Pressan - 21.02.1991, Blaðsíða 19

fim:
MTUDAGUR PRESSAN 21. FEBRÚAR 1991
19
Á hverju ári koma út þúsundir bóka út um allan heim sem fjalla um hvað konur og karlar eiga að gera í rúminu til að bæta kynlífið og fjörga ástina.
En það koma hins vegar engar bækur út um hvað konur og karlar eiga EKKI að gera í rúminu. Hér verður bætt úr því og einungis drepið á
því brýnasta.
Hvað konurgera vitlaust í rúminu
Fyrsta umkvörtunarefni
allra karla er að konur tala
alltof mikið í rúminu. Nokkr-
ar setningar virðast vera
sam-kvenlegar.
í fyrsta lagi:
„Hvað ertu að hugsa?“
Þessi spurning þýðir sjaldn-
ast það sem hún segir bók-
staflega, heldur „elskarðu
mig?“, „heldurðu að við eig-
um vel hvort við annað?" eða
„heldurðu að við eigum eftir
að byrja sarnan?".
Ef karlinn svarar þessari
spurningu hreinskilnislega,
til dæmis: „Ég var að velta
því fyrir mér af hverju loft-
ljósið er ekki í miðjunni á her-
berginu", eða eitthvað ámóta
missir konan andlitið. Því
hafa karlar vanið sig á að
segja „ekkert sérstakt" og
snúa sér út í horn.
I örðu lagi:
„Segðu eitthvað."
Framhaldið verður eitt-
hvað á þessa leið:
„Hvað?“
„Bara eitthvað fallegt."
„Eins og hvað? Segðu mér
hvað ég á að segja."
„Ég get ekki sagt þér það.
Þér verður að detta eitthvað í
hug af sjálfsdáðum."
„Hvernig á mér að detta
Eins og hjá konunum þá
eru ákveðnar setningar sem
virðast hrjóta af vörum allra
karla eftir ástarleik.
Karlar virðast nefnilega
alltaf vilja fá að vita hver ár-
angur af erfiðinu var. Þegar
þeir hafa fengið fullnægingu
velta þeir sér við, leggja hönd
undir höfuð sér, snúa sér að
konunni og segja:
„Hvernig fannst þér?
Fékkstu það?“
Þar sem karlinn er ekki að
spyrja til þess að fá hrein-
skilnislegt svar er best fyrir
konuna að segja að þetta hafi
verið dásamlegt. Þá svarar
karlinn undantekningalaust:
„Það er líka gott að sofa hjá
þér,“ og sofnar.
Karlar virðast líta á ástar-
leiki sem nokkurs konar
keppni eða þolraun. Þeir eru
til dæmis gersneyddir öllum
húmor í rúminu. Sú kenning
hefur verið sett fram að húm-
or karla minnki í réttu hlut-
falli við hvað tippið á þeim
stækkar og konur hafa
reynslu af því. Konur vilja
ekki að bólfarirnar séu einn
heljarinnar gamanþáttur en
brosvipra hér og þar skemm-
ir ekki. Hún yrði alla vega til-
breyting frá einbeitna keppn-
isskapinu.
Ef karlarnir hefðu húmor-
inn í lagi mundu þeir alla
vega átta sig á því hvað þeir
eru hlægilegir í sokkunum
einum fata. Það virðist nefni-
þeirra. Þá skiptir engu þó
sambandið blómstri. Það
stendur ekki í vegi fyrir því
að eyða næstu tveimur tím-
um í að ræða það fram og til
baka.
En þetta var um hvað kon-
urnar tala í rúminu. En það er
líka ýmislegt sem þær gera í
rúminu sem ekki fellur í
kramið hjá körlunum.
En fyrst er að geta eins sem
er eiginlega þarna mitt á
milli. Sumar konur tala nefni-
lega heil ósköp á meðan á
ástarleiknum stendur. „Já,
gerðu þetta. Nei, ekki þetta.
Ekki gleyma brjóstunum. Að-
eins hraðar. Ekki alveg svona
hratt. Já, passaðu þig aðeins."
