Pressan - 23.04.1992, Qupperneq 35

FIMMTUDAGUR PRESSAN 23. APRÍL 1992
35
LÍFID EFTIR VINNU
barir
• Gaukurinn hefur frá upphafi aug-
lýst sig sem „lceland's Oldest Pub"
eöa eitthvaö í þá veruna. Þaö kann vel
aö vera að einhverjir útlendingar falli
fyrir þessu, en ég held satt best að
segja aö þessi auglýsing só óþörf,
Gaukurinn er alltaf troöfullur út úr dyr-
um. Hér áður fyrr var meiri klúbb-
stemmning yfir staönum, maöur gat
gengið aö vel völdum fastagestum á
barnum uppi. Siöan tók viö leiðinlegri
tími, staöurinn varö svo vinsæll aö
fastagestirnir hættu aö koma. Ég held
aö þaö hafi gerst um svipað leyti aö
Valsarar byrjuðu aö stunda staðinn og
lllugi Jökuls fór aö venja komur sínar
annaö. Einhvern veginn bar hann sitt
barr varla eftir þessi tvö reiöarslög.
Upp á síökastiö hefur staöurinn breyst
talsvert og þaö til hins betra. Niöri er
reyndar enn jafntroöiö og alltaf, en það
er ekkert verra. Um daginn var þar til
dæmis Sniglabandb meö besta grúv-
iö í bænum og undir slíkum kringum-
stæöum er ekki hægt aö gera neinar
athugasemdir viö smásvita. En þaö er
á efri hæö-
1 - „Ur myndinni „Uppfinningamanninum" eftir Júlíus Kemp.
Hann var aðeins 11 ára og lék sjálfur aðalhlutverkið. 2 - „End
of the World“ eftir Davíð Bjarnason. 3 - „Follow the Sign“ eft-
ir kvikmyndahópinn ÞUMBA úr
Seljaskóla. Stysta myndin á
hátíðinni. 4 - „Silent Neighbo-
urhood“ eftir Einar Daníelsson.
5 - „Happaþrenna" eftir Axel
Jóhann Björnsson.
6 - „Happaþrenna'1 eftir Axel
Jóhann Björnsson.
STUTT,
STYTTRA,
STYST OC
MYNDIR
pipl
mínútur. Einnig verða
sýndir „trailerar'* eða kynning-
armyndir úr þremur kvikmynd-
um sem frumsýndar verða von
bráðar; Veggfóðri, Sódómu
Reykjavík og Svo á jörðu sem á
himni.
Þá verða fluttir fyrirlestrar um
kvikmyndir og fyrirlesarar
verða; Hilmar Oddsson, Hall-
dór Þorgeirsson, Ari Kristins-
son, Geir Ottarr, Margrét Bene-
diktsdóttir, Steingrímur Karls-
son, Hilmar Örn Hilmarsson,
Kjartan Kjartansson og Jóhann
sjálfur.
Þeir eru margir nýliðamir
sem þama eiga myndir, meðal
annars úr klúbbum grunn- og
framhaldsskóla. Þess má geta að
kvikmynd nema úr Verk-
menntaskólanum á Akureyri,
sem mikla athygli vakti þegar úr
henni var sýnt í Gettu betur, er á
hátíðinni. Og einnig eru myndir
þama eftir menn sem þegar hafa
getið sér gott orð eins og Óskar
Jónasson, Sigurbjörn Aðal-
steinsson og Júlíus Kemp.
Ef hátíðin heppnast vel og
undirtektir verða góðar er stefnt
að því að gera Jretta að árlegum
viðburði og víst er að jjeir fjöl-
mörgu sem fást við kvikmynda-
gerð fagna því. Aðgangur hvert
kvöld er litlar 300 krónur, en ef
keypt er á öll kvöldin í einu að-
eins krónur 700.
eytt kvöldinu meö sínum nánustu.
Þannig leika margir J>essara litlu veit-
ingastaöa okkur. Eins og þeir gætu
verið hlýlegir og heimilislegir ef þar
væri fólk.
