Morgunblaðið - 24.11.2002, Page 42

MINNINGAR
42 SUNNUDAGUR 24. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Nína HeiðrúnJónsdóttir fædd-
ist á Seyðisfirði 26.
maí 1939. Hún lést á
Landspítala líknar-
deild hinn 15. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Berg-
þóra Margrét Guð-
mundsdóttir, f. 7.
apríl 1899 í Krossa-
vík í Vopnafirði, d.
21. júlí 1987, og Jón
Valdimar Ólason, f.
8. september 1894 á
Hrjóti í Hjaltastaða-
þinghá, d. 10. janúar 1969, búsett
á Seyðisfirði. Bróðir Nínu var
Steingrímur, f. 12. maí 1932, d.
20. júlí 1972. Maki 1 Gunnhildur
A. Gunnarsdóttir. Börn þeirra:
Hansína Sjöfn, maki Ásgeir.
Bergþóra Jóna, maki Valgarður
V. Lúðvíksson. Gunnur Sædís,
látin. Maki 2 Katrín Sigurðar-
dóttir. Börn þeirra: Guðrún,
maki Árni Sverrir Róbertsson og
Svandís, maki Jón Steinsson.
Nína giftist 24. desember 1967
Trausta Hólm Jónassyni raf-
virkja, f. 18. apríl 1946. Foreldr-
ar hans eru Sveinsína Ingigerður
Traustadóttir frá Hólmavík, f.
26. janúar 1920, og Jónas Krist-
jánsson frá Ísafirði,
f. 28. september
1921, d. 9. mars
1998. Nína og
Trausti eiga eina
dóttur, Ingu Jónu, f.
23. september 1967.
Hún á þrjú börn:
Trausta Rúnar Eg-
ilsson, f. 28. ágúst
1988, Sigurð Bene-
dikt Egilsson, f. 17.
september 1991, og
Berglindi Ósk, f. 22.
mars 2000.
Nína ólst upp á
Seyðisfirði, stundaði
almenna vinnu, gjarnan fisk-
vinnu á ungdómsárum sínum, í
þeim mikla útvegsbæ sem Seyð-
isfjörður þá var. Seinna lá leiðin
á Húsmæðraskólann á Lauga-
landi í Eyjafirði. Nína vann hjá
Landssíma Íslands á Seyðisfirði í
nærfellt tíu ár. Nína og Trausti
fluttu frá Seyðisfirði 1968 til
Reykjavíkur og 1969 til Hafn-
arfjarðar þar sem þau bjuggu
síðan. Eftir það stundaði Nína
ýmis störf.
Útför Nínu verður gerð frá
Víðistaðakirkju í Hafnarfirði á
morgun, mánudaginn 25. nóvem-
ber, og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Mig hryggir svo margt, sem í hug mínum felst
og hvernig ég þreytist að lifa
og mér finnst það, vina mín, hugga mig helst,
að hugsa um þig eða skrifa,
að minnast á armlög þín ástrík og góð
og allt sem að þú hefur talað:
því ligg ég hér aleinn og yrki nú ljóð
það eitt gæti huganum svalað.
Eins veit ég það, hvert sem mig hrekur og
ber,
og hverju sem annars ég gleymi,
þá man ég þó allt sem ég unni með þér
og elska það, faðma og geymi.
Og þegar að dimmir við skammdegisskeið
og skuggarnir þéttast um fætur,
þá vona ég stjörnur þær lýsi mér leið,
sem leiftur á bláhveli nætur.
Ég man það sem barn að ég margsinnis lá
og mændi út í þegjandi geiminn,
og enn get ég verið að spyrja og spá,
hvar sporin mín liggi yfir heiminn.
En hvar sem þau verða mun hugurinn minn,
við hlið þína margsinnis standa,
og vel getur verið í síðasta sinn
ég sofni við faðm þinn í anda.
(Þorsteinn Erlingsson.)
Trausti.
Elsku mamma. Það er mjög erfitt
að setjast niður og skrifa um þig
minningargrein. Það er svo margt
sem kemur upp í hugann á svona
stundu. Það var sárt að fylgjast með
þér síðustu vikuna þegar ég gerði
mér grein fyrir því að þú værir að
fara. En eins og alltaf stóðstu þig
eins og hetja.
Það er margs að minnast um þig
og kemur fyrst upp í hugann þinn
gífurlegi áhugi á allskonar bókum,
bækur og ættfræði voru þínar ær og
kýr. Ég man hvað þú varst líka alltaf
áhugasöm þegar halda þurfti veislur
og þér fannst það sko ekki mikið mál
að hrista fram úr erminni svona eins
og eitt matarboð eða svo. Ég man
líka eftir því þegar óskin þín fæddist,
hún Berglind Ósk, hvað þú hafðir
miklar áhyggjur þegar ég var ekki
búin að láta skíra hana þriggja mán-
aða. En þú bjargaðir því eins og öllu
öðru.
Við krakkarnir þínir eigum eftir
að sakna þín mikið og jólin eiga eftir
að verða erfið í ár, enginn mömmu-
matur og engin mamma og amma.