Þetta er svipað og að sofa hjá
knattspyrnuþjálfara á þrek-
æfingatímabilinu. Það er t
lagi að koma skilaboðum á
framfæri en hálftíma fyrir-
lestrar þykja truflandi í rúm-
inu.
Það sem sjálfsagt fer mest í
taugarnar á körlum er þó
þegar konur gera sér upp full-
nægingu. Karlinum finnst
hann hlægilegur þegar hann
uppgvötar að konan hafði
bara verið að þykjast. Það er
auðmýkjandi að komast að
því að allar tilraunirnar til að
þóknast konunni höfðu verið
til einskis. Hún hefði fengið
meira út úr því að horfa á
Derrick. Auk þess sem karl-
inn er gerður að fífli ber þetta
vott um lítið trúnaðartraust.
Og þar fyrir utan: Hvernig
á karlinn að geta lært hvað
konunni þykir gott ef hann
fær einungis fölsk skilaboð úr
að moða?
Annað sem grefur undan
sjálfstrausti karlsins í rúminu
er sú kvöð sem liggur á hon-
um að eiga alltaf frumkvæð-
ið. Þetta getur hreint gert út
af við karla. í raun verða þeir
að leita á konuna jafnvel þó
þeir séu ekki æstir í kynlíf,
þar sem það er aldrei að vita
nema konan vilji kynlíf en
geti ekki gefið það til kynna
þar sem henni er fyrirmunað
að eiga nokkurt frumkvæði.
Það er því ekki nema von að
karlar kvarti undan því þegar
þeir eru skammaðir fyrir að
vera með þetta káf eða geta
ekki hugsað um neitt annað.
Eftir endalausa útgáfu á
kynlífshandbókum undanfar-
inna áratuga eru fáir karl-
menn sem ekki hafa lesið sér
til um mikilvægi forleiksins
fyrir konuna. Þeim finnst
hins vegar allt í lagi þó dregið
sé úr honum annað slagið —
þó ekki væri nema einstaka
sinnum.
En á meðan á honum
stendur er almenn umkvört-
un karla sú að konur séu of
fínlegar í snertingum. „Þær
strjúka manni ofan á líkams-
hárunum," eins og einn orð-
aði það. Það gerist ekkert
Hvaö karlar gera
vitlaust í rúminu
lega liggja djúpt í genum
þeirra að fara ekki úr sokkun-
um fyrr en í fulla hnefana.
Það er annað sem karlar gera
rangt í rúminu.
Og í raun klæða þeir sig af-
skaplega kauðslega úr fötun-
um. Bindið er losað, buxurn-
ar hrynja niður kálfana og
fötin eru skilin eftir í hrúgu á
gólfinu — og húmorinn líka.
Nema sokkarnir — þeir koma
með upp í rúm.
En algengasta umkvörtun-
arefni kvenna er hversu iítinn
skilning karlar hafa á konu-
líkamanum og hversu lítið
þeir leggja sig fram um að
örva konuna á réttum stöð-
um. Það virðist sem sú at-
hygli sem brjóstin fá í rúminu
sé í öfugu hlutfalli við þann
tíma sem karlar eyða í að tala
um þau eða horfa á þau.
Þegar kemur að brjóstun-
um skiptast karlar í tvær fylk-
ingar. Annars vegar þeir sem
rétt snerta þau eins og þeir
séu að dusta ryk af safngrip-
um. Hins vegar þeir sem
grípa tvisvar þéttingsfast um
þau og vona að þar með hafi
þau fengið næga athygli það
sem eftir lifir nætur.
Svipað má segja um sníp-
inn. Það er sorglegt að ef
karlinum tekst að hafa uppi á
snípnum vonast konan oft til
þess að hann hefði aldrei
fundið hann. Karlarnir eiga
nefnilega til að fara um hann
æði harkalegum höndum.
Það er líka undrunarefni
hversu körlum reynist erfitt
að finna þá staði sem veita
konunni unað. Það getur ekki
verið vegna þess að konan sé
svona einkennilega byggð.
