Pressan - 18.11.1993, Blaðsíða 17

ÆVINTÝRALEG SÖNGELSKA
Fimmtudagurinn 18. nóvember 1993
PRESSAN 17
Byrjaði uppi á ruslatunnu
25. nóvember verður leikritið „Skilaboðaskjóðan“ frumsýnt á stóra sviði Þjóðleikhússins. Maríus Sverrisson fer
með hlutverk í sýningunni. Maríus er ekki lærður leikari og er þetta fyrsta hlutverkið sem hann fer með á fjölum
leikhússins. Þetta er þó fjarri því að vera í fyrsta skipti sem hann kemur fram.
Við
mælum
með
... pistlum Jóns Orms
Halldórssonar í ríkisútvarp-
inu
þó ekki væri nema til að
láta minna sig á það endrum
og sinnum að hvorki ísland,
Evrópa né Bandaríkin eru
nafli alheinrsins.
... bóklestri undir sæng í
skammdeginu
enda úr nægu nýmeti að
velja: Guðbergi og Steinunni
til dæmis.
... verðstríði á höfúðborg-
arsvæðinu
svo maður geti gert jólainn-
kaupin án þess að svelta þegar
kortaldippir kemur í bæinn.
Björk Guðmundsdóttir.
Senr oft áður. En í þetta sinn
af þvi það varð ekki þverfótað
fyrir umtali urn hana á Sjö-
unda breiðstræti í New York í
síðustu viku. Einhver útsend-
ari sunnudagsútgáfu New
York Times hefur gert sér far
um að safha saman nöfnum
tittnefndra poppstjarna. Björk
var þar efst á blaði. Annað at-
hyglisvert á Sjöunda breið-
stræti og því „in“ er silfurlit-
aður fatnaður. Hönnuðir
báðu fyrirsætur sínar að sýna
og eta í senn og þótti það
ógirnilegasta „trend“ vikunn-
ar. Þá má geta þess að konur
eru farnar að vefja leðurbelt-
um — breiðum sem rnjóunr
— utan um sig miðjar, vel að
merkja; utan yfir jakkana.
h verju
ekki nútima-
maðurinn?
Maríus hefur lengi fengist
við söng og á það ekki langt
að sækja, móðir hans er engin
önnur en kórstjórinn og söng-
konan Margrét Pálmadóttir.
Maríus hefur verið syngjandi
alveg frá því hann man eftir
sér.
„Við bjuggum í Vínarborg í
fimm ár þegar ég var yngri og
þar stóð ég uppi á ruslatunn-
um og söng óperuaríur fyrir
krakkana í hverfinu. Mamma
var í óperunámi og ég pikkaði
þetta upp effir henni. Ég fór
að læra söng sextán ára, fyrst í
Tónskóla Sigursveins, þaðan
fór ég í Söngskólann í Reykja-
vík og núna er ég að læra hjá
Elísabetu Erlingsdóttur. Eg
hef fengist talsvert við að
syngja með náminu. Ég hef
mjög gaman af að syngja go-
speltónlist og hef gert það
með hinum og þessum söng-
hópum auk þess sem ég hef
fengist við bakraddasöng inn
á hljómplötur."
Hvernig kom það til að þú
fékkst hlutverk í leikritinu?
„Ég var „statisti“ í hitteð-
fyrra hjá Óperusmiðjunni í
„La Boheme“ og í fýrra söng
ég með Þjóðleikhúskórnum í
„My Fair Lady“. Þannig má
segja að eitt hafi leitt af öðru
og nú er ég kominn í „Skila-
boðaskjóðuna“.“
Um hvað er leikritið?
„Þetta er leikrit fýrir börn á
öllum aldri og mikið lagt upp
úr tónlist. Allar ævintýraper-
sónurnar koma við sögu.
Leikurinn gerist í Ævintýra-
skóginum og þar eru dvergar,
illþýði og ævintýrapersónur
ásamt Putta og Möddu-
mömmu."
Maríus leikur Hans en Sól-
ey Elíasdóttir leikur Grétu.
Þau kynntust við þetta tæki-
færi og eru nú saman í söng-
kvartettinum Óskabörntim
Maríus Sverrisson,
hinn söngelski leikari,
hélt upp á afmælið sitt
á efri hæðinni á Sóloni
íslandusi um helgina.
Þar voru samankomnir
flestir leikararnir sem
fram koma í Skilaboða-
skjóðunni, sem frum-
sýnd verður von bráð-
ar: Dvergarn-
ir Stefán
J ó n s s o n
og Björn
Ingi Hilm-
a r s s o n
auk Hin-
riks Ólafs-
sonar og Sól-
eyjar Elías-
d ó 11 u r,
Baltasar
fór ekki
f r a m h j á
neinum né
Felix Bergs-
skapi.
Á skemmtistaðnum
Berlín, sem var að
skipta um eigendur og
er nú í höndum Helga í
Sól og sælu, voru
nokkrir ungir bissness-
menn á uppleið, öðru
nafni uppar. Þar á
meðal Trausti mark-
aðsstjóri hjá Kók,
Bjarni Þór og Birgir Bi-
eltvedt Dóm.ínófor-
stjórar, Siggi Bolla son-
ur Bolla í Sautján, feg-
urðardísirnar Nanna
Guðbergs og Andrea
Róbertsdóttir, Bjössi
Baldvins á Aðalstöð-
inni, Viktor og Alfreð í
Mættinum og dýrð-
inni, grínupparnir Dav-
íð Þór og Steinn Ár-
mann og hin nýkrýnda
kjóladrottning Filippía.
