Vísir - 01.03.1980, Blaðsíða 30

30
vjsm
Laugardagur 1. mars 1980
Helldarútgáia
á verkum
Jóhanns G.
Jóhannssonar
Heildarútgáfa á verkum Jó-
hanns G. Jóhannssonar, tónlist-
armanns, er nú komin út á veg-
um útgáfufyrirtækjanna Sóispil
og AA-hljómplötur. Hér er um
aö ræöa fimm stórar hljómplöt-
ur frá árunum 1970 - 1980 meö
um S0 lögum og textum. Upp-
lagiö er takmarkaö viö 500 árit-
uö eintök, og er veröiö 15.900
krónur.
Plötumar, sem hér um ræöir,
eru óömenn frá árinu 1970 (tvær
plötur), Langspil frá 1974,
Mannlíf frá 1976 og íslensk kjöt-
súpa frá 1979.
Óðmannaplatan var kjörin
plata ársins 1970 og Jóhann G.
Jöhannsson var þá kosinn laga-
höfundur ársins, en á þessari
plötu eru m.a. lög og textar úr
poppleiknum Óla.
Langspil var fyrsta sólóplata1
Jóhanns, en 1976, kom út önnur
Heildarútgáfan er fimm plötur f
einu albúmi.
sólóplatan, Mannlif, sem tekin
var upp hér á landi. Nýjasta
platan er svo Islensk kjötsúpa,
sem kom út i fyrra og vakti mik-
il blaðaskrif.
Þorgeir Astvaldsson skrifar
formála aö útgáfunni, en hönn-
un og prentun albúms var gerö
af Kassagerö Reykjavikur.
Svansprent prentaöi textabók,
sem fylgir plötunum.
— ESJ
Æskuiýðsdagur hlóðkirklunnar
er á sunnudaglnn:
Flölskylduhátíðlr í
klrkjum landslns
Fjölskyldan veröur I fyrirrúmi
á æskulýösdegi þjóökirkjunnar
sem haldinn veröur I 20. sinn nú á
sunnudag. Þennan dag veröa fjöl-
skylduþjónustur f kirkjum lands-
ins, en ætlunin er aö hafa nk. fjöl-
skylduhátiö á æskulýösdaginn og
benda þannig á mikilvægi fjöl-
skyldunnar i trúarlegu uppeldi
æskulýös landsins.
1 guöþjónustunum á æskulýös-
daginn stiga unglingar gjarnan i
stólinn, sýna helgileiki og kynna
nýja söngva. Viöa veröa kvöld-
vökur aö kveldi sunnudagsins,
t.d. á ísafiröi þar sem boöiö verö-
ur upp á „systkinamáltiö” og á
Seyöisfirði þar sem unglingar
bjóöa foreldrum sinum til sam-
veru. 1 Reykjavik verður sam-
koma I Bústaöakirkju. Veröa i
mörgum þessara guöþjónusta
fluttir helgileikir en upp á sið-
kastiö hefur áhugi á slikum leikj-
um vaxiö mjög á meöal félaga i
æskulýösstarfi þjóðkirkjunnar.
Þess má geta aö nýlega voru 20
ár siöan sérstakur æskulýösfull-
trúi var ráöinn á vegum þjóö-
kirkjunnar og gegndi sr. Ólafur
Skúlason þvi starfi fyrstur
manna. Núverandi æskulýösfull-
trúi er sr. Ingólfur Guömundsson
en auk hans starfa þrir aðrir
starfsmenn aö æskulýösmálum
þjóökirkjunnar.
— HR
ALLT
TIL MÓDELSMÍÐA
Flugmódel í miklu úrvall,
svifflugur og
mótorvélar
fyrir fjarstýringar
linustýríngar eöa
fritt fijúgandi.
Fjarstýrö bátamódel
i miklu úrvali.
Fjarstýröir bilar,
margar gerðir
(ná allt aö 50 km, hraöa.)
Fjarstýringar: 2ja-3ja-4ra Mikið úrval af glóöarhaus og
og 6 rása. rafmótorum.
Balsaviður í flökum • Balsaviður í listum
Furulistar • Brennidrýlar
Flugvélakrossviður • Ál og koparrör, stálvír
Smáhlutar (fittings) til módelsmíða
Verkfæri til módelsmiða og útskurðar o.fl. o.fl.