LEIKHÚS
• Sigrún Ástrós. Hetja leiksins, Sig-
rún Astrós, er miöaldra kona. Það er
líka alveg öruggt aö þetta er leiksýning
sem miöaldra konur flykkjast á og hafa
fjarskalega gaman af (þær hafa líka
gert sér ferö út á myndbandaleigu og
séö kvikmyndina Shirley Valentine á
myndbandi). Burtséð frá þvi er þetta
hin ágætasta sýning og langlífi hennar
varla nein tilviljun. Leikritiö er hagan-
lega skrifað og Margrót Helga Jó-
hannsdóttir veröur betri og betri ieik-
kona eftir því sem árin bætast viö.
Borgarteikhús fös., lau. & sun. kl. 20.
• Dimmalimm. Nokkrar vinkonur og
einn strákur hafa búiö til barnaleikrit úr
sogunni hugljúfu um Dimmalimm
prinsessu og svaninn sem hún leysir
úr álögum, af aðdáunarverðri þraut-
seigju. Þær leika í sýningunni systum-
ar Asta og Harpa Amardætur og meö
þeim Bjöm Ingi Hilmarsson, en Kristín
Guömundsdóttir spilar á flautu tónlist-
ina eftir Atla Heimi. Geröuberg fim. kl.
15 & 16.
• Allt uppselt. Þaö er allt i óskaplega
föstum skoröum í leikhúsunum þessa
dagana, enda ganga þar leikrit, kassa-
stykki, sem viröist ekki vinnandi vegur
að flæma af fjölunum. Leikhúskrítíkk-
erum hlýtur aö fara aö leiöast aö-
geröaleysið. Hjá Borgarleikhúsinu er
uppselt á Þrúgur reiðinnar fram I maí-
lok, en hjá Þjóðleikhúsinu er varla
hægt aö krækja I miða á Kæru Jelenu
hann Sigmarsson, hvatamaður
og skipuleggjandi Stuttmynda-
hátíðar í Reykjavík. Sluttmynda-
hátíðin verður haldin á Hótel
Borg 27., 28. og 29. apríl.
Jóhann er 23 ára og hefur
nokkuð komið nálægt kvik-
myndagerð áður, því hann skrif-
aði handritið að kvikmyndinni
Veggfóðri sem frumsýnd verð-
ur 17. júní. Og hann iramleiðir
reyndar myndina ásamt leik-
stjóranum Júlíusi Kemp.
A hátíðinni verða sýndar 22
myndir sem eru allt frá tveimur
og hálfri mínútu upp í þrjátíu
KOMANIDUR
ÁJÖROINA
Einhvem tíma var japönsk hún öll líkt og svífa í lausu lofti,
myndlist þannig að manni fannst hulin þokuslæðum, á einhverju
óræðu plani milli
himins og jarðar. Það
var þá. Nú er Japan
orðið mesta tækni-
þjóðfélag í heimi og
því varla furða að
þyngdaraflið hafi tog-
að myndlist þarlendra
svolítið í átt til mold-
arinnar. En það er
semsagt í uppsiglingu
sýning á japanskri list
í Reykjavík; þetta em
grafíkmyndir eftir
nokkurn fjölda lista-
manna og ekki allar
svo ýkja japanskar að
sjá. Sýningin er á
Kjarvalsstöðum og
verður opnuð á laug-
ardag.
• Sniglabandiö spilar fyrir Gaflara í
Firöinum föstudags- og laugardags-
kvöld. Mikiö gaman og svo er Ijótt að
stríöa Hafnfirðingum meö þessu um
vinina.
• Kolrassa krókríöandi veröur á
Púlsinum föstudags- og laugardags-
kvöld. Þær stöllur koma þar fram sem
gestahljómsveit á tónleikum Dóra og
vina hans. Kolrassa sigraöi í Músiktil-
raunum og er hreint bráöskemmtileg.
