Morgunblaðið - 24.11.2002, Side 45

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. NÓVEMBER 2002 45
Hjartkær móðir okkar og tengdamóðir,
ÞÓRA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Svínafelli,
Nesjum,
Hornafirði,
andaðist í Skjólgarði, Höfn, Hornafirði, fimmtu-
daginn 21. nóvember.
Börn og tengdabörn.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og stuðning við andlát og útför
ástkærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
SALBJARGAR HALLDÓRSDÓTTUR,
síðast til heimilis
á hjúkrunarheimilinu Eir.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Eir, 2N, fyrir
hlýhug og góða umönnun.
Sigríður M. Markúsdóttir, Hjörtur Gunnarsson,
Jón Markússon, Sigurbjörg Pétursdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærrar
eiginkonu, móður, tengdamóður og ömmu,
VÖKU SIGURJÓNSDÓTTUR.
Bergþór Sigurðsson,
Anna Eiríksdóttir,
Jóhanna Eiríksdóttir, Jón Wendel
og barnabörn.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HÉÐINN OLGEIR JÓNSSON
málarameistari,
Barðastöðum 9,
Reykjavík,
sem lést sunnudaginn 17. nóvember, verður
jarðsunginn frá Grafarvogskirkju mánudaginn
25. nóvember kl. 13.30.
Kristjana Lilja Kristinsdóttir,
Kristinn G. Guðmundsson, Ingveldur Einarsdóttir,
Salvör Kristín Héðinsdóttir, Ingþór Pétur Þorvaldsson,
Lilja Jónína Héðinsdóttir,
Sigrún Eir Héðinsdóttir, Karl-Johan Brune,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, dóttir, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
GYÐA ÓLAFSDÓTTIR,
Fellsmúla 9,
er látin.
Útförin auglýst síðar.
Halldór Kjartansson,
Guðrún Ólafsdóttir,
Guðrún Pétursdóttir, Jón Sveinlaugsson,
Nanna Pétursdóttir,
Gyða Jónsdóttir.
GUNNAR ÁRNASON
búfræðikandidat,
Grundarstíg 8,
Reykjavík,
lést að morgni sunnudagsins 17. nóvember.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 27. nóvember kl. 15.00.
Fjölskylda hins látna.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÁRNI HÉÐINN TYRFINGSSON,
Réttarholti 12,
Selfossi,
lést á Landspítala við Hringbraut föstudaginn
15. nóvember.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Þeir, sem vildu minnast hans, vinsamlega láti minningarsjóð Landspítala
njóta þess.
Sigurlaug Alfreðsdóttir,
Gunnar Emil Árnason, Sigríður Hulda Tómasdóttir,
Alfreð Árnason, Árný Erla Bjarnadóttir,
Grétar Ingi Árnason
og barnabörn.
✝ Árni HéðinnTyrfingsson
fæddist í Lækjartúni í
Ásahreppi 16. októ-
ber 1934. Hann lést á
krabbameinsdeild
Landspítala við
Hringbraut 15. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Kristín Margrét Jóns-
dóttir, f. 7. október
1901, d. 7. mars 1978,
og Tyrfingur Tyrf-
ingsson, f. 12. nóvem-
ber 1901, d. 28. júní
1961. Þau voru bú-
endur í Lækjartúni. Systkini Árna
voru Guðbjörg, f. 1928, Tyrfingur,
f. 1929, Júlíana, f. 1930, Guð-
munda, f. 1932, Guðmundur, f.
1933, Sæbjörg, f. 1936, Fjóla, f.
1938, Sveinn, f. 1941, og Guðrún, f.
1943. Þau eru öll á lífi.
Hinn 25. desember 1960 kvænt-
ist Árni eftirlifandi eiginkonu
sinni, Sigurlaugu Alfreðsdóttur, f.
11. febrúar 1938. Foreldrar henn-
ar voru Margrét Þórðardóttir hús-
freyja og Alfreð Rasmussen skó-
smíðameistari í Reykjavík. Börn
þeirra Árna og Sigurlaugar eru: 1)
Gunnar Emil veghefilsstjóri, f. 3.
júní 1962, maki Sigríður Hulda
Tómasdóttir, og eiga þau þrjú
börn. 2) Alfreð, vélvirki, f. 28. maí
1964, maki Árný
Erla Bjarnadóttir, og
eiga þau tvær dætur,
en Alfreð átti eina
dóttur áður. 3) Grét-
ar Ingi, rútubílstjóri
og viðgerðamaður, f.
2. desember 1971,
ókvæntur.
