Vísir - 08.08.1979, Blaðsíða 4

VISIR Miövikudagur 8. ágúst 1979.
4

ÚTBOÐ
Rafmagnsveitur ríkisins óska eftir tilboðum í
132 kV sæstreng yfir Gilsf jörð og Þorskaf jörð.
útboðsgögn fást afhent á skrifstofu Raf-
magnsveitna rikisins, Laugavegi 118, Reykja-
vík, frá og með miðvikudeginum 8. ágúst 1979,
gegn óafturkræfri greiðslu kr. 1000.- fyrir
hvert eintak.
Tilboðin verða opnuð þriðjudaginn 4.
september kl. 14.00 að viðstöddum þeim
bjóðendum er þess óska.
RAFMAGNSVEITUR RIKISINS.
DlQðburðQfbörn
ÓSkQSt StfQX
Uppl. gefur umboðsmaður
Ágústo Rondrup, sfml 92-3466
húsbyggjendur
ylurinn er
O
-V

Afgreiðum einangrunarplast á
Stór-Reykjavíkursvæðið frá
mánudegi — föstudags.
Afhendum vöruna á byggingarstað,
viðskiptamönnum að kostnaðar
lausu. Hagkvæmt verð og
greiðsluskilmálar
við flestra hæfi.
Borgarplast h/f
Borgarneii umi 93-7370
kvöld 03 helganimi 93 7355
Urval af
bílaáklæðum
(coverum)
Sendum
í póstkröfu
Altikabuoin
Hverfisgotu 72 S 22677
17*
te

... • ■ ,:r
■•***&#*m.wm4**'-*t- *' •
-ivt.

Peking-búar skoða veggspjöld á „Lýðræðismúrn um” við Chang An-stræti.
Telknin a
veggnum
í Peking
Veggspjöldin flytja hið fjöl-
breytilegasta efni. Allt frá æsi-
spennandi hneykslismálum niður
i einhverja flónsku, frá dulspeki
upp i pólitisk sprengiefni. Og
aldrei þreytist fólk á þvi aö lesa
þau.
1 dag, átta mánuðum eftir að
„Lýöræðismúrinn” i Peking
komst i fréttirnar, laðar hann enn
að sér hundruðir lesenda dag
hvern. Auk auðvitaö dálkahöf-
unda viðs vegar af landinu.
Þessi 150 metra langi múr er
við einn fjölsóttasta viðkomustað
almenningsvagna á Chang An-
stræti, sem er aðalgata höfuö-
borgar Kina. Hann hefur öðlast
aukna þýöingu siðustu mánúðina,
eftir að tekið var fyrir vegg-
spjaldaskrif á „lýðræðismúrinn”
i öðrum stórborgum Kina.
Ef Jóni Jónssyni i Kina liggur
eitthvaö á hjarta og langar til
þess aö ná eyrum fleiri en sinna
nánustu kunningja, hefur hann
eiginlega ekki i önnur hús að
venda, en til „Lýöræðismúrsins”
i Peking.
Töflublöö á múrum eiga sér orð-
ið langa sögu I Kina, en sú tegund
fjölmiðlunar komst i hámark
seintá siðasta áratug, þegar hver
veggspjaldaherferöin rak aðra
um þvert og endilangt landiö.
Frægasta veggskriftin er senni-
lega ávarp Maos formanns, þegar
hann innleiddi menningarbylting-
una 1966 meö sliku veggspjaldi,
sem bar titilinn „Grýtið aðal-
skrifstofurnar”.
Meirihluta veggspjalda á lýð-
ræðismúrnum i dag fjallar um
ýmsar persónulegar raunatölur.
Venjulega einhver klögumál, sem
varða hið óbifanlega skrifstofu-
bákn Kina. Fólk leitar viðs vegar
að frá Klna til Peking með ýmis
kvörtunarefni sin. Fjöldi þeirra
þúsunda, sem kunna að vera
komnir til höfuðborgarinnar til
þess að leita leiðréttinga mála
sinna, endurflytur mál sln á
múrnum. Oft sem opið bréf til
Hua Guofengs, flokksformanns,
eða til Deng Xiaoping, varafor-
sætisráöherra.
Þessi klögumál geta veriö af ó-
likum toga spunnin. Þetta eru
fórnarlömb hreinsana, eða ónáð-
ar, sem þau hafa fallið i einhvern
tima á þrjátiu ára veldistima
kommúnista, og vilja nú fá nafn
sitt hreinsað. Oft dátar, sem lofað
var, að þeir gætu horfið aftur til
sinna fyrri starfa I borgunum,
þegar þeir hefðu lokið herþjón-
ustu, en voru i staöinn neyddir til
landbúnaðarstarfa úti i dreifbýl-
inu, Manneskjur, sem vilja bera
sig undan Hitlerum kerfisbákns-
ins. Og þannig mætti lengi telja.
Nokkur óopinber töflublöð hafa
öðlast fastan sess á múrnum og
birst þar með jöfnu millibili frá
þvi um áramót. Þau nota múrinn
sem vettvang tilkynninga eða
jafnvel smáauglýsinga.
Það veggspjaldið, sem mestan
úlfaþyt hefur vakið á siðustu
þrem eða fjórum mánuðum, er
ákæran, sem birtist gegn Wang
Dongxing, varaformanni, sem
sakaöur var um, aö hafa dregið
sérsjömilljón yuan (1584 milljón-
ir isl. kr.) af almanna fé til þess
að byggja sér lúxusvillu. Það var
undirritað af ritstjórum og blaða-
mönnum hins óopinbera timarits
„Peking-vorið”. Þessi áburöur
hefur ekki enn verið staöfestur
eða hrakinn, en frést hefur, að
Wang heföi verið neyddur til þess
að láta húsið, sem stendur i Shong
Nanhai, en i þvi hverfi búa æðstu
menn rikisins.
Timaritið ”5. april-ópið” setti
nýlega upp á múrinn veggspjald
meö tilkynningu um, að eintak af
ritinu, sem fest haföi verið upp á
lýöræöismúrinn i Tianjin (hafn-
arbænum), hefði verið rifið niður
af „ákveönum aðilum”.
1 öðru veggspjaldi skýrði „5.
april-ópið” frá fundi, sem fulltrú-
ar hinna þriggja óopinberu tima-
rita og nokkurra opinberra, þar
á meðal „Dagblað æskunnar”,
höfðu haldið með sér. I tilkynn-
ingunni var einungis fjallað um
umræðurnar vitt og breitt, en hið
athyglisverða er, að þetta er i
fyrsta sinn, sem opinberlega
kemur fram, að gefin séu út i
Kina timarit, sem ekki séu á veg-
um annars hvors, flokks eöa rikis.
Veggspjöldin á múrnum fara
ekki varhluta frekar en dagblöð á
vesturlöndum af skrifum ýmissa
smáskrýtinna einstaklinga. Einn
skrifaði t.d. opið bréf til Dengs
varaforsætisráöherra og bað um
leyfi til þess að fá að flytja til
Taiwan. Hélt hann sig geta betur
stuðlað að sameiningu Formósu-
Kina og meginlands-Kina meö
þvi. Annar reið á ritvöll múrsins
og hélt sig sendan af Guöi til þess
að frelsa Kina og kinversku þjóð-
ina undan kommúnistum.
Hann sagðist hafa margskrifað
Mao heitnum og eftirmanni hans
Hua og beðið þá um að leggja nið-
ur hina kommúnistisku stjórn, og
furðaði sig á þvi, að hann hafði
ekkert svar fengið.
Þannig kennir margra grasa á
veggspjöldunum, en hið athyglis-
verða er, að furðumikils frjáls--
lyndis gætir i þvi, hve leyft er þar
að birtast. Þó hefur lögreglan sést
rifa niöur spjöld, þar sem veist
var að stjórninni, og höfundarnir
hafa verið handteknir.
Innan kommúnistaflokksins
eru uppi deilur um það, hvort
leyfa skuli þessar birtingar á
múrnum áfram. Þetta kom meira
að segja til umræðu i þjóöþingi
alþýðunnar. En af einhverjum
ástæðum er þetta liöið enn.