Morgunblaðið - 09.02.2004, Blaðsíða 15
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 9. FEBRÚAR 2004 15
FRÁBÆRT VERÐ !
OSRAM flúrperur
Lumilux Daylight,
Lumilux Cool White
Lumilux Warm White
Lumilux Interna
Kaupbætir fy lg i r hver jum
100 stk af perum.
Jóhann Ólafsson & Co Johan Rönning Reykjavík/Akureyri Rekstrarvörur Reykjavík
Rafbúðin Álfask. Hfj. Rafbúð R.Ó. Keflavík Árvirkinn Selfoss
Faxi Vestmannaeyjar Rafás Höfn S.G. Raftv. Egilsstaðir
Víkurraf Húsavík Ljósgjafinn Akureyri Tengill Sauðárkrókur
Straumur Ísafjörður Glitnir Borgarnes Rafþj.Sigurdórs Akranes
Það birtir til með OSRAM
!" #
$
% &
'
! & '(
'
" #
& )
$
%&
*
!
+ ,
'('#)
&
-
*(+,%& &%- ' ' $.
%
% .
' , . ' /
.
*
0
" #
& )
$
%&
*
!
+ ,
/01
1
#
$
%&
/,
+ ,
2
3
!&
),
2
+ ,
4((
2 !
%
&(#5 + -
3 '$ 4
!
6
!" #
$
% .
' , . ' /
.
7)
(
8!9!&
:
)
(
; % <<< 1 ( -
=
%>?'; &
*
3(
$
(
!/
)
. + ,
$ @ /,
2"
&
)
+
+ ,
:
5 ' .
)
*,4 6 .
. $ (
+ ,
! & '(
'
*(+,%& &%- ' ' $.
% %&
(
1 (
4 2
*(A(
BCDD?EDDD
BBD:&!&
&!
',, '( 77 ,, 2"
*
:A( 8
'
4 $
% F5 &
<<< 9,
'
" ),
$
"
0A
:
, (,-
$5
; - 3<
&%):
.
) '
=
,
4. > !"#$%&'(%%)*++&+ ++
,
% &
'
'('#)
&
-
=%: +
? 1 ,
: #
/;&
8A @
$
?$
&(
, .
,
4. > ()
" )
,
4. > %6 */
, .
; !
(GH 0#%$!< )/
+ ,
4&4 ( .
' $.
. %
-./
7)
% .2
!, + ,
$%:)
A
&
#&
'2
%
4$
. + ,
)&#) GIIJ%
'
= +
.
$% &
! 2 )4
+
=&!
%%#) ' ,
"
.
.
((&
; + ,
'#) !K)%
& %&(
., ),
+ ,
%
K A!&(( )- */
+ ,
' ,
%> (/
4. A B" $
" CDDE" F
- +
4 %> /
4.
%> 4.
(
" !
4=
, A
> 4= , / ,
"
. 4 ! (/A ! (/A
.
A ?$ (/A
A G A -
* ,A . (
.
.,
A G A
7A -A ? .A
-A
.( A (
=A -A
*-,
A
) A -A ' , 7A ?$ (/
* ,A ' <A
(/A ( A ' & A 1 (/
/
-
. 4 + ,
A : ( A +$.
'/, A .
(
4 .
A
,A
4=A !$ A !
+ 4=A ',
A *-,
A
!
',
A )A '
A
7A
* A !
A '
A ',
'7
? .A +$. !.7 ( A
A
,
!
A
*-,
A =
A ' , 7A
ÞAÐ er greinilega eitthvað eftir-
sóknarvert sem gerist þegar nokkrar
konur koma saman á sviði til að ræða
málin. A.m.k. brýst mjög sérstakt
viðhorf til lífsins og tilverunnar upp á
yfirborðið þegar slíkt gerist eins og
sést best á vinsældum sýninga eins
og Beyglna með öllu sem gekk svo vel
í fyrravetur. Þó að erfitt sé að bera
efniviðinn saman þá og nú er greini-
legt að persónurnar eiga sameigin-
legt að hafa húmor fyrir sjálfum sér
umfram allt.
Klisjan sem kennd er við bókina
„Karlar eru frá Mars, konur eru frá
Venus“ hefur nokkrum sinnum kom-
ið upp í sambandi við umræðu í kjöl-
far kynningar á þessari sýningu.
Bókin, sem kom út 1995 í íslenskri
þýðingu, lagði áherslu á muninn sem
væri á kynjunum í hegðun og háttum
og stakk upp á ýmsum leiðum til að
konur og karlar næðu saman á sam-
eiginlegum grundvelli. Edda Björg-
vinsdóttir, ein leikkvennanna í þess-
ari sýningu, samdi leikverk kennt við
bókina sem var sýnt 1996. Svo virðist
sem það séu tvær mjög ólíkar hliðar á
verkum sem leggja þessa ofuráherslu
á það sem greinir kynin að í stað þess
að reyna að draga fram það sem þau
eiga sameiginlegt. Hin karllægu við-
horf miðast að því að staðhæfa að ým-
is verkefni henti fulltrúum kynjanna
misvel og þ.a.l. sé betra að fela karl-
mönnunum ákveðinn hluta þeirra, en
þau verk sem konur hafa samið í
þessa veru virðast ekki litast eins af
einsleitri pólitískri sýn á hitt kynið.
