Vísir - 22.07.1981, Qupperneq 14

14
1
•I
Miðvikudagur 22. júii 1981
vtsm
Hin hliðin á brúðkaupi aldarínnar:
Minjagripir fyrir
3,5 milljarða
íslenskra nýkróna
■ Árni Sigfússon skrifar
I frá London:
■ Það er víst öllum fyrir bestu
I að briiðkaup þeirra Karls og
. Diönu gangi snurðulaust fyrir
I sigá miðvikudaginn þvi Bretar
I hafa framleitt minjagripi fyrir
. um 3,5 milljarða islenskra ný-
I kröna í tiiefni hins væntanlega
■ brtíðkaups. Hér i London virðast
menn ekki i vafa um að brúð-
| kaupiðmuni ganga vel. Breskar
■ kvenréttindakonur gera þö úr-
1 slitatilraun til þess að telja
| Diönu hughvarf. „Donl do it
■ Di", stendur á bolum og skyrt-
* um sem viða hanga i búðar-
I gluggum. Hvatningin er til
■ Diönu: Gerðu það ekki Diana.
| Gólfmottur og postu-
I linsvasar tileinkaðir
i bníðhiónunum.
Spaugsamir Bretar eru þó
' ekki i eins miklum baráttuhug.
| Þeir drekka bara bjórinn sinn
■ úr bjórkönnum þar sem stór
* eyru Karls Bretaprins eiga að
| vera höldur og ganga i stutt-
■ erma bolum þar sem menn sjást
I skála fyrir brtíðkaupinu, sem
■ allir tala um en spurt er,
_ „Hvaða brtíökaup?”
I Búðargluggar i Lundúnum og
■ reyndar um allt Bretland eru
þaktir varningi, þar sem Karli
I og Diönu hefur verið þrykkt á
| gólfmottur, bjórkönnur, hand-
“ klæði, fatnaö, skó sælgætis-
| krtlsir, og reyndar hvaö sem er.
■ Flest er þetta gripasafn illa
* gert, en að sjálfsögðu á upp-
| sprengdu verði og það sem
■ meira er, það virðist allt ætla að
1 seljast.
Leirkeraiðnaðurinn breski tók
. stórt stökk framm á við, þegar
I fréttist um trúlofunina. Þessi
■ gamli iðnaður hafði verið aö
[ niðurlotum kominn en fékk nú
| byr undir báða vængi — og hver
■ veit nema þetta brúðkaup
' bjargi breskum efnahag! — TOl-
| urnareru allavega nógu háar U1
■ að hafa sitt að segja. Nærri læt-
* ur aö minjagripasalan nemi þvi
| aö hver Breti eyði fimm pund-
* um i brúðkaupið.
| Hætti námi vegna
■ heimþrár
■ Aðeins eitt dægurumræðuefni
[ ræður rfkjum hér i Bretlandi.
| Brúðkaupib, hjónaefnin, fortið
| þeirra og framtið. Flestir eru
' Bretar hrifnir af ráöahagnum,
| en sumir þeirra virðast ekkert
■ vera of hressir með menntun
* lafði Diönu. Slikir menn telja að
I hennar Akkilesarhæll sé
> menntunarleysið. Diana hefur
I ekki lokiö fullnaðarprófi i neinni
I grein, hún væri sem sagt ekki
■ gagnfræðingur eða stúdent á ís-
I landi. Samt stundaði hún nám i
■ matreiðslu og skiðaiþróttum i
! Sviss en fór heim áður en kom
I aö prófum, vegna heimþrár.
■ Minna tala menn hins vegar um
J skólaferil Karls prins sem
I heldur var enginn dans á rósum.
■ Hann skreið f gegnum Cam-
| bridge-háskóla á sinum tima
[ þar sem pabbi hans er reyndar
| heiðursrektor. En það er nú
■ önnur saga um arftaka breska
" heimsveldisins.
