Pressan - 03.05.1991, Blaðsíða 16

Pressan - 03.05.1991, Blaðsíða 16
16 FÖSTUDAGUR PRESSAN 3. MAl' 1991 Kvenfólk rennur saman í eitt fyrir mér Rætt við Viðar „Vidda" Þórarins formann Piparsveinafélags Islands um konur, félagsráðgjöf á bamum og gildi þess að trúa á sinn æðri mátt. Um hann ganga víst ótrúlegar kjaftasögur og hann hefur sjálfur heyrt að á einni rakarastofu hér í bæ sé ekki rætt um annað en meint kvennafar hans. Sá sem hér um ræðir er Viðar „Viddi“ Þórarins formaður Piparsveinafé- lags íslands og einn þekkt- asti barþjónn bæjarins. PRESSAN útnefndi hann nýlega einn af eftirsótt- ustu piparsveinum lands- ins og víst er að hann nýt- ur nokkurrar kvenhylli enda fjallmyndarlegur. Viðar er fæddur í Kópavogi en ólst að mestu upp norður á Akureyri þar sem liann gekk í skóla. Hann lítur á sjálfan sig sem Akureyr- ing . . . „eða raunar innbæ- ing. Það eru þeir sem alist hafa upp í gamla bæjarhlut- anum á Akureyri. Þangað koma engir innfæddir nema þeir eigi brýnt erindi eða séu í samböndum," segir Viðar. Á Akureyri lauk Viöar námi sem kokkur. Hann hefur starfað sem barþjónn á Glaumbar frá opnun staðar- ins fyrir rúmu ári. Viðtal PRESSUNNAR við Viðar fer fram á Glaumbar á þreyttu þriðjudagskvöldi. Framan af kvöldinu er kven- fólk í meirihluta gesta á staðnum. Sumar heilsa Viðari og ein þeirra slær hann um sígarettu. Hann fær koss í staðinn. Á milli þess að af- greiða spjallar hann við okk- ur um lífið og tilveruna. Hann segir að vísu að hann sé ekki reiðubúinn til að ræða ákveð- in tímabil í ævi sinni, tímabil sem nánustu vinir hans viti að vísu vel af en öörum komi hreint ekki viö. PIPARSVEINAFÉLAGIÐ TIL Á FYLLERÍI Aðspurður um tilurð Pipar- sveinafélags íslands segir Viðar að sá félagsskapur hafi orðið til á fylleríi er hann var i ruglinu fyrir norðan 1988. „Mér og nokkrum sukkfélög- um mínum datt í hug að lífga aðeins upp á skemmtanalífið á Akureyri með því að stofna þetta félag. Upphaflega átti þetta bara að vera eitt gott partí en hefur undið upp á sig og nú höldum við stórveislu árlega í Sjallanum. í hana koma gaurar af öllu landinu." En hvad þarf lil ad gerast meölimur? „Höfuðskilyröi er að við- komandi sé á lausu, eða ekki í neins konar föstu sambandi við kvenmann. Einnig þarf viðkomandi helst að vera áberandi í skemmtanalífinu, láta sjá sig á kvöldin. Þeir sem ná þessu milli hátíða hjá okk- ur fá úthlutað sérstökum medalíum til staðfestingar því að þeir séu enn gjald- gengir í félaginu." Pú ert sem sagt á lausu sjálfur? „Já, ég hef aldrei verið gift- ur en var í sambandi með stúlku í rúm sex ár áður en fé- lagið kom til." SAT Á BARNUM í ÞRJÁR VIKUR SAMFELLT Er eitllwad til í þessum kvennafarssögum sem ganga urn þig? „Nei, kvenfólk rennur sam- an í eitt fyrir mér og ég veiti ekki einni konu athygli um- fram aðrar nema þær fari sér- staklega í taugarnar á mér og það er nokkuð um slíkt á bar sem þessum. Maður tekur sérstaklega eftir freku kven- fólki," segir Viðar. „Málið er kannski að íslenskur karlpen- ingur er alltaf á höttunum eft- ir konum og þar af leiðandi halda konurnar að þær geti koinist upp með hvað sem er. Sjálfur hef ég ekki tíma til að standa í sambandi við konu núna. Það eru aðrir hlutir sem hafa forgang