) ,,En um húsmæöur
er þaö annars aö segja aö þær
eru meira misskildar en lista-
menn.”
Oliukreppa
,,Já, ég er byrjaöur aö mála
meö oliu aftur. Oliukreppan
skall á myndlistinni á undan bil-
unum og stofustykkin hafa aö
mestu legiö niöri i áratug eða
svo. Það er skelfing erfitt aö
byrja aö mála meö oliulitum
aftur eftir nokkurra ára hlé.
Maður finnur ekkert, veltir öllu
um, sumt er þornaö, annaö
þornar ekki. Þaö er mikill
drungi yfir vinnustofunni.
Svavar Guðnason laug þvi
einu sinni aö ég segöi rlkum
kellingum það I útlöndum, aö ég
málaði með vatnslitum af þvi
islenska vatnið væri svo gott.
En mér eins og öörum hætti til
aö staöna i efninu, eöa frjósa i
vatninu, og eftir á aö hyggja er
ég þakklátur þeim mönnum
sem hvöttu mig til aö byrja aft-
ur með oliulitina.”
Listin frjálsari
— Nú hefur þú málaö nokkuö
lengi. Hefur það breyst aö vera
myndlistarmaður?
„Já listin er miklu frjálsari.
Konan er frjálsari börnin og
gjaldheimtan frjálsari og i
þessu andrúmslofti þrifast bæöi
góðir hlutir og vondir.
Mig minnir aö þegar ég var
ungur maöur hafi sönn myndlist
heyrt undir kirkjumálaráðu-
neytið, Jónas frá Hriflu og ein-
hverja kverúlanta sem stjórn-
uðu henni meö haröri hendi. En
það eru ekki aöeins málararnir
sem eru frjálsari núna, heldur
þjóðin lika og málverkin veröa
til i öðru hverju þvottahúsi i
bænum eins og lausaleiksbörn
og lausavisur i gamla daga”.
Góðir málarar penna-
færir
— Þú hefur veriö gagnrýndur
fyrir aö vera I of mörgum list-
greinum. Hvaö segiröu um þaö?
„Eina listgreinin sem ég hef
hætt við er togarasjómennskan.
Þetta er i andstööu viö sam-
göngukerfiö. Erlendis er þaö
mjög algengt að menn séu bæði
myndlistarmenn og rithöfund-
ar. Fyrir framan mig á borðin
er til dæmis fræg ljóöabók eftir
Ejler Bille, sem er einn þekkt-
asti málari Dana, var m.a. I
Copra-grúppunni frægu með
Asker Jorn, Svavari Guönasyni
og fleirum. Hann hefur skrifað
margar bækur og stundaö
blaðamennsku og þykir ekkert
einkennilegur umfram aðra
snillinga.
Hannes Hafstein var mikiö
efni i myndlistarmann, Bólu-
Hjálmar oddhagasti maður
landsins, svo nefnd séu einhver
islensk dæmi um það sama. Og
ég hef tekið eftir þvi aö góöir is-
lenskir málarar eru yfirleitt
mjög pennafærir og oröhagir,
samanber Þorvald Skúlason,
Svavar Guönason, Valtý
Pétursson og marga fleiri,”
Gagnrýnendur ekki
kjarkmiklir
— Þú ert sjálfur myndlistar-
gagnrýnandi. Ertu hræddur við
gagnrýnina?
„Nei, nei, gagnrýnendur eru
yfirleitt ekki þaö kjarkmiklir aö
þeir skjóti manni skelk i bringu.
Sá sem er einn á ferð hefur ekk-
ert aö óttast. Þaö versta viö
gagnrýnina frá mínum bæjar-
dýrum séö er aö ég hef misst
marga vini fyrir hana. Thor
Vilhjálmsson endursendi mér
gjafir um árið eftir aö ég skrif-
aði eitthvað ógætilega og heimt-
aði aö ég skilaði hans gjöfum.
En viö erum finir vinir aftur
núna og ég vona að grói um heilt
viö hina.
Þeir sem halda aö örlög bók-
menntanna ráðist i viðhafnarút-
gáfum og skjalli ættu að hugsa
sig um tvisvar. Til dæmis voru
Passiusálmarnir, sem nú hafa
hlotiö heimsfrægð fyrir löngu,
prentaöir aftan við einhverja
ljóðabók eftir eitthvert stórskáld
samtimans, sem allir eru búnir
að gleyma hvað hét, þar á meö-
al ég.”
— Hvenær lýkur sýningunni?
„Samkvæmt timatalinu og
rikjandi heföi hefði henni átt að
ljúka á mánudaginn kemur, en
þar sem þá er annar i hvita-
sunnu, verður sýningin opin til
þriðjudagskvölds. Ég vona aö
ég fái mikiö af sólbrúnu fólki til
aö kveöja þessar myndir meö
mér þá”.
— sj
Líf 09 flör f loftlnu hfá Selfyssingum
Það var heidur betur lif og fjör i
loftinu hja Selfyssingum á
laugardaginn var. Fiugklubbur
Selfoss stóö fyrir flugdegi þann
daginn, enda flugáhugi talsverö-
ur á staönum.
Flugmálastjóri, Agnar Kofoed
Hansen flutti ávarp til aö byrja
meö, klukkan tvö um daginn. A
eftir var meðal annars sýnt list-
flug, og var þaö Magnús Nordal
sem sýndi. Þá voru marklending-
ar og vélar frá Varnarliöinu flugu
yfir, auk þess sem Fokker
Friendship frá Flugfélaginu flaug
yfir braut.
Þá geröust krakkar glaöir þeg-
ar flugvél flaug yfir og varpaöi
happadrættismiöum yfir hópinn.
Vinningarnir voru tiu og þeir sem
hrepptu þá fengu flugferö. Um
klukkan átján lauk svo „fluginu”
og þotti dagurinn takast vel, þó
sólskiniö vantaöi. — EA
Fokker frá Fiugfélaginu flaug yfir...
... og þaö geröu vélar frá Varnariiöinu llka.