Árni fór ungur að
árum að heiman,
vann um árabil hjá
Sölunefnd varnar-
liðseigna á Keflavík-
urflugvelli, var með-
eigandi í malarnámi
á Suðurnesjum og
vann við það um tíma, en flutti
ásamt fjölskyldu sinni frá Keflavík
á Selfoss árið 1972. Þar hóf hann
störf á bílkrana og við vörubílak-
astur hjá Árna Sigursteinssyni, en
síðustu 30 árin var hann starfs-
maður hjá Selfosshreppi og síðar
hjá Selfossbæ og Árborg, vann þar
lengst af á vélaverkstæði. Síðustu
þrjú árin sá hann um Gámastöðina
í Hrísmýri á Selfossi. Þar vann
hann uns hann veiktist sl. sumar af
þeim sjúkdómi er leiddi hann til
dauða. Þá var hann varðstjóri í
slökkviliði Selfoss og síðar Bruna-
varna Árnessýslu frá árinu 1976 til
1999.
Útför Árna fór fram í kyrrþey
að hans ósk.
Elsku pabbi, við bræður kveðjum
þig nú hinstu kveðju með góðar
minningar í hjarta. Allt of snemma
fellur þú frá, svo snöggt að engan gat
órað fyrir.
Við höfum margs að minnast, sem
of langt væri að telja upp hér, en sér-
staklega viljum við nefna hve boðinn
og búinn þú varst alltaf til að styðja
við bakið á okkur, sama hvort var í
leik eða starfi. Sérstaklega varst þú
alltaf mjög áhugasamur um okkar
störf á hverjum og einum tíma, og
hefðum við orðið í vandræðum með
marga hluti ef þinnar tilsagnar hefði
ekki notið við. Eins og gengur höfð-
um við ekki alltaf sömu skoðanir á
hlutunum. Út frá því gátu spunnist
ansi fjörugar umræður og oftar en
ekki urðum við bræður að játa okkur
sigraða. Okkur á eftir að bregða við
að geta ekki hringt eða farið til pabba
ef okkur vantar hjálp.
Í mörg ár, á haustin í kringum af-
mælisdaginn þinn, fórum við fjöl-
skyldan í sumarbústaðaferð. Ferðir
þessar voru hin besta skemmtun,
sérstaklega eftir að Alfreð og Árný
komu heim frá Svíþjóð og fjölskyldan
var öll saman.
Þá varst það þú sem varst gjör-
samlega óþreytandi að leika við
barnabörnin, og þótt þú værir þreytt-
ur var aldrei neitt til sem heitir: Æ,
ég nenni því ekki. Og alltaf varst þú
fljótur að sjá spaugilegu hliðarnar á
öllu mögulegu og ómögulegu. Hver
veit nema við höldum þessum sið
áfram til minningar um þig, elsku
pabbi.
Gott er þó að við skyldum öll geta
verið hjá þér þegar yfir lauk,
mamma, við bræður, Árný og Hulda
og Guðrún systir þín. Guð geymi þig,
elsku pabbi.
Þínir synir
Gunnar, Alfreð og Grétar.
Það mun hafa verið árið 1964 sem
ég kynntist Árna Tyrfingssyni. Við
unnum þá báðir á Keflavíkurflugvelli,
hann hjá Sölunefnd varnarliðseigna
en ég hjá Sameinuðum verktökum.
Við hittumst af og til, yfirleitt þegar
ég gerði mér ferð á vinnustað hans og
Tyrfings bróður hans hjá sölunefnd-
inni. Mér þótti notalegt að kynnast
þeim bræðrum, því einsýnt var að
þar fóru heiðursmenn.
Þegar ég hætti að vinna á Kefla-
víkurflugvelli slitnuðu tengslin, en
hófust að nýju þegar Hulda dóttir
mín og Gunnar sonur þeirra Árna og
Sigurlaugar fóru að stinga saman
nefjum árið 1981 og hófu fljótlega
sambúð. Heimili þeirra Árna og Sig-
urlaugar bar ótvírætt vitni snyrti-
mennsku, sem var svo ríkt í fari
þeirra hjóna. Það mátti líka sjá á
vinnustað Árna, Gámastöðinni, þar
var alltaf einstaklega vel gengið um
og hann var þar strangur húsbóndi
yfir þeim sem komu með úrgangs-
efni. Helstu áhugamál hans voru vel-
ferð fjölskyldunnar, og naut hann þar
dyggs stuðnings Sigurlaugar. Þá
hafa þau haft sérstaka ánægju af
garðrækt, og ber garðurinn við hús
þeirra þess fagurt merki. Þá eignað-
ist Árni húsbíl fyrir allmörgum árum
og á hverju sumri fóru þau í ferðalög
vítt og breitt um landið, auk þess að
þau fóru oft til útlanda, sérstaklega á
meðan Alfreð sonur þeirra bjó í 12 ár
í Svíþjóð ásamt fjölskyldu sinni. Þá
heimsótu þau Alfreð nær því árlega
og ferðuðust þá víðar um.