VEITINGAHÚS
• Það er mikill misskilningur ef ein-
hver stendur í þeirri trú aö litlir veitinga-
staöir séu hlýlegir og heimilislegir. Þaö
á aö minnsta kosti ekki viö hér heima á
íslandi. Ef til vill er það vegna þess aö
á þessum litlu stööum er eldaður
vondur matur, kannski er þaö vegna
þess aö fólk er oröiö svo blankt aö það
fer sjaldnar út aö boröa og ef til vill er
þaö vegna þess að þessir litlu staöir
eru einfaldlega of margir; en aö
minnsta kosti er þaö sVo aö þegar
maður álpast þangaö inn þá er maður
eini kúnninn. Og þaö er hvorki hlýlegt
né heimilislegt — nema kannski fyrir
þá sem eru einkaböm. En við hin sitj-
um þarna sneypt. Annars vegar er
okkur illt í veskjunum. Viðskiptavinir á
veitingastöðum þurfa aö standa undir
launum til starfsfólks, húsaleigu, hrá-
efni, rafmagni og guð má vita ekki
hverju. Og einn viöskiptavinur getur
kiknaö undan því að þurfa aö borga
brúsann fyrir heilt kvöld. Hins vegar
finnst okkur viö vera aö gera fullmikið
umstang með því aö boröa á þessum
stöðum. Ef viö ættum góða konu eða
kynnum sjálfir að elda heima hjá okkur
gæti allt þetta starfsfólk fariö heim og
Ein leið að ódauðleika og eih'fri æsku er að bera slaufu. Hún er
svo áberandi að hún dregur athygli fólks að sér. Enginn tekureftir
því þótt maðurinn á bak við slaufuna eldist. Það er helst að einhver
taki eftir því ef hárið ber annan lit en áður. En það má draga úr lík-
unum á að einhver taki eftir því með nýjum Iitasetteríngum í slauf-
unni, þótt Páll Sigurðsson, ráðuneytisstjóri í heilbrigðis- og trygg-
ingaráðuneytinu, hafi ekki brugðið á það ráð.
BKW/aJI8lil
„Það þurfti að koma á
svona hátíð og ef ég hefði
ekki gert það hefði enginn
gert það f bráð. Það þarf að gefa
ungu fólki tækifæri til að sýna
verk sín opinberlega, það á vont
með að koma þessum myndum í
sjónvarp eða bíóhús," segir Jó-
□
CK£
• Exist spilar frumsamda tónlist á
Púlsinum í kvöld. T ónlist þeirra ku vera
afbragösgóö en einnig mun Stálfélag-
iö koma fram með Sigurjón Skærings-
son í broddi fylkingar. Fyrirgeföu Sig-
urjón að ég kallaöi þig Jóhannes um
daginn.
Helgi Björnsson
leikari og
Vilborg Halldórsdóttir
leikkona
„Halló, þetta er hjá
Helga og Vilborgu. Við
erum ekki heima eins og
stendur. Hægt er að ná í
okkur í síma níutíuog-
fjórir þrír einn fjórir níu,
níutíuogfjórir þrír einn
fjórir níu. “
inni, sem breytingarnar eru mestar.
Barinn hefur verið fluttur til, borðin fjar-
tegö og sófum komiö fyrir. Tónlistin er
„ööruvísi" — allt frá klassík til Queen.
Andinn er breytilegur eftir tíma, stund-
um eins og á viröulegri kaffistúku,
stundum eins og á koniaksstofu og
stundum eins og léttgeggjuöum ís-
lenskum bar. Umfram allt er þó þjón-
ustan lipur og þægileg. Barir koma og
barir fara, en af einhverri ástæðu held
ég aö eftir hundraö ár verði Gaukurinn
enn „lceland’s Oldest Pub".
POPPIÐ
• El puerco og ennisrakaöir veröa á
Tveimur vinum í kvöld. Við lugum því
víst upp á þá aö þeir ætluðu að vera
þar annan í páskum en það var mikið
rangt. Þaö er semsagt í kvöld sem þeir
koma fram eftir langt hlé.
