Pressan - 30.11.1989, Qupperneq 21

Fimmtudagur 30. nóv. 1989
21
*«««*»«<t»i»«««*»«*»»«««*«««K»*««»«««K»*»«««<.««K»»«*»*««fc*»»«*’»*»*«**«,**»***»*»«««*««R»
Flestum íslendingum finnst rjúpan eða annar jóla-
matur, jólatréð, jólamessan, jólasnjórinn, jólagjaf-
irnar, jóla-þetta og jóla-hitt mynda eina órofa heild.
Inn í þessa heildarmynd koma svo nónustu ættingjar
heima hjó pabba og mömmu, börnum eða jafnvel afa
og ömmu. Fjölskyldan sameinast í góðri móltíð, hótíð-
ODYRAR FERÐIR
íslenskar ferðaskrifstofur hafa með sér félag sem
heitir einfaldlega Félag íslenskra ferðaskrifstofa. Á
vegum þessa félags er hinn svonef ndi Farklúbbur rek-
inn, i nóinni samvinnu við VISA-ísland. Pressan fór ó
stúfana og kannaði hver tilgangur þessa klúbbs væri
og hvaða starfsemi færi fram ó hans vegum.
Það er Héðinn Kjartansson sem
er starfsmaður klúbbsins og veitir
honum forstöðu. Hann var fyrst
spurður að því í hverju starf þessa
klúbbs væri fólgið?
„Tilgangur klúbbsins er fyrst
og fremst sá að geta boðið félags-
mönnum upp á ódýrar ferðir,
nokkrar á ári, sem auglýstar verða
hverju sinni. Það er ekki ætlunin
að verða með margar slíkar á
hverju ári, en þó nokkrar. Fyrsta
slíka ferðin var einmitt farin síð-
astliðinn laugardag. Þá var haldið
vestur á bóginn í átta daga ferð til
Flórída. Sú ferð er í raun niður-
greidd af klúbbnum og kostar um
helming þess sem gengur og ger-
ist á almennum markaði.
Fólk fýsir eflaust að vita hverjir
séu meðlimir í þessum klúbb og
því er fljótsvarað. Allir þeir sem
eru handhafar Farkorts og
Gullkorts VlSA-íslands eru með-
limir klúbbsins. Það er reyndar
nokkuð útbreiddur misskilningur
að Farkortið sé einungis aukakort,
þannig að handhafi almenns
VlSA-korts, eða Alkorts, verði að
bæta við sig Farkortinu. Þetta er
rangt því Farkortið nýtist á ná-
kvæmiega sama hátt og venjulegt
greiðslukort og meir til.
Farklúbbs-félagar eiga meðal
annars kost á verulegum afslætti
hjá ýmsum aðilum hér innan-
lands, sem utan. Hér heima nægir
að nefna staði eins og Hótel Is-
land, sem veitir meðlimum 50%
afslátt af verði aðgöngumiða, auk
ýmissa matsölustaða og annarra
fyrirtækja sem veita umtalsverð-
an afslátt."
Þannig að fyrir þá sem hafa hug
á að njóta hlunninda fyrir minna
verð en gengur og gerist væri ekki
úr vegi að verða sér úti um slíkt
kort. Þá kemur sú spurning strax
upp í hugann hvort ekki verði að
borga meira fyrir slíkt hlunninda-
kort en almenn greiðslukort?
„Jú, vissulega, en þó er munur-
inn ekki meiri en svo að sé við-
komandi með almennt kort fyrir
og þurfi að láta endurnýja það, þá
kemur það í sama stað niður hvort
hann endurnýjar gamla kortið og
fer svo við annan mann á Hótel ís-
land í tvö skipti, eða fær sér Far-
kort og nýtir möguleikann á fyrr-
nefndum afslætti.
Auk þess sem klúbbfélögum
standa til boða ódýrar ferðir með
vissu millibili erum við með
Lukkuferðir, sem dregnar eru út
tvisvar á ári. Það eru um 30 ferðir
í boði og það eru handhafar Far-
og Gullkorta VISA sem eiga mögu-
leika á að hreppa vinning. Þeim
heppnu gefst svo kostur á að
kaupa sér utanlandsferð á 30 kr.
Nú fyrir skömmu var einmitt dreg-
ið í fyrstu lukkuferðina. Sjö lukk-
unnar pamfilar eiga þess kost að
kaupa sér ferð fyrir tvo til London,
Kaupmannahafnar, Lúxemborgar
eða Glasgow fyrir 30 krónur, og
gisting innifalin."
