Morgunblaðið - 10.11.2001, Síða 62

62 LAUGARDAGUR 10. NÓVEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
EFTIR AÐ hafa fylgst með fréttum
að undanförnu varðandi áætlanir um
lokun glasafrjóvgunardeildar Land-
spítalans – háskólasjúkrahúss er
maður hálflamaður yfir dellunni sem
þar var í gangi. Sjálfur er ég þess
fullviss, að ef ekki hefði komið til
mjög einarðleg og málefnaleg mót-
staða yfirlæknis deildarinnar, Þórð-
ar Óskarssonar, hefðu þeir sem þar
ráða náð vilja sínum fram og lokað
deildinni til áramóta. Lokunin hefði
verið án nokkurrar ástæðu að því er
virðist, því núna hefur verið upplýst
að um einungis 5 milljóna rekstrar-
skekkju hafi verið að ræða. Það er
góð spurning hvernig það geti gerst
að stærsta stofnun landsins með
þúsundir starfsmanna, þar af fullt af
sprenglærðum hag- og viðskipta-
fræðingum, kemst upp með að hafa
ætlað að leggja fyrirætlanir tuga
hjóna í rúst með tilheyrandi sárs-
auka og truflun með ekki betur
grundaðri ákvörðun.
Það skal tekið fram að undirrit-
aður á engra hagsmuna að gæta ann-
arra en þeirra að hafa fengið að sam-
gleðjast því fólki sem hefur á
árangursríkan hátt notið þjónustu
glasafrjóvgunardeildarinnar.
Þegar þessi ófögnuður var til-
kynntur steig Þórður fram fyrir
skjöldu, skjólstæðingum sínum til
varnar, og kom á framfæri við yf-
irmenn sína, ráðamenn heilbrigðis-
mála, og þjóðina alla hverslags mis-
tök væru að eiga sér stað. Hann
hafði erindi sem erfiði því nokkrum
dögum seinna var fyrirhuguð lokun
deildarinnar afturkölluð.
Gera má ráð fyrir að hefði hann
þagað þunnu hljóði, eins og flestir
kollegar hans kjósa að gera þegar
syrtir í álinn, hefði þessi lokun náð
fram að ganga.
Það er oft verið að hengja margs-
konar heiðursmerki á fjölda manns,
af mismiklu tilefni, þar á meðal
fálkaorðuna og hvað allar þessar við-
urkenningar heita.
Ef einhver hefur unnið til þess að
fá heiðursmerki þá er það yfirlækn-
irinn Þórður Óskarsson, en hvort
hann fær orðu á opinberum vett-
vangi verður tíminn að leiða í ljós.
Eitt er víst; stór hópur fólks mun
veita honum og hans frábæra starfs-
fólki sínar æðstu orður.
BJÖRN HERMANNSSON,
Daltúni 24, Kópavogi.
Heiðursmerki
Frá Birni Hermannssyni:
ENN einu sinni hefur meirihluti bæj-
arstjórnar Kópavogs sýnt okkur, að
lýðræðið er blekking. Enn og aftur er
á enda runnið ferli í skipulagsmálum
sem við, sem tókum þátt í því, von-
uðum að myndi sýna að í lýðræðis-
legu þjóðfélagi nái þegnar einhverju
fram með heilindum, röksemi, með-
virkni. Margir muna trúlega að sum-
arið 2000 voru uppi deilur um byggð á
því landi sem Kópavogsbær á að
Elliðavatni. Á meðan Íslendingar
voru í sumarleyfi sömdu bæjaryfir-
völd við Vatnsendabóndann um eign-
arnám á miklum hluta Vatnsenda og í
kyrrþey var undirritaður samningur
um þétta byggð í næsta nágrenni
vatnsins. Þá fyrst, þegar búið var að
gera bindandi samning, var deili-
skipulag þessa svæðis auglýst. Reynt
var að sannfæra bæjaryfirvöld um að
þeim beri að taka tillit til náttúru og
umhverfis. Stofnanir og félagasam-
tök gerðu athugasemdir og ellefu
þúsund íbúar höfuðborgarsvæðisins
náðu að fylkja liði í undirskriftasöfn-
un á skömmum tíma. Rök þessi og
skoðanir voru lítils metin og var með-
ferð þessa máls hjá fulltrúum „okkar“
ótrúleg. Þeir sem fylgdust með áttu
erfitt með að trúa því að þar færu
menn og konur með hugsjón og
markmið. Þremur hæstu blokkunum
var frestað en þéttleiki byggðar
breyttist lítið sem ekkert og verður
alls ekki í samræmi við umhverfið. Í
septembermánuði sl. lauk mjög
áþekku skipulagsferli á Vatnsenda-
svæðinu, í þetta sinn aðeins steinsnar
frá Elliðaánum. Fram var lögð tillaga
um athafnasvæði, með stórvöxnum
skemmum og turnum. Þó nokkuð
margar athugasemdir bárust m.a frá
Reykjarvíkurborg. Bæjarstjórnar-
fulltrúar Kópavogs gerðu lítið úr at-
hugasemdum borgarinnar, sem er
sérstætt þar sem á sama tíma óska
þeir sjálfum sér til hamingju með að
Reykjavíkurborg hafi tekið tillit til at-
hugasemda Kópavogsbæjar varðandi
flugbrautir Reykjavíkurflugvallar!
Ferlinu lauk, líkt og í fyrra, með
farsakenndum bæjarstjórnarfundi.
Minnihlutinn vaknaði af svefninum
og beitti sér á lokasprettinum einarð-
lega í orðum, en of seint. Meirihluti
neitaði að skilja rökin, svaraði ómál-
efnalega og illa eða bara alls ekki.
Reyndar kom fram að fæstir virtust
almennilega skilja þær teikningar
sem þeir voru að samþykkja á fund-
inum. Það kemur því ekki á óvart að
meirihlutinn samþykkti deiliskipu-
lagið í bæjarstjórn. Óbreytt! Hafa
bæjaryfirvöld ekki lært neitt á fyrri
yfirreið? Hefur samviskan ekkert
bært á sér? Hvar er ábyrgðartilfinn-
ingin? Ábyrgðartilfinningin gagnvart
náttúru höfuðborgarsvæðisins, gagn-
vart borgurum höfuðborgarsvæðis-
ins? Eru þreifingar yfirvalda Kópa-
vogsbæjar um Staðardagskrá 21 og
samvinnu við íbúa aðeins lýðskrum,
en eitt megininntak þeirrar stefnu er
að skila umhverfinu í sem bestu
ástandi til komandi kynslóða. Við
leyfum okkur að hafa eftir orð hátt-
setts bæjarstjórnarmanns þegar
hann var inntur eftir þessu: „Kom-
andi kynslóðir? Hvað hafa þær gert
fyrir okkur?“ Það segir líklega allt
sem segja þarf um stjórnvöld Kópa-
vogsbæjar og framtíð Vatnsenda-
svæðisins – einungis er hugsað ör-
stutt fram í tímann.
Stjórn Hverfasamtaka Vatnsenda
„Sveit í borg“,
Vatnsenda, Kópavogi.
KOLBRÚN KÓPSDÓTTIR,
RUT KRISTINSDÓTTIR,
SIGRÍÐUR B. SIGURÐ-
ARDÓTTIR,
SIGURLAUG JÓNSDÓTTIR,
STEINUNN JÓNSDÓTTIR.
Skipulagsmál á
Vatnsendasvæðinu
Frá Stjórn Hverfasamtaka Vatns-
enda: