Tíminn Sunnudagsblað - 20.10.1968, Síða 5
felenzki báturinn með bömuvindu.
éómuvlnda sparar oft og tíðum
tvo mienn við lestun og löndun,
og hafði þá verið notuð á norsk-
um flutningaskipum, en ekki fiski
skipum þarlendis. Nú er hún not-
uð í öllum stórum fiskibátum.
Margir héldu, að ég væri ekki
með öllum mjalia, því stórir bát-
ar höfðu reynzt illa. Algen.ga stærð
in var hundrað lesta bátur fyrir
sextán manna áhöfn. Undirmenn
allir kúldruðust í litlum lúkar.
Það var ekki sérlega notalegt, því
svo háttaði þá til, að sækja þurfti
daglega frá Reykjavík yestur á
Breiðafjörð, tólf til fjórtán tíma
stím fram og til baka eða þá leg-
ið var úti fjóra fimm daga og afl-
inn ísaður.
Ég vildi láta fara betur um fólk
og fisk, og hafði sömu áhöfn á
helmingi stærri báti.
Um svipað leyti og þessi nýi
bátur minn kom til landsins, var
farið að gera tilraunir með kraft-
blökk hér. Menn sáu, að tækist að
koma henni í gagn, yrði unnt að
losna við nótabátana, sem voru
orðnir svo stórir, að til vandræða
horfði. í vetrarsjó verður þeim
alls ekki við komið. En tvö á.r
liðu og e ngum tókst að leysa
þrautina.
Jæja, vorið 1959 kaupi ég samt
blökk .Skipstjóri á m.b. Guðmundi
Þórðarsyni var þá Haraldur Águsts
son. Ég skal segja þér, að góðir
síldveiðiskipstjórar eru engar lið-
leskjur. Með dugnaði, þrautseigju
og lagni tókst Haraldi að ná þeim
tökum á kraftblökkinni, sem hon-
um og öðrum hafa dugað siðan.
Naut hann þar ágætrar samvinnu
skipshafnar sinnar, ekki sízt
Björns Þorfinnssonar stýrimanns.
Eftir hálfan mánuð hringdu
þeir í mig og sögðu: „Þér er ó-
hætt að selja nótabátinn þinn.“
Ég hlýddi þeim og var heppinn
þar, því ekki Ieið á löngu, þar til
kraftblökkin hafði gert nótabáta
að forngripum, sem enginn vildi
eiga og má víða í fjörurn sjá þá
liggja og fúna.
Um svipað leyti tókst hinum
kunna skipstjóra Eggert Gíslasyni
að ná valdi á asdikk-tækinu, sem
aðrir höfðu glímt við um alllangt
skeið. Kraftblökkin gerði kleift að
fiska síld að vetrinum, asdikkið að
finna síldina, þótt hún lægi djúpt,
og nú var silfri hafsins ausið á
land. í hönd fóru dýrðlegir dagar.
Ég man til dæmis eftir þrem-ur
Haraidur Ágúsfsson skipstjóri um borS í Revkjaborginni. Til vinstri sést kraft-
blökkin sú, sem átti drjúgan þátt í binnl miktu afiatretd á undanförtium ár-
um. Haraidl tókst fyrstum mantii að nota blökkina. Ljósmynd: Tíminn - GE.
T í M I 1N - SUNNUDAGSBLAÐ
821