Vísir - 21.03.1981, Blaðsíða 4

4
VISIR
Laugardagur 21. mars 1981.
OBORGAI
VÍXILL
20 ára gamlar fréttir rifjadar upp
Upphaf ársins 1961 var viðburðaríkt i veraldarsögunni. John F. Kennedy tók við
embætti Bandaríkjaforseta af Eisenhówer gamia Krúsjov stóð á hátindi valda
sinna i Sovétríkjunum og kalda stríðið var við frostmark einsog stundum áður. I
ísrael var Eichmann fyrir rétti og í Alsir var barist. I Belgíska Kongó geisaði
grimmilegt stríð millí manna Lúmúnbasog Tsjombes: Það var villimannlegra en
flest stríð önnur. önnur orrusta var háð en öllu léttvægari: Ingmar Johansen og
Floyd Patterson börðust um heimsmeistaratitilinn i þriðja sinn og Petterson vann
einsog venjulega — vestur í Bandaríkjunum gerðu John Huston og Arthur Miller
siðustu kvikmynd Clark Gables/ Marilyn Monroe og Montgommery Clifts: The
Misfits.
En hvað var að gerast hér innanlands fyrir 20 árum? Við skulum blaða i gömlum
Vísismöppum og athuga málið.
Minkurog
þjófur...
Fyrst veröur fyrir (af þvi
þetta er ekki ýkja alvarleg sam-
antekt) frétt meö þessari fyrir-
sögn:
„Varö sér til minnkunnar —
Minkur og þjófur ganga næstum
i sömu gildru.”
Viö lesum áfram: „Hundur-
inn tók þjófinn, af þvi að þjófur-
inn tók minkinn, af þvi að mink-
urinn tók agniö.”
Svona voru fréttir semsé
skrifaöar i þá daga. Og ekki
skýrist máliö ýkja mikiö þegar
enn er lesiö: „Þetta er alveg
eins og i ævintýrinu um sæta-
brauðsdrenginn, sem valt og
valt og valt..” Svo upplýsist aö
'visu aö maður nokkur, sem
hafði sett upp minkagildru i ná-
grenni Reykjavikur, kom þar aö
sem þjófur var aö losa minkinn
úr gildrunni: ætlaði aö hiröa
skottiö. Eigandi gildrunnar tók
á rás, hundurinn hans lika og
þjófurinn sömuleiöis en ekki
segir af minknum. Svo fór aö
hundurinn náöi þjófnum en
fréttinni lýkur snögglega: ,,Seg-
ir svo ekki þessa sögu lengri, þvi
aö ekki er vitaö um sögulok.
En.. köttur út i mýri, setti upp á
sér stýri, og úti er ævintýri..”
Þaö er synd og skömm aö
fréttir voru ekki merktar höf-
undum sinum fyrir tuttugu ár-
um...
Svo kemur önnur frétt, en öllu
alvarlegri, nokkrum dögum siö-
ar. „Verjandi moröbréfamáls
vlttur fyrir lögleysur,” segir i
fyrirsögn. Hvað er þarna á
seyöi?
Jú, lögregluþjónn nokkur i
Reykjavik haföi tekiö uppá þvi
aö senda yfirmanni sinum, hon-
um Sigurjóni, hótunarbréf og
þaö tvö fremur en eitt. Maöur-
inn var sakfelldur af undirrétti
en fyrir Hæstarétti heimtaöi
verjandinn aö rannsókn yröi
haldiö áfram, hálft hundraö
manna yfirheyrt og geðbilaður
maöur sérstaklega. Ekki segir
af sögulokum en Hæstiréttur
var ekki hrifinn af málflutningi
verjandans, þaö er ljóst.
Var Halldór
montinn á
þessum árum?
25. janúar er birt I Visi viötal
viö Jóhannes Erlendsson á
Torfastööum, „sem man tim-
ana tvenna” aö þvi er segir i
blaöinu. Jóhannes þessi var eitt
sinn viðloðandi Unuhús og
blaðamanni finnst ástæöa til að
spyrja:
„Var Halldór montinn á þess-
um árum?” — Halldór er auð-
vitaö Halldór Laxness.
Jóhannes svarar:
,,— Ekki man ég neitt sér-
staklega eftir þvi, mér likaði vel
viö hann, og þeir voru miklir
Erlendur frændi minn og hann.
Halldór svaf inni hjá Erlendi
eftir aö Una dó?
— Var Erlendur mikill
organisti?
— Hann spilaði dálitiö á orgel,
en mikill organisti var hann
ekki. Stundum greip ég I orgelið
og stundum lásu menn ljóð og
annan skáldskap.”
Og Jóhannes Erlendsson frá
Torfastöðum fer meö eina visu
eftir sig fyrir lesendur Visis:
„Ég vil ekkert þrælatal,
og enga þræla hafa.
Sem fuglinn frjáls i fjallasal
ég vera vil án vafa.”
Mætti segja mér ab þetta væri
ekki dýrt kveðið..
Er Gvendur Jaki óferjandi?
