Vísir - 25.03.1981, Síða 4

4
Miðvikudagur 25. mars 1981
Gunnar Krlst)in da,* Áaoetr
Hverjar eru horfur
um sættir i
Sjá Ifs tæðisflokknum ?
Hvert stefnir í
efnahagsmálum ?
Gunnar Thoroddsen forsætisráðherra,
flytur ræðu á almennum fundi að Selja-
braut 54, fimmtudaginn 26. mars 1981 kl.
20.30. Fundarstjórí Kristján Guðbjarts-
son. Fundarritarar Dóra Gissurardóttir
og Ásgeir Hannes Eiriksson. Funduririn er
öllum opinn. ókeypis Pepsi Cola-veitingar
á fundinum.
Féiag Sjálfstæöismanna I
Fella- og Hólahverfi I Breiöholti.
E
EUROCARD
Kreditkorthafar
velkomnir
§LíS^(®TnMID®©Tr^®D!}^
Laugalæk 2, Reykjavík,
Sími 86511
Urval af
bílaáklæöum
(coverum)
Sendum
i póstkröfu.
Altikabuoin
Hverfisgötu 72. S. 22677
BÍLALEíGA
Skeifunni 17.
Simar:
81390 og 81391.

Smurbrauðstofan
BJORISlllSirsi
Njólsgötu 49 — Sími 15105
VÍSIR________________
aöutan
Norömenn stórhuga
í flskeldismálum
Lax- og silungseldi er enn ung
atvinnugrein I Noregi, enda hófst
það ekki fyrir alvöru fyrr en upp
úr 1960. Þó skilar hún oröið nú
þegar umtalsverðum fjárhæðum,
og linurit spáspekinga stefna öll
upp á við, þegar þeir lita til
framtiðarinnar.
Fulltrúar frá sölusamlagi fisk-
eldisstöðva, heildsalar, fisksalar,
veitingahúsamenn og fleiri fengu
nýlega að heyra á kynningarráð-
stefnu, sem fiskeldismenn i
Noregi efndu til, að árlega skili
þessi iðja af sér um 4000 smálest-
um af eldislaxi, sem eru að verð-
mæti um 260 milljónir norskra
króná. Sjá þeir fram á mikla
aukningu, einkanlega i laxeldi á
næstu komandi árum. Fyrst i 7000
smálestir árlegar afurðir og i
næsta fanga upp i 10.000 smálest-
ir. Gera Norðmenn ráð fyrir, að
árið 1985 skili fiskeldisstöðvar i
hinum ýmsu fjörðum þeirra
(saltvatns- eða sjóeldi) af sér
20.000 smálestum af lax og
silungi.
1 dag eru milli 700 og 800 tengdir
beint þessari iðju, en áhuginn vex
með hverju árinu, eins og sjá má
af þvi, að æ fleiri stefna að þvi að
setja eigin eldisstöðvar á laggirn-
ar. Fyrir fiskimálaráðuneytinu
norska liggja nú 800 umsóknir um
leyfi til þess að hefjast handa.
Stórútflutningur
Silungsafurðirnar hafa að
mestu leyti á heimamarkað, eða
70—75%. Afgangurinn er fluttur
úttil EBE-landanna og Sviþjóðar
og þá mest til Sviþjóðar. Þvi er
öfugt varið með laxinn. Hvorki
meira né minna en 95% eru flutt
úr landi. Hefur norski laxinn þeg-
ar getið sér gott orð, og er vinsæll
matur á meginlandinu og á
Englandi, þar sem greitt er fyrir
hann hátt verð.
Norðmenn eru þegar farnir að
huga að þvi, að vinna aukinni
framleiðslu komandi ára nýja
markaði. Eru þeir raunar þegar
byrjaðir að flytja flugleiðis og
silung, glænýjan, til Bandarikj-
anna og nýjan lax til Japan.
Þeir láta samt ekki þar við búið
sitja. A kynningarráðstefnunni á
dögunum frumsýndu þeir kvik-
mynd, sem gerð hefur verið
gagngert til þess að kynna þessa
matvöru með erlendum þjóðum.
Er sú kvikmynd tekin i fallegu
landslagi af stökkvandi löxum, og
úr laxeldisstöðvum, þar sem
þessi atvinnuvegur er kynntur.
Mikið kapp er lagt á að sýna i
myndinni, hversu hreinlega
gengið er að verki við eldið, slátr-
unina, innpökkunina og flutning,
svo að enginn fælist að leggja sér
hnossgætið til munns. Inn á þessa
mynd er settur enskur, þýskur,
franskur og japanskur texti, og er
ætlunin að dreifa myndinni um
nær allan heim.