Segja má að tengsl okkar Árna
hafi orðið enn nánari á sl. vori þegar
við stofnuðum fyrirtæki með Gunnari
syni hans um rekstur veghefils. Árni
var þá við góða heilsu, og grunaði
okkur ekki að lífsklukka hans væri
senn útgengin. En enginn má sköp-
um renna. Það var í júlí í sumar sem
hann veiktist og í fyrstu var ekki ljóst
hversu alvarleg þau veikindi voru.
Það er ótrúlega skammur tími frá því
að vitað var hvert stefndi.
Ég og fjölskylda mín sendum Sig-
urlaugu og sonum hennar og fjöl-
skyldum samúðarkveðjur, minning
um góðan og ljúfan mann mun fylgja
okkur öllum.
Tómas Jónsson.
Mig langar með örfáum orðum að
minnast frænda míns, hans Árna H.
Tyrfingssonar.
Kæri frændi, nú er stuttri en erf-
iðri baráttu við illvígan sjúkdóm lok-
ið. Þegar ég hitti þig í síðasta skipti
og við sátum inni í stofu heima hjá
þér, vissi ég eiginlega ekki hvað ég
átti að segja, það var svo erfitt að
horfa á þig svona lasburða og geta
ekkert gert til að þér liði betur. Við
ræddum um góðu stundirnar í leik og
starfi sem voru fjölmargar, mér
fannst eins og þú værir búinn að
sætta þig við örlögin er þú sagðir mér
að þú hefðir allt eins getað lent fyrir
bíl eins og fengið þennan sjúkdóm.
Þessi orð lýsa þér vel, því þú reyndir
alltaf að sjá það góða við alla hluti og
tókst á málunum af mikilli festu og
áræði, viljinn til að skila góðu verki
var alltaf í hávegum hafður. Ég var
ekki hár í loftinu þegar ég var orðinn
hálfgerður heimalningur í Réttar-
holtinu. Það hefur alla tíð verið mikill
samgangur milli fjölskyldna okkar og
erum við Grétar búnir að vera fé-
lagar og vinir frá því við munum eftir
okkur og erum heldur betur búnir að
bralla ýmislegt með þér. Þú varst
varðstjóri í slökkviliðinu í rúm tutt-
ugu ár hér á Selfossi. Þegar við Grét-
ar vorum tólf ára gamlir fórum við oft
til þín austur í áhaldahús, þar sem þú
starfaðir dags daglega. Alltaf varstu
til í að láta okkur gera eitthvað
skemmtilegt, s.s. rafsjóða og láta
okkur hjálpa þér að gera við hinar
ýmsu vélar. Þetta þróaðist þannig að
flesta daga eftir skóla vorum við
komnir til þín í vinnuna, og oftar en
ekki biðu okkar krefjandi verkefni og
þá aðallega fyrir slökkviliðið. Þú
hannaðir og smíðaðir fjölmörg tæki
og tól fyrir slökkviliðið sem eru í fullu
gagni í dag, þú varst einstaklega út-
sjónarsamur og yfirvegaður á bruna-
eða slysavettvangi og varst eins og
klettur við hlið okkar stákanna, við
vissum að við gátum alltaf leitað til
þín eftir erfið útköll ef okkur leið ekki
vel, þú varst svo sannarlega traustur
maður. Þú ert mér afar kær, frændi
minn, ég gleymi þér aldrei. Elsku
Sísí, Gunnar, Alfreð, Grétar og fjöl-
skyldur, Guð styrki ykkur í þessari
miklu sorg, minning um góðan dreng
lifir.
Sá er eftir lifir
deyr þeim sem deyr
en hinn dáni lifir
í hjarta og minni
manna er hans sakna
þeir eru himnarnir
honum yfir.
(Hannes Pét.)
Kær kveðja.
Kristján Ingi Vignisson.
ÁRNI HÉÐINN
TYRFINGSSON
 Fleiri minningargreinar
um Árna Héðinn Tyrfingsson bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Afmælis- og minningargreinum má skila í
tölvupósti, netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfkrafa um leið og grein hef-
ur borist. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að síma-
númer höfundar og/eða sendanda
(vinnusími og heimasími) fylgi með. Þar sem
pláss er takmarkað getur þurft að fresta
birtingu greina, enda þótt þær berist innan
hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru
á mbl.is. Um hvern látinn einstakling birtist
formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á
útfarardegi, en aðrar greinar skulu ekki
vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með
bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17 dálk-
sentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án
þess að það sé gert með langri grein. Grein-
arhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.