Þú segir að markmið klúbbsins
sé meðal annars að bjóða félögum
upp á ódýrar ferðir til útlanda,
samanber fyrrnefnda Flórídaferð.
Er einhver ferð í deiglunni sem þú
getur sagt frá?
„Ekki er það nú svo, en við vinn-
um nú að ferðatilboðum fyrir
næsta ár sem kynnt verða í
Farklúbbsfréttum Ingva Hrafns og
fréttabréfi klúbbsins. Við komum
til með að bjóða upp á ferðir á
verði sem er langt fyrir neðan al-
mennt markaðsverð svo það er til
nokkurs að vinna fyrir fólk að ger-
ast meðlimir klúbbsins. Það er
einnig rétt að geta þess að Farkort-
ið felur í sér miklu víðtækari ferða-
tryggingar en almennt gerist. Því
til staðfestingar má nefna að sé
helmingur ferðakostnaðar greidd-
ur með farkorti fylgir ferða-, slysa-,
sjúkra-, farangurs-, ábyrgðar- og>
ferðarofstrygging og endur-
greiðsla orlofsferða með í verði
ferðarinnar. Þá má ekki gleyma
því að handhafar Farkorts fá
lengri greiðslufrest hjá ferðaskrif-
stofunum en handhafar almennra
korta, eða 6 mánuði í stað 4.“
legri umgjörð, flestir minnast þess, þó ekki væri nema
með sjólfum sér, hvers vegna við höldum jólin hótíð-
leg. Við gleðjum hvert annað með því að gefa gjafir,
faðmast og kyssast, gefa af okkur og þiggja af öðr-
um.
Flest okkar myndu fussa og
sveia værum við spurð hvort við
vildum nú ekki prófa að breyta of-
urlítið til og halda jólin hátíðleg í
einhverju öðru landi. Til dæmis í
Mexíkó eða Thailandi? Kuala
Lumpur eða Argentínu? Ekki að
ræða það, myndu margir segja,
ekki þó í boði væru öll veraldar
auðæfi myndu aðrir segja. Svo eru
hinir sem hrista af sér hefðirnar,
pakka niður nauðsynlegustu hlut-
um eins og tannbursta, rakvél og
nærfötum, kveðja vini og vanda-
menn og halda á vit ævintýra og
jóla í framandi löndum.
Ein slík fjölskylda býr í Garða-
bænum. Það eru hjónin Svend
Richter og kona hans Björg Yrsa
Björnsdóttir. Blaðamaður Press-
unnar brá sér í kaffi til þeirra hjóna
um síðastliðna helgi og grennslað-
ist fyrir um það, hvað það væri
sem fengi hjón með þrjú börn, 8,
15 og 18 ára, til að fara til útlanda
í desember og dvelja erlendis um
jól og áramót?
Sleppa árlegum
„pakkaferðum"
Það stendur ekki á svari hjá
þeim hjónum. Þau fara ekki í hefð-
bundnar sumarferðir sem margir
landar þeirra fara jafnvel í á hverju
ári, þ.e. til sólarlanda eða ein-
hverra nálægra landa í leit að sól
og sumri eða ódýrum fatnaði. Þau
leggja drög að hverri jólaferð með
góðum fyrirvara og byrja jafnvel
að leggja til hliðar fyrir ferðinni í
febrúar-mars, svo að jólin þeirra
verði ekki kennd við plastið —
Visa- eða Euro-jól. Þessi tími hent-
ar líka ágætlega hvað börnin varð-
ar, því frí er í skólum og þar að
auki er iítið um að vera hjá Svend,
sem er tannlæknir. Síðast en ekki
síst hafa þau komist að því að fjöl-
skyldan er aldrei meira saman en
einmitt þegar hún er erlendis um
jól. Þá er setið og tekið í spil, tefld-
ar skákir, borðað saman og spjall-
að í mun meira mæli en þegar jól
og áramót eru haldin hér heima.
Þau segja að foreldrar kannist
eflaust flestir við það að þegar
börn þeirra séu komin á unglings-
aldur verði erfiðara að fá þau til að
vera heima, nema á aðfangadags-
kvöld og kannski fyrri hluta gaml-
árskvölds. Annars togi vinir, kunn-
ingjar og jafnvel kærustur eða
kærastar í krakkana.
