Tíminn Sunnudagsblað - 25.08.1963, Blaðsíða 22

Tíminn Sunnudagsblað - 25.08.1963, Blaðsíða 22
svo skemmlilegan dag. Veðrið hjá okkur um kvöldið: Heiffskírt loít, rjómalogn og hiti. Um morguninn 17. júní: Bjart veður en nokkurt skýjafar, logn, hiti og mývargur. Lagt var af staff kl. 9 um morguninn norff- ur til Jökulsár. Viff fórum slóðir brú- argerðarmannanna frá í fyrra. En þegar norðar dó, vikum við af þeim. til þess að finna styttri leið og reynd- ust okkur allar götur greiðar. Við komum að Jökulsá við Upplyppinga um kl. 11 þ. 17. júní eftir nálega tveggja sólarhringa dvöl í Kreppu- tungu. Vegalengdin frá Hvannalind- um að JökuTsárbrú mældist um 24,2 km (?), vegalengdin frá tjaldstað í Kverkfjöllum í Hvannalindir að með- töldum króknum um 41 km. En vega- lengdin frá Kverkjökli að Jökulsár- brú reiknast mér að vera sem næst 47,7 km. Á miðri brúnni var krukka með sendibréfi til okkar, og þykir mér rétt að greina nánar frá því. Einn bíllinn í þessari för lagði eklci af stað frá Akureyri fyrr en laugar- dagsmorguninn 15. júní. Hann kom í tjaldstað i Kverkfjöllum seint um kvöldið. En af ótta við að lenda e.t.v. í villu og farast á mis við okkur, setti ferðafólkið þau skilaboð á brúna, að það væri nú statt austan árinnar. Ótti þessi var ekki ástæðulaus, því að i fyrrahaust var nærri farið illa. Með- an brúarsmiðirnir skruppu í Hvanna- lindir að lokinni brúargerð, kom bíll aðvífandi að brúnni. Flanaði fólkið fyrirhyggjulaust yfir hana og eitt- hvað suður á bóginn. Það varð því til láns, að bíllinn strandaði, og það varð að snúa við og kom að brúnni um það leyti sem brúarmennirnir voru að (aka hana af. Annars er ekki að vita hvernig farið hefði, því að engir vissu um ferðir þessa bíls inn í tungurnar, Þetta var seint í október og Kverkfiallavættir gerast úfnar Goðamyrsdgr og Framhald af 683. síðu. málsmyndir. Sumar þessara dvra hafa indverskir tréskurðarmenn skorið út, en aðrar eru án efa verk heimamanna sjálfra. En í rauninni virðist ekki skipta svo miklu máli, hvort heima- menn eða aðkomumenn hafa haldið á hnífnum, verk beggja er skreytilist í sama stíl, ferningar skornir sundur með skálínum, fléttur og rósaflúr. Og þetta eru sömu einkennin og koma fram í myndskurði Kafira. Allt bendir til þess, a?j þessir ætt- bálkar hafi ekki orðið fyrir neinum áhrifum frá indverskri tízkumyndlist. Það virðist vera gömul indversk sið- venja að reisa minningarsúlur af þessu tagi, og stíll skreytingarinnar getur vel verið gamall. Verrier Elwin og reiðar um þær mundir. Mættu ýmsir af þessu læra. Það tók réttar 30 mínútur að taka brúna af og ganga frá henni. En vel að merkja, þarna voru margar hend- ur að verki og þær, sem kunnugastar eru öllum hnútum. Við Jökulsá var sólskin og steikj- andi hiti, en svartur regnbakki í norðri. Við fórum norður svokallaðan Upptyppingadal. Hann liggur norður með Jökulsá austan við Upptyppinga en vegurinn liggur vestan þeirra. Jón hafði einhvern tíma farið þessa leið og hélt, að hún væri greiðfærari en hraunið og reyndist það rétt. f Herðu breiðarlindin komum við að aflíðandi hádegi eða kL 1.30, og fannst þá sem við værum komin í byggð. Við kom- um inn í úrhellisrigningu þar í Lind- unum, en eins og fyrri daginn gerðist skínandi veður og glaða sólskin um leið og við stigum út úr bílunum. Og nú skinu Kverkfjöll við okkur alveg skýlaus og glampaði á hvíta jökul- kverkina og dimmbláa hamraveggina. Þótti okkur