Elsku mamma, ég hugga mig við
það að nú ertu komin á betri stað
með Beggu ömmu, Jóni afa og Stein-
grími frænda, þú kyssir þau frá okk-
ur hinum. Elsku mamma mín, ég
sakna þín svo sárt og það er mikill
missir að sjá á eftir þér. Ég bið góð-
an guð um styrk handa okkur öllum,
vinum og ættingum. Hvíl í friði,
elsku mamma.
Þín dóttir
Inga J. Traustadóttir.
Elsku amma, nú kveðjum við þig í
síðasta sinn, það er skrítið að nú
sjáum við þig ekki aftur en við vitum
að þú verður alltaf hjá okkur í anda.
Oft passaðir þú okkur og þá
kenndir þú okkur spil og að leggja
kapla, síðan last þú sögubækur, klór-
aðir okkur á bakinu og fórst með
bænir fyrir okkur fyrir svefninn.
Þetta eru minningar sem við munum
aldrei gleyma.
Elsku amma, við vitum að þér líð-
ur miklu betur núna og biðjum Guð
að passa þig fyrir okkur á himnum.
Þínir
Sigurður Benedikt og
Trausti Rúnar Egilssynir.
Elsku amma. Þó að ég sé ekki orð-
in þriggja ára og upplifi nú ár
bernskunnar og áhyggjuleysisins
finnst mér ekki gott að sjá þig ekki
lengur. Mér finnst afi vera að plata
þegar hann talar um þig eins og engil
hjá Guði. Mér finnst eins og þú sért
ennþá á spítalanum þar sem ég sá
þig síðast og mamma sussaði því þú
svafst. Þegar ég heyri minnst á þig
finnst mér líka eðlilegt að sussa og
segja, amma lúlla suuus.
Berglind Ósk.
Þegar mér bárust fréttir af andláti
æskuvinkonu minnar Nínu var mér
mjög brugðið.
Hraust og dugleg kona á besta
aldri horfin fjölskyldu sinni og vinum
með stuttum fyrirvara. Minningar
birtast ein af annarri, hughrifin
margvísleg en alltaf stendur upp úr
tryggðin, glaðværðin og krafturinn
sem fylgdu Nínu minni. Á Seyðis-
firði, fallegu heimabyggðinni okkar,
áttum við mörg góð ár. Við unnum á
símstöðinni sem var mikilvæg stofn-
un á staðnum í annríki síldaráranna,
þá fjölgaði íbúum bæjarins jafnvel
um nokkur hundruð þegar vertíðin
stóð sem hæst. Að loknum löngum
vöktum og ströngum var svo oft farið
á dansleiki í Herðubreið, úthaldið
hefur greinilega verið í góðu lagi í þá
daga.
Nína var mjög verklagin og mynd-
arleg og sú menntun sem hún hlaut í
Húsmæðraskólanum á Laugalandi
nýttist henni vel og minntist hún
veru sinnar þar með ánægju. Á
æskuheimili Nínu á Norðurgötunni
naut ég mikillar gestrisni og alúðar
foreldra hennar og á ég margar góð-
ar minningar þaðan. Nína kynntist
verðandi eiginmanni sínum á árinu
1966, Trausta Hólm Jónassyni raf-
virkja. Eignuðust þau dótturina
Ingu Jónu og man ég vel ungu ham-
ingjusömu foreldrana sem voru svo
hrifin af litlu stelpunni sinni. Fjöl-
skyldan flutti síðan á höfuðborgar-
svæðið og var heimili þeirra lengst af
í Sævangi 24 í Hafnarfirði. Nína var
dótturbörnum sínum þremur góð og
umhyggjusöm amma og átti drjúgan
þátt í uppeldi þeirra, Berglind Ósk
yngst þeirra og augasteinn ömmu
sinnar naut nú síðast frábærrar
umönnunar hennar og kærleika.
Ég sendi ástvinum Nínu innilegar
samúðarkveðjur, henni sjálfri óska
ég góðrar heimferðar með þakklæti
fyrir samfylgdina
Helga L. Hólm.
Hún Nína er farin frá okkur allt of
snemma. Ekki veit ég lengur hvenær
við hittumst fyrst eða hvernig það
bar til. Ég man ekki eftir mér svo
ungri að hún hafi ekki verið hluti af
tilverunni, alltaf á sínum stað niðri í
Nýjahúsi þar sem við lékum okkur
endalaust að dúkkulísum, eða heima
hjá mér uppi í Tungu. Mæður okkar
voru góðir vinir og daglegur sam-
gangur milli heimilanna, enda stutt
að fara.
Nína var einstaklega glöð og geð-
góð og afar framtakssöm sem barn
og unglingur. Þeir eiginleikar entust
henni til æviloka. Alltaf var gaman
að hitta hana, stutt í hláturinn og
eitthvað í bígerð. Við vinkonurnar
nutum góðs af og vorum áreiðanlega
ekki einar um það. Ættingjar hennar
og afkomendur, að ógleymdu Seyð-
firðingafélaginu, voru henni ofarlega
í huga og sérhlífni var nokkuð sem
Nína þekkti ekki til þegar eitthvað lá
við.