UÓSMYND /JIM SMART
sem yngsta þannig að þetta
kann að bresta á hvað úr
hverju. Ég vil gjaman einbeita
mér að léttu klassísku námi.“
Ekkert er eins yndislegt og
að vera í boðsmiðakreðsu
bæjarins. Stöðugt eru
opnaðar sýningar, veit-
ingahús, barír, kaffihús,
listasöfn o.s.frv. í þessa
kreðsu hafa safnast
skemmtilegustu fyllibyttur
bæjaríns og allir hafa sama
áhugamálið — drekka frítt,
sem lengst og sem oftast.
hvers líka að verða þunnur ef
maður ætlar hvort eð er að
detta í það aftur?
Karlmannaskór með flöt-
um botni. Það er tóm della að
halda því fram að karlmönn-
um sé ekki stætt á öðru en
ganga á flötum botni. Nema
ef'til vill sökum þrálátrar
íhaldssemi. Vottur af hæla-
tísku er kominn. Kúrekatísk-
an hleypti henni af stokkun-
um. Það verður líka að taka
tillit til karlmanna. Sumir hafa
minnimáttarkennd. Sumir^4
hafa aldrei getað sætt sig við
þá fiötu, þar á meðal Jón Ótt-
ar Ragnarsson og Prince, frá
því þeir meðtóku háhæluðu
tískuna snemma á áttunda
áratugnum, þó ef til vill sé
ekkert annað líkt
með þeim.
David Bo-
wie tók sig
vel út á
h á u
hælun-
um sem
og Jam-
e s
B r o w n
og ekki
síst Lúð-^n*
vík XIV.
A f
mundi ekki vilja starfa við
þetta án þess að mennta mig í
leikJist. Eg hef hug á að fara
utan í söngleikjánám. Það er
ekld ákveðið hvert ég fer, en
London, New York og Vínar-
borg eru allt staðir sem koma
til greina. Þeir vfija menn helst
son, að ógleymdum
Páli Óskari
Hjálmtýs-
syni, sem
var næst-
um eins
k y n -
þokkafull-
ur og Mari-
lyn Monroe þegar
hann söng fyrir Maríus
vin sinn í tilefni dags-
ins.
Afmælisgestirnir
þustu svo flestir í Þjóð-
leikhúskjallarann þar
sem þeir tjúttuðu frá
sér allt vit. Auk fyrr-
nefnda hópsins voru í
kjallaranum þau Stein-
unn Ólína Þorsteins-
dóttir, Ingvar Sigurðs-
son, Edda Arnljóts-
dóttir og fullt af guð-
fræðinemum í jóla-
körfuboltastjörnurnar
John Rhodes og Franc
Booker arm í arm, eng-
inn minnist þess að
hafa séð Michael Jord-
an. Þar var sem oft áð-
ur staffið af Pizza 67
og Jóa og félögum og
svo tók einhver
eftir miklum
straumum
milli fót-
I e g g j a
drottning-
a r i n n a r
Andreu Ró-
bertsdóttur og
Friðriks We-
i ss h a p pel
barflugu.
Á tónleikunum með
Todmobile á laugar-
dagskvöld voru þau
Guðmundur Jónsson
og Dóra Takefusa að
fylgjast með, enda
Dóru vart stætt á öðru
eftir að hún tók við
tónlistarþættinum í
Rikissjónvarpinu. Þar
var og Steingrímur
apótekari, sonur Wern-
ers Rassmussonar stór-
apótekara.
Casablanca virðist
aftur komið á skrið eft-
ir margar hæðir og
lægðir um lífdagana,
sem eru að verða þeir
lengstu í íslensku
skemmtanalífi. Lækna-
deild háskólans mun
hafa verið alllíkamleg
þarna að skemmta sér.
Þarna voru einnig
MARIUS SVERRISSON „... valinn til þess að þétta söngtónlnn. “
ásamt þeim Hinrild Ólafssyni
(bróður Egils) og Steinunni
Ólínu Þorsteinsdóttur. Það
er ekld að sjá annað en sam-
leikararnir hafi tekið Maríusi
vel, en eins og allir þekkja er
því ekld tekið þegjandi innan
leikarastéttarinnar þegar
ólærðir fá hlutverk í atvinnu-
leikhúsunum.
„Þetta er ekki alveg sam-
bærilegt og með Sólveigu
Arnarsdóttur. Hún er með
það stórt talhlutverk. Það er
erfitt að setja upp söngleilcrit
án þess að vera með syngjandi
fólk! Ég var líklega valinn til
þess að þétta söngtóninn og
svo var ég í Listdansskóla
Þjóðleikhússins í fjögur ár
þegar ég var yngri þannig að
ég kann einhveija fótamennt.
Ég kann mjög vel við mig í
þessum hópi, en ég held að ég