þetta góð kveðja eftir góða för. Við höfðum nokkra viðdvöl í Herðubreiðarlindum og reit Guð- mundur Gunnarsson stutt ferðar- ágrip í gestabók Þorsteinsskála. Þar gerðu menn síðustu tilraun til að ljúka nesti sínu, en urðu flestir frá að hverfa. Síðan var haldið sleitu laust td Mývatnssveitar. Þar var nán- ast beljandi vatnsveður, og nú brá svo við, að ekki stytti upp, þó að við færum út úr bílunum, heldur færðist veðrið sífellt í aukana, svo að lækir runnu eftir vegum og pollar stóðu í hverri laut. En þessari ágætu ferð var nú farsællega lokið. Ég kvaddi ferðafélagana í Mývatnssveit með þakklæti fyrir góð'a samfylgd. Og ég veit, að ég má einnig fyrir þeirra hönd þakka Jóni Sigurgeirssyni fyrir sérlega trausta og skemmtilega farar- stjórn og samfylgd bæði fyrr og nú grafarlíkneski — heldur því fram, að viss skreytiform hafi lifað í landinu frá fyrstu tíð, og bendir á, að þessar sömu myndir komi fyrir á leirkerum frá dögum Indus- menningarinnar, sem stóð í blóma áður en Aríar komu til landsins. Rósaskrautið er mjög athyglisvert stíleinkenni. Það kemur mjög snemma fyrir á súlu, sem stóð í höll- inni í Pataliputra. Þá borg reisti Lausn 70. krossgátu Chandragupta, sem kom til ríkis á Ind landi eftir fall Persaveldis 330 f. Kr. Sonarsonur Chandraguptas var As- óka, voldugasti konungur Indlands. Hann setti ríkinu lög, sem voru rist á fjölmargar súlur á fjölda tungu- mála. Súlurnar voru ekki úr tré, held ur úr slípuðum sandsteini, og gerðar í persneskum stíl. Frægust þessara súlna er sú, sem nú er opinbert merki Indlands, súlan frá Samath. Efst á henni eru fjögur ljón, sem horfa í höfuðáttir, og við framþófa þeirra allra eru dregnar stórar rósa- myndir. Vel má vera, að minningarsúlurnar séu indverskar að uppruna, en ekki komnar frá Persum, en súlur þeirra Chandragupta og Asóka voru þó tví mælalaust gerðar eftir persneskum fyrirmyndum. Þær hafa öll sömu ein- kenni og hinar miklu súlur í Perse- polis, höfuðborg Persaríkis. Þess hef- ur meira að segja verið getið til að indversku súlurnar hafi verið gerðar af persneskum mönnum. Það er því greinilegt, að samband er milli indverskrar og persneskr ar listar. Og eru það ekki angar þess- arar sömu listastefnu, sem hafa bor- izt til fjalla Afghanistans og af- skekktra byggða Mið-Indlands og varð veitzt þar, þótt nýjum listformum og nýjum herrum hafi skotið upp, þar sem þéttbýlið var meira og sam- göngur örari? Eru hof Kafíranna ekki að talsverðu leyti endurspeglun halla Persakonunga fyrir rúmum tvö þúsund árum? Vissulega er sú end- urspeglun daut. og sjálfir hafa Kafír- arnir ekki hugmynd um, hvaðan þeir hafa stílbrögð sín. Það er alls ekki ótrúlegt, að úr stífleika grafmyndanna í Chitral megi lesa eitthvað af um- gengnisformum við hirð Daríusar kon- ungs og hin mikla haka goðsins Imra getur verið endurspeglun skeggs sól konungsins og hattur hans ímynd persnesku konungakórónunnar. w JO B íT i > K L E F a V 1 6 F o fl L r s fl c G R ú ft * sVí á N G G G N N 1 F H s K G U L C' G 1 fl "R U it R r E L L T 6 n r N a u M u L L L <s G N 6 S u R L E 6 S M E 11 r N s fl K L E y s I 1 E I N N ft fl s I R 4- F y R I R -> K ú L fí A l? fl' N r F N i K ft' & (? fl 6 J U H I 0 o ss K fí N £ L L S D fl U N D K K u & G U R T S fl R p V E F R fl 6 r N R R Æ V I S I S N r fl’ M u ÍV S N F fl H 6 fl K i 6 M 1 N N l F A R D fl G fí fí * L y S r 694 í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.