Vísir - 01.08.1981, Blaðsíða 4

Hann tekur niöur spjaldiö og ekur af staö...
Og veifar hróöugur. Iss þetta er enginn vandi...
VISIR
Laugardagur t. ágúst 1981
AÆTLUN
HELGARBLAÐIÐ FÆR LÁNAÐA
Sigurjón kemur Fiatinum slnum fyrir á bllasölunni
Það er hádegi. I reykmettuðu lofti á ritstjórnar-
skrifstofu Vísis er samankominn fámennur hópur
manna í þröngri herbergiskytru. Áætlun
„STULDUR" er að hefjast. Sigurjón bankar
fingurstúfnum þéttingsfast í borðplötuna. Kristín
snyrtir neglur sínar. Nokkurrar taugaveiklunar
gætir hjá Ijósmyndararnum. Rödd hans er há og
skræk þegar hann segir: „Er þá allt klárt?" Loka-
yfirferð er farin yfir áætlunina og haldið af stað.
Svo sagt sé frá á almennu
máli, þá var hugmyndin sú aö
fara með tvo bila á bilasölur hér
i borg. Fara þar fram á aö þeir
yröu seldir. Siöan átti aö koma
skömmu siöar og grenslast fyrir
um bilana, fá aö reynsluaka
þeim og hverfa meö bllana án
frekari tilkynningar. Grunur lék
nefnilega á þvi aö ekki væri
mikið fylgst meö þeim sem á
bilasölurnar koma til aö skoða
bila og ekkert eftirlit haft með
þvi hvort þeir kæmu aftur eður t
ei.
Skráning auðveld
Kristin átti aö fara meö sinn
bil á bilasöluna Skeifuna og
Sigurjón meö sinn á Borgarbila-
söluna. bessar tvær bilasölur
voru valdar algjörlega af
handahófi. Aö þessu búnu átti
Kristin að fara og fá aö reynslu-
aka bil Sigurjóns en Sigurjón
átti aö fá aö prófa bil Kristinar.
Hvorugt átti aö skila bilnum
aftur.
Fyrst var haldiö á Borgar-
bilasöluna þar sem Sigurjón
skráöi bifreið sina, Fiat 132 að
smiöaári 1974, til sölumeð-
feröar. Liölega var tekiö á móti
Sigurjóni og billinn skráður.
engar athugasemdir voru
gerðar viö veröhugmynd Sigur-
jóns og bfllinn verölagöur á 22
þúsund. Viö svo búiö hvarf
Sigurjón frá en sagðist mundu
athuga meö bílinn eftir vinnu
sama dag. Klukkan var rúm-
lega tvö þegar þetta var. A
sama hátt fór Kristin aö. Hún
skráöi Mini sinn á bilasölunni
Skeifunniog hvarf frá. Sigurjón
stikaöi hins vegar um planiö hjá
Skeifunni, skoöaöi ýmsa bila og
ráöfæröi sig viö einn sölumann-
inn. ,,Ég þarf aö fá einhverja
púddu handa konunni” sagöi
Sigurjón og lét llklega. Rétt eftir
aö Kristfn var búin aö skrá
Mini-inn og var horfin af vett-
vangi fékk Sigurjón skyndilegan
áhuga á einmitt þeim bil.
/,Hvar eru lyklarnir?"
Hann gaf sig á tal viö sölu-
mann og spuröi hvort hann
mætti máski taka aðeins i
„þennan rauöa Mini þarna
úti?” Viöbrögö voru skjót og á-
kveðin. „Strákar hvar eru
lyklarnir að rauða Mininum?”.
Lyklarnir fundust. Sigurjón
gekk út einn sins liös og ekkert
var á þaö minnst, aö hann mætti
ekki fara nema til-
tekna vegalengd. Hann var
heldur ekki spuröur nafns.
Sigurjón ók siöan upp á blað og
beið átekta.
bá var haldið aftur á Borgar-
bilasöluna þar sem Sigurjón
haföi látiö sinn bil i sölu. Kristin
gaf sig þar á tai viö sölumann og
þóttist hafa áhuga á Fiat Sigur-
jóns. Sölumaöur vildi helst ekki
ræöa þann bil mikið viö Kristinu
en ráölagöi henni ýmsa aöra
bila. Honum þótti Fiatinn sem
sagt heldur lélegur og vildi ekki
selja saklausri stúlkunni slikan
grip.
„Ég hef nú svona svolít-
inn áhuga á að gera við"
Sölumaður fór vitt og breitt
um sýningarsvæðiö meö
Kristinu og reyndi aö koma
vitinu fyrir hana en ekkert
gekk. Kristíh sagöist einu sinni
hafa átt svonaFiatog likaði stór-
vel viö þessi ökutæi. „Maöurinn
minn er lika bifvélavirki” sagði
hún, „svo það gerir ekkert til
þótt hann sé heldúr slappur”.
Ekki lét söiumaður sér þessa
skýringu nægja og hélt áfram aö
sýnaaöra bila. bar kom loks aö
Kristin sagöi: „Já og svo hef ég
nú svona dálitinn áhuga á að
gera við lika. Viö hjónin erum
stundum að dunda okkur viö
viögerðir á kvöldin”. betta
dugöi til að sannfæra sölumann-
inn um alvöru Kristinar og hún
fékk lykilinn. begar henni haföi
verið afhentur hann spurði hún i
kvenlegu sakleysi sinu: „A ég
aö fara ein á bilnum?”. Svarið
lét ekki á sér standa og var
Og Kristin sinum litla sæta Mini...
Svo liöur örstutt stund og Sigurjón er kominn meö lykla aö Mini Kristinar.
Kristin komin meö Ivkla af Fiat Sicurións.