Það hlýtur að vera vegna
áhugaleysis.
Sama áhugaleysið kemur
oft fram í munngælum. Þegar
konan hefur haft fyrir því að
setja tippið á karlinum upp í
sig og reynt að komast más-
andi og blásandi í gegnum
erfiðið virðist karlinn ekki
finna hjá sér neina hvöt að
svara í sömu mynt. Körlum er
nefnilega ótrúlega lagið að
gera einungis það sem þeim
líkar en láta annað lönd og
leið.
eitthvað í hug af sjálfsdáðum
þegar þú ert að biðja mig að
segja eitthvað?"
„Oh, hvað þú ert leiðinleg-
ur.“
í þriðja lagi:
Karlmenn virðast ekki
leggja jafn mikið upp úr því
og konur að ræða um sam-
band þeirra í rúminu. Alla
vega ekki löngu eftir mið-
nætti. Þegar karlarnir
slappa af eftir samfarir,
halda utan um
og finna hvernig
svefninn svífur á þá
finnst konunum þetta
rétti tíminn til þess að
hefja meiriháttar
krufningu á sambandi
annað en karlinn kitlar.
Eitt sem karlar undra sig á
er hversu slæma hugmynd
konur hafa um líkama sinn.
Það virðist engu máli skipta
hversu falleg konan er í lag-
inu, hún hálf skammast sín
fyrir líkamann. Þó hún sé
með ákaflega glæsileg brjóst
eru þau ýmist of slöpp eða
bara asnaleg í laginu í hennar
huga. Rassinn er líka eitthvað
sem á að fela. Körlum þykir
það hálfundarlegt að sjá
konu sem þeir hafa elskað
skríða í myrkri eftir svefnher-
bergisgólfinu. Það er vel
hægt að sætta sig við eitt og
eitt aukakíló hér og þar til að
losna við þennan leik.
Eitt enn sem karlar kvarta
yfir er einkennileg tilfinning
kvenna gagnvart munngæl-
um. Konur virðast telja þær
nánari en önnur mök og á
einhvern hátt merkilegri.
Þær eiga erfitt með að biðja
karlinn að gæla við sig og
þykir það á einhvern hátt
bindandi að gæla við hann.
Kannski er það vegna þess
að enn eimir af því að kynlíf
sé óhreint og niðurlægjandi
fyrir konur. Konur geta síðan
ímyndað sér hvernig karlin-
um líður þegar hann hefur á
tilfinningunni að konan líti
svo á.
Annað sem konur finna að
körlum í rúminu er þegar
þeir gefa 30 sekúndna við-
vörunina: „Ég er að fá það, ég
er að fá það, ég er að fááá
þaaaað." Hvað ætlast þeir til
að konan geri? Hringi í út-
varpið og segi tíðindin?
Stundum er eins og karlinn
sé einungis að halda upp á
áfangann en stundum er eins
og hann sé að vonast til þess
að konan fái fullnægingu
líka, þrátt fyrir það sem á
undan hefur gengið síðasta
korterið.
Eitt af því sem konur eiga
erfitt með að skilja við karl-
ana er hvers vegna þeir þurfa
alltaf að sofna um leið og þeir
hafa fengið fullnægingu.
Þetta er fádæma ruddaskap-
ur. Ekki sofna þeir um leið og
dómarinn flautar af úrslita-
leikinn í bikarkeppninni.
„Hófsemd" er orð sem er
skrifað með smáa ietrinu í
kynlífshandbækur karla á
sama hátt og „snípur". Karlar
virðast halda að þeir séu full-
komnir elskhugar ef þeim
tekst að pumpa upp og niður
svo tímunum skiptir. Þeir
væru svo miklu betri ef þeir
hefðu lagt eyrun við það sem
konur hafa reynt að segja
þeim allt frá því í hellinum
forðum: Það eru gæðin sem
skipta máli — ekki magnið.
Gunnar Smári Egilsson safnaði
saman, þýddi og stal.