Pressan - 10.12.1992, Blaðsíða 22

22
FIMMTUDAGUR PRESSAN 10. DESEMBER 1992
HOMO
ÓlafurGunnarsson rithöf-
undur hefur velt fyrir sér
vaxtarþróun íslendinga.
Hann á rúmlega tvítugan
son sem er hálfum haus
hærri en hann og sjálfurer
Ólafur hálfum haus hærri en
faðir hans var. Þetta er stað-
reynd sem blasir við í mörg-
um fjölskyldum, án þess þó
að menn gefi því frekari
gaum. Nema Ólafur. Hann
dregur stórlega í efa að vík-
ingarnir hafi verið miklir á
velli eins og sagan segir,
jafnvel þótt þeir hafi borðað
skarf og súlu og tuggið söl
vætt í lýsi. Og lætur um leið í
Ijós efasemdir um að í eina
tíð hafi landið verið skógi
vaxið milli fjalls og fjöru,
eins og lengi hefur verið klif-
að á. Ólafur spyr hvort það
geti verið að fornmönnun-
um hafi virst kyrkingurinn á
íslandi ærið hávaxinn og þá
af þeirri einföldu ástæðu, að
þeir hafi verið svo litlir?
Tilgáta Ólafs er sú að ef til
vill hafi Þorsteinn drómund-
ur, sem hefndi Grettis sterka
í Miklagarði, náð að verða
42 cm að hæð vegna þess
að hann komst í appelsínur í
Austurvegi með Væringj-
um. Ólafur efast hins vegar
um að Ingólfur okkar Arnar-
son hafi verið hótinu hærri
en fet er hann kom hingað
fyrst, ef það þá. Og spyr því:
Erfurða þóttfornmennirnir
hafi litið kyrkinginn öðru
auga en við, og talið landið
skógi vaxið milli fjalls og
fjöru?
Enda þótt Ólafur Gunars-
son hafi greinilega gefið
ímyndunaraflinu lausan
tauminn er engu að síður
margt til í röksemdafærslu
hans. Ljóst er að íslendingar
eru að stækka, og ekki bara
á einn veg. Það ber einkum
að þakka góðærinu að
loknu stríðinu, er hagur
landsmanna tók verulega
að vænkast og fæða varð
betri og fjölbreyttari. [ stað-
inn fyrir sviðakjamma og
mör komu rúsínur og epli
líkt og sending af himnum
ofan. Margt frá gamla tím-
anum staðfestir, svo ekki
verður um villst, að það er
að togna úr okkur. Til dæm-
is eldhúsinnréttingar sem
nútímamaðurinn þarf að
bogra yfir og svo auðvitað
borðstofuhúsgögn ömmu
og langömmu, sem mörg
minna einna helst á hús-
búnað fyrirbörn.
HÆRRI OG ÞYNGRI
Karlareru nú að meðaltali
um fjórtán sm hærri en í
byrjun aldarinnar. Að sögn
Gunnars Biering, yfirlæknis
á vökudeild Landspítalans,
er meðalhæð íslenskra karla
nú tæplega 1,87 sm sam-
kvæmt nýjustu könnunum.
Meðalhæð kvenna er nú
1,67 sm og hafa þær hækk-
að sem svarar 1 sm á áratug
þessa öld. Því má bæta við
að meðalþyngd karla er nú
um 83 kíló og eru þeir því
verulega yfir kjörþyngd en
konur eru að meðaltali 67
kíló. Þess má geta að um 35
prósent íslenskra karla þjást
af offitu.
Frægt eraðmæðurí
Bandaríkjunum gapa gjarn-
an yfir stærð íslensks ung-
viðis við fæðingu, enda ís-
lensku börnin flest á stærð
við sex mánaða gömul
bandarísk börn. Það er
reyndar engin furða þótt
þær gapi, því hvergi í heim-
inum nema í Færeyjum
fæðast stærri börn en hér á
landi. Munurinn á meðal-
þyngd þeirra um aldamótin
og nú er þó ekki ýkja mikill;
meðalþyngd nýbura um
1900 var 3401 gramm en er
nú 3486 grömm.
STÓRIFÓTUR
íslenski fóturinn er breið-
ari en margra annarra
þjóða, um það er engum
blöðum að fletta. Það hefði
þótt saga til næsta bæjar
fýrir hálfri öld ef kvenmaður
hefði brúkað skóstærð
númer 45. Það er reyndar
ekki algengt hér, en þess
þekkjast þó dæmi hin síðari
ár. Gísli Ferdinandsson, skó-
smiður í Lækjargötunni, hef-
ur haft afskipti af fótabúnaði
íslendinga í ein fimmmtíu ár
og segir hann íslenska fætur
greinilegafara stækkandi.
Algengasta kvennúmerið
hafi hækkað úr 38 í 39 og al-
gengt sé að konur noti skó
númer 40 til 42. Gísli segir
breiddina vera eitt af sér-
kennum íslenskra fóta.
Ástæðan fyrir því sé sú að ís-
lendingar hafi lengi framan
af öldinni gengið í gúmmí-
skóm, sem veittu fætinum
ekki aðhald, og því hafi
hann fengið að breikka
óáreittur. „Mig undrar að ís-
lendingar skuli ekki vera
betri sundmenn, með þess-
ar blöðkur sínar," sagði Gísli
og hló.
Til samanburðar má geta
þess að hann hefur tekið að
sér skóviðgerðir fyrir starfs-
menn sendiráða í Reykjavík
og segir hann þá ekki hafa
styttri fót en íslendinga,
heldur mun mjórri og
þynnri. Margir fleiri hafa
veitt sérkennilegri fótalög-
un okkar íslendinga eftir-
tekt, til dæmis þeirhjá
Skátabúðinni. Verslunin sel-
ur m.a. ítalska gönguskó og
hefur sérstaklega þurft að
panta breiðari gerðina af
þeim skóm, enda pössum
við ekki í það sem dugar öll-
um öðrum þjóðum.
BREIÐARI BUXNA-
STRENGIR
Herraverslun Guðsteins
Eyjólfssonar við Laugaveg
varstofnuð 1918ogerenn
þann dag í dag ómissandi
þáttur í íslenskri verslunar-