Thailensk jól
I annað sinn
Þau Björg og Svend hafa verið
fjórum sinnum erlendis um hátíð-
irnar, í Thailandi, Brasilíu, Mexíkó
og á Miami. Eftir u.þ.b. þrjár vikur
er svo stefnan á ný sett á „Perlu
austursins" — Thailand.
„Austurlensk menning heillar
okkur ákaflega mikið. Fólkið er
með afbrigðum vingjarnlegt,
þjónustan eins og best verður á
kosið og umhverfið stórbrotið.
Það er líka mikill misskilningur ef
fólk heldur að í landi eins og Thai-
landi sé ekki nokkur leið að upp-
lifa jólastemmninguna. Auðvitað
er hún ekki eins þar og hér, en
engu að síður eru jólatré, það
koma jólasveinar til að skemmta
krökkunum og fleira er gert fyrir
þá. Við borðum dýrindis mat á að-
fangadagskvöld, kaupum ein-
hverjar gjafir handa hvert öðru og
eigum okkar jól, þótt ólík séu því
sem íslendingar eiga að venjast,
að nokkru leyti í það minnsta.
Þegar við fórum til Thailands í
fyrra skiptið, sem var fyrir 5 árum,
áttum við alls ekki von á að rekast
á jól þar, ef þannig má að orði
komast. Samt sem áður höfum við
sennilega, eftir á að hyggja, hvergi
upplifað aðra eins stemmningu og
einmitt þar. Nú, 5 árum seinna,
finnst okkur vera tími til kominn
að heilsa á ný upp á þetta stórkost-
lega land og þá menningu sem þar
er að finna. Strákurinn okkar er
líka kominn með kærustu sem
kemur með okkur og hann langar
til að sýna henni það sem landið
hefur upp á að bjóða.
Við byrjuðum að leita fyrir okk-
ur með ferð á þessum tíma í maí,
en þá þegar var orðið mjög erfitt
að fá inni á hótelum þar, og þá sér-
staklega á milli jóla og nýárs. Það
hafðist þó að lokum og þá á þann
hátt að við förum utan með ferða-
miðstöðinni Veröld og verðum á
hóteli á hennar vegum, sem okkur
hefur verið sagt að sé í sérflokki.
Reyndar eru góð hótel þarna
miklu betri en við eigum að venj-
ast, en kosta hins vegar mun
minna.
Það að við skulum fara í hópferð
núna er reyndar nokkurs konar
undantekning frá reglunni, því
'venjulega höfum við gengið frá
flugi og hóteli hér heima, áður en
lagt er af stað og látið afganginn
ráðast. Með því móti finnst okkur
við fá meira út úr ferðunum, við
förum í þær skoðunarferðir sem
okkur langar að fara í og leitumst
við að upplifa hluti sem venjulegir
.ferðamenn eiga ekki kost á að
upplifa. Þannig ætlum við reyndar
að reyna að hafa þessa ferð einnig,
þó við verðum hluti af hópi.“
Mexlkanskur
sverðfiskur hang-
andi uppi ó vegg
Nú hafið þið farið víða, eru ein-
hver atriði ofar á blaði í minninga-
bók hugans en önnur?
„Já, því er ekki að neita," segir
Svend og rennir augunum dreym-
andi upp eftir einum vegg stofunn-
ar, þar til þau staðnæmast uppi
undir lofti. Þar hangir einhver sá
stórkostlegasti fiskursem undirrit-
aður hefur séð. Ekki einasta er
hann sá stærsti heldur líka sá feg-
ursti sem orðið hefur fyrir augum
mínum.
„Þessi lét lífið fyrir minni hendi
í Acapulco í Mexíkó fyrir tveimur
árum. Tildrögin voru þau að þegar
við vorum að pakka niður fyrir þá
ferð hvarflaði sem snöggvast að
mér að taka með mér flugustöng-
ina mína, en ég stunda mikið
veiðiskap hér heima á sumrin.
Mér fannst það hins vegar fullmik-
ið vesen svo ég ákvað að kaupa
mér stöng ytra, ef tilefni gæfist til.
Þegar við svo vorum komin til
Mexíkó skildu innfæddir alls ekki
hvað ég átti við og reyndu ítrekað
að selja mér háfa til að veiða flug-
ur í. Það varð því úr að við sonur
minn röltum dag einn niður á
bryggju þar sem við sáum að aug-
lýst var ferð með bát á sverðfisk-
Framh. á næstu síðu