Tíminn Sunnudagsblað - 19.05.1968, Blaðsíða 20
Tilsvar á förnum vegi
. Snæbjörn Stefánsson skipstjóri var á gangi á
Okortlagt nes. götu í Reykjavik. Rakst hann þá allharkalega á
óvenjulega framsetta konu, er brást reiS viö og atyrti Snæbjörn snarp-
lega. Snæbjörn lét það ekki raska ró sinni, en fannst þó sem hann yrði
að afsaka sig nokkuð. Það gerði hann með þessum orðum:
„Fyrirgeflð, frú. Þetta nes var nefnilega ekki á mínu kortl".
Hal'lgríms‘.onar var Helgi, en £rá
honum hefur nýlega verið sagt í
Sunnudagsblaði Tímans. Er það
allrækileg grein, en tónninn hefði
mátt vera betri. Helgi fór til Am-
eriku og gerðist mikill umsvifa-
maður, varð ríkur, en eyddi fé
sínu í hogsjónabaráttu Vestur-ís-
lendinga. Þegar ég var ungling-
ur, kom maður að vestan, mjög
skilríkur maður, sem þekkti Helga
vel, og taldi sér skylt að heim-
sækja systur hans, Hallbjörgu, er
bjó á næsta bæ við föður minn,
sem var bræðrungur Helga. Þessi
maður sagði, að Helgi hefði verið
einn allra fremsti maður að at-
gervi, sem komið hefði vestur,
enda gerðist hann forvígismaður
Vestur-íslendinga og ritstjóri. Vildi
hann samheldni íslendinga á á-
kveðnu svæði (nýlendu), en íslend
ingar voru líkir sjálfum sér, og
tar Helgi rægður í hlutverki sínu
og dó 36 ára gamall, en prestarn-
ir, sem ekki vildu, að íslendingar
færu lengra en til Ameríku, hófu
heimskar og ófrjóar trúmáladeilur
handa Íslendingum fyrir þjóðinni.
Þessj maður kom í Hof og eft-
ir honurn hefur séra Einar Jóns-
son prófastur í Ættum Austfirð-
inga, að Helgi hafi verið sæmdar-
maður.
Dóttir Ingitojargar Hallgrims-
dóttur var Ingigerður á Krossi á
Berufjarðarströnd, an-náluð skör-
ungskona. Hún var móðir Snjólfs
Austmanns í Ameríku, er bar
reyndist afburðamaður til líkama
og sála-r og hefur ritað ýmislegt
og vel.
Dóttir Ingigerðar var Anna Björg
móðir Halldórs skálds á Hafnar-
nesi, er fy-rr gat. Halldór þekkið
þið, Fáskrúðsfirðingar, og ég vona,
að þú eigi eftir að rita vel um
Halldór. 4 síðustu árum Halldórs
þek-kti ég ha-nn, og milli okk-ar
fóru bréf. Hann var mikill gáfu-
m-aður og sniMdarmaður, mælti
fagurlega við líkbörur manna og
kvað margt. ‘ Dauðvona skrifaði
hann mér og sa-gði, að hugsað værj
til að gefa út kvæði sín, en nú
þyrftu góðir menn að hlaupa í
sitt skarð. Kvæði Halldórs hafa
þó ekki komið út. Við kynntumst
einkennilega. Ég sat um borð í
skipi á Fáskrúðsfirði vorið 1922
og skrifaði. Þá komu þrír menn
in-n í salinn og voru við skál.
Einn a-f þeim gekk til mín, leit
yfir skriftina og sa-gði:
„Þér skrifið vel. Svona hafa all-
ir minir frændur og a-fkomendur
HaiHgríms í Stóra-Sa-ndfeiIIi sk-rif-
að.;‘
Ég sagðist vera ei-nn, og Halldór
ætlaði að éta mig. Hann grét, þeg-
ar hann sagði mér frá láti Jóhanns
sonar síns, rúmlega tvítugs manns,
og fór með vísu eftir ha-nn:
Begnið bindur lind í li-nd,
Ijós og yndi flýja.
Vinda-r hri-nda af tind á tind
töframyndum skýja.
Þan-nig var Hal-ldór. og þannig
má telja fjölda man-ns, sem eru
afkomendur Hallgrím-s og Ingi-
bjairgar og vel gefið ágætisfólk.
Ingibjörg hef-ur sjálfsagt verið slit-
in kona að þreki, er hún dó, en
hún skilaði Hallgrími, 65 ára gömul,
inn í hjóna-bandið við heimasæt-
una á Geiról'fsstöðum, rúmle-ga tvi-
tu-ga.
Ég verð svo að athuga grein
þína í litlu einu. Ættfræðile-g
viIHa hefur slæðzt þar imn. Þor-
varður prestur í Vallarnesi, Mag-n
ússon, átti ekki Ingibjörgu, dóttur
séra Einars Árnasonar í Vallanesi,
held-ur var han-n sonur henn-ar, að
því er fræði telja. Þorvarður átti
Ingibjörgu frá Bustafelli, Árna-
dótt-ur, Brandssonar. Hún fæddist
um 1530—40, en nóg um þa^‘ Þú
segir, að Arngrí-mur Jónsson hafi
flutzt með Han-s Tvede, sýslumanni
að Ketilsstöðum á Völlum 1821.
Tvede bjó eíkki á Ketilsstöðum, og
þá bý-r þar Páll Melsteð, áður og
len-gi síðan. Þetta er eitthvað mál-
um bla-ndað, en líklegt sýnist mér,
að Arngrímuir hafj orðið eitthvað
sekur við Tvede og hann ekki
má-tt dæma í eigin sök, og þess
vegna sé Arngrímur færður í
Ketilsstaði En sé þe-tta rét-t. að
Arngrímur komi i Ketilsstaði á
dögu-m Páls Melsteðs, þá e-r hon-
um ekkj í kot vísað, og hafi han-n
átt — við skulum segja einhverj-
um tyllisökum — að svara, e-ins
og barneign-um í Fáskrúðsfirði, þá
h-ef-ur Páll verið fljót-ur að rétta
380
T t M 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