• Peres spilar á Blúsbarnum í kvöld,
þetta er hljómsveit I góöu lagi. Viö birt-
um meira aö segja einu sinni mynd af
þeim.
Hrafnhildur Pálsdóttir
nemi í uppeldisfræði í
Háskólanum
Hvað ætlar þú að gera
um helgina, Hrafnhild-
ur?
„A föstudagskvöldið
œtla ég að lesa fyrir próf
og laugardeginum eyði ég
líka við lestur. Á laugar-
dagskvöldið kíkir maður
sennilega á pöbb og á
sunnudaginn œtla ég í bíó
að sjá Hook. “
Vlf>
MÆLUM
MEÐ
Að Arnarhóll eignist vini
það er ömurlegt að sjá hvernig
hann drabbast niður
Að gengið verði frá ytra
byrði ráðhússins
skítt með hvort það er málning
eða marmari, en ekki bera stein-
steypu takk
Að almenningur noti Lands-
bókasafnið
þar hreyfist tíminn öðruvísi en
annars staðar, eins og lúinn bóka-
vörður
Að bankarnir sendi manni
ávísanahefti heim
þegar síðustu blöðin taka að
streyma inn
INNI
Fyrir karlpcninginn í sumar. Ekkcrt allt-
of æpandi föt, í rauninni frekar látlaus í
gráum, hvítum og stundum jafnvel svört-
um tónum. Það sem skiptir ennþá meira
máli eru allir smáhlutimir, fylgihlutimir
sem gefa heildarmyndinni fyllingu.
Hálsbindi skulu vera úr silki, handmáluð
eða handofin, en alls ekki æpandi eða
skræpótt; heldur í virðulegri kantinum án
þess þó að strákslegt yfirbragð vanti al-
veg. Skórnir mega hins vegar vera áber-
andi, jafnvel úr slönguskinni eða krókó-
díisskinni en annars úr vönduðu leðri eða
rúskinni. Iþróttaskór háfa tröllriðið und-
anfömum summm, framsókn þeirra slot-
ar ögn þetta árið. Og niður í enn smærri
atriði þar sem sundurgerðin fær fyrst að
njóta sín: Litlar nælur í bindi eða jakka-
boðungi, armband, skyrtuhnappar og
jafnvel hringur eða hálsmen. Allt þó í
hófi og allt skal það valið af stakri kost-
gæfni; svoleiðis má ekki virðast of dýrt,
ekki eins og auglýsing um ríkidæmi, en
heldur ekki eins og það hafi fengist í
Hagkaup. Best er ef lítur út fyrir að
glingrið hafi verið í lítilli búð, í fjarlægri
stórborg, bak við heiminn þar sem fáir
vita af. Eymalokkar eru hins vegar gjör-
samlega úti, menn sem ganga með svo-
leiðis em annaðhvort hómósexúalistar,
glæpamenn eða Svíar.
ÚTI
Fyrir tveimur ámm var Reykjavík orðin
eins og miðborg Peking um þetta leyti
árs. Allt úði og grúði af reiðhjólum. Á
hverju homi var verslun með sérbúnað
fyrir hjólreiðafólk og jafnvel Bobby
Harrison sprangaði um götumar á reið-
hjólabuxum. Heilbrigði og hreysti skein
af hverjum manni. En hvar em hjólin nú?
Fyrir utan táningatöffara og börn sést
enginn maður lengur á hjóli.
Fyrir tveimur árum rúllaði hjónabands-
hamingja miðaldra fólks á hjólunum, en
nú er eins og allir hafi fengið keðjufall.
Svona fer kreppan með fólk. Það er ekki
lengur bjartsýnt og hugsar um heilbrigða
sál í hraustum líkama. Það veit sem er að
þetta skiptir engu máli — það mun hvort
eð er deyja óhamingjusamt og snautt.
Hjólin rykfalla í kjöllumnum og fólkið
lfka.