Höfum einníg flugmódel i sérstökum pakkningum
fyrir skóla á mjög hagstæðu verði.
Póstsendum
LÆRIÐ AÐ SMÍÐA OG FLJÚGA
FLUGMÓDELUM
Námskeið hefst í módelsmíði
þann 11. marz
(fyrir 12 ára og eldri)
TÓmSTUflDflHQSIÐ HF
Laugauegi 161-Reukiauil: 5=21901
^ • IIMIII ■ !!■■■■ 111.1111
L J0D ATOH LEIKAR SONGSKOLANS
Ljóöatónleikar veröa í Félags-
stofnun stúdenta I kvöld og hefj-
ast þeir klukkan 20.30. Tónlistar-
fólk, sem undanfariö hefur sótt
námskeið i Ijóðasöng hjá hjónun-
um Ada og Erik Werba mun
koma fram á tónleikunum. Söng-
skólinn i Reykjavik fékk þau hjón
hingað til lands, en þau hafa hald-
ið fjölmörg ljóðanámskeið viða
um heim.
Ada Werba er þekktur söng-
kennari i Vin og var um árabil
starfandi sem óperusöngkona I
Þýskalandi. Sviss og Austurriki.
Dr. Erik Werba er þekktastur
sem undirleikari ýmissa frægustu
ljóðasöngvara heims, en hann
starfar sem prófessor við Tón-
VÍSISBÍÓ
„Skrýtnir feðgar enn á ferð”
heitir myndin sem sýnd verður i
Visisbiói kl. 3 i dag. Myndin er I lit
og meö islenskum texta. Eins og
endranær eru sýningarnar
haldnar i Hafnarbíói.
listarháskólann i Vin.
Þau sem koma fram á tón-
leikunum eru: Anna Júliana
Sveinsdóttir, Ásrún Daviðsdóttir,
Elisabet F. Eiriksdóttir, Garöar
Cortes, Hrönn Hafliðadóttir, Jón
Þorsteinsson, Margrét Bóasdótt-
ir, Margrét Pálmadóttir, Már
Magnússon, Ólöf Kolbrún
Haröardóttir, Signý Sæmunds-
dóttir og Valgerður J. Gunnars-
dóttir.
Pianóleikarar eru: Hrefna
Eggertsdóttir, Jónfna Gisladóttir,
Kolbrún Sæmundsdóttir, Kryst-
yna Cortes, Lára Rafnsdóttir og
Soffia Guömundsdóttir.
Aörir tónleikar veröa i Félags-
stofnun á laugardag klukkan
13.30. Þá flytja þau Ólöf Kolbrún
Haröardóttir og Garöar Cortes
itölsku ljóöabókina eftir Hugo
Wolf við undirleik dr. Eriks
Werba og Krystynu Cortes. Þetta
er I fyrsta sinn sem verkið er flutt
i heild hér á landi. — KP
Tónlistarfólkið á myndinni hefur sótt námskeiöiö i ljóöasöng hjá Ada og
Erik Werba að undanförnu og heldur tónleika I kvöld og á laugardag.
Andleg upplyftlng
Sumargestir
Höfundur: Maxim Gorki
Leikgerð: Peter Stein og Botho
Strauss
Þýðing: Arni Bergmann
Leikmynd og búningar: Þórunn
S. Þorgrimsdóttir
Leikstjóri: Stefán Baldursson
Lýsing: Arni Baldvinsson
Stundum ber það við á leik-
sýningum, að maöur er hrifinn
burt frá stund og stað, lyftist
upp i hæðirnar, lifir sig inn i
framandi umhverfi, og steypist
siðan aö lokum aftur inn i veru-
leikann, inn I sitt eigiö drama,
þar sem lokaþátturinn er óskrif-
aöur. Slik var frumsýningin á
Sumargestum eftir Maxim
Gorki.
Uppfærsla þeirra Stefáns
Baldurssonar, Þórunnar Sigriö-
ar og Arna Baldvinssonar
minnir á mynd eftir Manet. Ein-
föld umgerö, finlegir litir, hnit-
miðuð lýsing og listileg uppstill-
ing leikenda á hinu stóra, djúpa
sviði fullnægir á hverju augna-
bliki ströngustu kröfum fagur-
kerans og greypist inn i huga
manns eins og ljúflegt málverk.