Um nokkurra ára skeið höfum við
farið saman í sumarbústað nokkrar
vinkonur þegar vetra tekur. Þar var
jafnan glatt á hjalla og Nína hrókur
alls fagnaðar. Þegar hún veiktist í
haust var ferðinni frestað þar til hún
yrði svo hress að hún treysti sér
með. Nú hefur leiðir skilið en þó seg-
ir mér svo hugur að hún verði ekki
langt undan þegar við hinar leggjum
í hann næst. Brosið hennar og hlát-
urinn liggur í loftinu og minningin
lifir með okkur.
Allir sem þekktu Nínu munu
harma ótímabæran dauða hennar en
mestur er missir Trausta, Ingu Jónu
og barnabarnanna. Ég sendi þeim
mínar hlýjustu samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu Nínu vinkonu
minnar.
Iðunn Steinsdóttir.
NÍNA HEIÐRÚN
JÓNSDÓTTIR
Misskipt er mannanna láni.
Doddi bróðir lést úr hjartabilun 19.
nóvember sl. Hann átti ekki auð-
velda ævi en hann var einhver sá
mesti hrakfallabálkur sem við höf-
ÞORGEIR GUÐJÓN
JÓNSSON
✝ Þorgeir GuðjónJónsson fæddist
á Seyðisfirði 26. júlí
1954. Hann lést á
Sjúkrahúsi Seyðis-
fjarðar 19. nóvember
síðastliðinn. Foreldr-
ar Þorgeirs eru Jón
Kr. Pálsson útgerð-
armaður, f. 21. októ-
ber 1930, og Helga
Þorgeirsdóttir hús-
móðir, f. 19. apríl
1935. Systkini Þor-
geirs eru Margrét, f.
25. júní 1952, Jónas
Pétur og Páll Sigur-
geir, f. 7. ágúst 1955, Kristján, f.
12. ágúst 1963, og Unnur, f. 12.
nóvember 1966.
Hinn 8. desember 2000 kvæntist
Þorgeir Björgu Valdórsdóttur, f.
2. nóvember 1955.
Þorgeir starfaði sem sjómaður
og verkamaður meðan heilsan
leyfði.
Útför Þorgeirs fer fram frá
Seyðisfjarðarkirkju á morgun,
mánudaginn 25. nóvember, og
hefst athöfnin klukkan 14.
um kynnst. Þau slys
og veikindi sem hann
lenti í væru meira en
nóg fyrir flesta að
bera. Varð þetta allt til
þess að vinnugeta hans
skertist mikið. Síðustu
ár gat hann lítið unnið
en starfaði þó hjá út-
gerð togarans Gullvers
með pabba eftir því
sem heilsan leyfði.
Doddi hafði til margra
ára afnot af litlum bát,
Andra, sem hann hafði
mjög gaman af að sigla
og fékk upp frá því
viðurnefnið Doddi skipstjóri hjá
systkinabörnum sínum. Hann var
einstaklega barngóður og hændust
börnin að honum. Sjá má vænt-
umþykju hans gagnvart börnum á
myndum þeim sem prýða veggi
heimilis hans. Honum varð sjálfum
ekki barna auðið. Mesta hamingja
Dodda var að kvænast æskuvin-
konu sinni, henni Björgu, sem
studdi hann dyggilega í veikindum
hans. En þau nutu því miður ekki
langra samvista.
Við vottum Björgu og foreldrum
okkar okkar dýpstu samúð.
Minning hans mun lifa í hjörtum
okkar.
Kveðja.
Systkinin.
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Flatahrauni 5A, Hafnarfirði, sími 565 5892
www.utfararstofa.is
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður, í samráði við aðstandendur
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Kistur
Krossar
Duftker
Gestabók
Legsteinar
Sálmaskrá
Blóm
Fáni
Erfidrykkja
Tilk. í fjölmiðla
Prestur
Kirkja Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Kistulagning
Tónlistarfólk
Val á sálmum
Legstaður
Flutn. á kistu
milli landa
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 551 3485 • Fax 568 1129
Áratuga reynsla
í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Vaktsími allan sólarhringinn
896 8284
Systir okkar,
SIGRÍÐUR O. MARKAN STRACHAN,
62 Hannover Ave,
South Meriden,
lést á Westfield Care and Rehabilitation
Center í Meriden, Bandaríkjunum, fimmtudag-
inn 31. október sl.
Jarðarförin fór fram í St. Joseph's Church í
Meriden.
Hrefna Markan,
Guðrún Markan,
Böðvar Markan.
Við kynntumst Nínu haustið
1959 þegar við hófum nám við
Húsmæðraskólann á Laugalandi í
Eyjafirði.
Gott samband hefir haldist okk-
ar í milli öll þessi ár og eigum við
fjársjóð góðra minninga um sam-
verustundir með góðri stúlku.
Við drúpum höfði og þökkum
fyrir allt.
Hennar verður sárt saknað og
vottum við Trausta, Ingu og
barnabörnum okkar dýpstu sam-
úð.
Skólasystur í Laugalandsskóla.
HINSTA KVEÐJA