Beita tregOulögmállnu
Þúsundir innfluttra japanskra
bíla sitja fastir i vörugeymslum
franskra hafnarbæja, og komast
hvorki út eða inn. Ekki að þeir séu
vélarvana. Það eru sérstakar til-
tektir franskra yfirvalda, sem of-
bjóða innflutningsfióöið frá
Japan, en það veldur frönskum
bíliðnaöi þungum búsifjum.
Þaö hefur ekki verið gripið til
þess að setja innflutningsbann á
bflana. Né heldur hækkaðir á
þeim tollar. Þriðja leiðin hefur
verið fundin og er raunar sögð
vera eftir kokkabókum Japana
sjálfra.
Hún liggur i þvi, að eftir að
japönsku bilunum hefur veriö
skipað upp á bryggju i
Frakklandi eru þeir nánast leidd-
ir á villigötur inn i völundarhús
skrifstofubáknsins. Þeir eru
kyrrsettir i birgðageymslunum
meðan beðið er eftir stimplun
ákveðinna vottorða. Nefnilega
staðfestingu á þvi, að þeir
uppfylli allar kröfur fransks
bifreiðaeftirlits um öryggis- og
tæknibúnað.
Með hæfilegum stirðbusahætti i
skriffinnskunni er unnt að draga
þaö svo vikum skiptir, að billinn
verði afhentur út úr tollvöru-
geymslu. Hafa embættismenn-
irnir reynst uppfinningasamir
mjög við að finna sér ástæöu til
útásetningar. Til dæmis var
Mazda 626 meinað að fara inn á
markaðinn vegna þess að
höggvarinn (stuöarinn) var
nokkrum sentimetrum lengri i ár
en i fyrra.
Þessi leikur þykir minna um
margt á þær aðferðir, sem Japan-
ar við hafa til þess að letja inn-
flutning á iðnaðarvörum frá
V-Evrópu og Bandarikjunum.
Flóknar reglugerðir samdar, til-
gangslitið skoðunar- og eftirlists-
kerfi með gæðum vörunnar og
fleira slikt smávegis, sem getur
ært óstöðugan.
Lltlð um
kvartanlr
Borgarstjóri Javisy-úthverfis-
ins i Paris er stækur kommúnisti.
A dögunum rak hann einn af
kennurum i skóla þessarar út-
borgar fyrir „pólitiska innræt-
ingu” i kennslunni.
Kennarinn hafði I kennslustund
lesiö upp úr smásögu, þar sem
kom fyrir m.a. þessi skrítla frá
Póllandi, en þær fljúga eins og
hvalsögur um þessar mundir:
Það var pólskur verkamaöur,
sem kom heim eftir margra ára
veru i Slberíu. „Hvernig er að
vcra þar?” spurði tollþjónninn,
sem afgreiddi þennan landa sinn
inn i Pólland. „Nú, maður gat svo
sem ekki kvartað," sagði hinn.
„Já.en hvað meðalla haröstjórn-
ina og þrælavinnuna?” spurði
tollarinn áfram. „Tja, ekki gat
maður kvartað undan þvi,” var
svarið sem fyrr. „Hversvegna
ertu þá aö koma heim?” — „Til
að kvarta! ”
Kennarinn hefur nú eftir brott-
reksturinn snúiö sér til stéttar-
félags sins — og kvartað.
Engar
skoðunar-
ferðir. takk
Frakkar hafa hafnað beiðni
Sovétmanna til þess að fá að nota
Toulon — aöalhöfn franska
flotans — sem aðalviðkomustað
sovéskra farþegaskipa, er sigla
um Miðjarðarhaf hvert sumar.
Þessi fimm farþegaskip „Mor-
flot” hafa jafnan viðkomu I
Marseilles, hinni hafnarborg
Frakka við Miðjaröarhaf, en
Kússarnir sögðu, aö Marseilles
væri svo „stór borg, aö farþeg-
arnir vilitust sinkt og heilagt i
henni”.
Leyniþjónusta Frakka taldi hitt
visara, að Sovétmenn vildu fá
aðgang að Toulon til þess að geta
betur skoðað og fylgst með ýmsu
merkilegu. Eins og feröum kjarn-
orkukafbáta Frakka.
tii gagngerrar
endurskoðunar
Starfsfólkið I aðalskrifstofum
OECD er eins og skrifstofufólk
viðast annarstaðar. Það tekur
sér sinar hvildir annað veifið og
spjallar um daginn og veginn,
kaup og kjör og svo auðvitað
skrifstofustjórann.
Nýr yfirmaður var ráðinn þar að
endurskoðunardeildinni i vetur.
Frakki að nafni Fraud. — Ensku-
talandi starfsfólk stofnunarinnar
er með nafn hans á vörunum dag-
inn út og inn, en gjarnan þá glott-
andi. A ensku þýöir „fraud”
nefnilega svik eða svindl.