Vísir - 18.08.1980, Blaðsíða 11

„Ég hef nú ekki hugsaft mér aft leggja árar i bát”. (Visismynd ÞG)
Mánudagur 18. ágúst
n
„Eg gæti vel hugsað
mér að fara út á land”
segir Grímur Grímsson. sem íætur af siðrfum i Ásprestakalli
júliog þar var égsiftan 19 1/2 úr.
þar verftur m.a. salur meft stóru
leiksviöi. Þaft veröur ærift verk-
efni fyrir eftirmann minn aft
halda þessu starfi, sem bygg-
ingunni fylgir, áfram. Mikill
fjárskortur hefur einkennt
bygginguna og hafa þarf sig all-
an vift til aft afla fjár. Ég verft þó
aösegja, aft ég er mjög þakklát-
ur sóknarbömum minum, sem
hafa stuttþetta verk meft ráftum
og dáft.
Annars er þetta ekki mjög
stór sókn. Þaft er athyglisvert,
aft hér er óvenju mikift af gömlu
fólki, en þaö gerir Hrafnista,
þar sem dvelja um 400 manns,
heimili aldraftra aft Dalbraut,
þarsem dvelja um 80 manns, nú
og svo Norfturbrún 1. Þaft er
erfitt fyrir einn prest aö sinna
þessu öllu. Vift höfum okkar
prestsstörf og þvi lftinn tima af-
lögu fyrir aldrafta fólkift, þess
vegna væri æskilegt aft hingaft
kæmi annar prestur til aft sinna
þvi”.
— En hvers vegna hættir þú
einmitt núna?
„Ja, ég haföi fyrir löngu
ákveftift aft hætta meftan ég væri
enn i fullu fjöri. Hér í sókninni
er mikill erill, svo aft mér finnst
full ástæöa til, aö annar yngri
maftur taki viö. Þaft er eiginlega
ekkert annaft, sem fyrir mér
vakir”, sagfti séra Grímur
Grimsson. KÞ
„Ég hef nú ekki hugsaö mér
aftleggja árar i bát, er ég læt af
prestsskap hér. Ég gæti t.d. vel
hugsaft mér aft „vikarera” Utá
landi i stuttan tfma i einhverju
prestakalli, sem væri róiegt og
ekki mjög viftamikift, þó ég
mundi ekki vilja láta skipa mig
efta neitt slikt”, sagfti séra
Grimur Grimsson, sem nú lætur
af störfum sem þjónandi prest-
ur Asprestakalls i Reykjavfk.
Séra Grimur er fæddur árift
1912. Fljótlega eftir stúdents-
próf fór hann aö vinna hjá Toll-
stjóraembættinu og vann þar í
17 ár, og siftustu 4 árin tók hann
guftfræöinámift jafnframt vinn-
unni.
— Hvernig stóft á þvi, aö þú
fórst út I frekara nám, varstu
ekki kominn i gófta stöftu hjá
rikinu og áttir e.t.v. von á frek-
ari frama þar? M1
„Ja, ég haffti nú alltaf ætlaftl
mér aft læra til prests. Ég er«
kominn af prestum i fööurætt iM
marga ættliöi, Högnaættin, og■
e.t.v. hefur þessi presta-M
tradisjón haft einhver áhrif á ■
mig, þó ég hafi ekki gert mér ®
grein fyrir þvi. Annars hef ég ■
verift „konsekvent” frá upphafi ■
vega. Þaö aö ég fór aft læra ein- B
mitt á þessum tima var skyndi- m
ákvöröun i rauninni, og þaö var I
enginn, sem hvatti mig til þess.
Nú, annaft, sem þarna kemur I
inni, er aft þegar ég vann á toll- _
inum, þá byggfti ég húsift hérna J
og vann þaft alveg sjálfur, var _
aft öll kvöld og allar helgar. |
Þegar þvi lauk, fannst mér ég m
allt i einu ekkert hafa aft gera, _
svo aö mér fannst þvi alveg til-1
valift aft drifa mig I nám og fá ■
þannig áframhaldandi auka-1
vinnu. b
Hvaft viftkemur frama hjá n
tollinum, þá var ég oröinn full-1
trúi og heffti ekki komist hærra, _
þannig aft ég var ekki aft missa ■
af neinu þar. Annaft, sem e.t.v. _
er athyglisvert, er aö þegar ég |
hætti á tollinum og fór i prest- _
inn, þá voru launin nákvæmlega |
þau sömu.
Annars var allt i kringum m
þetta mjögháft tilviljunum, t.d. ■
þegar ég tók lokaprófift, notafti m
ég sumarfriiö frá tollinum til ■
þess. Stuttu siöar hitti ég ®
Asmund, fyrrverandi biskup, á I
götu og hann baö mig afteins um
aft finna sig. Erindift var þaft aft fl
bjófta mér prestsembættift ií
Sauftlauksdal. Ég skrapp þang-J
aftogleistvelá mig og þáftiþaö. _
Ég var vigftur i júni og var byrj-1
aöur aft starfa i Sauðlauksdal ij|
Þaö var siöan árift 1963, aft
Asprestakall var stofnað, ég
sótti um og hér hef ég verift i 16
ár.
Þegarég hóf starf innan sókn-
arinnar hér, þá var enginn
messustaftur til og enginn sam-
komustaftur, þannig aft ég varft
aft nota Laugarásbió til messu-
gerfta. Ég fékk einnig aft hafa
siftdegismessur í Laugarnes-
prestakalli. Nokkrum árum siö-
ar fékk ég inni í Norfturbrún 1,
sem er húseign á vegum Fé-
lagsmálastofnunar og rekift sem
föndur-og dagheimili aldraftra.
1972 hófst siöan smifti kirkj-
unnar hér, sem nú er fokhelt.
Þetta kemur til meft aft veröa
nokkuft sérstök kirkja. Kirkju-
húsift veröur ekki stórt, mun
rúma um 150-200 manns. Síftan
veröur þama félagsheimili og
Séra Grimur á tali vift manninn i næsta húsi. (Visismynd ÞG)