Enn hafa þau tvö, Stefán og
Þórunn, skapað eftirminnilega
sýningu, sem ég vona af ein-
lægni að hljóti náð fyrir augum
leikhúsgesta.
i rauninni eru Sumargestir
eins konar framhald á Kirsu-
berjagarðinum hans Chekovs,
sem er, þvi miður aö hverfa af
fjölunum i Iðnó um þessar
mundir. Sumargestirnir, hin
nýja yfirstétt Rússlands, taka
við þar sem sveitaaðallinn
hverfur. Kirsuberjagarðarnir
eru bútaðir niður i sumarbú-
staðalönd fyrir þreytta borgar-
búa. Og hver er svo þessi nýja
yfirstétt? Það eru börn öreig-
anna, sem hafa unnið sig upp i
gegnum „Flokkinn”, fengiö
menntun, auö og völd, en sitja
endanlega uppi sem hugsjóna-
laust fólk, sem hefur misst sjón-
ar á markmiðum sinum.
„Dauðar sálir”. Þetta fólk er
leiklist
komiö út i sveitina til að eyöa
sumarfriinu. Þaö eigrar um,
daðrar, etur, drekkur, aumkv-
ast yfir sjálfu sér, hefur skoðan-
ir án þess aö meina neitt með
þeim, les blöðin, tekur afstöðu,
en finnur ekki til. Jafnvel skáld-
ið, sem allir lita vonaraugum
til, hefur misst neistann og eigr-
ar um eins og hinir. Omurlegt
lif, ástriðulaust, tilgangslaust.
Þetta fólk hefur misst öll tengsl
við uppruna sinn, og er firrt i
hinum nýja lifsstil. Það á sér
engan tilverurétt.
Hrynjandi sýningarinnar er
mjög hæg, letileg, eins og vera
ber, Jafnvel svo, aö framan af
fer okkur lika að leiöast, sem
sitjum frammi i sal. Kannski
einmitt tilætiuö áhrif. Það tekur
tima að átta sig á öllu þessu
fólki, sem er eiginlega allan
timann á sviöinu. Hópurinn ým-
ist þéttist eða greiðist i sundur i
tveggja manna tal, Meö þvi að
nýta sviðið alveg inn i botn
rennur þetta mjög eðlilega. 1
upphafi verö ég að viðurkenna,
að mér þóttu sumir leika af til-
gerö, og fór það i taugarnar á
mér. Ég trúöi ekki á stemmn-
inguna, né heldur umræðurnar.
En strax eftir fyrsta þáttinn
: tókst sýningin á flug og steig al-
veg jafnt og þétt til loka, þegar
endanlega „graftarkýlið
sprakk”. Uppgjörið var mjög
sannfærandi, og var það ekki
sizt þvi að þakka, hversu leikur-
inn var jafn og innilegur frá
hverjum og einum. Minnist ég
þess varla að hafa séð jafngóða
sýningu, svona mannmarga,
um lengri tima. Það var eins og
allir legðu sig fram, væru að
upplifa eitthvað, sem smitaði
fram i salinn.
Textinn er safamikill, skáld-
legur án þess að vera tilgerðar-
legur, og ber bæði höfundi og
þýöanda, Arna Bergmann, gott
vitni.
Það væri of langt mál að telja
upp alla leikarana, og vil ég ó-
gjarnan gera upp á milli þeirra,
þvi að eins og ég sagði, er leik-
urinn mjög jafn og samstilltur.
Það má þó gleðjast yfir nýjum
andlitum eins og Guðrúnu
Gisladóttur, sem fær sitt fyrsta
verulega stóra hlutverk, og ger-
ir þvi mjög góð skil. Eins er lika
tilbreyting að sjá Þórunni Sig-
urðardóttur og Þorstein Gunn-
arsson á sviði Þjóðleikhússins.
Þessi sýning er hvort tveggja
i senn, andleg upplyfting og fag-
urfræöileg fullnæging. Megi hún
lengi lifa.