Yfirvöld hafa haft nokkrar á-
| hyggjur af sölumennskunni i
■ kringum hið konunglega brúð-
| kaup. 1 fyrstu var fyrirhugað að
■ allt sem tengdist brúðkaupinu,
■ skildi vera undir eftirliti og sæta
I leyfi yfirvalda en fljótlega fór
_ allt úr böndum. Afskræmdar
I myndiraf Karli, ýmist sköllótt-
■ um, eyrnastórum eða aðeins af-
[ skræmdur vegna lélegra
I teikninga voru þrykktar á fdt-
■ og munnþurrkur, bjórglös og
* skó. Ýmsar myndirnar af
hjónaefnunum eru svo illa rún frá Lundi” þeirra Breta —
gerðar aö telja mætti að þau og ferðirnar höfðu verið löngu
hefðu skaðbrennst eða hlotið ákveðnar áður en til þess kom
önnur meiðsli. Dýr eirstytta af að Karl Bretaprins renndi
Karli er til dæmis þannig útlits hringnum á hendi Diönu.
að telja mætti að Karl hefði Undirbúningur brúðkaupsins
misst allflestar framtennurnar, er nú að komast á lokastig, eins
og þær sem enn eru fyrir hendi og vera ber. Fimmta hæðin og
virðastmeira og minna brotnar. sú efsta var reist á brúðkaups-
Spaugsamir Bretar bentu tertuna. Slatti af rjóma, hveiti
undirrituðum á að trúlega hefði og dýrasta koniaki fór i tertuna
farið svona fyrir Karli i einni af og eflaust eitthvað af eggjum og
tiðum bakveltum hans á hest- öðru sem gerir terturnar eins
baki, þegar háaðallinn stundar góðar og þær bestar geta orðið.
pólóleik. Og þannig ganga Vist er aö þátttaka Breta i brúð-
umræðurnar á bresku pöbbun- kaupinu veröi mjög almenn.
um. Þótt þeir séu ekki á meðal boðs-
... . . . . . gesta i'Buckinghamhöll þá gera
Ámeriskir turistar 1 þeir sjálfir sina bráuðkaups-
mor^unmat hiá ömmu te^tu °Sj.hu!da sitt bruðkaup!
' Þúsundir logregluþjóna munu
Dionu raða sér upp eftir leiðinni sem
Ein sagan af mörgum segir brúðhjónin fara, hundruð
frá þvi að f jölskylda Diönu hafi þúsunda áhorfenda munu vera i
selt amerisku ferðafélagi leyfi bakröðinni og hálfur milljaröur
til þess að skipuleggja ferðir þar sjónvarpsáhorfenda mun
sem ferðamann borði morgun- með brúðkaupi aldar-
mat með fósturömmu Diönu. Að innar i' gegnum sjónvarps-
sjálfsögðu eru ferðirnar allar skerma sina, auk þess sem
uppseldar. Mörgum Bretanum hundruð blaðamanna hafa til-
likaði mjög illa uppátækið, en kynnt komu sina hingaö til Lon-
fjölskyldu Diönu til varnar don i tilefni brúðkaupsins. Þar á
verður að segja það að fóstur- meðal er undin'itaður yfir sig-
amman er Barbara Cartland spenntur aö sjá brúöarkjólinn
rithöfundur, eins konar ,,Guð- hennar Diönu.
—AS
Prinsinn og unnustan, Karl og Diana.

Þórarinn: „Þessir bátar eiga bara ekkert að vera á floti.”
Togaraútgerð var ekki !
taiin árennileg frá Suður- j
nesjum á árum áður.
Keflvikingar fá fyrst ný-
sköpunartogara í apríl
1948. Það var Keflvíking-
ur GK 197. Hann var seld-
ur til Eskif jarðar í mars
1956. Síðan var engin tog-
araútgerð reynd á Suður-
nesjum fyrr en að Dag-
stjarnan KE 9 (nú Sveinn
Jónsson KE 9) kemur i
nóvember 1973. Seinni
hluta árs 1974 bætist Suð-
urnes KE 12 við/ sá sami
sem siðar varð frægur
undir nafninu Fontur, og
mánuði seinna kom
Framtíðin KE 4. Nú eru
níu togarar gerðir út það-
an.