hjá mér. Annað er að karlmenn hafa ákveðið viðhorf til þeirra kvenna sem sofa hjá mörg- um. Og ég er viss um að kon- ur hafa svipað viðhorf til þeirra karla sem gera slíkt." Er mikið reynt við þig hér á barnum? „Ekki lengur. Það var mik- ið hér áður fyrr en ég er ekki falur. Annars segja samstarfs- menn mínir að þeir taki nokkuð eftir þessu. Þótti til dæmis undarlegt að sama stúlkan sat hér við barinn samfellt í þrjár vikur án þess að drekka. Eg fylgist lítt með þessu enda yfirleitt mikið að gera. Og ég stunda ekki skemmtistaðina hér í borg. Einhver leiðinlegasta staða sem ég lendi í er að vera á slíkum stöðum með vinum og kunningjum ef þeir eru undir áhrifum." í MEÐFERÐ FYRIR ÞREMUR ÁRUM í máli Viðars kemur fram að stofnun Piparsveinafélags- ins hafi verið síðasta uppá- tækið hans í ruglinu því hann fór í meðferð 11 dögum síðar. „Þetta var erfið meðferð og stóð í eina sjö mánuði. En þar fékk ég tækifæri til að ná átt- um í lífi mínu sem hafði verið algerlega stjórnlaust fram að þeim tíma," segir Viðar. „Áð- ur en ég fór inn var ég alger- lega trúlaus og hataði trúar- brögð. í dag hafa þessi við- horf algerlega snúist við og ég er sannfærður um að minn æðri máttur er til og að hann hafi hjálpað mér mikið við að halda mér þurrum þessi ár. Málið er að maður þarf að biðja guð um hjálp til að fá hana. Djöfullinn þarf ekki að biðja um eitt né neitt. Hann kemur þér alltaf í klandur óumbeðið." Viðar segir að velgengni sín í dag sé mikið að þakka trú sinni og helstu framtíðar- áform hans eru að viðhalda þeirri velgengni. FÉLAGSRÁÐGJÖF VIÐ BARBORÐIÐ Viðar kann mjög vel við starf sitt sem barþjónn og raunar stefnir hann á að fyrir þrítugt verði hann búinn að stofna sinn eigin stað. „Mað- ur kynnist allskonar fólki í þessari vinnu og raunar felst hluti af starfinu í félagsráð- gjöf ef svq má að orði kom- ■ ast. Góður barþjónn er sá sem getur hlustað á gesti sína þegar þörf er á slíku," segir Viðar. „Hér ræða menn mik- ið við mig um sín vandamál. einkum þau er snúast um drykkjuskap sinn og stjórn- leysi samfara honum." Aðspurður um áhugamálin segir hann að þau séu það sem kallast má ekta karl- remba. Hann er nýbúinn að kaupa sér stórt mótorhjól, Honda 1100, ogeraðbíðaeft- S.ÞÓR ir tækifæri til að viðra grip- inn. Að öðru leyti felast áhugamálin aðallega í að rækta tengslin við vini og kunningja. HEF GAMAN AF KJAFTASÖGUM UM SJÁLFAN MIG Talið berst aftur að kjafta- sögunum um Viðar en hann segir að hann hafi gaman af mörgum þeirra. „Sem dæmi um svæsnar sögur get ég nefnt að það eru nokkrir gaurar upp í Sjómannaskóla sem eru með það á hreinu að ég hafi kvenfólk í umboðs- sölu. Og jafnframt að ég taki sjálfur að mér að sinna þörf- um fólks á þessu sviði og skipti þá ekki máli hvort kyn- ið á í hlut," segir Viðar og brosir sínu blíðasta. „Ég er hinsvegar með alveg hreina samvisku í þessum efnum og meðan svo er fara þessar sög- ur síður en svo í taugarnar á mér." Viðar segir ennfremur að honum sé umhugað um að halda hreinni samvisku í þessum efnum og að slíkt sé nokkuð sjálfgefið í dag. „Eins og ég sagði áðan er ég að pæla í allt öðrum hlutum en kvenfólki þessa dagana," seg- ir hann.

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.