Tíminn Sunnudagsblað - 06.08.1967, Qupperneq 3

Veiðar og ræktun savannalanda Afriku hafa
oengia nærri stofni skrifarafuglsins. En nú er
hann að nokkru leyti friðaður. Heitl fuglsins er
dregið af löngum kollfjöðrunum, sem minna á
fjaðrapenna skrifara tii forna.
Skrifarafuglinn er háfættur mjög, og full hæð hans er 120 cm.
Ef hann er ónáðaður úti á gresjunni, er hann fljótur að taka
til fótanna og reynist þá ærið spordrjúgur. Sé alvarleg hætta
á ferðum, þenur hann út vængina og lætur berast fyrlr vindi
eins og lítil seglskúta.
í maga skrifarafugls eins, sem skot
inn hafði verið, fannst lítil skjald-
baka á IífI. Fuglinn veiðir einnig
höggorma. Hann skýlir sér með
vængjunum, þegar hann ræðst gegn
þeim.
í Suður-Afríku eru skrifarafugla’'
tamdir og aldir til þess að halda
höggormum I skefjum. Á hænsna-
búum þar I landi heldur fuglinn
uppi lögum og reglu og grandar
höggormum og rottum.
Fuglinn hringsólar yfir orminum og
ræður honum bana með hinum löngu
hvössu klóm sínum. 'Fuglinn leggur til
atiögu við allar höggormstegundir
nema ef til vill svörtu mömbuna.
Skrifarafuglinn svipar mjög til trönu,
en það á ekki við um látæði hans um
mökunartímann. Fuglarnir baða út
vængjunum, hneigja höfuðin og gefa
frá sér mikil og ófögur hljóð.
Þegar skrifarafuglinn hefur banað
orminum, sundrar hann bráð sinni
og sezt að krásinni, en lætur höfuð-
ið þó ósnert. Einnig gæðir hann
sér á smá nagdýrum, eðlum, frosk
um og skordýrum.
Skrifarafuglinn gerir sér hreiður í
akasiutrjám og ber í það hrossatað.
Kvenfuglinn liggur á eggjunum,
sem eru tvö eða þrjú talsins. Með-
an á því stcndur, spýr karlfuglinn
hálfmeltrl fæ&u ofan í maka sinn.
T I M 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ
65