Nýja dagblaðið - 24.12.1936, Qupperneq 22

22
NÝJA DAGBLAÐIÐ

r
Q Gleðileg jól!
*
J Skipaúígerð rikisins W
Gledileg jól!
Bókaversitmln MlMIR
Sími 1336
Gleðilegjól!
'Kolaverslun Sigurðar Ólafssonar
GLEÐILEG JÓL!
Braunsverslun
Austurstrœti 10
fóUbiha, jól!
2ís$eiv (Burmlaugsfon Sc Co.
eru borgarar í litlu landi. Það er mannlegur metn-
aður þeirra, sem hafa slíka orku að vilja neyta
væng-janna, fljúga langt og víða. En báðir eru trú-
arskáld. Þeir sætta sig við hlutskiftið, að vera skáld
í litlu landi, söngsvanir, sem fáir hlýða á. Þessi
þýðing er táknandi fyrir sr. ^Matthías, að hann vel-
ur hana og að hann þýðir kvæðið með þvílíkum
glæsileik, kemur af því, að það er líka sagan um
hans innri baráttu og sigur yfir sjálfum sér. —
Wergeland og Matthías segja:
„Voldug öm með vænginn brotinn
veslast upp í kotungsbæ,
frá því hún var forðum skotin,
fjötruð eins og rakkahræ,
ella væri hún óðar þotin---------
Hennar sál
þó á skárra en skáldsins andi
skorðaður hjá píndri þjóð,
yzt á heimsins eyðislóð
með það mál,
sem í öll sín listaljóð
heldur eins og hund í bandi.
Hann er kirkjuklukka vafin
köldu, blautu duluraski;
hann er rósargreinin grafin
gömlum undir mæliaski.
Sínum væng að vilja lyfta,
vera hár og fleygur andi,
eins og sá sem guðleg gifta
gerir skáld í stóru landi.
Það er eins og ætla að fljúga,
alla heima gegnum smjúga 1
tjóðraður í tunnubandi.
Og þó skyldu skáldsins orð,
skyldi ljóssins funaflóðið
fjörugra en hjartablóðið
sporlaust fljóta fyrir borð?
Vera eitt í víðum geimi, :.
vera eitt í drottins heimi
vígt og dæmt að deyja á storð?M
En að lokum segja skáldin:
„Það er nóg
að þú vinum þínum þjónir.
Þó að vanti millíónir
syng með rögg og sálarró'“
1 lofkvæði Wergelands um Harðangur, eru líka
skýrðar tilfinningarMatthíasar um íslenzka nátt-
úru: <
„Finnist staður foldu á
þar sem óvin óvin mætti
en við bana-frumhlaup hætti