Þórarinn Guöbergsson i Garði
annast um útgerð tveggja
þeirra, Erlings GK 6, sem er
■einn minnsti skuttogarinn,
smiðaður 1975, og Ingólfs GK 42,
eina siðutogarans, sem gerður
er út enn á íslandi. Blaöamaöur
og ljósmyndari frá Visi settust
inn á skrifstofu hjá Þórarni ný-
lega og röbbuðum viö hann um
togaraútgerð.
Hann segir okkur fyrst frá að
útgerð gamla siöutogarans skili
hagnaði en tap sé á útgerð hins,
enda þótt sá gamli sé tæplega
hálfdrættingur á viö þann nýja.
Þó er málum svo komið að eig-
endur vilja losa sig við þann
gamla og fá i staöinn systurskip
skuttogarans.
Það er engin framtíð í
gróðatækinu
— Er ekki mótsögn i þessu?
Þú færð góða áhöfn á skipið, hún
unir sér vel og útgerðin borgar
sig. Samt viltu losna viö hann og
fá i staðinn sams konar skip og
þaö sem þú tapar á.
Viðtalið
skrifaði Sig- *
urjón Valdi-
marsson
„Þetta skip er orðið 20 ára
gamalt og fiskiskip verða aldrei
meira en svona 25 ára. Nema þá
að gerðar séu alveg gifurlegar
breytingar á þeim. Ég er búinn
að fara nokkuð ofan i hvað það
mundi kosta að gera þetta skip
svo upp aö það uppfylli kröfur
timans. Það veröur svo dýrt aö
þaö fer langt uppfyrir verö nýs
skips. Þótt þetta hljomi sem
mótsagnir, er engin framtiö i
þessu skipi.
Auk þess er erfitt að halda
þessu skipi úti um háveturinn og
þegar þessi skip eru notuö til að
sjá fiskvinnslunni fyrir jöfnu
hráefni, veröur að vera hægt að
treysta á það. Og einmitt á þess-
um sama tima er bátaútvegur-
inn vafasamur.
Allt á sama núllinu
Við höfum starfsfólk á laun-
um i frystihúsinu, hvort sem við
höfum fisk eöa ekki. Þvi er það
þannig að þótt togarinn nái alls
ekki endum saman, þá væri
reksturinn á frystihúsinu gjör-
samlega vonlaus, ef við heföum
hann ekki.”
— Er reksturinn á frystihús-
inu svo góöur að hann standi
undir tapinu á togaranum?
„Þegar allt er tekið saman,
með þvi að hengja upp skreið,
það er góður markaður fyrir
hana núna, þá er þetta i lagi. Að
visu var verið að skafa ofan af
þessu núna i vetur meö þvi að
hækka útflutningsgjöldin og
jafna þetta allt saman niður á
sama núllið. En siöastliðið ár
var gott.”
Ójafn leikur
— Þvi var lengi trúað að þaö
væri ekki hægt aö gera út togara
frá Suöurnesjum, en nú eru þeir
orðnir niu. Hvaö hefur breyst?
„Það er auðvitað ekki rétt að
það sé ekki hægt. Nú er búið að
gera héðan út togara I átta ár og
með prýðilegum árangri. En i
togaraútgerð stöndum við ekki
jafnfætis vissum svæöum lands-
ins. A Vestfjörðum er til dæmis
fjögra til I mesta lagi tiu tlma
stim á þorskmiðin. Okkur er
skammtaöur sami banntimi, en
við höfum tólf til þrjátiu tima
stim. Þar að auki búum við við
allt aðra kjarasamninga, þann-
ig að venjuleg löndun, frá þvi aö
„Það er sorglegt aö enginn vill kaupa togara.”