Ein helsta ástæðan fyrir því hve
þessi sýning hittir beint í mark er hve
vel tekst að heimfæra efni þessa
spænska grínleiks upp á þessar ís-
lensku leikkonur. Þær búa hver um
sig til persónu sem er samansett af
mjög ólíkum hlutföllum af karakter-
einkennum leikkonunnar sjálfrar og
uppdiktuðum eiginleikum og túlka
hana í löngum einræðum. Áhorfend-
ur geta því gleymt sér í sýningunni og
trúað blint á það sem leikkonurnar
hafa fram að færa – og ekki ótrúlegt
að ýmsir tilbúnir fróðleiksmolar eigi
eftir að ganga ljósum logum í kjafta-
sögum af þeim í framtíðinni.
Allt veltur á þessum óljósu skilum
milli raunveruleika og þýdds leik-
texta og því betur sem sérhverri leik-
konu text að splæsa saman úr þessu
einn sterkan þráð því betur lukkast
eintal hennar.
Inn á milli er skotið teiknimynd-
arbrotum, sem er sá hluti sýningar-
innar sem minnir mest á upprunann.
Myndin er einhvern veginn svo sér-
spænsk að hún minnir óþyrmilega á
að verkið á rætur að rekja í erlendan
jarðveg, þó að talsetning Ólafs Darra
færi hana óneitanlega nær okkar
daglega reynsluheimi. Á milli eintala
er í leiknum atriðum rakin saga af
kvöldi í lífi persónanna sem reynist í
samanburði við önnur atriði hálf-
þunnur þrettándi. Eini tilgangurinn
sem þetta atriði þjónar er að sýna
karakterana í persónulegum sam-
skiptum hvern við annan, svona til að
varpa skýrara ljósi á hvern fyrir sig.
Auk einræðnanna fimm stendur Vil-
borg Halldórsdóttir fyrir litlum for-
leik þar sem hún spyr áhorfendur
nærgöngulla spurninga af þokkafullri
ósvífni.
Björk Jakobsdóttir hefur í kjölfar
velgengni sinnar í Sellófóni öðlast
nýja trú á sjálfa sig og tilveruna og
náð að virkja þann firnakraft sem býr
í henni sem leikkonu. Hér brýst hann
út af slíkum krafti að það er ekki öf-
undsvert að koma í kjölfar hennar á
sviðið. Hún er bráðfyndin og hröð og
áhorfendur hafa vart við að ná að
klára að hlæja áður en næsta tilefni
býðst.
Edda Björgvinsdóttir býr hér til
hæglátan, lítillátan karakter sem er
umfram allt móðir og eiginkona og
fjallar hennar einræða því að tölu-
verðu leyti um soninn og eiginmann-
inn. Henni tekst listavel upp við þessa
vinnu enda hver dráttur öðrum
meistaralegri.
Guðlaug Elísabet Ólafsdóttir beitir
hér fyrir sig ísmeygilegri kímni og
hefur aðdáunarlegt vald jafnt á fram-
setningunni og áhorfendum. Það
kemur ekki á óvart hve leikkonan fær
mörg atvinnutækifæri nú um stundir
þegar hún hefur ákveðið að gefa aftur
kost á sér í grínið.
Guðrún Ásmundsdóttir er eins og
endurfædd hér á sviðinu sem grín-
leikkona og greinilegt að hún hefur
fengið það aðhald sem hún þarf hjá
leikstjóranum. Grínþyrstir áhorfend-
ur krefjast sífellt nýrra fórna af leik-
urunum, að þeir finni alltaf nýjan flöt
á sjálfum sér til að flíka í það og það
skiptið. Hér tekst Guðrúnu það og
skapar skemmtilega undirfurðulega
persónu sem gefur verkinu aukna
breidd hvað aldur og reynslu varðar.
Unnur Ösp Stefánsdóttir er
fulltrúi ungu kynslóðarinnar í verk-
inu og glímir við persónu sem virðist
bæði fjarlæg henni sjálfri og einna
erfiðast að staðfæra hingað til lands.
Hún sýnir meitlaðan leik með góðri
tímasetningu og miklum húmor en
býr ekki að þeim skilyrtu viðbrögðum
sem hinar leikkonurnar hafa byggt
upp hjá áhorfendum á ferli sínum.
Ágústa Skúladóttir leikstjóri hefur
sýnt á stuttum ferli að henni virðist
ekkert ómögulegt. Hér hefur hún
haldið vel utan um flókið verkefni og
náð því allra besta út úr sumum
helstu grínstjörnum landsins. Efnið
er ótrúlega ferskt enda munu frábær
framsetning, góð þýðing og vel
heppnuð staðfærsla án efa tryggja
sýningunni langa lífdaga.
Konur með kímnigáfu
LEIKLIST
Leikhúsmógúllinn
Höfundar: Jaime Bauzá, Amando Ca-
brero, José Miguel Contreras, Juan Her-
rera, Arturo González-Campos, Marta
González de Vega, Laura Llopis, Pablo
Motos, David Navas, Luis Piedrahita,
Miguel Sánche Romero og Rodrigo So-
peña. Leikstjóri: Ágústa Skúladóttir.
Frumþýðing: Vala Þórsdóttir. Aðlögun og
staðfærsla: Leikstjóri og leikkonur. Tal-
setning á teiknimyndum: Ólafur Darri
Ólafsson. Ljósahönnun: Jóhann Bjarni
Pálmason. Hljóðhönnun: Bjarni Bragi
Kjartansson og Ívar Ragnarsson. Hönnun
leikmyndar: Þorvaldur Böðvar Jónsson.
Höfundur teiknimyndar: Armando Pe-
reda. Leikkonur: Björk Jakobsdóttir,
Edda Björgvinsdóttir, Guðlaug Elísabet
Ólafsdóttir, Guðrún Ásmundsdóttir, Unn-
ur Ösp Stefánsdóttir og Vilborg Halldórs-
dóttir. Föstudagur 6. febrúar.
5STELPUR.COM
Sveinn Haraldsson