Þaö segir alla vega fyrirsögn i
Visi mánudaginn 8. febrúar
1961. Og I meðfylgjandi frétt
stendur þetta:
„Frá fréttaritara Visis,
Vestm.eyjum i morgun. Guö-
mundur J. var hér i Eyjum aö
stappa stálinu i verkfallsmenn”
— já, þaö var verkfall þá — ,, og
útlista fyrir þeim ávinning af
verkföllum. Þegar Esja kom að
austan s.l. sunnudag mun hon-
um hafa fundist verkfallsmenn
orönir traustir i trúnni og freist-
aði þess aö komast um borö. Af-
lýsti hann þá samúðarverkfalli
vélstjóra og hugöist fá sig flutt-
an um borö I Esju sem beiö fyrir
utan með farþega sem ætluðu til
Eyja en fengu ekki aö koma i
land. En þegar til kom reyndust
vinsældir verkallspostulans
ekki meiri en svo ab hann var
talinn óferjandi og fékkst eng-
inn til að flytja hann um borö.
Komst hann suöur meö flugvél I
fyrradag.”
Undarlegt annars að Vest-
manneyingar segi suöur til
Reykjavikur en ekki norður...
Andrésöndin
hans pabba
Nokkrum vikum siöar er birt I
Visi bréf frá islenska lista-
manninum Ferró, en þaö er sá
sem siðar var dæmdur til aö
sleppa F-inu og heita Erró.
Ferróhefur frá þvi að segja aö
þetta áriö hafi Svisslendingur-
inn „diter rot” fengið Copley-
verblaunin eftirsóttu en „diter”
bjó þá á Islandi og gerir stund-
um enn. t tilefni þessa fer blaða-
maður Visis á fund listamanns-
ins og er furðu lostinn þótt hann
reyni aö gera sig veraldarvan-
an.
Lesum nú:
„Diter er kvæntur islenskri
konu, Sigriöi Björnsdóttur,
teikni - og föndurkennara, og
eiga þau einn son þriggja ára,
og heitir sá Karl. Þegar ég var
sestur inn i stofu þeirra hjóna
fékk diter mér nýinnbundna
bók, sem ég byrjaði aö fletta og
reyndist hún vera niðurskornar,
gataðar og heftar myndasögu-
siður, sagan af Andrés önd. Karl
litli kemur þá til min og segir:
„Þetta er ekki Andrésöndin
min, þetta er Andrésöndin hans
pabba.” Ef krakkar heföu ekki
slikt dálæti á Andresönd sem
raunin er, heföi mátt giska á aö
drenghnokkinn heföi fiktað viö
þaö aö gata blöðin I bókinni en
þaö var þá faðirinn, sem haföi
dundaö viö þaö og haft fyrir þvi
aö binda inn slðan. Til hvers
varö maðurinn aö þessu? Meinti
hann eitthvað með þvi? Þaö má
eins svara spurningunni: Hvaö
er þaö, sem diter rot getur ekki
dottið i hug?”
Þaö er vist ekki komið á
hreint ennþá..
Annar listamaöur er Baltasar
og snemma i mars vekur hann i
fyrsta sinn athygli á íslandi. Þá
segir Visir aö hann hafi opnaö
sýningu á andlitsmyndum á
Mocca viö Skólavörðustig og
þaö er sérstaklega tekiö fram aö
ein myndin sé af Bryndisi
Schram. Bæöi hafa látið aö sér
kveöa siban.
Dyrið og
Niagarafossar!
• En höldum áfram: þann 15.
mars segir af hrotum kvenna:
„Ráölegging fyrir ógifta menn,
sem eru aö svipast um eftir
konuefni: Kvænist ekki fallegri
konu, þvi aö þær eiga margar til
aö hrjóta herfilega, einkum ef
þær hafa fallega höku.”
Sá sem haföi komist aö þess-
ari gagnmerku niöurstöbu var
japanskur visindamabur i
hrotufræöum og Visir sló frétt-
inni upp á áberandi staö. Vis-
indamaðurinn, dr. Takenosuke
Ikematsu, vissi líklega hvaö
hann söng þvi áö þvi er Visir
segir, þá haföi hann ferðast um
hnöttinn I mörg ár með segul-
bandstæki undir hendinni og
læöst aö sofandi fólki til aö taka
upp hrotur þess. Eftir djúpa
umhugsun komst hann aö þvi að
hrotur kvenna væru tvenns kon-
ar, aöra tegundina nefndi hann
„Dýrið” og hina „Niagara-
fossa”.. Ekki hefur frést að Ike-
matsu siöan, svo vitað sé.
Kannski hann hafi gist konu
meö ljóta höku.
Bankarán eru fátið á Islandi,
svo mikið er vist. 21. mars er á
baksiöu Visis ein litil frétt sem
segir frá slikum atburði: „Að-
komumaður, sem varö ofurölvi
á Akureyri i gær, ætlaði aö
koma sér i húsaskjól og fá sér
gistingu er kom fram á nótt, en
lenti þá óvart i afgreiöslusal
Búnaðarbankans á Strand-
götu.” Maðurinn fékk á endan-
um húsaskjól i steininum en þaö
leyna sér ekki vonbrigði blaða-
mannsins að innbrotsþjófurinn
skyldi ekki hafa verið kræfari
og framið „alvöru” bankarán.
Þá hefði orðið fútt i blaða-
mennskunni!
Annars eru lögreglufréttir
þennan dag meö undarlegasta
móti. 1 annarri klausu segir frá
þvi aö slökkviliðið hafi verið
kvatt út þrisvar um helgina og
svona endar fréttin sú:
„Tjón varð óverulegt, enda
strax slökkt”. Það var og.
Frank lítur björtum augum á lilvcrun*. þrátl fyrtr Mundar-
erfiðlrika. A n«e»t« augnabliki var bann horfinn inti um dyr
fangahúvtdns. (GK-mynd)
*lrg.»ti 19. (GK-mynd),